Nu doet de NOS het wéér! Paniek! Koraalriffen in gevaar!

 

Met de regelmaat van een klok vergast de NOS ons op nieuwe onheilstijdingen over de nefaste invloed van de opwarming van de aarde (eigenlijk: atmosfeer) als gevolg van de menselijke uitstoot van CO2. Hiermee geeft de NOS de klimaathype steeds weer nieuwe impulsen.

De Groene Rekenkamer en Climategate.nl hebben daar al eerder bezwaar tegen gemaakt, in het bijzonder naar aanleiding van het bezoek van Nederlandse CEO’s aan Spitsbergen (thans heerst daar een onaangename temperatuur van -12 tot -14 graden) o.l.v. klimaatactiviste Bernice Notenboom (die niet wenst te praten met klimaatsceptici).

Naar aanleiding daarvan hebben wij een klacht ingediend bij de ombudsman van de NOS. Maar de reactie daarop was negatief. Zie hier.

Ondertussen gaat de NOS onverdroten door met misleidende klimaatpropaganda. Afgelopen woensdag was het weer raak. Dit keer waren de koraalriffen aan de beurt. De keuze van dit thema zal toch niet het werk zijn van een of andere klimaatactivistische mol binnen het NOS-team? Immers, het thema had geen enkele actualiteitswaarde. Dat zou men toch verwachten bij een journaal. Derhalve rijst het vermoeden dat het eerder was gekozen om de diepgewortelde klimaatzendingsdrang van de NOS te bevredigen.

De Australische koraalbioloog, Bill Leggat, mocht in de uitzending uitleggen dat de koraalriffen afstierven omdat het zeewater door klimaatverandering te warm zou worden. ‘We weten dat de gemiddelde temperatuur zo’n 1 tot 1,5 graad stijgt in de komende decennia. Maar dat is niet de enige zorg. Daar bovenop komt nog het extreme weer. En we krijgen vaker extreem weer.’ Aldus Bill Leggat. Zie hier vanaf (09.38).

Verder werd verwezen naar de ‘special’: ‘Het koraal sterft uit: Zes dingen die je moet weten.’

Citaat:

‘Wat zijn de grote bedreigingen voor koraalriffen?

Klimaatverandering is verreweg de grootste bedreiging. Daardoor stijgt de temperatuur van het zeewater en omdat de oceanen veel broeikasgassen absorberen, wordt het water ook zuurder. Dat tast de koralen aan. Bovendien leidt de opwarming van de aarde tot meer en hevigere stormen.’

Wat is de oplossing?

Vermindering van de uitstoot van broeikasgassen, daar is iedereen het over eens.

Aldus de NOS.

Maar is er de laatste tijd wel opwarming geweest? Sinds 1998 heeft zich een quasi-stagnatie van de gemiddelde wereldtemperatuur voorgedaan.

En ook de temperatuur van het zeewater vertoont niet veel verandering.

 

En de verzuring dan? In zijn bespreking van het boek ‘Climate Change, The Facts 2017‘, schrijft Dick Thoenes:

John Abbot en Jennifer Marohasy berichten over mogelijke verzuring van de oceanen. Ook alarmistische berichten hierover berusten geheel op fantasie. Het oceaanwater is zwak alkalisch en bovendien gebufferd. Er komen steeds kleine pH-variaties voor, vooral binnen een etmaal. De verschillen in zuurgraad die tussen dag en nacht optreden (pH tussen 8,1 en 8,4 in de zomer en tussen 7,9 en 8,2 in de winter) zijn groter dan die door de vermeende “verzuring” (pH daling van 0,1 of 0,2 eenheden).

Aldus Dick Thoenes.

De oceanen bevatten thans 45 maal meer CO2 dan de lucht. Zeewater is bovendien duidelijk basisch. Dus het tegendeel van zuur. De oceanen kunnen ook door het verstoken van alle steenkool nooit zuur worden.

In het verre verleden was de CO2-concentratie in de lucht reeds 17 maal hoger dan nu. Over schade in de oceanen, die in de oertijd vol leven waren, is helemaal niets bekend. Van koralen weet men dat ze reeds sinds ten minste 400 miljoen jaar bestaan. De verbazingwekkende aanpassing van planten en dieren aan veranderingen in het leefmilieu wordt maar al te gemakkelijk vergeten.

En de weersextremen dan? Volgens het VN-klimaatpanel (IPCC) zijn daarin geen trends te ontdekken en al helemaal geen correlatie met CO2 van welke oorsprong dan ook (natuurlijke of menselijke). Zie SREX-rapport.

Het ‘nieuws’ dat de NOS brengt over de koraalriffen is extra verwonderlijk in het licht van de berichten die ons kortgeleden bereikten en die op herstel van het rif wezen.

Eerder schreef ik:

Onder de titel, ‘Climate-Related Death of Coral Around World Alarms Scientists’, rapporteerde ‘The New York Times’, in april nog dat wetenschappers zich grote zorgen maakten over de toestand van de koraalriffen. Wie schetst echter mijn verbazing dat diezelfde krant nu, vier maanden later, lichtpuntjes ziet? Onder de titel, ‘Giant Coral Reef in Protected Area Shows New Signs of Life’, schreef Karen Weintraub:

In 2003, researchers declared Coral Castles dead. On the floor of a remote island lagoon halfway between Hawaii and Fiji, the giant reef site had been devastated by unusually warm water. Its remains looked like a pile of drab dinner plates tossed into the sea. Research dives in 2009 and 2012 had shown little improvement in the coral colonies.

Then in 2015, a team of marine biologists was stunned and overjoyed to find Coral Castles, genus Acropora, once again teeming with life. But the rebound came with a big question: Could the enormous and presumably still fragile coral survive what would be the hottest year on record?

This month, the Massachusetts-based research team finished a new exploration of the reefs in the secluded Phoenix Islands, a tiny Pacific archipelago, and were thrilled by what they saw. When they splashed out of an inflatable dinghy to examine Coral Castles closely, they were greeted with a vista of bright greens and purples — unmistakable signs of life.

“Everything looked just magnificent,” said Jan Witting, the expedition’s chief scientist …

“Threats to tropical coral reefs worldwide have escalated to a level that imperils the survival of these complex, diverse and beautiful ecosystems,” Janice M. Lough, an Australian researcher, wrote in a February opinion piece in Nature.

Coral can be severely damaged by rising water temperatures, which cause acidification, as well as by pollution and human activity like tourism, fishing and shipping – prompting some governments to restrict such activities.

If Coral Castles can continue to revive after years of apparent lifelessness, even as water temperatures rise, there might be hope for other reefs with similar damage, said another team member …

In a letter published in Nature earlier this year, another global team of researchers reported a similar coral recovery after they reduced the acidity in three lagoons in the southern Great Barrier Reef, off Queensland, Australia. …

“It’s encouraging, because if we do the right things, health might restore in a pretty responsive manner,” said Rebecca Albright, one of the paper’s authors and a postdoctoral scientist at Stanford University. …

“Last year, the whole place was holding its breath,” Dr. Witting said. This summer, it has sprung to life with plankton visible everywhere, he said, comparing it to a garden that is six times as productive as usual. “The whole ocean’s in bloom this year.”

The fluctuations of nature are a part of life, of course, and the corals adapt to these variations. …

Lees verder hier.

Alweer een sprookje minder.

Zie verder mijn eerdere artikelen hier, hier en hier.

Kortom, de NOS kon het kennelijk niet laten de klimaathysterie weer eens aan te wakkeren. ‘Agitprop‘, zoals Arendo Joustra, hoofdredacteur van Elsevier, dat noemde.

Dat neemt niet weg dat men in het algemeen veel waardering kan hebben voor de verslaggeving van de NOS. Zo getuigen bijvoorbeeld de politieke commentatoren van een hoog niveau van professionaliteit, kennis, objectiviteit en kritische afstand van hetgeen waarover zij verslag uitbrengen. Men zou wensen dat andere delen van het NOS-team eenzelfde niveau zouden nastreven.