Vergeet de aanpassing niet en natuurlijke variatie
Dit had een reactie op Christo moeten worden, maar om de een of andere reden mag ik van onze eigen website niet meer reageren: dus wordt het een posting. Er ontstond verwarring over mijn oceaanverzuurdersposting, en ik maakte de fout te reageren op reacties zonder eerst mijn Douwe Egberts-ochtendprozac te nuttigen. Dus het kwam wat bot over. Ik constateer dat bij de meeste experimenten met alarmerende uitkomsten
- a. de onderzoekers een ‘shock and awe’-methode gebruiken. Ze dompelen een beest dat (door eerdere aanpassing) 390 ppm gewend is plotseling in 900 ppm en krijten dan zelfs in wetenschappelijke papers met krachttermen als ‘detrimental’blabla. Zo ook Philip Munday, maar je ziet het ook bij Ulf Riesebell (die overigens iets is bijgedraaid, en meer realistische proeven doet), Carol Turley, Joanie Kleypass en noem het hele zwikje maar op
- b. men korte meetreeksen (slechts 8 jaar werd bijvoorbeeld geclaimd als ‘de langste reeks’ in PNAS) heeft in kleine gebieden zodat men de gestegen pCO2 die antropogeen zou kunnen zijn niet kan scheiden van natuurlijke variatie. Die pH-variatie kan een factor honderd tot duizend groter zijn op alle ruimte- en tijdschalen dan de gemiddelde jaarlijkse pH-daling door antropogene CO2.
- c. alle nadruk op ‘verzuring’ – die feitelijk het minder basisch worden van de oceaan betreft- verhult dat ook HCO3- toeneemt, een stof die veel kalkbindende organismen, van plankton tot koralen juist GEBRUIKEN bij het opbouwen van hun skelet
Punt b en c bespreek ik uitvoerig in De Staat van het Klimaat in hoofdstuk 6, met literatuurverwijzingen. Dat boek moet je kopen en dan echt lezen, niet op de salontafel leggen en doen of je ‘met sceptici in gesprek bent’. (JOOP ATSMA!!!)
Hier nog even punt a: contemporary evolution, contemporaine evolutie, aanpassing die sneller verloopt dan op basis van klassieke evolutietheorie verwacht.
Nieuwe soorten klaar terwijl u wacht
Deze maand publiceerde ik ook in EOS het artikel ‘Nieuwe soorten klaar terwijl u wacht’ over snelle ‘evolutie, waarbij de controverse bestaat of alleen fenotype zo flexibel is of ook het genotype: vast staat dat dieren zich sneller aanpassen aan milieucondities dan gedacht, onder sterke selectiedruk
Dat het milieu (sneller dan gedacht) het lichaam vormt is een punt dat Theunis Piersma ook maakt in zijn nieuwe boek ’the flexible fenotype’ (dat ik nog moet lezen, maar het zal wel gaan over de aanpassing van spiermassa bij toename predatiedruk/afname voedsel enzovoort, kortom publicaties uit eigen groep).
Ook de Idso’s hameren op CO2-science steeds weer op dit volkomen natuurlijke fenomeen in hun ‘ocean acidification database’, aangevuld met steeds meer nieuwe pierievjoetlitjetjur: aanpassing aan veranderende milieucondities. Organismen zijn geen willoze passieve wezens die hun dood afwachten omdat Greenpeace dat denkt.
Geloof mij niet, controleer me
Omdat alarmistische lezers mij (en ook de Idso’s) per definitie verdacht vinden, moreel van het laagste soort (met het memorabele De Morgen-artikel ‘klimaatscepticus krijgt podium in EOS’)ook Marcel’s huisblad NWT had deze maand een vergelijkbaar verhaal, dus dat je niet roept dat ik het verzin: dit is wat wetenschappelijk speelt. Ja?
Tenzij zowel EOS als NWT zijn opgeslokt in het mondiale neoliberale complot van de Tea Party, dat met oliegeld in stand wordt gehouden. (zie de Twitteraccount van groene lobbyist Jan Paul van Soest, hij denkt echt zo... Van Soest loopt ook op Joop Atsma in te werken)
Snelle ‘evolutie’ is de norm
Nu komt het:
Wanneer je in het fossielenarchief kijkt, lijkt evolutie langzaam te gaan. Maar dat komt, omdat de evolutie geen richting kent, maar het milieu volgt. Als de milieuverandering weer terugdraait, vervallen veel aanpassingen ook weer en ben je terug bij af.
Het werk van Peter en Rosemary Grant aan de snavels van Darwinvinken -die binnen enkele generaties al een vorm aannemen, die meer voordeel biedt bij een snelle milieuverandering – is hier toonaangevend. Maar ook dat van onze eigen Leidse evolutiebiologen in het Victoriameer. De Victoriabaars die bijna alle cicliden uitroeiden. Maar er ‘ontstaan’al na een kwart eeuw weer nieuwe soorten, en de biomassa van de cicliden is weer terug op het niveau van voor de Victoriabaars.
De gevonden voorbeelden zijn eindeloos.
En eigenlijk is dat eerherstel voor wat ecologen en ‘natuurvorsers’ al zo vaak zagen. Dus- los van de punten b en c die ik al in het boek behandel – is het onwaarschijnlijk dat bij geleidelijke aanpassing over een eeuw van pCO2 alle mariene leven plots uitsterft omdat IPCC/Greenpeace en op politiek activisme geselecteerde auteurs dat roepen. Vooral omdat het meeste mariene leven ontstond en floreerde bij een pCO2 die een veelvoud was van nu.
Waarom lezen we dat niet bij oceaanverzuurders?
Die constatering nuanceert in ieder geval beweringen van alarmistische schreeuwerds als Carol Turley en Ove Hoegh-Gouldberg (die allebeide ook de toon zetten voor komend IPCC-rapport), die roepen dat alles uitsterft als we geen ecosocialist worden. Hoegh-Gouldberg roept alvast over ‘de evil twin van global warming‘. Afgaand op zijn autoriteit als reviewing editor bij Science, zijn er velen die deze onwaarschijnlijkheden als waarheid willen aannemen.
Wij noemen oceaanverzuring naar Matt Ridley ‘het backupplan van de milieubeweging voor als de aarde niet snel genoeg opwarmt’.
De verkokering van wetenschap ..
..lijkt mij debet aan het feit, dat een select groepje wat alarmistisch loopt te schreeuwen op basis van zeer onrealistische proeven zonder correctie van realisten. Ze worden alleen gecontroleerd door mensen met de zelfde beperkte benadering, die de zelfde foutieve proeven als norm verheven, en die zich niet laten corrigeren door mensen van een ander vakgebied (experimentele evolutie, ecologen enzovoort) die het eigenlijk beter weten.
Zie ook de belachelijke aannames over het uitsterven van dieren door opwarming van modellenjongens (Thomas et al, en Planbureau voor een Bureaucratische Leefomgeving), die door experimentele ecologen eenvoudig zouden zijn verworpen. (ook in het boek besproken en op deze site) In werkelijkheid ligt de mate waarin soorten schuiven tussen 0 en 100 procent, bij global warmers is alles 100 procent รฉn ook nog meteen uitgestorven.
Die verkokering is ‘normaal’geworden in alle takken wetenschap, lees prof John Mc Namara’s recensie van Piersma’s boek, die dat bevestigt, al zie je juist ook het tegengestelde al weer decennialang opkomen: integratie.
I believe that to do so requires an approach that considers the interaction of body design and behaviour in an ecological context. Too often these components are considered in relative isolation. In contrast, this book is wonderfully broad and holistic, integrating across levels.
Moderne wetenschappers als 21ste eeuwse auguren
Ik verwacht dan ook, dat het andere vakgebieden zijn die uiteindelijk deze alarmisten moeten corrigeren/nuanceren, van paleo-ecologie, tot ecologen en geologen. De oceaanverzuurders zitten nu veel te comfortabel samen op hun rijk gefinancierde onderzoekseilandje. Het loont nu, om alle verandering in milieuactivistische context te framen.
Sommige wetenschappers lijken zichzelf te willen zien als 21ste auguren, die aan de vlucht van vogels of de dikte van een schelp de toestand van de wereld kunnen lezen, en welke actie we moeten ondernemen om dat gevaar af te wenden….
Mogen wij dat mediafeestje bederven?
Ook ik heb soms problemen te reageren op je soms met steroiden gevulde commentaren, zo ook op die van de Nemo draad (ik stond in de aanhef). Ik kon niet meer doorkomen. Overigens vervallen ook de open alinea's in de commentaren als ik een wijziging aanbreng, vervelend (en wel speciaal voor Arthur ;) )
Mijn antwoord op je was dat mijn reaktie Christo's commentaar betrof niet jouw blog. Dat in de 5 miljard jaar dat de aarde bestaat alles al eens gebeurd is (hoog en laag pCO2, warm en koud) en de vissen het allemaal hebben overleefd en ik ook geen enkele twijfel heb dat ze het weer zullen doen tussen nu en 100 jaar. Het is naar mijn mening niet exact (per eeuw) vast te stellen hoe snel de veranderingen in het (verre) verleden hebben plaatsgevonden, hoewel ik opensta voor bewezen onderzoeken.
Vandaag in de Belgische krant De Morgen een alarm-artikel inderdaad volgens de shock-and-awe methode: uitroeiing dreigt voor oceanen van het IPSO, prof Jan Stel. 3 factoren: global warming, ocean acidification and anoxia vormen samen het dodelijke trio dat het oceaanleven in moordtempo uitroeit. http://www.stateoftheocean.org/ipso-2011-workshop… : kijk luister en huiver ! Triest maar ik vrees dat deze non-science taktiek succesvol is in subsidie binnen halen..
@Zeilmaker
Over puntje c. in het blauwe kader, je mist daar wat.
Het klopt dat als de CO2 concentratie stijgt in de atmosfeer de HCO3(-) concentratie in het zeewater toe zal nemen door het verschuiven van de chemische evenwichten. Je vergeet echter te vermelden dat door deze verschuiving de CO3(2-) concentratie in het zeewater af zal nemen. Door de afname in de CO3(2-) concentratie verschuift het evenwicht CaCO3 «-» Ca(2+) + CO3(2-) naar de rechterzijde. Er zijn natuurlijk meer en complexere evenwichten, maar het gevolg van de opname van CO2 door de oceanen is juist dat de skeletten van alle kalkbindende organismen gemakkelijker oplossen. Het e.e.a is uitgebreid beschreven en samengevat in: http://royalsociety.org/Ocean-acidification-due-t…
of wat korter : http://en.wikipedia.org/wiki/Ocean_acidification#… http://www.eoearth.org/article/Marine_carbonate_c…
Ik waardeer je postings zeer Rypke, maar jullie en wij lezers zijn hier echt roependen in de klimaat/oceaan gaat dood woestijn, er hoeft maar 1 of ander schimmig groepje te beweren dat de zeeën dood gaan en alle persen stoppen en alle teleteksten ruimen de eerste pagina in.
Zelfs die regelrechte criminelen van Greenpeace met hun standbeelden op de zeebodem afzinken en het op geheel valse gronden nog verder dan ze al hebben gedaan ruïneren van een bedrijfstak hebben de publieke opinie mee.
Ik wordt er moedeloos van….
@Jos, sorry hoor maar je beledigt op een verschrikkelijke manier Rypke's intelligentie, vooral met je verwijzing naar Wikipedia.
@Jos
Verhoging van de HCO3(-) concentratie verschuift ook het evenwicht van reactie:
HCO3(-) <> CO3(2-) + H+
naar rechts. Hierdoor zal de CO3(2-)concentratie (onmeetbaar) weinig toenemen.Overigens, teksten in Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Ocean_acidification)
waarin de pH van oceaanwater met een nauwkeurigheid van drie decimalen wordt opgegeven, neem ik niet serieus, maar dit terzijde.
@Jos
Dat CO3 afneemt vergeet ik niet te vermelden, ik nam aan dat iedereen dat wel wist (basisscheikunde) en dat is mijn fout
bij deze dank voor je bijdrage
Het punt is steeds: men roept dat vele kalkbindende organismen zullen lijden onder de achteruitgang van CO3 (die in de oceaan in OVERVERZADIGING aanwezig is)
men stelt dat er zelfs een eind kan komen aan die oververzadiging met zware gevolgen voor het leven (claims over de (paleoceen eoceen thermal maximum PETM waarbij de kalklaag op de oceaanbodem verdween wat duidde op een eind aan oververzadiging)
Echter, die aanname is veel en veel te simplistisch omdat veel organismen HCO3 aanwenden, of daarop overschakelen voor kalkskelet. Dat kost energie, maar alles kost energie
Chemical schreef:
"..
waarin de pH van oceaanwater met een nauwkeurigheid van drie decimalen wordt opgegeven, neem ik niet serieus, maar dit terzijde."
In feite is het volksverlakkerij, net als de "Centraal Netherlands Temperatuur" waar temperaturen met 5 decimalen worden weergegeven.
Een schijnvertoning.
@JanWaalwijk
Het is niet de bedoeling om iemand te beledigen, ik reageer alleen omdat in mijn ogen de bewering gemaakt in punt c helemaal niet klopt. De links, waaronder Wikipedia, zijn niet alleen voor de schrijver bedoeld, maar voor een ieder die interesse heeft en zelf deze feiten wil controleren.
@Chemical
Er zijn vele chemische evenwichten in zeewater, de belangrijkste in dit spel zijn :
CO2 + H20 = HCO3(-) en HCO3(-) = CO3(2-) + H(+)
In de derde link die ik gaf, staan de pK's van deze evenwichten, kun je het zelf narekenen. Tenslotte is je nickname "Chemical".
@Rypke Zeilmaker
Bij een dalende CO3(2-) concentratie lost calciumcarbonaat sneller op, het is dan logisch dat die calciumcarbonaat skeletten zwakker worden en het maakt vervolgens niet uit waar die skeletten uit opgebouwd zijn. Mocht je bewijzen hebben voor het tegengestelde, lees ik het graag.
@RypkePlezierig dat je toch maar besloten hebt ons serieus te nemen, al is daar blijkbaar een kop koffie voor nodig ;-)
Je zegt te reageren op mijn eerdere reactie, maar dat doe je niet. Je punt a:
"de onderzoekers een ‘shock and awe’-methode gebruiken. Ze dompelen een beest dat (door eerdere aanpassing) 390 ppm gewend is plotseling in 900 ppm"
Zoals ik al eerder schreef is dat helemaal niet het geval in de paper van Simpson et al. die we hier bediscussieren. De vissen groeien op vanaf larve (dus voordat hun gehoor zich ontwikkeld heeft) in een tank met een CONSTANTE pCO2. Ze worden ook getest in de proeftank, dus er nergens sprake van shock and awe. Visjes in de verhoogde CO2 tank horen slechter. Helaas hebben de meeste van jullie waarschijnlijk geen toegang tot de originele paper (het wordt hoog tijd dat iedereen in open source bladen gaat publiceren…).
Wat betreft evolutionaire aanpassing ben ik geen deskundige, maar ik neem aan dat de snelheid van veranderen (ppm CO2 per jaar) het belangrijkste element is. Met ijskernen kunnen we 800 kyr terug kijken in de tijd, en de huidige CO2 stijging is met afstand de snelste, en heeft ook de grootste amplitude. Terminaties van ijstijden zijn de meest abrupte natuurlijke klimaatveranderingen die we in detail kunnen bestuderen, en daarbij stijgt CO2 met ongeveer 80 ppm in 10,000 jaar (bijv. Petit et al 1999). Kortom, de huidige stijging is 100 maal sneller. Dat zal een verschil maken voor organismen die zich proberen aan te passen.
@allen, lees gewoon 'De Staat van het KLimaat', daar staan ook de literatuurverwijzingen bij: dat mag een uitvlucht lijken voor sommigen, maar ik kan nu even niet de studies bij elkaar toveren
Wel was het bij plankton zo, ik heb het bij enkele studies in Science gezien, enzovoort, het verhaal CaCO3 in suspensie neemt af alle kalkaanmaak stopt klopt in ieder geval niet
Misschien beter om daar in een andere posting weer op terug te komen als ik de zaak weer bij elkaar heb gezocht
Een klassieke 'the dog eat my data', was dat onze eindredacteur de dropboxfolder leegde waar alle papers in stonden die ik had verzameld
let wel: ik zeg niet dat ALLE organismen dat doen, in ieder geval was het zo bij belangrijk plankton met een kalkskelet
Maar dan nog blijft er het Paleobewijs: ga naar Solnhofen, ik schreef er nog over voor Trouw
http://rypkezeilmaker.nl/typo/index.php?id=397
en zie de immense fossiele koraalriffen bij een pCO2 van 2000 of meer (Jura) en de Krijtrotsen van Dover bij pCo2 die een veelvoud was van nu:
De bewijslast ligt bij de oceaanverzuurders die roepen dat koraal niet overleeft bij een hoge pCO2 (en hoge temperatuur, want we hebben het hier over de subtropische lagune van de Thetyszee)
@DVW
IPSO is de 'wetenschappelijke'tak van Greenpeace, dus geen wonder
En De Morgen is een goedkoop links jankblaadje, dat lees je toch niet?
De Standaard is nog wel OK, komende zaterdag heb ik er ook weer een verhaal in
Vreemd, in de rechterzijbalk staan 2 comments van Rypke die hier niet verschijnen.
Wat is er aan de hand ?
ah, nu zijn ze er wel, een lag-probleem dus :)
@Jos
Essentie van het verhaal is dat het carbonaat-bicarbonaat buffersysteem bestaat uit een serie gekoppelde evenwichtsreacties, waardoor verandering in de evenwichtsligging van de ene reactie doorwerkt in de andere:
CO2+H2O <> H2CO3 <> HCO3(-) + H+ <> CO3(2-) + H+.
Toevoegen van CO2 verschuift alle evenwichten naar rechts, zij het niet in de zelfde mate. Dus als de CO2 concentratie stijgt, neemt niet alleen de H+ concentratie toe (vandaar de pH daling), maar ook de HCO3(-) en CO3(2-) concentraties.
Zoals gezegd, verhoging van de CO2 concentratie wordt niet 1 op 1 doorgegeven, het heet niet voor niets een buffer systeem.
Gevolg: de HCO3(-)/H2CO3 RATIO en de CO3(2-)/HCO3(-) RATIO nemen af, wanneer de CO2 concentratie toeneemt. Voor een uitgebreide behandeling van het carbonzuurbuffersysteem verwijs ik in dit geval graag naar een andere pagina in wikipedia: (http://en.wikipedia.org/wiki/Carbonic_acid).
@ chemical
Over de buffer, in een posting onder vorige ‘nemo’, 19-6 21.11 heb ik gewezen op het feit dat de CO2 buffer in zeewater (tussen pH 7.9 en 8.1) anders ligt dan in bloed (pH 7) door de sterke concentratie van andere ionen. Een paar jaar geleden heb ik het één ander nagerekend met alle ionen evenwichten (K’s) in aanmerking nemend, en bovendien de wet van Henry die het verband legt tussen CO2 in de lucht en de CO2 in het water.
Dit was het resultaat
CO2(water) CO2(air)
pH mol/l. ……. ppmv
7.3 0.000456 ……. 2295.055
7.4 0.000362…….. 1822.098
7.5 0.0002874…….1446.418
7.6 0.0002281…… 1148.008
7.7 0.000181 ……. 910.9759
7.8 0.0001436…… 722.697
7.9 0.0001139…….573.1447
8.0 9.027E-05……. 454.3545
8.1 7.152E-05……. 360.0002
8.2 5.663E-05……. 285.057
8.3 4.481E-05……. 225.5336
8.4 3.542E-05……. 178.2602
Daarbij aangetekend dat in de equatoriale oceaan de pH 7.9 is, (573 ppmv) de plaats waar aanzienlijke CO2 opwelling uit de diepzee optreedt, de pH 8.1 (360 ppmv) in de poolzee, waar de CO2 uit de lucht naar de diepzee wordt afgevoed met de zogenaamde termo haline stroom. De drijvende kracht achter de natuurlijke stroom CO2 door de atmosfeer lijkt daarbij duidelijk.
Die natuurlijke doorstroom wordt op ca. 150 GtC/j geschat. Totaal zit in de atmosfeer ca 800 GtC, er is dus sprake van een aanzienlijke jaarlijkse verversing. De verblijftijd van een CO2 molecuul in de atmosfeer wordt zo berekend op 5-6 jaar. Dat klopt met waarnemingen over het verdwijnen van het C14 atoom uit de atmosfeer na het beëindigen van de atoombomproeven in de atmosfeer.
Wat kan aan dit systeem nu een stijging van CO2 vanuit een andere bron (100 ppmv antropogeen accumulatie over 150 jaar) ) voor veranderingen teweeg brengen?
Het valt mij op dat de ‘verzuurders’ alleen het effect beschouwen dat door stijging van CO2 in de atmosfeer de pH in de oceanen MOET dalen. Houdt men er wel voldoende rekening mee dat als de pH van de oceanen daalt (zeg van 7.9 naar 7.8) daardoor ook meer CO2 in de atmosfeer KAN worden gebracht? (723-573=150 ppmv).
Voorts mis ik de overweging dat de verzuring van zeewater een oorzaak kan zijn van stijging van CO2 in de atmosfeer. (En niet alleen het omgekeerde het geval is). In estuaria treft men pH 7.3 aan, waarmee een CO2 concentratie van bijna 2300 ppmv correspondeert.
Aldus ben ik van mening dat de stelling dat de antropogene emissie de oceanen moet verzuren wel een erg simplistische, en eenzijdige, is. Ingegeven door de ‘CO2 obsessie’ van de AGW aanhangers. Mogelijk een wat al krasse uitspraak: de atmosfeer is wellicht de veiligste plaats om overmaat CO2 op te slaan.
@Chemical
De rode lijn in het grafiekje op mijn derde link laat het zien. Reken het nou zelf eens uit met de gegevens uit die link, daarin geeft men de pK's bij een T van 15°C, Salinity = 35 en 1 atm, bij een pH van 8.2 is de verhouding CO2(aq) : HCO3(-) : CO3(2-) = 0.5% : 89.% : 10.5%.
Hetzelfde sommetje voor een pH van 8.0 geeft de verhouding CO2(aq) : HCO3(-) : CO3(2-) = 0.8% : 92.3% : 6.9%. Ergo de CO3(2-) concentratie daalt, gewoon middelbare school scheikunde, ook Rypke Zeilmaker zegt dat op: juni 22nd, 201113:37.
Het tabelletje op http://www.eoearth.org/article/Ocean_acidificatio… geeft het eveneens weer.
@Arthur Rörsch
Als men fossiele brandstoffen verstookt stijgt de CO2 concentratie, er is geen zinnig denkend mens die dat tegenspreekt. Onder andere Marcel Crok schreef in zijn presentatie bij het KIVI: "CO2 neemt toe en het komt door de mens".
http://climategate.nl/2011/06/08/marcel-crok-over….
Uit de bekende chemische evenwichten en je keurig uitgerekende tabelletje volgt dan dat de pH daalt. Wat is aan deze redenering nu simplistisch en eenzijdig ?
Enkele andere zinnen kan ik niet geheel plaatsen.
1. "Houdt men er wel voldoende rekening mee dat als de pH van de oceanen daalt daardoor ook meer CO2 in de atmosfeer KAN worden gebracht?": de toename van CO2 in de atmosfeer gaat door zolang er meer toegevoegd wordt dan er afgevoerd kan worden. De oceanen nemen daar gelukkig een heleboel van op.
2. "Voorts mis ik de overweging dat de verzuring van zeewater een oorzaak kan zijn van stijging van CO2 in de atmosfeer.": Ik ben zeer benieuwd naar het proces dat dit kan veroorzaken. Hoe verklaar je vervolgens de afname van de C13/C12 ratio in de atmosferische CO2 en de afname van de O2 concentratie ?
Ik kan verder niets met die ongenuanceerde kwalificaties "verzuurders" en "CO2-obsessie". Bij mijn weten is het gehele proces van "ocean acidification" niets anders dan gewoon chemie.
Beste Jos,
Er zit iets meer dan middelbare school scheikunde achter het berekenen van complexe buffers. Althans ik heb dat vak pas op de TH in Delft geleerd. Het gaat er ook om dat je naast het gebruik van de de evenwichtsconstanten K, ook de totale ionen balans moet opmaken. En dat leidt tot ingewikkelder vergelijkingen.
Ad 2. Stel er is geen humane emissie. En de zee verzuurt door industrieel afval. 30 jaar geleden was de Rijn pH beneden 7. Dat is gelukkig teruggeschroefd. Maar de oost kust van GB spuwt nog steeds flink. De Noordzee verzuurt. Wat is dan volgens mijn tabel het gevolg voor de pCO2 in de atmosfeer? Die stijgt. Merk op, bij een bepaalde pCO2 in de atmosfeer hoort een pH maar ook het tegenovergestelde is het geval: bij een bepaalde pH hoort een bepaalde pCO2.
De C13/C12 verhouding. Ook daar heb ik aangerekend. De CO2 concentratie in de atmosfeer is tamelijk goed in evenwicht met de 400 m dikke grens laag in de oceaan, die behalve bij de bron in equatoriaal water, en de 'sink' aan de pool nauwelijks uitwisselt met de diepzee. De jaarlijks uitwisseling tussen atmosfeer en grenslaag schat men op 90 GtC/j.
De daling C13/C12 in de grenslaag blijft ver achter op die in de atmosfeer. Een factor 3. Dit wijst er op dat de grenslaag, met eigen hoge C13, bijdraagt aan de C stijging. Ik heb berekend dat als bij de natuurlijke bron een opwelling optreedt uit de diepzee met 0.1 pH lager dan in de omgeving, over een oppervlakte zo groot als Nederland, en de afvoer aan de 'sink' blijft constant, de stijging in de atmosfeer met 100 pppmv kan worden verklaard.
Natuurlijk is het onnozel om te ontkennen dat de antropogene emissie een bijdrage levert aan de stijging (in atmosfeer en grenslaag). Maar hoeveel durf ik niet in te schatten. Daarvoor zijn de 13/12C metingen te onnauwkeurig.In ieder geval, de helft van het equivalent van de antropogene emissie verdwijnt in de diepzee.
Waar het in deze discussie over de verzuring om gaat, is, als die verzuring van het zeewater optreedt, dan leidt dat omgekeerd weer tot stijging van de pCO2 in de atmosfeer. Het is geen een richting verkeer atmosfeer-> zeewater.
@Arthur Rörsch
Bedankt voor je antwoord, dit vind ik veel helderder. Ik overdreef wellicht met mijn verwijzing naar middelbare school scheikunde, maar het uitrekenen van de verhouding met twee pK's is toch niet zo lastig. Inderdaad, in het zeewater is het nog complexer door de aanwezigheid van meer evenwichten met andere ionen en de feitelijke ion-concentraties, maar voor het begrijpen van het principe zijn de twee evenwichten die ik uit mijn link gehaald heb afdoende.
Het lijkt mij zeer plausibel dat, zoals jij schrijft, door de constante uitwisseling van CO2 van de oceanen met de onderste laag van de atmosfeer, de C13/C12 ratio minder zal dalen in die laag.
Een lokale verzuring verlaagt lokaal het opname vermogen van CO2 van de oceanen, maar ik waag te betwijfelen dat dit een substantieel punt is ten opzichte van de antropogene emissies. Daarnaast kan dit niet de dalende O2-concentratie in de atmosfeer verklaren. Tevens is er een hoge correlatie tussen de CO2 concentratie en de koolstof emissies, een snelle berekening geeft mij een correlatie coëfficiënt van 0.96 voor de koolstofemissies en de CO2 concentratie.
Data via :
http://lgmacweb.env.uea.ac.uk/lequere/co2/carbon_… http://data.giss.nasa.gov/modelforce/ghgases/
Neemt niet weg dat ik de suggestie interessant vind, ik zal er eens een keer verder naar zoeken.
Dat het geen eenrichtingsverkeer is, is duidelijk als je naar de diverse ijskern-data zoals de Vostok-data kijkt. Er zijn mechanismen waardoor na een stijgende temperatuur tevens de CO2 concentratie gaat stijgen.
@Jos
De O2 daling is in de eerste plaats evenredig met de verbranding van de fossiele brandstof, niet noodzakelijk met wat er in de atmosfeer aan CO2 wordt opgehoopt.