Men roept maar wat.
Klein handjevol meetpunten in de buurt van onderzoekscentra alwaar “stadswarmte” (hoe weinig ook) grote invloed heeft op de lage temperaturen.

Ook kan men zich afvragen of standaardhutten voor temperatuurmetingen inmiddels zijn aangepast aan de lage zonnestand.

In een vroeger leven heb ik nogal wat gemeten, beroepshalve en vaker uit nieuwsgierigheid.

Haal een Pt-100 thermometer uit een vat vloeibare stikstof (kookpunt ~77K) en bepaal de opwarmingskromme.
Doe dat als je op ~1m afstand van de opstelling staat en herhaal het experimentje nadat je de ruimte verlaten hebt.
In het eerste geval is de opwarmingskromme duidelijk steiler door de stralingswarmte van het menselijk lichaam.

De opmerking over de standaardmeethut betreft de stevensonhut waarvan de hoek van de jaloezielatten invloed heeft op de temperatuur bij lage zonnestanden.

Eén van de redenen waarom ik van mening ben dat je geen klimatologie kunt bedrijven op basis van meteogegevens.

Waarom, ze zijn democratisch gekozen, en willen uit de EU, en dat willen de linkse niet.
De gevolgen zijn ondemocratisch in hun ogen.

Nederland vind ik ook niet meer democratisch, referendum weg, en naar de burger word niet meer geluisterd.

PVV, is een goede graadmeter hoe de mensen over de huidige stand van zaken denkt, stijgen ze dan is er onvrede onder de bevolking.

Als heel de Nederlandse bevolking wist dat ze bij het UWV een potje aan het vullen zijn waar al meer als 1 miljard euro in zit voor de transitie werkelozen dan gaan ze wel anders piepen.

Werkelozen creëren door een transitie, dat klingt toch idioot, je zult er maar tussen zitten.

Het gaat meer om berichten zoals dit: https://www.elsevierweekblad.nl/buitenland/achtergrond/2019/01/afd-mogelijk-onder-toezicht-om-extreem-rechtse-connecties-666954/

En een podcast interview met Bart Verheggen over zijn boek:
http://stukroodvlees.nl/aflevering-56-wat-iedereen-zou-moeten-weten-over-klimaatverandering-met-bart-verheggen/

(Met dank aan Frans Galjee)

Stel…

Dat rekening houdend met bovenstaande cijfers we de 2375 hogere concentratie van CO2 vermenigvuldigen met 7/5 om het effect van 5/7 minder zonnestraling (volgens mijn berekening hierboven) te compenseren, dan kunnen we spreken van een temperatuurverschil tussen Venus (~480 graad C) met de aarde (~15 graad C) van zo’n 465 graad C.

Dan zou een verdubbeling van CO2 grofweg een temperatuurverschil kunnen opleveren van: 465/(3325/2) = 0,28 graad C.

(Dit zit binnen de bandbreedte van de inschatting van de klimaatgevoeligheid voor CO2 in mijn december artikel, maar… ik houdt er wel rekening mee dat er vast wel het een en ander kan worden afgedongen op deze berekening; ik presenteer hem hier enkel ter illustratie dat het verhaal van Bart m.b.t. Venus in mijn ogen op het eerste gezicht geen hout snijdt… maar ik laat me graag corrigeren op dit punt – want ik vindt de vergelijking op zichzelf wel heel interessant)

Re: Willy “Op Aarde gaat men uit van 1, ? K per verdubbeling CO2.”

Het IPCC gaat in AR5 uit van de bandbreedte van 1,5-4,5 graad C voor een verdubbeling van CO2 (in AR4 was het nog 2-4,5 graad C).
Daarnaast wordt op basis van laboratorium omstandigheden gesproken over 1,1 graad C voor een verdubbeling van CO2.
En verder heb ik beschrijvingen gezien dat het bij een ‘blackbody’ situatie om 1,2 graad C gaat voor een verdubbeling van CO2.

Echter, al deze inschattingen betreffen waarschijnlijk overschattingen wanneer zou kunnen worden aangetoond dat het klimaat systeem via negatieve feedback mechanismen een groot deel hiervan neutraliseert.

(Ik wil hier ook nog even op wijzen dat ik er in december al in ben geslaagd om op basis van het signaal van de zon in de vorm van de ‘achtergrond zonnestraling’ te beschrijven dat er sprake is van een correlatie van +0,98 voor de periode 1867-2017, wat resulteerde met een inschatting voor de klimaatgevoeligheid van maximaal 0,49 graad C – ook in de wetenschappelijk literatuur worden enkele inschattingen aangetroffen in dezelfde orde van grootte: Scafetta houdt rekening met 1,5 graad C en Shaviv gebruikt iets lagere waarden waarbij ook scenarios worden beschreven waarbij de klimaat sensitiviteit ook beneden de 1,1 graad C uitkomt. In mijn volgende artikel zal blijken dat voor de periode 1890-1976 bij de zonneminima op basis van de ’totale zonnestraling’ zelfs perfecte correlaties worden aangetroffen)

Tenslotte, wil ik de berekening voor aarde-venus vergelijking ook nog even wat nader specificeren:

Voor de aarde is bekend dat het totale broeikaseffect in de atmosfeer ongeveer 33 graden bedraagt; de huidige gemiddelde temperatuur van 15 graad C zou dus -18 graad C zijn zonder de broeikasgassen. Verder moeten we hierbij ook bedenken dat de CO2 concentratie tussen 1755 (277,2 ppm, dit vormt het ijkpunt van het IPCC in AR5) en 2019 (412 ppm) met een fractie minder dan de helft is toegenomen: met bijna +49%.

Welnu, wanneer we nu vervolgens m.u.v. CO2 alle broeikasgassen van de aarde weg denken dan levert dit een afkoeling op van iets minder dan 33 graad C: gaan we uit van de bovenkant van de bandbreedte van het IPCC dan mogen we bijna 2,25 graad C hiervan aftrekken, echter wanneer we uitgaan van mijn inschatting in het december artikel dan mogen we slechts minder dan 0,25 graad C hiervan aftrekken. Enfin, of de uitkomst uitkomt op van -15,75 graad C op basis van de IPCC bandbreedte aan de bovenkant en hooguit -17,75 graad C op basis van mijn december scenario.

Kortom, het temperatuurverschil tussen een aarde met een percentage van 0,04% CO2 en het temperatuurverschil op Venus met een dampkring die voor 96,5% uit CO2 bestaat bedraagt bij benadering 327 graad C (dit is de gemiddelde temperatuur aan het oppervlak van Venus) plus 15,75/17,75 graad C waardoor het totale verschil uitkomt in de orde van ongeveer 343,75 graad C.

Vervolgens moet hierbij nog rekening worden gehouden met de verhoudingen in de CO2 concentraties: op Venus is de concentratie CO2 ongeveer 2412,5 x hoger dan op aarde (op basis van 96,5% vs 0,04%), en daarnaast is het rekensommetje van toepassing betreffende de mix van de hoeveelheid zonnestraling en albedo waarbij ik hierboven berekende dat de hoeveelheid zonnestraling die het oppervlak van Venus bereikt ongeveer 5/7 bedraagt van de aarde.

Een correctie voor de hoeveelheid zonnestraling kan het gemakkelijkste worden uitgevoerd via de verhouding van de concentratie van CO2, door deze met een waarde van 7/5 te vermenigvuldigen; na deze correctie kan het temperatuur verschil tussen de aarde en Venus van bij benadering 343,75 graad C worden afgezet t.o.v. een hypothetische 3377,5 x hogere concentratie van CO2 op Venus.

Wanneer het getal 343,75 graad C vervolgens door (3377,5 / 2) wordt gedeeld dan komen we uit op basis van deze kosmische inschatting waarbij een verdubbeling van CO2 goed is voor een temperatuurstijging van +0,2035 graad C.

Maar ik moet hierbij eigenlijk nog een belangrijke kanttekening maken, want in termen van de ppm CO2 ben ik in mijn berekening mogelijk eigenlijk uitgegaan van veel te kleine verhoudingen, want dit zijn de verhoudingen in termen van ppm CO2:

Aarde: 412 ppm CO2
Venus: 89,300,000 ppm CO2
Verhouding: op venus is de concentratie CO2 maar liefst 216.748 x hoger dan op aarde (terwijl ik in mijn berekening zojuist met 3.377,5 x werk)

Wanneer ik in mijn berekening deze getallen zou hebben gebruikt dan komen we op een nog veel lagere waarde voor de klimaatgevoeligheid uit.
Kortom, mijn berekening berust waarschijnlijk niet alleen op zeer grove aannames… aan de uitkomt zit bovendien mogelijk een misrekening in de orde van een factor 66… naar beneden voor de klimaatgevoeligheid.

Kortom, de suggestie dat de situatie op Venus werkelijk relevant zou zijn voor het perspectief van de aarde lijkt getalsmatig veel minder gemakkelijk hard te maken dan de beschrijving van Bart suggereert.

(Dit laatste is het punt dat ik hier oorspronkelijk wilde maken met wat relatief eenvoudig rekenwerk)

Dit verhaal van Ab Kloosterman is ook relevant:

‘Klimaat op Venus, een gevolg van broeikasgas CO2?’
https://www.climategate.nl/2018/01/klimaat-op-venus-gevolg-broeikasgas-co2/

PS. Willy, ik ben benieuwd hoe je aan het getal van 40K per CO2x2 komt; komt dat getal uit de literatuur?

Jammer dat u uw foutje niet inziet. Zeker jammer nu ik naar uw volgend artikel uitkijk, ik hoop dat dit niet echt van invloed zal zijn in hoe ik dit artikel zal lezen.
[Bv
“Venus: 89,300,000 ppm CO2” dat is 89,3x boven het mogelijke.]

Mijn 40K is gewoon 465K / 11, x

toch Groeten.

Overigens Willy… de bron vermeldt ook het volgende voor Mars (waarbij de atmosfeer veel beter vergelijkbaar is met de aarde van bij Venus het geval is):

“Now consider Mars, which has a nearly pure CO2 atmosphere of about 0.0085 bar (McKay, 1983) and a greenhouse warming of approximately 5.5°C (Kasting et al., 1988). In this case, the mean global warming produced by a 300 ppm increment of CO2 over this much smaller concentration range (0 to 8,500 ppm) is (5.5°C / 8,500 ppm CO2) x 300 ppm CO2 = 0.19°C”

http://www.co2science.org/subject/questions/1998/planets.php

PS. De bron concludeert o.a.:

“Even if Earth’s biosphere were unable to thwart the primary CO2-induced impetus for warming, however, the maximum temperature rise that is predicted by this comparative planetology analysis is still much less than what is currently being predicted by most general circulation models of the atmosphere. And that is one of the reasons why we do not believe they are providing the correct answer to this problem. There must be large positive feedbacks involved to get the type of warming they are predicting; but most of the evidence we have seen suggests that negative feedbacks predominate. Ergo, the debate continues.”

PS. De bron die ik zojuist heb vermeld betreft het werk van o.a. Phd. CRAIG D. IDSO, hij lijkt al 20 jaar betrokken bij CO2 onderzoek, zie:

http://www.co2science.org/about/chairman.php
https://en.wikipedia.org/wiki/Craig_D._Idso

(Idso was in 2009 lead author voor het NIPPC)

Ik heb ondertussen ook nog even gekeken op de Klimaatveranda blog van Verheggen & co.

Wat blijkt? Er wordt eigenlijk helemaal geen getalsmatige gegeven voor de parallel met Venus.
De term ‘Venus’ valt slechts in 3 van de blogs, telkens slechts 1x.

Hieronder volgende zinnen uit de betreffende artikelen:

– “De door Nikolov en Zeller uitgevoerde dimensie-analyse, leidt tot een vergelijking met 4 parameters en twee onafhankelijke variabelen: een dimensieloos gemaakte oppervlakte­temperatuur (temperatuur gedeeld door een referentietemperatuur) en een eveneens dimensieloos gemaakte atmosferische druk (druk gedeeld door een referentiedruk). De waarden van de 4 parameters worden vervolgens afgeleid van een statistische regressie op de gemeten temperatuur en de druk op vijf hemellichamen (de planeten Venus, Mars, Aarde, de Aardse maan en de Saturnus ­maan Titan). ”

Bron: https://klimaatveranda.nl/2019/03/08/het-atmosferisch-thermisch-effect-ate-van-ned-nikolov-en-karl-zeller/

– “In het huidige, warme klimaat zou de klimaatgevoeligheid in de buurt kunnen komen van de bovengrens van de schattingen uit het laatste IPCC-rapport. Dat zou slecht nieuws zijn, dat spreekt voor zich. Het is niet zo verwonderlijk dat zo’n niet-lineair verband sommigen doet denken aan het Venus-scenario, maar het is wel goed om te beseffen dat degene die dat scenario aan het eind van het Independent-artikel noemt geen wetenschapper is, maar schrijver en journalist Mark Lynas.”

Bron: https://klimaatveranda.nl/2016/11/16/paniek-om-paleoklimatologie/

– “CO2 en opwarming: hypothese of feit?

Het is al meer dan 100 jaar bekend dat CO2 infraroodstraling absorbeert, en dus een opwarmend effect heeft. Dankzij dit effect heeft de aarde een leefbare temperatuur, en is het op Venus kokend heet. Natuurlijk zijn er onzekerheden in de klimaatwetenschap, maar de kennis is wel degelijk een paar stations verder dan Singer en een handjevol andere (ex-) wetenschappers beweren.”

Bron: https://klimaatveranda.nl/2011/08/30/fred-singer-knmi/

CONCLUSIE: Het verhaal van Bart Verheggen m.b.t. Venus betreft duidelijk niet veel meer dan een associatie. Een getalsmatige onderbouwing ontbreekt… vermoedelijk omdat de uitkomst in de richting wijst dat de associatie tussen Venus en de (spurieuze) correlatie tussen CO2 en de temperatuur weinig realistisch is omdat deze gepaard gaat met een zeer lage waarde voor de klimaat sensitiviteit voor een verdubbeling van CO2.

(Overigens, wellicht weinig verrassend: het werk van Craig Idso wordt nergens genoemd op de Klimaatveranda blog van Verheggen; het valt me steeds vaker op de Verheggen alle controverses buiten beeld probeert te houden)

Trouwens, ikzelf geloof niet dat de ‘zoveel graden per verdubbeling CO2’- theorie, ook niet van verre, maar iets zou te maken hebben met de hoge temperaturen op Venus.
De TOA aldaar is duidelijk, fysisch zeer goed localiseerbaar. Men hoeft enkel nog een droge lapse rate toe te passen om aan de hoge temperaturen aan het oppervlak te komen.
Noem mij maar een ‘draak’, als u dat wilt, ‘lapse rate’ is en blijft nu eemaal een realiteit.
Groeten.

Willy, dank voor je toelichting m.b.t. je eigen berekening; ik begrijp nu hoe je rekent… maar ik herken nu ook wel direct dat je in je berekening eigenlijk van een soort van ‘black body’ situatie uitgaat die je ‘projecteert’ op zowel de aarde als op Venus.

Je houdt dan ogenschijnlijk hierbij feitelijk helemaal nergens rekening mee… niet met de afstand tot de zon, noch met Albedo en ook niet meer het grote verschil in luchtdruk,

(Heb ik dit zo goed beschreven?)

De bijdrage van CO2 aan de temperatuur van Venus is ~20-30 °C, het absorptiespectrum is verzadigd. De temperatuur op Venus waar de druk 1 bar is (op ~50 km hoogte), komt daar goed mee overeen:~30-40°C. De hoge temperatuur aan het oppervlak wordt niet veroorzaakt door CO2 maar door de dikte van de atmosfeer. Als de Aarde zo’n dikke atmosfeer had met 400 ppm CO2 dan zou de temperatuur aan het oppervlak ~300 °C zijn.

NIEUWE ANALYSE (enkel bedoeld om naar believen ‘op te schieten’):

Broeikaseffect op Venus bedraagt 500 graad C (met 96,5% CO2)
Broeikaseffect op Mars bedraagt 5,5 graad C (met 95,2% CO2)

Broeikaseffect op aarde bedraagt 33 graad C (met 0,04 ppm CO2), waarbij het wolken systeem netto voor ongeveer 5 graad C afkoeling zorgt. Dus zonder wolken zou het broeikaseffect op aarde ongeveer uitkomen op 38 graad C.

Een cruciaal verschil is dus dat op aarde CO2 voor slechts een zeer klein deel van het totale broeikaseffect zorgt; terwijl CO2 op zowel Venus als Mars vrijwel geheel verantwoordelijk is voor het broeikaseffect.

De druk op Mars (0,0085 bar) ongeveer 1% bedraagt van de druk op aarde en een verdubbeling van CO2 levert op Mars een temperatuurstijging op van 0.2°C.
De druk op Venus (93 bar) is ongeveer 93x hoger is dan op aarde en een verdubbeling van CO2 levert op Venus een temperatuurstijging op van 0.0017°C.

Het verschil in druk zorgt ervoor dat in de atmosfeer van Venus maar liefst 10.000x meer CO2 zit dan in de atmosfeer op Mars.

Wanneer de atmosfeer van de aarde ook voor 95% uit CO2 had bestaan dan zou deze ongeveer 1% van de CO2 bevatten die op Venus aanwezig is en 100x zoveel CO2 als op Mars beschikbaar is.

Echter, in de atmosfeer op aarde bedraagt de hoeveelheid CO2 slechts 0,041%… terwijl er ongeveer 100x zo veel water in de atmosfeer van de aarde aanwezig is.

Dit betekent dat op aarde de druk van 1 bar zorgt voor 100x meer deeltjes t.o.v. Mars, echter slechts 1 op de 2317 deeltjes betreft een CO2 deeltje terwijl op mars 95 van de 100 deeltjes bestaan uit CO2. Kortom, de atmosfeer van de aarde bevat slechts 100/2317 = 4,3% van de CO2 die in de atmosfeer van Mars aanwezig is…. terwijl het broeikaseffect op aarde 6x groter is dan op Mars.

Uit deze vergelijkingen blijkt dat CO2 voor slechts een klein deel verantwoordelijk kan zijn voor het broeikaseffect op aarde.

Omdat CO2 en H2O in de gastoestand per eenheid ongeveer dezelfde stralingsforcering hebben (toch???), kan CO2 waarschijnlijk verantwoordelijk worden gehouden voor 1/6 x 1/25 van het totale broeikaseffect… dus 1/150 deel.

Het totale broeikaseffect op aarde bedraagt 33 graad C, dus daarmee zou CO2 logischerwijs verantwoordelijk zijn voor slechts 0,22 graad C van de het totale broeikaseffect.

T.o.v. het begin van de industriële revolutie is de concentratie van CO2 in de atmosfeer met ongeveer de helft toegenomen, dus dan praten we over een opwarming in de orde van… slechts 0,07 graad C.

(Let op: dit laatste getal zal flink veranderen wanneer het genoemde 1/150 deel flink groter blijkt te zijn)