In het kader ‘ boer zoekt vrouw met subsidie’: Sharon Dijksma besluit om 20 miljoen euro GLB-subsidies (Europees gemeenschappelijk landbouw beleid) voor waterkwaliteit die anders ook naar agrarische natuurverenigingen ging voor landschapsbeheer weg te sluizen naar ‘klimaatverbintenissen’ (= subsidies voor niet renderende energievormen en CO2-voetafdrukblabla). Dat meldt het Portaal Natuur en Landschap. De provincies en nationale overheid leggen daar nog 20 miljoen euro bij Vier agrarische natuurverenigingen hadden de Staatssecretaris gevraagd waarom er in de hervorming van het Gemeenschappelijke Landbouw Beleid bij waterdoelen geen agrarisch natuurbeheer meer in was opgenomen.
Het echte groen, de weide, kleine landschapselementen ruilt Dijksma nu dus in voor rode politiek wat klimaatbeleid ten diepste is, en dat heet nu ‘groen’ : subsidies, zodat boeren niet alleen tienduizenden euro’s subsidies per jaar beuren voor de molen op hun terrein, maar zelfs op vruchtbare landbouwgrond zonne-akkers/siliciumwoestijnen gaan aanleggen en andere waarde creëren die bestaat omdat beleidsdoelen dit belonen, los van de vraag of dit waarde in zichzelf heeft. Na boterbergen en melkplassen kan ook de klimaatplas er nog wel bij.
Wie wijst op de subsidies voor natuurmensen, moet niet vergeten dat er 1 sector volledig van subsidies aan elkaar hangt, waarmee de helft van de EU-begroting is gemoeid van 800 miljard euro: de landbouwsector. Eigenlijk is EU-biomassabeleid ook een verkapte boerensteun, en het Natuurbeleidsplan 1990 bood boeren ook een gesubsidieerde exit-strategie op kosten van de staat: voor de natuur.
Gesubsidieerde zonnepaneelweides en windfarms tasten het landschap beide zeer sterk aan. Rijk, provincies mogen voorstanders” zijn “van deze klimaat-nonsens, de gemeentes en haar omwonenden, trots op hun lokale natuurbeheer en landschapsbeheer, zijn mordicus tegen en procederen tot het gaatje door. De “duurzame” energietranssite is, zelf veroorzaakt door onkunde, wegkijken en dogmatiek, op weg naar een catastrofe voor economie en consument. http://www.groenerekenkamer.nl/2190/protesten-tegen-windmolens-bedreigen-energieakkoord/
Klimaatplas:
Toen ik hier nog niet zo lang woonde en na een bureaucratisch bezoekje aan de grote stad besloot een andere weg naar huis te nemen zag ik buiten de bebouwde kom een meertje liggen dat ik nog niet eerder had gezien. Daar moest ik volgende week met zoonlief maar eens een forelletje verschalken! Naderbij gekomen bleek het om een klimaatplas te gaan.
De “trompe-l’oeil” en cynische footprint van de groene kameraden.