Na drugs ook ganzengedoogzones: een slimme vogel die dat begrijpt…

Na jarenlang polderen klapte het Ganzenakkoord, een bureaucratische manier om landelijk de opvang van de in aantallen verveelvoudigde winter en zomerganzen te huisvesten in Nederland: waarbij je door lang polderen probeert jagers, bestuurders, boeren én anti-jachtactivisten van Vogelbescherming Nederland op één onverenigbare lijn te krijgen, terwijl de ganzen tegelijk gewoon lekker hun eigen gang gaan Gak! Vrije natuur laat zich niet achter een bureau besturen.

Nu heeft iedere provincie apart zijn eigen ganzenbeleid met wel/niet opvang of rustgebied in de winter, wel/niet jacht: je moet wel een erg slimme gans zijn om nog te weten waar je in welk weiland in Nederland nu welkom bent of ongewenst, ook binnen provincies hanteert iedere terreineigenaar weer zijn eigen mores.

Alsof natuurbeleid nog niet ingewikkeld genoeg was in Nederland, trof ik gisteren in de Workumer Waard, een zogenaamd ‘ganzenopvanggebied’ de ultieme verwarring in het zelfde weiland. Op één bordje staat dat je ganzen niet mag verontrusten van 1 februari tot 1 april vanaf 16:30. Dan denk je al: hoe weten die ganzen dat ze vanaf 1630 ongestoord kunnen neerstrijken en grazen, en of het al 1 februari is. Maar dan 10 meter verderop blijkt dat ze ook al vanaf oktober welkom zijn, en wel de hele dag.  Zo zou bij mij als gans ook de motivatie vergaan me nog aan de regels te houden.

Nog lastiger is hoe een gans nu het reguliere weiland binnen de dijk bij Workum kan onderscheiden van een opvang-weiland, dat naar alle kenmerken exact lijkt op het weiland buiten de dijk dat weer natuurgebied heet en ganzenopvang. Zie foto: de Workumerwaard, natuurgebied van het Fryske Gea is gewoon weiland.

Laten we bij de tragikomische bureausoap Natuur in Nederland echter niet vergeten waar het om draait. Kijk deze brandganzen, ooit afkomstig uit Siberie om hier te profiteren van het voedselaanbod en relatieve veiligheid om hun ding te doen. Nu zijn ze intussen ook broedvogel geworden. De slimme vogels, ze dachten – Novosibirsk, fuck you, waarom nog zo’n eind vliegen om daar je jongen aan de poolvos kwijt te raken in een slecht lemmingjaar, onderweg in de klauwen vallen van zeearenden (net als bij Nils Holgersson) of zoals nu: al je eieren kwijt raken aan de ijsberen die de nesten afstropen. Het is in Nederland vele malen veiliger, met vreten in overvloed. Exit de vogeltrek.

Prachtige adaptieve taaie beesten die brandganzen, kijk vooral ook via deze link het BBC-fimpje van de jonge brandgans die uit het nest 100 meter van een klif springt na het uitkomen van het ei, op aanmoedigen van zijn ouders.

Voor zo’n beest heb je toch best wat ruimte over, en wat mij betreft mag de gans die bordjes gewoon negeren. Doe ik ook altijd als ik in een natuurgebied kom.