Apocalypse No! Ecomodernist Ted Nordhaus roostert milieunegativisten

Wetenschapsjournalisten doen het meestal wel goed

Met de fantastische titel ‘Apocalypse No’ kan ecomodernist Ted Nordhaus – opsteller van het Ecomodernistisch Manifest– dit weekend bij de Volkskrant uitpakken tegen de milieunegativisten van Greenpeace en hun schaduwpersoneel van de mainstream-journalistiek. Marco Visscher haalde Nordhaus naar Nederland voor ‘The Battle of Ideas’ en ik organiseerde vooraf een workshop met Nordhaus voor journalisten. Nordhaus is zeer kritisch op de kwaliteit van mainstream-media in milieuzaken. Bij wetenschapsjournalisten valt het meestal wel mee, zo stelde Nordhaus en dat klopt. Daarom vertrouwde ik ook dat Maarten Keulemans iets aardigs van het interview met Nordhaus zou maken.

Journalisten schrijven alsof ze in dienst werken van Greenpeace, aldus Nordhaus
Bij onze VWN-workshop in De Balie roosterde Nordhaus de kwaliteit van millieujournalistiek. Een genre waarvan de volledig op ideologie gebaseerde Groen-redactie van dagblad Trouw wel het nationaal dieptepunt is, maar ook De Correspondent, Leeuwarder Courant, kortom het voltallige wrakhout der mainstream-media, de strijders voor vrijheid van de zelfde menings-uiting, de copy-paste-persbericht-verspreiders, de zegen van iedere communicatie-afdeling van de milieubeweging en overheid. Die zouden schrijven alsof ze in dienst zijn van Greenpeace. Bij Jeroen Trommelen van de Volkskrant vermoeden wij dat hij ook daadwerkelijk aan die club verbonden is.

Nordhaus doceerde aan journalisten: Wat doen deze milieuredactivisten consequent fout, naast dat ze steeds alle persberichten en beweringen van milieuclubs overschrijven als ‘de waarheid’ en alle berichtgeving over milieu schrijven vanuit de insteek van een milieu-activist die geld nodig heeft?

• Ze verspreiden misvattingen over waar wetenschappelijke consensus over is bij het klimaatdebat, alsof zou ‘De Wetenschap’ ook consensus hebben over dat bij zelfs geringe opwarming de Klimapocalypse naakt. Dat is misleidend volgens Nordhaus. Er is consensus dat CO2 een broeikasgas is, en dat de toename van afgelopen eeuw aan mensen valt toe te schrijven, en dat een deel van de opwarming van afgelopen eeuw daardoor moet zijn veroorzaakt. Maar dan stopt de consensus volgens Nordhaus. Er zijn immers wijd uiteenlopende projecties over hoe gevoelig het klimaat is voor CO2, en het catastrofale scenario van de milieubeweging presenteren als de wetenschappelijke consensus is dan ook misleiding. Aldus Nordhaus. Amen.
• Ze schrijven de volledig irrealistische energieprojecties klakkeloos over om energie te decarboniseren van milieuclubs als Greenpeace/Urgenda en de windmolen/zonnepanelenindustrie. Dus steeds doen ze alsof het geINSTALLEERDE vermogen aan windmolens en zonnepanelen gelijk is aan wat ze daadwerkelijk leveren. En dat dit geinstalleerde vermogen aan wisselvallige energieproductie een gelijke eenheid aan fossiel vermogen zou vervangen. Terwijl het rendement van alle geinstalleerde zonnepanelen in Duitsland lager dan 10 procent ligt. Onze overheid werkt aan deze misleiding trouwens ook van harte aan mee, en kan dus nooit de doelen van het Energieakkoord halen, tenzij ze veel meer vermogen installeert zoals de Algemene Rekenkamer al constateerde. Omdat het rendement altijd veel lager uitvalt dan zij voorspiegelt. Die misleiding dient om de uitgave van tientallen miljarden euro’s zo politiek geaccepteerd te krijgen.
  

  Professioneel marketeer Joris Thijssen van Greenpeace kan eenvoudig journaille om de tuin leiden met zijn zalvende Helium-stem en is daar ook voor opgeleid

• Je dient dus de daadwerkelijk geproduceerde energie op te geven, en dat is altijd teleurstellend laag met wind en zon. Ook wind-voorbeeldlanden als Denemarken draaien in hun stroomvoorziening gemiddeld slechts 9 procent op die windstroom, en hebben waterkrachtland Noorwegen en kernstroom-land Zweden nodig om die wisselvallige leverantie te bufferen.
• Er zijn nu 3 methodes die bewezen effectief decarboniseren volgens Nordhaus: kernenergie, waterkracht en schaliegas. De milieubeweging is tegen alle 3 en geeft dus geen donder om dat hele milieu met haar symboolspeeltjes.

De VWN-workshop met Nordhaus. Nordhaus veegde de vloer aan met mainstream-journalisten, die consequent het nominale vermogen van windturbines en zonnepanelen als daadwerkelijk geleverd vermogen overschrijven

Gefundeerde kritiek is meer dan welkom
Terug naar Apocalypse No, Maarten Keulemans schreef eerder al een boek over de architectuur van doemscenario’s. Dus hij herkent de retoriek van Greenpeace et al. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn in alles, maar Keulemans schrijft tenminste met kennis van zaken als echte journalist in plaats van copyist van de milieubeweging. Of schoothondje van wetenschappers met onwaarschijnlijke alarmverhaaltjes in de verkoop, omdat ze hengelen naar nieuwe onderzoeksubsidies.

Behalve dan bij Oceaanverzuring, maar goed, wie zonder zonde is werpe de eerste steen.

Voor kritiek op Nordhaus en wat op het eerste gezicht overdreven ’techno-optimisme’ lijkt, kun je overigens dit prima essay lezen op Backcover.be. Het is ook niet het nieuwe ecovangelie, en hooguit een containerterm voor wat Bjorn Lomborg, Matt Ridley en bij ons Simon Rozendaal al jaren verkondigden, of de Stichting Han sinds 1992 van Jaap Hanekamp. Het grote pluspunt is de afrekening met de ideologie van de oude milieubeweging, die moet sterven zodat een nieuwe het stokje kan overnemen. Zonder ideologie heb je gewoon een breder palet van oplossingen tot je beschikking.

En die doemscenario’s kunnen eindelijk wel eens op de mestvaalt van de geschiedenis. Natuurlijk loopt het slecht met ons af, we gaan allemaal een keer dood. Maar nu nog niet, dus maak weer wat moois van de dag die u gegeven is.