Van hagelvliegtuigen tot laserkanonnen de drones die China gebruikt voor de manipulatie van het weer Wereldredders willen de planeet afkoelen

Regenmakende drone. Bron: Chinadaily.

Auteur: Udo Pollmer.
Vertaling: Piet van Veghel.

Onderstaand artikel is met toestemming van overgenomen van eule.ev.nl. De duitstalige versie op Internet toont o.a. de drones die China gebruikt voor de manipulatie van het weer.

Het wordt kouder. Op heel de wereld waren er de laatste maanden kouderecords: in Europa, in Amerika en Azië, in Noord-Afrika viel er sneeuw. De gevolgen: De plantengroei vertraagt, of het nu gaat om tropische regenwoud of om het Thüringse koolzaad. De oogsten dalen en de voedselprijzen stijgen.

Maar niet alleen de zon stuurt het klimaat, ook de mens probeert al het mogelijke. Twee eeuwen geleden schoten mensen al met hagelkanonnen op wolken. Waarnemers viel het destijds op dat er zware regen viel na grote veldslagen, nadat de kruitdampen, gevormd uit zwavel, salpeter en koolstof, opgetrokken waren.

Wolken ontstaan wanneer vochtige warme lucht opstijgt en koudere lagen bereikt. Koude lucht kan minder waterdamp opnemen dan warme lucht. Daarom komt er damp uit je mond bij het uitademen op koude dagen. Om de “mist” te laten condenseren, zijn condensatiekernen nodig – zoals b.v. een bril die beslaat als je ’s winters een warme kamer binnenkomt. Daarom, zonder kernen, is er geen regen.

In de atmosfeer wordt deze taak overgenomen door fijn stof, pollen, zwaveldioxide, maar ook door bacteriën en de “uitlaatgassen” van bomen. Bomen stoten organische chemicaliën uit zoals ɑ-pineen, dat het hoofdbestanddeel is van terpentijnolie. In de lucht oxideert het door ozon, en de reactieproducten fungeren als wolkenkernen. Zelfs de deeltjesregen van verre supernovae, het “sterrenstof” zogezegd, hebben een meetbare invloed op de wolkenvorming en dus op ons klimaat.

Wanneer het kunstmatig moet regenen of sneeuwen, dan worden als condensatiekernen jodiumverbindingen zoals zilverjodide door hagelvliegtuigen versproeid of per raket de hemel in geschoten. In toenemende mate vervangt fijngemalen keukenzout het jodide. Door zijn hygroscopische, d.w.z. wateraantrekkende eigenschappen, worden waterdruppels gevormd die, eenmaal groot genoeg, naar beneden regenen. Naast jodide en zout worden ook bacteriën zoals UV-resistente pseudomonaden of vliegas verspreid.

Om sneeuw te vormen, verdelen vliegtuigen kooldioxide in de vorm van droog ijs boven de wolken. Als het daarboven nog te warm is, moet het water in de wolken eerst worden onderkoeld. Daarvoor sproeien vliegtuigen vloeibaar propaan, vermengd met indiumtrioxide of hydrojoodzuur. Wanneer het propaan verdampt, treedt verdampingskoeling op. Onderkoelde nevel bevriest makkelijker.

Vliegende sauriërs brengen regen

Natuurlijk heeft het leger ook interesse getoond. Tijdens een hoorzitting van de Amerikaanse Senaatscommissie kwam naar voren dat tijdens de Vietnamoorlog chemische manipulatie van de moessonregen ervoor zorgde dat de bevoorradingsroutes van de vijand in het moeras weg zakten. Ondertussen groeide daaruit een reuzenhandel.

Wereldwijd vervullen zo’n 40 bedrijven “weerwensen” van allerlei aard. Het gaat er al lang niet meer om een wijngaard tegen vorst of hagel te beschermen, maar om enorme oppervlakten die klimaattechnische verzorgd worden.

Bijvoorbeeld China: Nadat men erin geslaagd was de regionale hagelschade met 2/3 te verminderen, moet nu een half miljoen km2 worden beschermd, een gebied groter dan Duitsland. Bovendien wordt 5,5 miljoen km2 in het noordwesten van China geïrrigeerd door wolkenvorming. Het land geeft hier miljarden aan uit. Bijv. voor gevechtsdrones genaamd Wing Loong 2, in het Nederlands „Pterodactylus“ genoemd naar een vliegende dinosaurus met korte staart. De drone heeft een spanwijdte van 20 meter en is gewoonlijk bewapend met 12 lucht-grondraketten, maar kan ook weerraketten dragen.

China’s grondwater- en oppervlaktewaterreserves bedragen respectievelijk 1 en 2,7 triljoen ton. De lucht boven China bevat maar liefst 18 biljoen ton. Maar slechts een klein deel daarvan bereikt de grond als neerslag. Het is goedkoper om het water in de lucht te oogsten dan om rivieren om te leiden of dammen te bouwen zoals de Drieklovendam.

Intussen winnen natuurkundige technieken terrein: naast het zaaien van wolken met behulp van drones of kanonnen, worden op de regenarme hoogvlakten van Noordwest-China reusachtige antennesystemen gebouwd, de zogenaamde dubbele-elektrode-ionenstralers. Zij laden de mistdruppels in de wolken elektrisch op, om via elektrostatische aantrekkingskracht de vorming van regen teweeg te brengen.

In Berlijn hebben onderzoekers een terawatt-laserkanon in de hemel gericht om plasma te produceren. De bundel splitst de sporengassen zwaveldioxide en stikstofdioxide door fotodissociatie. In de verdere reactie ontstaan daaruit zwavelzuur en salpeterzuur, die op hun beurt weer water aantrekken. Bij voldoende vochtigheid vormen zich waterdruppels. Een soortgelijke reactie zou wel eens een grond kunnen zijn geweest voor de hevige regens na veldslagen.

Indien anders gestuurd, is de laser ook geschikt voor het tegenovergestelde: hij lost mist en wolken op. Daartoe worden geniale fysische effecten gebruikt, zoals de zogenaamde laser quantum wakes. Andere laboratoria vertrouwen op laagfrequente geluidsgolven met een groot bereik. Infrageluid van 50 tot 100 hertz brengt de mistdruppels in de wolk aan het trillen. Wanneer ze tegen elkaar botsen, smelten ze samen tot grotere druppels die als regen neerdalen.

Nu komen natuurrampen zoals onweersbuien, orkanen en aardbevingen in de focus. Het begon jaren geleden toen een B52 bommenwerper ladingen polyacryl-verbindingen boven een orkaan dropte om die te temmen. Met succes, zoals ze zeggen. Momenteel worden laserwapens getest om stormen af te zwakken en natuurlijk ook te sturen. Maar hierover heerst veelbetekenende zwijgzaamheid.

De laatste doet het licht uit

Met het geld van Bill Gates en Co. gaat de wereld nu naar de kloten. Wereldredders willen de planeet afkoelen. Het voorbeeld is een vulkaanuitbarsting: in 1991 slingerde de Pinatubo op de Filippijnen 17 megaton zwaveldioxide naar een hoogte van 35 km. De catastrofe veroorzaakte niet alleen een wereldwijde afkoeling van 0,5°C, maar ook minder neerslag en oogstverliezen. Nu verspreiden overijverige mensen zwaveldioxide en calciumcarbonaat in de stratosfeer om het licht van de zon te weerkaatsen. De centrale ster die de blauwe planeet tot leven wekt, wordt “gedimd”. Daarna zijn aluminiumoxide-deeltjes aan de beurt. Goedkoper is vliegas, dat ook veel aluminium bevat.

De gewaagde experimenten met het afkoelen van de planeet, het stormonderzoek, het aardbevings- en tsunami onderzoek vormen een perfecte dekmantel voor het leger. Met klimaatwapens kunnen zij vroeg of laat hele continenten platleggen of landen verwoesten, waardoor bevolkingsgroepen op de vlucht moeten slaan. Maar in de Vallei der argelozen worden ongewone weersomstandigheden en natuurrampen reflexmatig gezien als het gevolg van klimaatverandering, veroorzaakt door vleesconsumptie en autoverkeer.

Maar het andere is ook waar: deze technieken kunnen evenzeer gebruikt worden om oogsten veilig te stellen. Dan zullen zelfs tijdens een zonneminimum de oogsten weer toenemen en zullen natuurrampen beter beheersbaar worden. Op die manier dragen zij bij tot het behoud van de vrede.

Voor literatuur zij verwezen naar hier.