Ontwaakt! Positief in het leven staan

https://www.youtube.com/watch?v=y-a6jzU0YgQ

Dit blog gaat over ‘Corporatocracy’ als verklaringsmodel van het wereldgebeuren, een term die John Perkins hier introduceert. Een complot zo je wilt van multinationals, de rijkste 1 procent versus de rest, en het verzoek open te staan voor wat hij zegt in bovenstaand filmpje.

Het zijn de armen van geest – gevangen in een ‘wereld als sociale competitie’-opvatting die ‘Ontkenner‘ roepen. Zoals het ook de armen van geest zijn die ‘Compullutthetheorieeee’ roepen bij alles dat hun ongebruikelijk voorkomt. Wat ze dan verwarren met onmogelijk. Alsof onbekendheid met fenomenen het zelfde is als het niet bestaan ervan. Zij sluiten dan het deksel van hun geest via het roepen van aangeleerde ‘kijk mij eens slim zijn’-kreten. En menen voor zichzelf in de pikorde te stijgen van hun eigen beperkte leefwereld.

Het hele leven is 1 groot complot! Een samenzwering van onder 1 hoedje spelende natuurkrachten, waarover niemand ons vertelde waar wij vandaan kwamen, noch hoe we daar vervolgens mee om moeten gaan. Ook de wetenschap gaat uit van het bestaan van een complot, een geheimnis in natuurwetten geschreven dat je via experiment kunt ontrafelen.

Zie- met dank aan reageerder Wiersma- de bovenstaande preek. Dat zijn bruikbare links en tips. Ik verwijder verder de schoolmeesters die hun beperkte geesteswereld tot de mijne willen verheffen via tactieken die gelijk zijn aan de ‘Ontkenner’-schreeuwers.

 

Zet je Ego opzij en leer
Leeftijdsverschil is geen barrière voor leren, je Ego is dat wel. Een peuter van 3 gaf ooit de beste samenvatting van mijn persoon: ‘Het is een rare meneer. Maar hij is wel lief.’ Hahahahaha. Spot on!  Ik bedoel maar. Je kunt overal zijn geweest, zoveel hebben gedaan en gezien en pretenties aanmeten. Maar wat is het ook allemaal maar gelul.

Iedere dag kun je bijleren, door je open te stellen, te onderzoeken en het goede te behouden zoals Paulus, Saint Paul ons al opdroeg. Zo geldt dat met iedere filosofie waar je eerder te weinig aandacht voor had, ieder gezichtspunt dat je niet eerder opmerkte. Of dat je wel opmerkte, maar waarvan je ‘het’ niet ‘zag’, het nog niet een blik waardig gunde. Er is ook veel te veel om te leren in 1 mensenleven.

Liep je tot nu toe als een Zombie achter geaccepteerde wijsheden aan. Wees dan ook geen Zombie die achter nieuwe wijsheden aanloopt. Maar houdt ze tenminste tegen het licht. Zonder bang te zijn in de pikorde van je peers te dalen, inclusief de peer in je eigen hoofd genaamd ‘het ego’.

Zie dan ook Psywar, en neem er inzichten van mee die de moeite van verder onderzoek waard zijn.

Leesvoer!
Ik heb Perkins zijn heruitgave ‘The New Confessions of an Economic Hitman‘ meteen besteld, samen met Von Clausewitz ‘On War’: zo’n boek waar je veel OVER leest, net als Don Quichote (net gekocht) en andere klassiekers. Maar hoeveel mensen lazen ‘m nu ook, net als Sun Tzu’s The Art of War (die al wel in de kast staat). Al zou maar 10 procent waar zijn van wat Perkins zegt. Dan is dat al 99 procent meer waarheid dan je via massamedia leert, de marketingafdeling van Corporate BV die U leert ontevreden te zijn. En ontevredenheid- ook wel ‘ambitie’ genoemd- is de drijfveer tot massaconsumptie, waarop ons systeem drijft.

Om Perkins samen te vatten: Globalisme is een uitvloeisel van Corporatisme. De tactiek die het Angelsaksisch/Amerikaans Militair Industrieel Complex hanteert in haar voortzetting van dit kolonialisme met andere middelen is als volgt;

• Je bindt ontwikkelende landen aan je via NGO’s en bedrijven, waarbij je de leiders van die landen inkapselt via zakenlui/omkopers, die de leiders corrumperen
• Zijn die leiders niet omkoopbaar en weigeren ze te buigen voor corporate belangen, dan stuur je de ‘jakhalzen’: agenten die deze weigeraars liquideren. Wie herinnert zich Salvador Allende in Chili. Volgens Perkins is ook eerder met Saddam Hoessein geprobeerd hem om te kopen. En toen hij weigerde, probeerden ze hem te liquideren. Maar Saddam zou diverse dubbelgangers hebben, juist omdat hij wist hoe het spel werkt….
• Slagen de Jakhalzen niet- zoals ze via de door Justitie uit de wind gehouden Volkert van der G wel met Pim Fortuyn slaagden…Dan komt het leger binnen vallen. Dat hoeft bij ons alvast niet meer. Want de Amerikanen houden Europa al sinds 1945 bezet. En ze zijn voorlopig nog niet van plan om op te krassen. Onze Nederlandse taal is daarom al verregaand vervuild met Amerikanismen. En dat vinden we allemaal OK.

U bent lid van een sekte!
De titel van deze blog is vernoemd naar het blaadje van de Jehova’s die laatst bij me aan de deur kwamen: Ontwaakt, met als aflevering ‘Positief in het Leven Staan’, volgens Spreuken 17:22. Ik kies juist de Jehova’s om U uit te dagen over de eigen schaduw te stappen. U hebt geleerd dat Jehovahs van hahaha huhu zijn, althans, ik wel vanaf mijn vroegste jeugd: aan de deur wordt niet gekocht, en bekeerd zijn we ook al.

Vanuit sociale druk, van de peers in uw omgeving en de peer in uw hoofd neemt U klakkeloos aan dat zij gek zijn. En daarom bent U niet zo als zij, dus beter.

Het heet intellectueel en verstandig wanneer je niet meer wilt geloven in dat oeroude Complot: dat er een God bestaat die de wereld schiep. Maar….U bent van harte bereid veel waanzinnniger dingen te geloven. Veel meer bizarre zaken ‘normaal’ te vinden dan wat Jehova’s Getuigen geloven. Of noem welke club dan ook die als sekte wordt afgeserveerd.

Uw geloof dat Jehovahs gek zijn en u veel slimmer dan zij, omdat U ze gek noemt. Dat is mogelijk dus meer een gevolg van stukje sociale druk en gewoonte, dan gevolg van intellectueel onderzoek.

We zijn allen lid van een vervangende sekte, die een vele malen grotere mentale lenigheid vraagt.

U vindt het daarom zelfs normaal om een trui voor een 10tje te kopen in een winkel. Een trui die door Bengaalse kinderslaven tegen net-geen-honger-loon is gemaakt in een atelier met corporate slavendrijver als baas. Dat wordt vervolgens naar VOC-land Nederland gescheept , en verkocht door een winkelier die daar nog 1 euro marge over maakt. Een winkelier die zelf slaaf is gemaakt, en met hypotheekschulden zit ingeklemd tussen overheid en de bankmaffia.

Waarom duwt u de Jehova direct de deur in het gezicht omdat die zulke rare dingen zou geloven. Maar stelt u daar geen vragen bij? Dat is ‘normaal’?  Nee, het is gebruikelijk. Dat is nog niet het zelfde als ‘normaal’, geestelijk acceptabel. Ik kocht laatst zo’n trui, mijn geweten knaagde. Maar ik kocht hem. Een zelfde soort trui, die breidde mijn Oudtante Griet nog uit een bol wol van Friese schapen. Het is niet zo, dat er geen alternatief was voor Bengaalse kindslaven.

Ontwaakt
De volgende keer dat Jehova’s Getuigen bij je aan de deur staan, en je wilt ze direct de deur wijzen omdat je beter dan hen meent te zijn…. Of beter gelooft te weten hoe het wereldgebeuren werkt…Hou je zelf dan een spiegel voor. Is hoe ik de wereld zie…. is wat ik wel WIL geloven (geloof is een wilsdaad) wel werkelijk te verantwoorden? Hebben zij- wanneer je het ge-theologiseer even laat voor wat het is- niet op een andere manier een beter zicht op de werkelijkheid dan ik?

Ik wist al sinds mijn Christus-ervaring 20 jaar terug dat er niets zo diepgravend is als de ervaring verbonden te zijn het ‘Het Grote Geheel’. Dat is ook wat Perkins aanstipt in bovenstaand filmpje, zo rond het einde. Bij hem klinkt het wat New-Agerig en de theologische verschillen kun je over touwtrekken. Maar de essentie is het zelfde. Wie die ervaring niet kent, het betekent niet dat die ervaring niet bestaat.

Christendom en Boeddhisme leren dat het Ego de grootste hinderpaal is tot werkelijke kennis, de bron van lijden zelfs. Massamedia, reclame en de sociale wetenschappen (= social engineering, de mens modelleren naar het gewenste gemiddelde, het oordeel van je sociale groep), die leren dat het ego- versterking daarvan- je belangrijkste doel is.

Het tegendeel van verbondenheid is atomisme, en ego-absolutisme kan tot atomisme leiden.

Competitie
De volgende observatie van de Weltschmerz is hard maar waar:  Ten diepste is iedereen alleen. En Everything Dies. De evenknie van die observatie is Het Verlangen, dat altijd blijft. The Godshaped Hole, die open muil van je levenswil, hoe voer je die vervolgens? Verleid worden tot ongezonde (in)vulling is de opmaat tot ellende.

Onze massamedia-cultuur drijft op De Idee dat consumptie-maximalisatie en competitie de hoogste waarden zijn: de Haarlemmerolie voor de verlangende ziel. Er word je opgedrongen om jezelf steeds te beoordelen/veroordelen op basis van standaarden die anderen je opleggen. En ontevredenheid is de motor van de groei-economie. Zoals hebzucht ook gewoon voortkomt uit competitie. Zoals Perkins ook stelt, kwam hij in geen enkele boardroom een CEO tegen die vond: nou, laat mij de planeet vandaag eens stuk maken. Maar als een andere CEO geen 5 maar 6 miljoen verdient, ontstaat die competitie die door afgunstigen (socialisten) dan tot ‘hebzucht’ wordt verklaard.

We zien dat op alle niveaus. Multinationals wedijveren op miljarden-niveau, tokkies om wie de mooiste TV heeft. Dat glimmende gluur-altaar van de Consumptiegod waar je ’s avonds iedereen achter ziet hangen.

De symfonische rockband Marillion heeft een liedje ‘Garden Party’. Daarin beschrijven ze het proces van als ‘gezelligheid’ vermomde sociale competitie. Een pikorde die je ook bij de meeste feestjes tegenkomt.

Ambitie, het is dus de positieve vertaling van ontevredenheid, het eerste gebod van de Meritocratie. Al kun je er ook niet zonder, en dat is de paradox van meer spiritueel leven waar ook de Kerk al 2000 jaar tegenaan loopt. Die balans vinden tussen wereldverzaking en activisme. Een kerk die te activistisch wordt, die concurreert al snel met iedere willekeurige NGO en actieclub. En vele clubs zijn daar anno nu beduidend beter in.

Een Kerk die te spiritueel wordt krijgt geloof zonder handen en voeten. Het vinden van die balans is een levenswerk op zich, dat nooit af is of 1 vaste instructie kent.

Oordeel
Ik kan volmaakt gelukkig zijn, extatisch zelfs met ‘slechts’ het leven dat stroomt door mijn aderen, wat eigenlijk alles is dat je nodig hebt. Neem zo’n piekervaring op Isle of Rum in Schotland. In weer vergelijkbaar met vandaag, wisselend bewolkt en harde wind klim je een heuvel op bij Kilmory. Je loopt plots tegen een nest jonge smellekens (mini-valkje) aan en staat oog in oog met mevrouw smelleken die op 2 meter boven je blijft alarmeren.

Pure Magie! Prijs God. Ik leef.

Deel van de wereld en de natuur zijn. De natuur, daar zit geen oordeel op. Zij IS gewoon. Ieder moment dat je ergens zit en denkt ‘wat een gezeik’: het kon ook een moment zijn van volmaakte harmonie en geluk. Het Zijn, het kan voldoende zijn.

Maar wanneer je maar een groot genoeg bombardement krijgt aan competitieprikkels, word je ontevreden, je komt onder Het Oordeel. Er zijn altijd anderen die het ‘beter’ doen. Zoals Matthijs van Boxsel al stelde in zijn Morosofie kun je enkel mislukken op zo hoog mogelijk niveau.

Binnen de Christelijke traditie ligt daarom -althans in mijn visie- juist zoveel nadeel om los te komen van ‘het oordeel’, dat als een juk op je schouders leunt. Verlossing van dat Juk en Verlichting (lichter worden en het Licht zien/ervaren, al is dat maar even en plas je daarna nog gewoon geel) is ook de letterlijke ervaring die je krijgt…. wanneer je ophoudt met je pseudo-rationele verzet tegen God/Het Grotere Geheel (we gaan hier niet Theologiseren), dat deels uit opgebouwde levensrancune voortkomt. Wanneer je beknellende bedenkingen aflegt en rationele constructies die als gevangenis werken.

Wanneer je die trots opzij zet, de pose van onafhankelijkheid, alsof jij met je beperkte kijk op de wereld eigenlijk alles al wel gezien hebt.Het pseudo-onafhankelijk en flink doen, al die posees, die komen uit die zelfde competitieve levensopvatting voort van het vullen van Het Verlangen via competitie. Die de pikorde omarmt, komt onder het oordeel.

Geloof
Wat is het meest absurde geloof is in de geschiedenis van de Mensheid, die hoofd-deugd van de Meritocratie? Dat jij de CEO van je leven bent: die alle winsten zichzelf mag toerekenen, en de verliezen mag afschuiven op de rest. Er is geen sekte op Aarde, die een meer bizar geloof aanhangt dan dit. Het wordt geleerd in alle management-literatuur, zoals je ook van die postmoderne zelfrealisatie-filosofie/magie hebt: als je maar denkt ‘ik word zus, dan krijg ik zo’.

Helemaal niets, nul, nada heb je te danken aan jezelf. Je eigen geboorte is al door anderen bepaald, je eigenschappen en genetische make-up. Hoe kun je jezelf dan op de borst kloppen voor wat je ge-erfd hebt? Het onderwijs dat je hebt genoten is door andere mensen opgezet. Het kapitaal dat je besteedde.

Gezien de dogmatische kracht waarmee dit waanidee tot vanzelfsprekendheid wordt gehuldigd, concludeer ik dus: U bent bereid veel waanzinniger ideeen te omhelzen dan Jehova’s. Of van wat Perkins u vertelt. Veel waanzinniger is het idee dat het volledig betekenisloze nummer op uw bankrekening – een door andermans computer gegenereerd artefact- volledig uw eigen verdienste is.

Zoals je ook de spirituele strijd hebt tussen wereldverzaking en activisme en daar balans moet zoeken.  Zo heb je ook haar biologische vertaling: die tussen nature (predestinatie) en nurture, tussen genetisch determinisme en milieu (activisme, het milieu kun je veranderen). Zo wijst Conservatief terecht op de beperkingen die de natuur oplegt, het nut van enig pessimisme, berusting. En Progressief benadrukt juist de mogelijkheid van milieuverandering, activisme.

Volgens mij vat je met die dialectiek de meeste maatschappelijke/ideologische discussies samen, die gewoon verlengstukken zijn van onze biologie. En onze biologie is zo spiritueel als dat spiritualiteit biologisch is. Beide kanten kunnen niet zonder elkaar.

De Rede als doel of als instrument tot dat doel
We sluiten daarom af met twee punten:

1. Intelligentie is meer dan hoofd. Ik ben ontzettend racistisch, deels vanuit een beperkte opvatting over wat intelligentie inhoudt, door gerichtheid op het ‘hoofd’. En dus krijg ik van God een neger op mijn pad die het bekrompen intelligentiebegrip helpt verruimen, en zo een stukje nederigheid bijbrengt. Zo is iemand die een huis kan bouwen, een ambachtsmens ook ‘slimmer’ dan iemand die vanaf zijn hoogleraarstoel een publicatie lanceert in het ‘Journal of Climate Babbelogy’  getiteld ‘catastrofic regime shifts under kleimut tsjeens sjenerioos’. Er is ook zoiets als ethische intelligentie, en wie voor een noodlijdend mens een huis maakt lijkt moreel intelligenter…
2. Observatie vindt met meer plaats dan neus, oren en ogen, tastzintuig. Een mens is niet alleen hoofd, maar ook handen. Kijken en zien, dat doe je niet alleen met je ogen. Met je handen kun je ook waarnemen. Leren is een vorm van beter leren waarnemen, meer ‘zien’. En voor leren dien je open te staan voor datgene waar je eerder voor afgesloten was. Zien is een vorm van groei, het is ook een temporaal proces.

Dat is ook wat Arthur Schopenhauers schrijft, wanneer hij Seneca aanhaalt: Dat het proces van leren zelf de hoogste voldoening en levensvervulling kan zijn. Daarmee ondergraaft Seneca tegelijk zijn andere stelling dat je alles moet onderwerpen aan De Rede.

Want niet de rede- mentaal gereedschap om zin van onzin te scheiden op basis van bewijs/observatie (en observatie is een vorm van visueel redeneren, van het Ding an Sich een Ding fur Mich maken)-  is zijn hoogste vervulling. Maar Het Verlangen vullen met een eeuwig leren, de honger naar kennis, liefde tot waarheid. En dat komt niet ver van wat Perkins hier aanhaalt. Al zal hij er op vele feitelijke punten weer naast kunnen zitten.

Je zet kortom de Rede niet overboord, door een beperkte opvatting over Rede te relativeren.