Climategate Klimaat Wetenschapsjournalisten
Off topic linkdump
We zien dat veel bezoekers actief mee zoeken naar interessante links naar artikelen en video’s. Onder deze off topic kan iedereen droppen wat hij zij wil om de te delen met alle andere bezoekers. De auteurs van deze site zullen ook actief grazen tussen alle bijdragen en er hun voordeel bij doen bij het schrijven van hun artikelen.
Stichting Climategate is een initiatief van Marcel Crok, freelance wetenschapsjournalist, Hajo Smit, milieu deskundige, meteoroloog, journalist en voormalig klimaatonderzoeker, Rypke Zeilmaker, natuur- en wetenschapsjournalist en 40 andere auteurs. Onze hoofdredacteur is Hans Labohm en Theo Wolters heeft de leiding. Het begrip Climategate Klimaat raakte in december 2009 in zwang nadat duizenden e-mails en documenten waren gelekt of gehackt van de Climate Research Unit in Engeland. Een onderzoeksinstituut dat een cruciale rol speelt in het internationale klimaatonderzoek en dat de aangever is van het IPCC. De e-mails wekken de indruk dat een wereldwijd “Team” van invloedrijke klimaatonderzoekers gegevens gemanipuleerd heeft. Sceptici uit de wetenschappelijke literatuur weerde hun metingen en softwareprogramma’s niet wenste te delen met sceptici in weerwil van de verstrekkende Britse Freedom of Information Act. Kijk ook eens naar: De Groene Rekenkamer, Clintel, De Staat van het Klimaat en Energietransitie. Mocht u Climategate Klimaat (met ANBI status) een hart onder de riem willen steken kan dit via de knop doneren. U kan hier contact met ons opnemen.
IJsbeer lijdt ernstig onder klimaatverandering: magerder en minder jongen
IJsberen hebben ernstig te lijden onder klimaatverandering. Uit nieuw onderzoek van Washington University blijkt dat ijsberen meer tijd op het land doorbrengen, nu het drijfijs eerder en in sneller tempo smelt. Daardoor hebben de beren minder vetreserves en krijgen ze minder jongen. Het gebrek aan drijfijs bemoeilijkt het jagen en het paren, maar ook het baren en grootbrengen van hun jongen.
In de studie maakten onderzoekers gebruik van satellietbeelden om de dieren te kunnen volgen in Baffin Bay, een gebied tussen Groenland en Noord-Canada. “Veranderingen die door het klimaat zijn veroorzaakt in het Noordpoolgebied, hebben een duidelijke invloed op ijsberen”, schrijft Kristin Laidre, de hoofdauteur van het onderzoek. In 2019 was het 1,9 °C warmer dan normaal in het noordpoolgebied.
In de zomer leven ijsberen voornamelijk op het land. In de winter trekken zij weer terug naar het drijfijs. Doordat het drijfijs steeds eerder verdwijnt, moeten de dieren noodgedwongen langer op het land blijven. Een ijsbeer leeft tegenwoordig gemiddeld 90 dagen op het land. Dat is 30 dagen langer in vergelijking met het jaar 1990.
IJsbeer IJsbeerbont is doorschijnend er verschijnt alleen wit omdat het zichtbaar licht reflecteert. Onder al die dikke vachten is hun huid gitzwart.
“Als de beren op land zijn, jagen ze niet op zeehonden maar gebruiken ze hun vetreserves”, schrijft Laidre. De onderzoekers zagen dat de dieren minder dik zijn in de jaren dat er weinig drijfijs is.
Doordat er minder op voedsel wordt gejaagd, nemen ze minder voedingsstoffen op en vermageren de dieren. De zwakkere gezondheid zorgt er daarbij voor dat ijsberen minder jongen baren. In jaren met meer drijfijs, worden er ook meer ijsbeertjes geboren.
“We veronderstellen dat de gebruikelijke twee jongen per geboorte zal verdwijnen de komende jaren als het ijs in Baffin Bay blijft smelten. Iets dat onderzoekers nog nooit vaststelden”, aldus Laidre in het onderzoeksrapport.
Het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken maakte in 2008 bekend dat de ijsbeer de status van beschermde diersoort in de Verenigde Staten krijgt. Dit verplicht het land om het leefgebied van de beer te beschermen. Het leefgebied op de Noordpool wordt steeds kleiner door de snelle opwarming van de aarde. De populatie bestaat wereldwijd uit 22.000 tot 31.000 ijsberen. Sommige wetenschappers verwachten dat voor het einde van deze eeuw er slechts een derde van de ijsberenpopulatie over zal zijn.
Dat laatste jaren duiken er regelmatig nieuwsberichten op van hongerige ijsberen die dorpen intrekken op zoek naar voedsel. Vorig jaar december stond het leven in het Russische Ryrkajpi even volledig op zijn kop, omdat tientallen ijsberen een bezoek brachten aan het dorpje met zo’n 600 inwoners.
https://joop.bnnvara.nl/nieuws/ijsbeer-lijdt-ernstig-onder-klimaatverandering-magerder-en-minder-jongen
Ronald Plasterk
@RPlasterk
Ze zijn afschuwelijk lelijk en tasten de Nederlandse natuur aan, het wordt eindeloos gezeul met reparaties, over tien jaar enorme berg afval, het levert als je alle aanmaakkosten meerekent relatief weinig energie op, en als het niet waait (of te hard) heb je er niets aan.
https://mobile.twitter.com/RPlasterk/status/1229676479685984256
’Dit kan grote invloed hebben op klimaat’
Nieuwe ontdekking: energie halen uit… de lucht!
Zó halen piepkleine eiwitdraden energie uit het vocht dat, zelfs in de Sahara, ruim vooradig is in de lucht om ons heen.
Zó halen piepkleine eiwitdraden energie uit het vocht dat, zelfs in de Sahara, ruim vooradig is in de lucht om ons heen.
AMSTERDAM – Wetenschappers hebben een manier gecreeërd om energie uit de lucht te halen. Dat klinkt te mooi om waar te zijn, maar de Universiteit van Massachusetts Amherst maakt deze claim wel degelijk en spreekt van ’grote gevolgen voor de toekomst van hernieuwbare energie en klimaatverandering’.
Hoe het werkt? De onderzoekers gebruiken natuurlijke eiwitten. Die halen energie uit het vocht in de lucht. Vocht is van nature in de lucht aanwezig, dus in theorie is de bron vrijwel onuitputtelijk.
De wetenschappers hebben de ’Air-gen’ uitgevonden. Letterlijk een luchtgedreven generator. Die bevat minuscule elektrisch geleidende draden met de naam ’proteïne-nanodraden’. Deze draden, die geproduceerd worden door microben, hebben weer een verbinding met elektroden.
Zelfs in de Sahara?!
„We maken letterlijk elektriciteit out of the thin air”, maakt elektroingenieur Jun Yao een woordgrap, zo is te lezen op de website van zijn universiteit. „Dit systeem maakt 24/7 schone energie.” Hij noemt het ’geweldig en opwindend’.
Yao en microbioloog Derek Lovley gelden als geestelijk vaders en uitvinders. Ze zijn dolenthousiast. Het nieuwe systeem is ’schoon en goedkoop’. De twee beloven dat een hoge luchtvochtigheid helemaal niet nodig is; het systeem zou zelfs werken in de Sahara.
De huidige Air-gen, die nu alleen nog kleine apparaten van energie kan voorzien.
De huidige Air-gen, die nu alleen nog kleine apparaten van energie kan voorzien.
Er wordt geen zonlicht of wind gebruikt zoals bij andere systemen – het kan dus overal werken, dag en nacht, weer of geen weer.
Poepbacterie
Opvallend genoeg heeft het lab van Lovley pasgeleden een nieuwe manier gevonden om die eiwitdraden te maken. Spil in dat proces is de poepbacterie. „We hebben E. coli veranderd in een fabriek voor proteïne-nanodraden.”
„Het ultieme doel is grootschalige systemen hiervan maken”, zegt Yao „Dit systeem kan bijvoorbeeld in muurverf worden gestopt. Als je je huis daarmee schildert, kan het deels je eigen energievoorziening verzorgen. Of we bouwen grote generatoren. Zodra we dit op industriële schaal kunnen doen, kunnen we een grote impuls geven aan hernieuwbare energie.”
Zover is het echter nog lang niet; de onderzoekers zullen tijd én geld moeten krijgen om daadwerkelijk tot een product te komen.
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1274550548/nieuwe-ontdekking-energie-halen-uit-de-lucht
Hier haal je zeker een micro watt uit. Is die gascentrale ook niet meer nodig.
Groen beleggen in windhandel op meewind.nl
Nieuwe windparken fonds stond een jaar geleden op 2050 eur en nu op 1530 eur. Waar is die winst gebleven. De inkoop van wind is niet gestegen en de subsidie blijft ook binnen waaien.
Nieuwe compilatie video over de grote en snel groeiende Qanon beweging.
https://www.youtube.com/watch?v=QDVQe5iRiPw
De EU heeft al veel ervaring in grootse plannen zonder meetbare resultaten.
Vergroeningsbeleid van de Europese Unie is mislukt
Heuvellandschap in Zuid-Limburg.Beeld Marcel van den Bergh / de Volkskrant
De plannen van de EU om de landbouw te vergroenen zijn mislukt. Nederlandse boeren ontvingen de afgelopen zes jaar bijna 2 miljard euro subsidie voor vergroening. Dat heeft weinig tot geen positieve effecten gehad voor de natuur en de biodiversiteit op het platteland: het aantal boerenlandvogels is drastisch gedaald, driekwart van de insecten is verdwenen.
Mac van Dinther 19 februari 2020, 5:00
Dat blijkt uit onderzoek van de Volkskrant en wetenschappers van Wageningen Universiteit. De conclusie wordt gedeeld door de Europese Rekenkamer. ‘Het vergroeningsbeleid heeft niet gebracht wat ervan werd verwacht’, zegt Alex Brenninkmeijer, lid van de Rekenkamer namens Nederland. ‘De resultaten zijn teleurstellend.’
Donderdag komen de Europese regeringsleiders in Brussel bijeen om te praten over het nieuwe meerjarenbudget. Het Europese landbouwbeleid, dat in de afgelopen periode met 59 miljard euro per jaar goed was voor ruim eenderde van de totale begroting, is daar een belangrijk onderdeel van.
De vorige Europese Commissie maakte een speerpunt van vergroening. Boeren konden een premie krijgen boven op hun normale inkomenssteun om de natuur en de biodiversiteit op het boerenland te verbeteren. Eenderde van het geld werd daarvoor gereserveerd.
In de praktijk is daar weinig van terechtgekomen, zegt Brenninkmeijer. Lidstaten frustreerden de groene ambities door de eisen aan boeren voor natuurdoelstellingen te verzwakken, de doelen waren oncontroleerbaar. Daardoor hoefden boeren bijna niets extra’s te doen om vergroeningspremies te incasseren. Wat ze wel deden, had nauwelijks effect. ‘Het was erg zwak.’
Handen in de lucht
Volgens Brenninkmeijer stuurt de EU te weinig op resultaat. Er wordt wel fors geïnvesteerd in maatregelen. ‘Maar of de patrijzen daardoor terugkeren, is onduidelijk. De criteria zijn niet goed ontwikkeld, de controle is onvoldoende. Dan steken wij als rekenmeesters onze handen in de lucht en zeggen: help, dit systeem werkt niet.’
‘Dat het vergroeningsbeleid is mislukt is, daar is iedereen het wel over eens’, zegt ook hoogleraar natuurbeheer David Kleijn (Wageningen Universiteit). ‘Het is totaal verwaterd.’ De Commissie begon met grote ambities, aldus zijn collega Anne van Doorn. Die zijn door de lidstaten afgezwakt. ‘Uiteindelijk hield je iets over dat niets opleverde.’
In Friesland, de provincie die de meeste groene subsidie kreeg, is de stand van grutto’s, scholeksters, kieviten, tureluurs en patrijzen juist verslechterd.
Duidelijk is ook dat het huidige systeem van inkomenssteun per hectare boeren met veel land bevoordeelt: de grootste landbouwbedrijven krijgen het meeste geld. Ook daar is Brenninkmeijer kritisch over. ‘Maar dat is een politiek compromis.’
‘Positieve impact’
Volgens LTO-Nederland, de belangenorganisatie voor de landbouw, doet het overgrote deel van de Nederlandse boeren mee aan het vergroeningsbeleid van de EU. ‘Boeren kiezen daarbij voor maatregelen die het best bij hun bedrijfsvoering passen.’ Volgens de boerenorganisatie heeft het vergroeningsbeleid wel degelijk een ‘positieve impact’, zonder dat nader toe te lichten.
De nieuwe Europese Commissie heeft nog ambitieuzere plannen aangekondigd. In de komende periode moet 40 procent van de landbouwsubsidies een bijdrage leveren aan het tegengaan van de klimaatopwarming. Brenninkmeijer noemt dat percentage onrealistisch. ‘Die cijfers zijn nauwelijks onderbouwd, ze zijn zo zacht als boter.’
In de voorstellen van de nieuwe Commissie worden de vergroeningseisen aan landbouwsubsidies aangescherpt. Landen moeten hun plannen ter goedkeuring voorleggen. Maar onduidelijk is welke criteria en doelstellingen de Commissie daarvoor hanteert, aldus Brenninkmeijer.
Een nauw bij het landbouwdossier betrokken Brusselse diplomaat erkent dat het vergroeningsbeleid te weinig heeft opgebracht. ‘Het was een eerste stap, maar de lat moet echt een stuk hoger.’
De groene plannen van Europa
De Europese Commissie zette in op vergroening. En daar kwam niets van terecht. Wat ging er mis en hoe moet het anders?
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/vergroeningsbeleid-van-de-europese-unie-is-mislukt~b0dcfae4/
OPINIEKLIMAATVERANDERING
Klimaatactivisten, hou eens op met navelstaren
Nederland moet mondiaal handelen bij de aanpak van CO2-reductie en meer geld stoppen in innovatie, betoogt filosoof Maarten Boudry.
Maarten Boudry17 februari 2020, 17:24
Zal het zo’n vaart lopen met de stijgende zeespiegel als Rutger Bregman schrijft in zijn nieuwe pamflet? NRC liet deze week al enkele wetenschappers aan het woord die menen dat de cijfers van Bregman achterhaald zijn, en dat we hoogstens naar een stijging van een meter gaan tegen het einde van de eeuw.
Maar laten we even aannemen dat Rutgers ergste nachtmerries kloppen, en dat het ‘voortbestaan van het land op het spel staat’ (dat van jullie, vooralsnog niet dat van mij). In dat geval is het grote probleem met zijn pamflet dat het, ironisch genoeg, veel te weinig ambitie toont. Want wat krijgen we te horen na al die doemtijdingen over allesverzwelgend zeewater? Het klassieke ‘minder minder’-lijstje van de milieuactivisten: eet minder vlees, neem vaker de (elektrische) fiets, zie af van verre vliegreizen, isoleer je huis, bezuinig op energie.
Van een joekel van een anticlimax gesproken. Bregmans pamflet hanteert het vertrouwde morele devies van activisten: als we allemaal onze eigen stoep vegen, dan is de hele straat schoon. Zo kan Nederland een nieuwe ramp zoals in 1953 vermijden.
Die logica miskent helaas één lastig probleem: broeikasgassen hebben lak aan landsgrenzen. In 1953 had Nederland de watersnoodramp zelf kunnen verhinderen, als het naar ingenieur en waterprofeet Johan van Veen had geluisterd en betere dijken gebouwd, maar de pijnlijke waarheid is dat Nederland vandaag de dag een verwaarloosbare invloed heeft op de eigen zeespiegel, omdat het voor slechts 0,5 procent verantwoordelijk is voor de wereldwijde uitstoot.
We weten met grote zekerheid (veel zekerder dan die zeespiegels) dat de mondiale energiebehoeften nog fors zullen groeien de komende decennia, met name in ontwikkelingslanden. 1,3 miljard mensen hebben nog niet eens toegang tot elektriciteit, 800 miljoen mensen leven nog steeds in extreme armoede. Die mensen kopen binnenkort allemaal wasmachines, koelkasten, tv’s en airco’s. Ze gaan mooiere huizen bouwen, meer vlees eten, willen ook wel eens een vliegtuig nemen om de wereld te ontdekken. Het zou immoreel zijn (en praktisch onmogelijk) om de rest van de wereld ons welvaartspeil te ontzeggen.
Navelstaren
Klimaatactivisten en beleidsmakers staren veel te veel naar hun eigen navel (‘Als de wereld naar de knoppen gaat, zal het niet aan ons gelegen hebben’). Bregman legt in zijn pamflet mooi uit dat als op Antarctica het landijs smelt, de zeespiegel hier omhooggaat. Maar hij negeert dat hetzelfde geldt als de Chinezen in China er elke week een steenkoolcentrale bijbouwen, en tweehonderd nieuwe luchthavens tegelijk aanleggen. Als de rest van de wereld niet meedoet, hebben de klimaatinspanningen van Nederland (of zelfs van heel Europa) geen enkele zin. Dan kan je 1.000 miljard of 1.000 biljoen euro uitgeven aan emissiereducties, zonder dat het de geringste zoden aan de dijk zet. Dat geld kun je dan beter opzijzetten voor hogere dijken of om je voor te bereiden op geo-engineering, of desnoods om alvast Duits te leren. Dát is het grote verschil met 1953.
Hefbomen
Moeten we dan helemaal niets doen? Toch wel. Als Nederlanders (of Belgen) globaal het verschil willen maken, moeten we hefbomen zoeken om de mondiale uitstoot naar beneden te krijgen, in plaats van ons blind te staren op onze eigen stoeptegel. Kleine, welvarende landen moeten bij uitstek inzetten op technologische innovatie. Als wij betere, goedkopere en efficiëntere ‘borstels’ maken (lees: koolstofneutrale energiebronnen), en die vervolgens aan de rest van de wereld uitdelen, dan vegen we in één keer de hele straat schoon. Dat zou pas een ambitieus plan zijn, een patriottische trots waardig.
Bij de meeste activisten leeft echter het idee dat we ‘alle oplossingen al hebben’ (lees: zon en wind) en enkel nog politieke moed moeten opbrengen. De waarheid is dat hernieuwbaar nog steeds met grote problemen kampt (zoals weersafhankelijkheid en groot oppervlaktegebruik). Ik voorspel: als dat ons alternatief is, zullen ontwikkelingslanden gewoon steenkool blijven stoken. Want zolang je arm bent, heb je andere zorgen aan je hoofd dan de toekomst voor je ongeboren kleinkinderen.
Kernenergie
Niemand kan voorspellen uit welke hoek de technologische doorbraken zullen komen, maar de meest beloftevolle piste is volgens mij kernenergie, omwille van de enorme energiedichtheid die volgt uit Einsteins E=mc², en de onafhankelijkheid van weer en wind. Er liggen tientallen modellen op tafel voor vierdegeneratiekerncentrales die kleiner, veiliger en efficiënter zijn. Maar over kernenergie rept Bregman dan weer met geen woord, want dat is nu eenmaal een groot taboe in de klimaatbeweging.
Laten we het even concreet maken: als Nederland erin zou slagen om een van die modellen uit te werken, op te schalen en aan de rest van de wereld aan te bieden, dan zou het een klimaatbijdrage leveren die zijn emissiereducties op eigen bodem talloze malen overtreft. De mensheid zou Nederland eeuwig dankbaar zijn.
Wie niet wil wachten op de overheid, kan zelf een duit in het zakje doen. Want ook voor burgers geldt: enkel je eigen stoep vegen getuigt van een gebrek aan ambitie. Een nieuw rapport van Founders Pledge wijst uit dat donaties aan een effectief klimaatfonds honderd keer meer uitstoot vermijden dan om het even welke gedragswijziging uit het klassieke ‘minder minder’-lijstje. Een trans-Atlantische vliegreis vermijden is goed. Het geld dat je uitspaart doneren aan organisaties als Information Technology and Innovation Foundation (ITIF) of Clean Air Task Force, is letterlijk honderd keer beter. Waar wachten we nog op?
Maarten Boudry is een Vlaamse wetenschapsfilosoof.
Rutger Bregman: ‘Ons voortbestaan staat op het spel’
‘Er is een kans dat onze kinderen afscheid moeten nemen van steden als Den Haag en Delft, Rotterdam en Amsterdam, Leiden en Haarlem’, schrijft Rutger Bregman in Het water komt. In zijn ‘brief aan alle Nederlanders’ wil hij zijn landgenoten aansporen tot actie, door de dreiging die uitgaat van de klimaatverandering concreet te maken.
Grote woorden schuwt de journalist van De Correspondent daarbij niet: ‘Het voortbestaan van Nederland staat op het spel.’ Want volgens de zeven klimaatexperts die hij sprak, moet Nederland serieus rekening houden met een bijna 3 meter hogere zeespiegel in het jaar 2100 – een eeuw later zou het water zelfs 5 tot 8 meter hoger kunnen staan. Dat wil zeggen, als de uitstoot van CO2 niet drastisch ingeperkt wordt.
Hoe briljant de bouwkundige ingenieurs van Rijkswaterstaat ook zijn, bij zo’n hoge zeespiegel kunnen we het wel vergeten dat we onze voeten droog houden. Daarom moeten we, koste wat het kost, die zeespiegelstijging niet boven de 2 meter laten uitkomen, betoogt Bregman. ‘En daarvoor moeten we – wereldwijd – de uitstoot van broeikasgassen zo snel mogelijk naar nul brengen.’
Wat daarvoor nodig is? Zoals we na de Watersnoodramp van 1953 de sluizen en dammen van de Deltawerken bouwden, is er nu een nieuw Deltaplan nodig dat óók bestaat uit ‘zonnepanelen en windmolens, flitstreinen en megabatterijen’.
Bregman erkent dat deze boodschap Den Haag inmiddels heeft bereikt. In de Klimaatwet is afgesproken dat Nederland in 2030 49 procent minder broeikasgassen uitstoot dan in 1990, en in 2050 zelfs 95 procent minder.
Om te laten zien hoe we dat in de praktijk voor elkaar kunnen krijgen, noemt Bregman een aantal schattingen van experts. Zo moeten acht miljoen gebouwen van het gas af, moeten negen miljoen auto’s op stroom of waterstof gaan rijden, moet een kwart van de Noordzee worden volgebouwd met windmolens en moeten er liefst 75 miljoen zonnepanelen aangesloten worden op het net.
Ook hebben we ‘tig technologieën nodig die nog niet eens zijn uitgevonden’. Het woord kernenergie komt in de brief niet voor.
Rutger Bregman is waarschijnlijk een van die “Gekochte Journalisten”
Klimaatverandering bedreigt de toekomst van kinderen wereldwijd
Geen enkel land ter wereld voldoet aan de voorwaarden die kinderen moeten beschermen tegen de gevolgen van klimaatverandering. Dat staat in een gezamenlijk rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), UNICEF en The Lancet.
De toekomst van ieder kind op aarde loopt gevaar omdat landen er maar niet in slagen om klimaatverandering voldoende aan te pakken, en daarom geen gezond en veilig milieu kunnen bieden dat essentieel is voor het welzijn van een kind. Het rapport werd in opdracht van de Verenigde Naties geschreven door 40 gezondheidsexperts.
“Klimaatverandering, ecologische degradatie, migrerende bevolkingsgroepen, oorlogsconflicten en grote ongelijkheden bedreigen de gezondheid en toekomst van kinderen in elk land”, aldus het VN-rapport.
Hoewel kinderen in rijke landen gezonder en welvarender zijn, dragen diezelfde landen onevenredig bij aan de wereldwijde CO2-uitstoot, die de toekomst van alle kinderen op aarde bedreigt.
Het rapport beoordeelde 180 landen op de waarschijnlijkheid dat een kind zou kunnen “floreren”, met de nadruk op gezondheids- en welzijnsfactoren zoals onderwijs, voeding en kindersterfte. Ook de CO2-uitstoot van elk land werd meegenomen. Experts waarschuwen regeringen over de hele wereld dat het hoog tijd is voor radicale veranderingen.
“Ieder kind wereldwijd wordt nu geconfronteerd met existentiële bedreigingen door klimaatverandering en commerciële druk”, zei voormalig premier van Nieuw-Zeeland en covoorzitter van de internationale commissie, Helen Clark. “Landen moeten hun benadering van de gezondheid van kinderen en adolescenten herzien om de wereld te beschermen die ze in de toekomst zullen erven.”
Greta
Daarnaast wees het VN-rapport op de gevaren van de commerciële sector. Kinderen worden verleid tot het maken van ongezonde keuzes door reclames van alcohol, fastfood en suikerrijke producten. Dit zorgt voor een toename in overgewicht en obesitas bij kinderen. Het aantal zwaarlijvige kinderen en adolescenten is vertienvoudigd van 11 miljoen in 1975 naar 124 miljoen in 2016.
In 2015 werd een wereldwijd akkoord bereikt over 17 duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG’s), waaronder geen honger, geen armoede en klimaatactie, maar 5 jaar later is er te weinig vooruitgang geboekt om deze doelen te bereiken.
Nederland staat als derde gerangschikt in de top 10 van landen ter wereld, voor de algemene gezondheid en het welzijn van kinderen. Het nieuwe rapport plaatste Nederland echter op de 166e plaats als een van de ergste vervuilers. Met een overmatige CO2-uitstoot voldoet het niet aan de voorwaarden die een geschikt klimaat bieden voor toekomstige generaties. Nederland zal naar verwachting 265% meer broeikasgassen uitstoten dan zou mogen om de doelstelling voor 2030 te behalen.
https://joop.bnnvara.nl/nieuws/klimaatverandering-bedreigt-de-toekomst-van-kinderen-wereldwijd
Links versus Rechts; Klimaat versus Natuur; Elite versus Burgers; Geen Blut zonder Boden; Eugenetica als basis van moderne Ecologie.
Rond de opkomst van de ecologische gedachte hangt een sfeer van eugenetica en denken in opper- en ondermensen, waarbij de oppermensen vanzelfsprekend ook heersen over in reservaten verdeelde natuur – Gilman legt overtuigend het verband tussen de opkomst van de nationale parken en de eugenetische beweging.
https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2020/02/groen-van-buiten-bruin-van-binnen-de-avocadopolitiek-738889/
Stikstofmodel gekraakt – Programma persconferentie 20-02-2020
10-02-2020 – De rekenmodellen onder het stikstofbeleid leiden al decennialang tot veel discussie in de agrarische wereld. De modeluitkomsten matchen namelijk onvoldoende met de metingen. Om helderheid te krijgen in deze problematiek, liet het ministerie LNV al meermalen een ‘review’ uitvoeren over het model. Echter, onder de motorkap van het model keken deze reviewers tot nu toe niet.
Mesdag Zuivelfonds heeft daarom onderzoek geïnitieerd waarbij daadwerkelijk onder de motorkap van het rekenmodel wordt gekeken. Daarbij werden de datastromen gevolgd tot in de natuur en op het erf/terrein van stikstof uitstotende bedrijven. Dit werd mogelijk doordat het RIVM haar rekenmodel en bijbehorende emissiedata beschikbaar heeft gesteld.
Presentatie resultaten
Datum: donderdag 20 februari 2020
Locatie: Perscentrum Nieuwspoort, Den Haag (naast publieksingang Tweede Kamer)
Aanvang: 14.00 uur (inloop vanaf 13.30 uur)
http://www.mesdag-fonds.nl/nieuws/139/stikstofmodel-gekraakt-programma-persconferentie-20-02-2020.html
Zie ook:
Waarom gebruikt het RIVM rekenmodellen?
https://www.rivm.nl/stikstof/berekenen-en-modelleren
meneer van Mensvoort
Op aarde is waterDAMP toch de belangrijkste broeikascomponent en niet CO2. Ik begrijp daarom niets van uw verhalen hierboven
Harry ten Brink, doelt u op de Venus-Mars analogie? Wat bedoelt U precies?
(Overigens, m.b.t. de Venus-Mars analogie heb ik een berekening & info gedeeld waaruit blijkt de impact van een verdubbeling van CO2 beperkt blijft in de orde van enkele tienden van een graad Celsius; dit sluit ook aan op het feit dat CO2 inderdaad verantwoordelijk is voor een relatief klein deel van het totale broeikaseffect dat aan de atmosfeer van de aarde wordt toegeschreven)
Europe’s Anti-Science Plague Descends On Africa
..
Yet, instead of rallying around African nations in this time of great peril, more EU-funded NGOs have descended on the Kenyan parliament to demand that the government disarm itself in the battle against locusts. They want the Kenyan government to outlaw the pesticides used to fight locusts, the only effective tool that can stop these insects, and prevent the crisis from spiraling out of control.
..
https://wattsupwiththat.com/2020/02/20/europes-anti-science-plague-descends-on-africa/
Jan 2020: Coldest ever day in Greenland -65C comes, goes, no one notices
The coldest ever day recorded in Greenland stands at -63.3 C (minus 81 F). But on January 2nd in 2020, after Greenland suffered a century of global warming, the thermometer at Summit Camp sunk to at least -64.9C. I say, at least, because it may have been even colder. Sharp eyes of Cap Allon at Electroverse saw it hit minus 66C. Ryan Maue also saw it and predicted there would be cold as the Arctic Oscillation broke down.
,,
http://joannenova.com.au/2020/02/jan-2020-coldest-ever-day-in-greenland-65c-comes-goes-no-one-notices/
Men sprak begin januari over een laagterecord voor Groenland, maar dat was het niet:
Greenland −66.1 °C (−87.0 °F) North Ice 9 January 1954
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_weather_records#North_America_2
(Met de kanttekening dat North Ice in het noorden van Groenland ligt terwijl Summit Camp in midden Groenland ligt; voor die breedtegraad was het voor Groenland wel een record… maar dat betreft dus niet meer dan een lokaal record)
De stikstofdiscussie is tekenend voor in welke mate modellen een doorslaggevende rol spelen bij/tot politiek beleid.
Het interview van Marcel Crok met Geesje Rotgers geeft een ontluisterend inzicht.
Beluister dit en bedenk dan weer de klimaatmodellen en de consequenties.
Niet landbouw maar verkeer belangrijkste bron van stikstof: Marcel Crok en Geesje Rotgers
https://www.youtube.com/watch?v=sRF05bXIjSI
ACM kan consumenten beter gaan beschermen tegen warmteleveranciers
21-02-2020
De Autoriteit Consument & Markt (ACM) kan consumenten van warmte beter gaan beschermen tegen hun leveranciers. Als het aan de minister van Economische Zaken en Klimaat ligt, krijgt de toezichthouder meer mogelijkheden om de warmtetarieven te verlagen als een warmteleverancier een te hoog rendement behaalt. Daarnaast kan de ACM op termijn de maximale warmtetarieven baseren op de efficiënte kosten die de leverancier maakt. Dat is belangrijk omdat consumenten van warmte geheel afhankelijk zijn van hun leverancier en geen keuze hebben. Dat blijkt uit de bijdrage van Remko Bos, directeur Energie van de ACM, aan een briefing in de Tweede Kamer op 19 februari 2020.
..
https://www.acm.nl/nl/publicaties/acm-kan-consumenten-beter-gaan-beschermen-tegen-warmteleveranciers?utm_source=nieuwsbrief&utm_medium=email
Dankzij een recente aanpassing van de Crisis- en Herstelwet kan Utrecht als eerste Nederlandse gemeente burgers uiteindelijk dwingen van het gas af te gaan. Het gaat om een pilot in het Programma aardgasvrije wijken onder 4.400 woningen in de wijk Overvecht-Noord.
..
https://www.binnenlandsbestuur.nl/ruimte-en-milieu/nieuws/primeur-utrecht-mag-gasklevers-hun-gas-ontzeggen.12391801.lynkx
Griezel- en Dictaatwet.
NL gaat van een NV naar een besloten BV.
Wie had het over een dictatuur?? Lekker aan het warmtenet, niks meer te kiezen, gewoon betalen!
Telsa drives on wood…..
On Saturday, when the felling machines had already cut many trees, the High Administrative Court approved the motion, meaning the felling was stopped, all of a sudden.
https://berlinspectator.com/2020/02/16/brandenburg-court-stops-felling-of-trees-for-tesla-gigafactory/
EINDELIJK……………..
Oud-minister Plasterk noemt rijders van elektrische auto’s ‘enorme asocialen’
ENERGIENOTA: Het nieuws dat de energierekening mogelijk tientallen euro’s stijgt door de explosieve groei van laadpalen en warmtepompen leidt tot boze reacties in de politiek. Oud-minister Ronald Plasterk noemt rijders van elektrische auto’s ‘enorme asocialen’.
2
Het Nederlandse elektriciteitsnetwerk moet flink verzwaard worden om de komende tien jaar 1,7 miljoen openbare laadpalen te plaatsen en 1,5 miljoen huizen van het gas af te halen. Netbeheerder Stedin verwacht dat de energierekening van Nederlanders daardoor met minimaal enkele tientjes per jaar zal stijgen.
,,Als dit bericht klopt, gaan alle huishoudens tientallen euro’s meer betalen doordat één Tesla-rijder meer energie slurpt dan tien huishoudens’’, zegt PvdA’er Ronald Plasterk op Twitter. ,,Dat zijn dus enorme asocialen. Voor elke Tesla zitten honderden bejaarden met fleece-dekens kou te lijden’’. Plasterk was tussen 2012 en 2017 minister van Binnenlandse Zaken.
https://www.ad.nl/politiek/oud-minister-plasterk-noemt-rijders-van-elektrische-auto-s-enorme-asocialen~aa467938/
Global confusion: Turns out global warming doesn’t cause wandering Jet Stream “extreme weather”
It’s a flip on a flop. After all the media headlines, a new paper suggests that some climate scientists are not just wrong, they got cause and effect mixed up, and that the wandering “blocking” jet streams are not caused by warmer arctic, but may be causing the temperature changes instead.
“”The well-publicised idea that Arctic warming is leading to a wavier jet stream just does not hold up to scrutiny,” says Screen.
“With the benefit of ten more years of data and model experiments, we find no evidence of long-term changes in waviness despite on-going Arctic warming.””
The truth is that most big models loosely predicted that global warming would make the jet streams less wiggly, but from the mid 1980s the jet-stream-trend was the other way. As the Arctic warmed the “waviness of jet streams increased”. So in 2012 a few modelers came up with a post hoc rationalization of why, really, truly, actually a warmer Arctic meant that the jets streams would wander more. The media enthusiastically repeated it, though it was contentious and disagreed with most models. But oh dear, by golly, by 2015 the trend started to reverse again. Now in 2020, Blackport and Screen are resolving the latest inconsistency by discovering the data going back 40 years and the longer trends. They explain (quite sensibly) that temperature changes in the Arctic have no significant effect on the jet streams, though the opposite might be true.
Welcome to the world of climate modeling where long monotonic trends can be explained in a jiffy, but no one can predict a turning point in advance.
..
http://joannenova.com.au/2020/02/global-confusion-turns-out-global-warming-doesnt-cause-wandering-jet-stream-extreme-weather/
Straalstroom bepaald voor een deel het klimaat. Het is 1 van de 20 klimaatfactoren. Beroemde BRT weerman Armand Pien wist dit 20 jaar terug met regelmaat te onderstrepen in zijn weersanalyses. Pien was een van de eerste critici van het Klimaatalarmisme door het gepolitiseerde VN- IPCC.
Kijk eens aan, men lijkt wat gevonden te hebben, ik had die naam nog niet gehoord en weet er ook te weinig van.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/hoe-frits-bottcher-met-steun-van-tientallen-bedrijven-de-basis-legde-voor-de-klimaatscepsis-in-nederland~b1accbaf/
Follow the money blijkt ook een links activistische club te zijn:
Nederlands bedrijfsleven financierde jarenlang klimaatscepticus
De Nederlandse klimaatscepticus Frits Böttcher, mede-oprichter van de Club van Rome, ontving tussen 1989 en 1998 meer dan een miljoen gulden van Shell en andere (Nederlandse) multinationals. Het doel: twijfel zaaien over klimaatverandering en de rol van de mens daarin. Dat schrijft onderzoeksplatform Follow the Money op basis van het nagelaten archief van de chemieprofessor die in 2008 overleed.
https://www.ad.nl/economie/nederlands-bedrijfsleven-financierde-jarenlang-klimaatscepticus~a83d54ac/
Blijkbaar is elk tegengeluid ongewenst en moet de weg vrij gemaakt worden naar een Marxistische wereldregering.
De Volkskrant heeft weer eens wat “ontdekt”
“Hoe Frits Böttcher met steun van tientallen bedrijven de basis legde voor de klimaatscepsis in Nederland”
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/hoe-frits-bottcher-met-steun-van-tientallen-bedrijven-de-basis-legde-voor-de-klimaatscepsis-in-nederland~b1accbaf/
Da’s een grijpstuiver ;-)
Zet het af tegen de ~€800 miljoen die de Groene Staat betaalt als aflaat om de NPO te bewegen klimaatpropaganda te blijven leveren.
Ik heb destijds een bijdrage aan Marcel Crok’s nieuwe winterjas gedaan. Even het verschil onderstrepend!
See Countryside, The Future at the Guggenheim
2:18 JANUARY 28, 2020
A unique exhibition for the Guggenheim Museum, Countryside, The Future explores radical changes transforming the surface of the world beyond cities. Conceived by architect and urbanist Rem Koolhaas and Samir Bantal, Director of AMO, the think tank of Koolhaas’s Office for Metropolitan Architecture (OMA), the rotunda installation presents original research that addresses urgent environmental, political, and socioeconomic issues. Discover curious encounters and stories that intersect with topics such as climate change, migration, preservation, and evolution.
https://www.guggenheim.org/video/see-countryside-the-future-at-the-guggenheim
Trending: De prominente Nederlandse klimaatscepticus Frits Böttcher ontving in de jaren negentig meer dan een miljoen gulden van Shell en andere (Nederlandse) multinationals. Het expliciete doel: vraagtekens zetten bij de menselijke verantwoordelijkheid voor de opwarming van de aarde. Dat blijkt uit het nagelaten archief van de chemieprofessor, die in 2008 overleed.
https://www.ftm.nl/artikelen/frits-bottcher-multinationals-financierden-klimaatscepsis?share=aFrfSWaWByqWdyrCPGpdX0WRuvljO5YkQ99H88Fr9YUAe2tvJGU7ygYytH0%3D&utm_source=Follow+the+Money&utm_campaign=78cfbdea5e-EMAIL_CAMPAIGN_2020_02_21_11_09_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_4571d2c3f6-78cfbdea5e-241341025
BBC voorbeeld voor Publiek Omroep?
De Britse premier Boris Johnson grijpt in bij de almaar uitdijende BBC. Het wereldberoemde staatsbedrijf moet lokale radiostations verkopen, websites en televisie-kanalen beperken, presentatoren mogen geen schnabbels meer doen en wie de BBC wil ontvangen, moet een abonnement nemen. Uitstekende voorstellen die in Nederland navolging horen te krijgen, schrijft Jelte Wiersma.
De BBC zoekt naar bestaansrecht. Britten kijken en luisteren minder naar de BBC. De omroep brengt in reactie daarop steeds meer websites en andere kanalen in de lucht om een nieuw, jonger publiek te trekken. Daarmee zit het in het vaarwater van commerciële bedrijven. Denk aan BBC’s tientallen lokale radiostations die Johnson aan private partijen wil verkopen. Deze stations concurreren met lokale, commerciële kranten. Datzelfde geldt voor de websites die de BBC in steeds grotere aantallen in de lucht heeft gebracht.
https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2020/02/privatisering-bbc-voorbeeld-voor-publieke-omroep-739293/
ebook3000.com
Human Caused Global Warming: The Biggest Deception in History
English | September 6, 2016 | ISBN: 1773021303 | EPUB | 134 Pages | 4.8 MB
This book examines the claims of human induced global warming made by the Intergovernmental Panel on Climate Change(IPCC) using proper journalistic and investigative techniques. It explains how it was a premeditated, orchestrated deception, using science to impose a political agenda. It fooled a majority including most scientists. They assumed that other scientists would not produce science for a political agenda. German Physicist and meteorologist Klaus-Eckart Puls finally decided to look for himself. Here is what he discovered.
Ten years ago I simply parroted what the IPCC told us. One day I started checking the facts and data-first I started with a sense of doubt but then I became outraged when I discovered that much of what the IPCC and the media were telling us was sheer nonsense and was not even supported by any scientific facts and measurements. To this day I still feel shame that as a scientist I made presentations of their science without first checking it….scientifically it is sheer absurdity to think we can get a nice climate by turning a CO2 adjustment knob.
This book uses the same approach used in investigative journalism. It examines the Who, What, Where, When, Why, and How.
Download:
http://longfiles.com/8gxgn36ikwba/Human_Caused_Global_Warming_The_Biggest_Deception_in_History.epub.html
Jan Rotmans
@janrotmans
Ronald Plasterk is een kruistocht begonnen tegen alles wat duurzaam is, met feitenvrije, opruiende teksten die passen bij FvD of PVV en standpunten die haaks staan op die van zijn eigen partij, de PvDA. Wees dan een kerel en maak je daarvan los, en treed toe tot de populisten
1:12 p.m. · 22 feb. 2020·Twitter for iPhone
Antwoorden bekijken die de auteur van de Tweet heeft verborgen
137
The erroneous concept of heat radiating downward from the colder clouds and upper atmosphere to further heat the warmer Earth and air below is repeated in the first five IPCC statistical assessments of likelihood. The IPCC definition of ‘Greenhouse Effect’ in Report 4, 2007, records average temperatures for the colder clouds and upper atmosphere and for the warmer Earth and air below.
https://principia-scientific.org/the-climate-news-story-the-media-wont-report/
Reactie van Not-in-my-name op Postma’s blog:
Christopher Essex and Ross McKitrick have shown that the earth’s calculated average annual surface temperature has no physical meaning and that it is just a statistic which we might use to decide when and where to go on holiday. But I think DiPuccio gets to the core of the issue. We can only determine if the earth is warming or cooling by considering the total heat content of the earth’s climate system.
https://climateofsophistry.com/2020/02/20/email-thread-with-colleagues/#comment-62100
Keeping Africa on the brink of starvation
UN and EU government agencies – and tax-exempt NGOs – have brought a plague of locusts
..
https://wattsupwiththat.com/2020/02/23/keeping-africa-on-the-brink-of-starvation/
Het nieuwste woord uit de serie “klimaatwaanzin” is “zwarte laadpaalzaterdag”.
https://www.ad.nl/auto/tesla-s-op-wintersport-in-de-laadpaalfile~a9da51e6/
Als “groene” Tesla rijder kun je beter een aggregaat meenemen. (of gewoon met de Volvo gaan)
CLINTEL plans a grand climate debate. CLINTEL President, Professor Guus Berkhout, explains the plan this way: “We are starting to organize the ‘debate of all debates’ just prior to COP 26 in Glasgow.
https://www.cfact.org/2020/02/23/clintel-plans-a-grand-climate-debate/
Greta Middendorp, klimaatgeneraal b.d.
weet dingen: https://twitter.com/Nieuwsuur/status/1228428818765025281
Overigens sorteerde deze verwarde man al in 2016 voor op dit karrenspoor.
Naomi Klein over de Green New Deal
‘Wat willen we eigenlijk?’
Honderdduizenden jongeren die in klimaatmarsen de straat op gingen, daar leefde Naomi Klein van op. Tegelijkertijd is de Canadese journaliste/activiste bezorgder dan ooit.
Natalie Hanman
18 september 2019 – uit nr. 38
In haar nieuwe boek On Fire: The (Burning) Case for a Green New Deal balanceert Naomi Klein tussen hoop en vrees. Vol bewondering kijkt ze naar de stakende scholieren die met hun klimaatmarsen de straat overnemen. ‘100.000 lichamen in Milaan, 40.000 in Parijs, 150.000 in Montreal. Kartonnen borden dobberden op de branding van de mensheid: “Er is geen planeet B!”, “Verbrand onze toekomst niet”, “Ons huis staat in brand!”’
Ze is blij verrast door Greta Thunberg en de jongeren die door haar geïnspireerd zijn. ‘Waar in de wereld ze ook leven, deze generatie heeft één ding gemeen’, schrijft ze, ‘zij zijn de eersten waarvoor de klimaatcrisis op wereldschaal geen verre toekomst is, maar een levendige realiteit.’
Tegelijkertijd beseft ze zeer goed dat regeringen en wetenschappers al dertig jaar bijeenkomen om te discussiëren over de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen en dat sindsdien de uitstoot van CO2 in de wereld met maar liefst veertig procent is toegenomen.
Help ons groene.nl te vernieuwen.
Het invullen neemt zo’n 5 minuten in beslag. U kunt niets winnen, maar wij zijn u zeer erkentelijk als u meedoet aan de enquête.
De Canadese journaliste, auteur en activiste verwierf wereldfaam toen haar boek No Logo (1999) het manifest van de antiglobaliseringsbeweging werd. In The Shock Doctrine (2007) keerde ze zich tegen het neoliberalisme en privatisering van overheidstaken die leidt tot ‘creatieve destructie’. In 2009 richtte ze zich op klimaatverandering met This Changes Everything: Capitalism vs. The Climate. Hierin betoogt ze dat het neoliberale vrijemarktdenken effectieve maatregelen tegen opwarming in de weg staat.
On Fire bestaat na een uitvoerige inleiding uit eerder verschenen essays en reportages die de afgelopen tien jaar in verschillende internationale media zijn verschenen. In noten geeft ze aan of de situatie is verbeterd of verslechterd – meestal verslechterd. Of het nu bij het spookachtige en afgestorven koraal van het Great Barrier Reef bij de oostkust van Australië is, of Puerto Rico na de verwoestende orkaan, overal doet Klein verslag van de enorme vernietiging die de klimaatcrisis met zich meebrengt. Ze beschrijft, analyseert, probeert soms ook oplossingen aan te reiken.
‘Er hangt utopisme in de lucht’, zei Klein in 2017 tegen De Groene Amsterdammer, toen ze geïnterviewd werd over No Is Not Enough – haar analyse over de opkomst van Trump – ‘maar het is moeilijk om tot een concreet platform te komen. Links is versplinterd in veel verschillende groeperingen en bewegingen, en we zijn het niet meer gewend om samen te komen en de vraag te stellen: wat willen we eigenlijk?’
En juist aan die versplintering lijkt een eind te komen, nu in Amerika steeds meer Democratische politici zoals de presidentskandidaten Bernie Sanders, Elizabeth Warren, Kamala Harris en Cory Booker de Green New Deal omarmen. Links heeft weer een gemeenschappelijk doel gevonden. ‘Het idee is simpel’, legt Klein in On Fire uit, ‘als we de infrastructuur van onze maatschappij inderdaad aanpassen op een schaal en met het tempo waartoe de wetenschap oproept, geeft dat de mensheid de unieke kans om een economisch model te repareren dat voor grote groepen mensen op meerdere gebieden niet werkt.’
De verbinding van linkse met groene politiek is natuurlijk niet nieuw, erkent Klein, maar voor eerst staat er een groep politici op – ‘vaak maar tien jaar ouder dan de activisten op straat’ – die bereid zijn om de ‘urgentie van de klimaatcrisis om te zetten in politiek beleid’.
Naar aanleiding van haar boekpresentatie van On Fire gaf Klein een interview aan Natalie Hanman van The Guardian, dat vanwege Covering Climate Now internationaal verspreid wordt.
Waarom publiceert u dit boek nu?
‘Ik heb het gevoel dat de manier waarop we het over klimaatverandering hebben te gefragmenteerd is. Er wordt geen verband gelegd met andere crises waarmee de wereld te maken heeft. In het boek leg ik verbanden tussen de klimaatcrisis en het streven naar white supremacy, de verschillende vormen van nationalisme en de vele mensen die vanwege oorlog hun land ontvluchten. Het zijn crises die samenhangen en elkaar doorkruisen, dus de oplossingen moeten dat ook doen.’
Het boek bevat essays die u in het verleden heeft geschreven. Heeft u nergens uw mening over veranderd?
‘Terugkijkend heb ik onderschat wat voor uitdaging de klimaatverandering voor links met zich meebrengt. Natuurlijk daagt de klimaatcrisis ook het rechtse wereldbeeld uit en bieden de middenpartijen geen oplossing omdat ze nooit iets gróóts willen doen, en altijd het compromis zoeken. Links heeft zich echter altijd vooral bekommerd om de eerlijke verdeling van de rijkdom, maar hield er geen rekening mee dat de aarde grenzen stelt aan de consumptie.’
Wat moet links doen?
‘Links heeft zich altijd vooral bekommerd om de eerlijke verdeling van de rijkdom, maar hield er geen rekening mee dat de aarde grenzen stelt aan de consumptie’
‘Wat Noord-Amerika betreft is het toegeven dat er grenzen zijn nog steeds een groot taboe. Je ziet dat ook aan de manier waarop Fox News de Green New Deal behandelt: ze komen jullie hamburgers afpakken! Elke generatie krijgt het beter dan die daarvoor, dat is de essentie van de American dream. Grenzen zijn er om verlegd te worden, net zoals de kolonisten dat deden. En dan komt er nu iemand langs die zegt: er zijn wél grenzen. We moeten moeilijke besluiten nemen over hoe we de schaarste eerlijk verdelen. Dat is voor een groot deel van de bevolking psychisch een schok.
De reactie van links is om te vermijden. Het heeft tot nu toe altijd gezegd: nee, nee, nee, we gaan niets van je afpakken. Verduurzaming biedt alleen maar voordelen. En er zijn natuurlijk ook voordelen: de steden worden leefbaarder, de lucht schoner, we staan minder in de file, hebben een in veel opzichten rijker en gelukkig leven. Maar er komt een einde aan het almaar meer consumeren.’
Elke graad opwarming die we weten te voorkomen is een overwinning
Voelt u zich aangemoedigd door de discussies over de Green New Deal?
‘Ik ben ontzettend opgelucht dat er eindelijk wordt gesproken over oplossingen die recht doen aan de schaal van de crisis die we beleven. We hebben het niet meer over een beperkte CO2-belasting of een emissiehandelssysteem als wondermiddel, maar over een verstrekkende transformatie van onze economie.
Het huidige systeem werkt toch al niet voor de meerderheid van de bevolking – daarom zitten we in deze periode van diepe politieke ontwrichting met Brexit, Trump en al die andere autoritaire leiders – dus waarom zoeken we niet uit welk systeem wél werkt? Een systeem dat wel alle problemen aanpakt. Natuurlijk kan het fout gaan, maar elke graad opwarming die we weten te voorkomen is een overwinning. En elke maatregel die de samenleving socialer maakt, kan de barbarij voorkomen als het onheil onvermijdelijk toeslaat.
Want wat me echt beangstigt, is dat wat we aan onze grenzen in Europa, Noord-Amerika en Australië zien gebeuren – het is volgens mij geen toeval dat de oude koloniën en de landen die de drijvende kracht vormden achter het kolonialisme hierin vooroplopen. We zien het begin van het tijdperk van klimaatbarbarij. We zagen het in Christchurch en in El Paso, dat dodelijke huwelijk tussen gewelddadig witte suprematie en giftig anti-immigratieracisme.’
Dat is een van de meest huiveringwekkende delen van uw boek, het is een link die nog niet veel mensen hebben gelegd.
‘Dit patroon is al een tijdje duidelijk. Witte suprematie ontstond niet omdat mensen zin hadden ideeën te bedenken die veel anderen zouden doden, maar omdat men met dit gedachtegoed barbaarse en zeer winstgevende handelingen kon rechtvaardigen. Het wetenschappelijk racisme ontstond niet voor niets gedurende de periode van de trans-Atlantische slavenhandel, het gaf een rationalisatie aan georganiseerde wreedheid.
Als we op de klimaatcrisis reageren met het bouwen van hoge muren langs onze grenzen, zullen de theorieën die dat rechtvaardigen, die een hiërarchie tussen mensen creëren, natuurlijk terugkomen. De voortekenen zijn er al jaren, en het wordt steeds moeilijker dat te ontkennen omdat moordenaars het van de daken schreeuwen.’
Er is ook kritiek op de milieubeweging: die wordt te veel gedomineerd door witte mensen. Hoe kijkt u hier tegenaan?
‘Als een beweging wordt beheerst door het meest welvarende deel van de samenleving, voert angst voor verandering vaak de boventoon. Want mensen die veel te verliezen hebben, zijn minder geneigd tot verandering. Mensen die veel te winnen hebben, zullen er harder voor willen vechten. Dat is het grote voordeel van een benadering waarbij je de klimaatcrisis koppelt aan ‘brood en boter’-issues: hoe creëren we beter betaalde banen, betaalbare huisvesting en manieren waarop mensen voor hun gezin kunnen zorgen.
Ik heb de afgelopen jaren veel discussies gevoerd met milieuactivisten die werkelijk denken dat het gevecht moeilijker wordt als je de klimaatstrijd verbindt aan armoedebestrijding of antiracisme. We moeten af van dit “mijn crisis is belangrijker dan de jouwe”. Dat we eerst de aarde moeten redden, voordat we armoede, racisme of het geweld tegen vrouwen kunnen bestrijden. Dat werkt niet. Zo’n houding vervreemdt ons van de mensen die zich het hardst voor verandering willen inzetten.
Gelukkig is dit debat de laatste tijd wel veranderd omdat de klimaatbeweging socialer is geworden en door nieuwe Congresleden van kleur die de Green New Deal omarmen. Alexandria Ocasio-Cortez, Ilhan Omar, Ayanna Pressley en Rashida Tlaib komen uit gemeenschappen die hebben geleden onder het neoliberalisme. Zij zijn vastbesloten om de belangen van de gemeenschappen écht te beschermen. Zij zijn niet bang voor radicale veranderingen omdat hun gemeenschappen die veranderingen hard nodig hebben.’
‘Mensen die veel te verliezen hebben, zijn minder geneigd tot verandering. Mensen die veel te winnen hebben, zullen er harder voor willen vechten’
In uw boek schrijft u: ‘De harde waarheid is dat het antwoord op de vraag: Wat kan ik als individu doen om klimaatverandering te stoppen? is: Niets.’ Gelooft u dat nog steeds?
‘Als het gaat om de CO2-uitstoot zullen de individuele beslissingen die we nemen niet bijdragen tot iets wat in de buurt komt van het soort schaal dat we nodig hebben. En ik geloof dat het feit dat het voor zoveel mensen zoveel makkelijker is om het over onze eigen consumptie te hebben dan te praten over systemische verandering, een product is van het neoliberalisme. Dat we erin zijn getraind om onszelf in de eerste plaats als consumenten te zien. Voor mij is dat de waarde van het ter sprake brengen van historische analogieën als de New Deal of het Marshallplan – het brengt ons terug naar een tijd waarin we konden denken aan verandering op zo’n grote schaal. We zijn getraind om heel klein te denken. Het is ongelooflijk belangrijk dat Greta Thunberg van haar leven een noodsituatie heeft gemaakt.’
Ja, ze zeilde voor de VN-klimaattop in New York op een jacht dat geen enkele CO2 uitstoot…
‘Precies. Maar dit gaat niet over wat Greta als individu doet. Het gaat erom wat Greta uitdraagt in de keuzes die ze als activist maakt, en dat respecteer ik enorm. Ik vind het prachtig. Ze gebruikt de macht die ze heeft om de aandacht op iets te vestigen en duidelijk te maken dat klimaatverandering een noodsituatie is, en ze probeert politici te inspireren om het als een noodsituatie te behandelen. Ik denk niet dat iemand ervan is vrijgesteld om de eigen beslissingen en het eigen gedrag te onderzoeken, maar ik denk wel dat het mogelijk is om te overdrijven als het om individuele keuzes gaat, om ze te sterk te benadrukken. Ik heb een keuze gemaakt – en dat heb ik gedaan sinds ik No Logo heb geschreven en ik vragen begon te krijgen als: “Waar moet ik winkelen, wat is ethische kleding?” Mijn antwoord is nog steeds dat ik geen lifestyleadviseur ben, ik ben geen winkelgoeroe en ik neem zulk soort beslissingen wel in mijn eigen leven, maar ik heb niet de illusie dat ze het verschil maken.’
Sommige mensen kiezen ervoor om in geboortestaking te gaan en geen kinderen te krijgen. Wat denkt u daarvan?
‘Ik ben blij dat dit soort discussies in het publieke domein komen, in tegenstelling tot heimelijke kwesties waarover we niet durven te praten. Mensen hebben zich daar erg eenzaam door gevoeld. Dat gold zeker voor mij. Het was een van de redenen dat ik zo lang heb gewacht om zwanger te raken, en dan zou ik nog altijd tegen mijn partner zeggen: “Wat, wil je een Mad Max-waterstrijder die met zijn vrienden vecht voor voedsel en water?” Pas toen ik deel uitmaakte van de beweging voor klimaatrechtvaardigheid en ik weer een toekomst zag, kon ik me voorstellen dat ik een kind zou krijgen.
Maar ik zou nooit iemand voorschrijven hoe je deze uiterst intieme vragen moet beantwoorden. Als feministe die de gruwelijke geschiedenis van gedwongen sterilisatie kent, en de manieren waarop vrouwenlichamen strijdgebieden worden wanneer beleidsmakers besluiten tot geboortepolitiek, denk ik dat het idee dat je het al dan niet krijgen van kinderen in regels kan vatten rampzalig ahistorisch is. We moeten samen worstelen met ons klimaatverdriet en onze klimaatangsten, wat voor beslissing we ook nemen, maar de discussie die we moeten voeren is hoe we een wereld kunnen bouwen opdat onze kinderen een bloeiend, koolstofarm leven kunnen leiden.’
In de zomer moedigde u mensen aan om Richard Powers’ roman The Overstory te lezen. Waarom?
‘Het boek is ongelooflijk belangrijk voor me geweest. Wat Powers over bomen schrijft: dat bomen in gemeenschappen leven en met elkaar communiceren, samen plannen en samen reageren, en dat we ons volslagen hebben vergist in de manier waarop we over ze denken. Het is hetzelfde als het gesprek dat we hebben over of we het klimaatprobleem als individu gaan oplossen of dat we het als collectief organisme gaan redden. Het is ook zeldzaam, in goede fictie, dat activisme wordt gewaardeerd, dat het met echt respect, met mislukkingen en al, wordt behandeld en de heldenmoed erkent van de mensen die hun lichaam op het spel zetten. Ik vond dat Powers dat op een buitengewone manier deed.’
Wat vindt u van wat de Extinction Rebellion-beweging heeft bereikt?
‘Een ding dat ze heel goed hebben gedaan, is ons uit het klassieke campagnemodel laten breken waarin we al lang gevangen zitten, waarin je iemand iets engs vertelt en hem vraagt om op iets te klikken om er iets aan te doen. Dan sla je de hele fase over waarin we met elkaar moeten rouwen en ons met elkaar verbonden voelen en moeten verwerken wat we net hebben gezien. Want dat is wat ik veel van mensen hoor: oké, misschien konden mensen in de jaren dertig en veertig zich buurt voor buurt en werkplek voor werkplek organiseren, maar dat kunnen wij niet. We geloven dat we als soort achteruit zijn gegaan, dat we niet in staat zijn iets te doen. Het enige dat dat geloof gaat veranderen, is elkaar persoonlijk te ontmoeten, in verbondenheid, ervaringen te hebben, weg van onze beeldschermen, met elkaar op straat en in de natuur, en kleine successen te boeken en de kracht tot verandering te voelen.’
U praat over uithoudingsvermogen in uw boek. Hoe blijft u doorgaan? Bent u hoopvol gestemd?
‘Mijn gevoelens over de hoopvraag zijn gecompliceerd. Er gaat geen dag voorbij dat ik géén moment heb van pure paniek, rauwe angst, de volledige overtuiging dat we gedoemd zijn, en dan trek ik mezelf eruit. Ik ben opgeleefd door deze nieuwe generatie die zo vastberaden, zo krachtig is. Ik ben geïnspireerd door hun bereidheid om deel te nemen aan de partijpolitiek, omdat mijn generatie, toen we in de twintig en dertig waren, zoveel argwaan had om onze handen vuil te maken aan de traditionele politiek dat we veel kansen verloren. Wat me nu de meeste hoop geeft, is dat we eindelijk een visie hebben op wat we in plaats daarvan zouden willen, of op zijn minst de eerste ruwe schets ervan. Dit is de eerste keer dat dit in mijn leven is gebeurd.
Bovendien, ik heb uiteindelijk wel besloten om kinderen te krijgen. Ik heb een zoon van zeven die zo volledig geobsedeerd is door en verliefd is op de natuurlijke wereld. Als ik aan hem denk, nadat we een hele zomer hebben gepraat over de rol van zalm bij het voeden van de bossen, waar hij werd geboren in Brits-Columbia, en hoe ze zijn verbonden met de gezondheid van de bomen en de bodem en de beren en de orka’s en het hele schitterende ecosysteem, en ik denk erover na hoe het zou zijn om hem te vertellen dat er geen zalm meer is, dan maakt dat me kapot. Dus dat motiveert me. En het maakt me kapot.’
Dit interview verscheen deze week in The Guardian. De Groene Amsterdammer neemt het vraag-antwoord-deel hiervan over in het kader van Covering Climate Now
https://www.groene.nl/artikel/wat-willen-we-eigenlijk