De Volkskrant helpt Wereld Natuur Fonds/Theunis Piersma/Natuurmonumenten bij het alarm slaan over de grutto, die ‘met uitsterven is bedreigd’. Och gutte gutte grutto. Deze verliezer van de moderne tijd moet dan ‘nationale vogel’ worden: lees nationale fondsenkip waarmee deze clubs zichzelf in bedrijf kunnen houden en zich een beetje tegen boeren willen aan bemoeien.
Omdat de klassenvijand van activistnaturisten- de boer- de enige knop is waaraan ze willen draaien. Een beetje het zelfde als wat ze op het Wad doen met hun vissertje pesten, ook omdat visserij het enige is waaraan ze iets willen veranderen.
‘Met uitsterven bedreigd’= geef ons subsidie
Veel meer subsidie nog dan er al aan die grutto tevergeefs werd uitgegeven, de existentiële vraag is: wat smijt dat nog op? Als er al iets aan het boerenbedrijf zou moeten veranderen, dan moet zo’n decimerende subsidiekaketoe niet de reden zijn: de boer zelf en zijn bedrijf moeten voorop staan, want zo denken die naturisten ook zelf. Die zijn ook in de eerste plaats met hun eigen fondsenwerving bezig.
Omdat linkse activist-naturisten zelf nooit een bedrijf in de lucht hoefden houden maar gewoon publiek geld vangen op een hoogleraarstoel, verwacht ik uit die hoek dan ook weinig progressie rond de vraag: hoe biedt je boeren een renderend alternatief buiten de rat-race in het post-melkquotum tijdperk.
Kies de buizerd als nationale vogel, en er is geen cent subsidie nodig
Liever vestig ik de aandacht op de Nieuwe Weidevogel, die
- a. veel mooier is dan dat nerveus mekkerende pijpzeikerdje dat ons schuldgevoel moet aanpraten. Ik vind roofvogels per definitie leuker om te zien, en meer dan een kwestie van smaak is hier niet in het geding.
- b. het hele jaar aanwezig is, in plaats van de helft van het jaar in Afrika waar alleen Theunis ze kan zien op 1 van zijn publiek/door WNF betaalde snoepreizen.
- c. en bovenal succesvol is
Want waarom moet je een verliezer als nationale vogel hebben? Terwijl winnaar de buizerd helemaal niet van boeren vraagt dat zij Ot en Sien gaan doen. De buizerds was in die goeie ouwe tijd toen gruttogeluk nog heel gewoon was- de jaren ’50 vorige eeuw -een zeldzaamheid van de zandgronden.
En als het ‘m nu even uitkomt, broedt hij op kaal boerenland, industrieterrein, hij is omnipresent. Overal kun je nu deze zonnedraaier op thermiek zijn rondjes zien draaien terwijl hij miauwend zijn aanwezigheid kenbaar maakt. Ik krijg er nooit genoeg van om naar te zien. De buizerd getuigt dat natuurclubs de natuur nodig hebben, maar de natuur heeft geen natuurclubs nodig. Daarom mag hij nationale vogel worden, als getuigenis van de overbodigheid van Postcodeloterij BV.
De buizerd wisselt stuivertje met de grutto. Die grutto was ‘vroeger’, dus in de Middeleeuwen zeldzamer dan nu. Het was zo’n moeras/veen-beest dat zijn gedrag veranderde toen de Hollanders de sappige polders aanlegden ten koste van de Oerrrrr-natuur. . Die Oerrrr-natuur dat was moerasbos, elzenbroekbos. Tot de Hollanders dat ontgonnen. Na ontginning bleven die veengronden over, die na veenafgravingen tot plassen werden. De plassen polderden de Hollanders in, Wormer, Purmer, Schermer.
Daar zag de grutto toen zijn kans, omdat de natuur van nature opportunistisch is. En nu is de grutto-glorietijd voorbij. De buizerd ‘hoorde’ volgens vogelmensen in het bos te leven,- op basis van historische gewenning. Maar hij denkt daar zelf nu anders over. De buizerd is- net als de grutto vroeger- een succesvolle cultuurvolger. Alleen heeft de buizerd een extra streepje voor. Hij volgt de MODERNE cultuur, en niet de cultuur van vroeger. Daarom ook mijn stellingname: wat in ons land ‘natuurbescherming’ heet, is primitieve cultuurbescherming.
Doel sympathiek, aanpak negatief
Overigens sympathiseer ik met Theunis P zijn insteek: dat monotone boerenland met die gifgroene agro-businessterreinen, die agrarische variant op de tegeltuin voor de onderhoudsarme hersenpan. Dat is ook niet mijn ding. Alleen de benadering is anders in mijn IMBY-filosofie. ALS jij vindt dat een boer meer grutto’s moet verbouwen, wordt dan zelf boer en realiseer op je eigen terrein de juiste condities. Vanaf je door WNF betaalde leerstoel is het wel erg eenvoudig actievoeren, met wat snoepreisjes naar Afrika tussendoor.
Als 25 jaar grutto-neergang iets bewijst, is het dat de aanpak van natuurclubs faalt. Een beetje alarm slaan in media en tegen boeren schoppen tot ze een geweten hebben, loterijgelden en subsidies vangen om harder alarm te slaan en nog harder te schoppen.
En slechts verlies bewerken.
Krijgen die mensen dan nooit genoeg van zichzelf, vraag je dan wel eens….Maar nee, net als een sekte gaan ze door tot de laatste loterij-euro versleten is, en ze zien zichzelf ook nog eens als ‘hoeders der Wetenschap en Beschaving’. Terwijl ze er geen been in zien om de kluit te belazeren als dat zo uitkomt.
Het gebruik van gezond verstand wordt zo bedreigd.
Zou er subsidie te verkrijgen zijn voor een beweging die pleit voor het her-invoeren en bestendig gebruik van het gezonde verstand?
Het gebruik is immers duurzaam en hernieuwbaar.
Misschien wat vossen afschieten, want die lusten wel pap van grutto-kuikens- en van andere vogels .
De grutto is tussen de wal en het schip gevallen in het natuurbeleidsplan van 1990 (ecologische hoofdstructuur). Steeds meer agrarisch gebied is verloren gegaan, enerzijds aan verstedelijking, wegenbouw etc., anderzijnds aan natuurontwikkeling. Binnen natuurterreinen is het biotoop minder geschikt, doordat het grasland vaak veruigt (pitrus, rietgras etc) en door de grotere predatie (vossen, roofvogels). Op de overgebleven landbouwgrond moeten de boeren vaak wel intensiveren om mee te kunnen komen, en ook hier is meer predatie en minder open ruimte.
Als fan van de grutto vind ik dat er best wel moeite gedaan mag worden om de soort in stand te houden, natuurlijk wel binnen het redelijke wat betreft de financiering. Met een slimme inrichting (bijvoorbeeld mozaikbeheer) is misschien nog wel wat te bereiken.
Eerder hadden we vastgesteld dat natuur in NL een relatief begrip is. Dus als je het beschermen van de grutto ‘cultuurbescherming’ wilt noemen dan kan dat natuurlijk. Het vrolijke ‘grutto-grutto’ in het voorjaar zou ik echt missen. Buizerds zijn er inmiddels genoeg, ze hebben waarschijnlijk ook geprofiteerd van de muizenplagen in de afgelopen jaren, een gevolg van de zeer zachte winters.
@Bart Vreeken, we zijn het grotendeels eens, en wat je vertelt over hoe natuurontwikkeling ten koste van weidevogels ging: zie mijn posting daarover, toen CBS voor weidevogels ging campagnevoeren
http://climategate.nl/2015/08/05/lies-damn-lies-centraal-bureau-voor-statistiek-cbs-weidevogels-algemener-dan-in-extensief-1900/
Er ging meer weide verloren aan natuurontwikkeling en recreatieterrein dan aan bebouwing
Alleen de vraag die ik stel is: de manier waarop je dat doet, via campagnedruk van bovenaf wat halfbakken hindernissen voor boeren opwerpen, of het zelf ter hand nemen
Die buizerd willen ze echt niet in the picture als memisavogel want die beestjes hebben iets met winden en thermiek en voor je het weet ligt hun verdienmodel versnipperd aan de voet van hun andere verdienmodel en naar jezelf is het moeilijk vingerwapperen. Ik ga er gemakshalve maar van uit dat Groene wind en Groene Natuur een pot nat is.
En dan is er nog het burgerinitiatief Kening fan ‘e Greide, ten behoeve van Leeuwarden Culturele Hoofdstad van Europa 2018 in het Engels omgedoopt tot King of the Meadow. In dit kader en over de vraag ‘Zijn onze zorgen over de natuur eigenlijk wel gemeend? dinsdag 10 november a.s. om 20.00 uur in De Kanselarij in Leeuwarden een debatavond, naar een idee van de versgebakken ecologen Mo Verhoeven en Jelle Loonstra, over natuur, boerenland en de teloorgang van het weidelandschap. ‘Wij weten dat niet één groep of sector verantwoordelijk is, maar de hele samenleving.’ Dat klinkt als Wilders die te pas en te onpas roept ‘Alle Nederlanders willen dit… alle Nederlanders willen dat… ‘ Ben ik dan de enige die nergens van weet en dus ook niet weet wat ik wil?’
@albert, dank: dan ga ik daar eens naar toe. Ongetwijfeld zal ik me ergeren, maar ergernis levert dan tenminste weer wat blogs op
Lezen we ook nooit iets over in de aanhoudende klaagzang: de toename van verruigde voormalige boerengraslanden die voor of na ‘herinrichting tot natuurterrein’ soortenrijk worden, maar waar juist de grutto zich niet prettig voelt. Van die voormalige weidse ruigbouwgronden zijn er steeds meer, vele tienduizenden hectares, zoals de Groningse Onlanden, of al die tot waterbuffer omgetoverde uiterwaarden, terwijl er op het oorspronkelijje boerenland wel degelijk weidevogels broedden. En maar met de vinger blijven wijzen de natuurclubs, angstvallig ver weg van die spiegels.
Overigens: 60.000 grutto’s, alleen al in NL, volgens Piersma. Hoezo ‘uitstervende’ ondersoort? Lijkt de paling wel. Die is er in onze regionen plaatselijk niet best aan toe, al ligt dat ook maar net aan waar je de meetgegevens scoort. Grutto’s zijn bij ons in Waterland alomtegenwoordig. Ook als veel kleine grut sterft door een koud en nat voorjaar.
“Lezen we ook nooit iets over … ”
Dan heb je er niet goed naar gezocht. Google maar eens naar Grutto + Pitrus. Om er maar één te noemen uit het op deze site zo geliefde dagblad Trouw, van 6 jaar gelden al
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1139126/2009/05/01/Voor-weidevogels-is-nergens-plaats-meer.dhtml
Trouwens dat er in Waterland veel Grutto’s zitten hoeft niet direct een gunstig teken te zijn. De vogels kunnen zich daar concentreren als het elders niet meer geschikt is. Bovendien is het van Grutto’s bekend dat ze oud kunnen worden. Maar na vele jaren met onvoldoende nakomelingen houdt het wel een keer op.
Heb je lang naar naar dat stukje in die ene link moeten zoeken Bart Vreeken? Kijk s verder in de krachtige in- en externe communicatie/ propagandamiddelen van onze liefdevolle natuurclubs: dan vind je he-le-maal niets.
‘Bovendien kunnen grutto’s zich in Waterland concentreren’ etc… Aardig bedacht, maar ik ken nog wel wat plekken in Noord-Holland waar ze zich al decennia lang eh ‘concentreren’ . Zie de taartdiagram die Climategate elders plaatste over omgevormde landbouwgronden, inmiddels verruigde natuurterreinen en accepteer gewoon dat natuurorganisaties zo zelf ook een steentje bijdragen aan de negatieve spiraal. Zoiets erkennen, hoe erg is dat?
Goed stuk, goede conclusie, maar geen oplossing. Wanneer krijgen we die?