Je nieuwe werkgever!

Net nu garnalenvissers dankzij het afgelopen maand getekende VIBEG een kwart van hun visgronden kwijt zijn geraakt – waarover mijn Natura 2000-reeks ging van afgelopen jaar- vinden we bij Wageningen UR/Imares de volgende vacature

Post-doc Onderzoeker Effecten Garnalenvisserij in Nederlandse Kustwateren
Vacaturenummer 0010-5
Regio Noord-Holland
Onderdeel IMARES
Functietype Post-doc posities
Sluitingsdatum voor sollicitaties 8 Januari 2012

Wat moet de onderzoeker doen?

Wij zoeken een onderzoeker voor een extern gefinancierde onderzoeksopdracht (de overheid RZ) naar de effecten van de garnalenvisserij op het zeebodem ecosysteem. Deze visserij vindt grotendeels plaats in Natura2000 gebieden. Tot nu toe zijn de effecten van deze visserij niet gericht onderzocht….

De onderzoeker moet in 3 jaar tijd de verschillen blootleggen tussen beviste en onbeviste gebieden:

Had dat niet vóór de ingrijpende VIBEG-maatregelen gemoeten in een bescheidener proefvlak?

Pardon, wat hoor ik daar? Wil je die baan nog of niet? We leggen het je zo uit.

Waaraan moet de onderzoeker officieel voldoen?

Wij vragen voor deze functie een gedreven onderzoeker die niet terugdeinst voor een maatschappelijk gevoelig onderwerp. Vanwege de politieke druk willen we graag iemand die door een promotie of eerdere werkervaring heeft laten zien een onderzoeksproject grotendeels zelfstandig uit te kunnen voeren en af te ronden binnen de geplande tijd. Het werk van het hele team omvat zowel veldwerk, analyse, modelleren, rapportage als de communicatie met overheid, vissers en NGO’s.

Waaraan moet de onderzoeker écht voldoen?
Beste Imares-sollicitant, welkom in het Natura 2000-wespennest. Je komt terecht in een soap die al een decennium speelt, waarbij iedereen meegluurt over je schouder (de Piersma-review) met de zelfde spelers als in het Kokkelproces van 2004: aan dat proces dank je nu je onderzoek- en waarschijnlijk een deel van je financiering. Voor je aan je onderzoek begint, zijn er een aantal zaken die je moet weten en taboes die je moet kennen. Je moet wel ‘groen’zijn, maar mag niet groen beginnen.

  • Als ‘onafhankelijk’wetenschapper krijg je bij Imares eerst een cursus ‘omgaan met de klant’. Je zult aan zijn wensen moeten voldoen, je rapport komt pas uit nadat ‘de klant'(= de overheid) het goedkeurt en vrijgeeft. En dus moet je een spagaat maken tussen wat je meet/niet meet (0-resultaten zijn net zo belangrijk) en wat de klant wil meten/de politieke werkelijkheid. En wat je chef graag wil zien, als je contractverlenging wilt.

    Je resultaten zullen dienen om de politieke werkelijkheid te ondersteunen (de klant). En dienen om de stromen van onderzoeksgeld te continueren (je chef). Ben je zo lenig en bezit je dat politiek gevoel, dan wacht een bloeiende carriere bij Imares.

      • Er is nu met VIBEG een werkbaar status quo bereikt in de Noordzeekustzone, dat politiek houdbaar is. Dat heet: Iedereen blij, behalve de visserij. Daar mag je niet aan tornen.

    ‘Maar die vissers moeten niet klagen want dat zijn milieucriminelen die de zee in 2050 leegvissen en die niet duurzaam zijn’

    Wat zeg je daar? Goed Zo Postdoc, dat horen we graag. Toch nog even een paar tips.

  • Vuistregel 1: Visserij is ‘guilty by suspicion’ in de Kustzone, tenzij een andere politieke wind gaat waaien en de financiering anders loopt In VIBEG/Natura 2000-Imaresstijl zijn ‘schade’en ‘invloed’het zelfde bij gebrek aan fatsoenlijke referenties. Je chef Han Lindeboom komt zelfs met Karl May de schrijver van Winnetou op de proppen als referentie. Misschien kun jij met Pinokkio wegkomen, ook zo’n ecologische klassieker.
  • Vuistregel 2: Zorg voor een open einde. ‘Er is meer onderzoek nodig’, een open einde moet altijd je conclusie zijn. Het doel van je onderzoek is niet het aanreiken van heldere praktisch bruikbare resultaten die een productievere Kustzone geven voor mens en dier, maar het continueren van onderzoek (geld) en klantenbinding voor Imares. Het bureaucratisch academisch complex is er namelijk niet voor de maatschappij maar voor zichzelf.

    Zorg dus voor hypotheses die je nooit kunt kwantitatief kunt toetsen ten opzichte van andere invloeden. Zo blijft de bewijslast bij je tegenpartij. Voorwaarde is dat het niet onwaar is, een subtiel maar groot verschil met ‘waar’. Houdt je onderzoek zo kwalitatief/verhalend mogelijk. Uiteindelijk is de morele kwaliteit van je onderzoek doorslaggevend, je resultaat dient de politieke status quo.

  • Vuistregel 3: Truth is in the eye of the beholder. Net als schoonheid..De klant moet met je resultaten iedere door hemzelf gewenste richting uit kunnen, en je moet weer een nieuw geldpotje voor onderzoek kunnen lospeuteren. Windmolens die zeevogels meppen zijn goed voor zeevogels (Lindeboom/Leopold et al) want in het verkeer gaan meer vogels dood, Rijkswaterstaat die schelpdierfauna ondersuppleert heeft tot onze verwondering geen invloed op benthos (Baptist/Leopold et al). Je kunt bij je nieuwe collegae voldoende inspiratie opdoen tot aan je pensioen.
  • Vuistregel 4: Waarom makkelijk als het moeilijk kan? Vergeet Ockhams scheermes. Hoe moeilijker en abstracter je doet, des te ‘wetenschappelijker’je lijkt en hoe langer je door kunt met ‘meer onderzoek’. Met beroep op je (prof)dr-titel kom je daar bij bestuurders en media wel mee weg. Bij een gemiddelde journalist lijk je dan ‘een echte wetenschapper’, en uit ontzag voor ‘die knappe belangeloze wetenschappers’ zullen ze geen zinvolle vragen durven stellen, bang als ze zijn om dom genoemd te worden. Heeft iemand buiten academieland commentaar, dan ligt dat aan ‘de verruwing van de samenleving’: die is dom want jij bent dr.

    • Daarnaast nog enkele algemene richtlijnen voor onderzoek in Natura 2000 gebied op Wad en Noordzee.

  • Alle onderzoek op en rond het Wad ondergaat de Peersma-review. Er is een vaste kliek die commmentaar op je werk zal hebben en die altijd meegluurt.
  • Hoofdthema om moeilijk over te doen. De primaire productie van Wad en Noordzeekustzone halveerde sinds de jaren ’90. Over die biologisch belangrijkste trend van de laatste 2 decennia ging de ‘Waarheid op het Wad’-reeks hier. Door die productiviteitshalvering kelderde de voedselrijkdom voor schelpdierfauna en hun predatoren als eidereenden. Mosselbroedval daalde mede dankzij die lagere draagkracht. Platvis verdween. Maar de meest simpele en waarschijnlijke verklaring voor die gehalveerde productie- de ingezakte toevoer van nutrienten als fosfaat- is NIET de hoofdoorzaak van trends in vogelstand en schelpdieren: OK?

    ‘Die verarming van het Wad kwam vast door de visserij’

    Wat zei je? Goed zo Imares-Postdoc in notendop, die baan zit in je pocket

    Suggesties voor het omzeilen van de olifant in de kamer van het Wad
    Of het nu garnalen zijn of de mosselstand, alles ligt -naast De Visserij- aan ‘De Klimaatverandering’. Vele middelmatige onderzoekers hebben in dat onderwerp hun troost gevonden, of werden er lector mee aan het Van Hall. Mysterieuze ‘regime shifts’ doen het tegenwoordig ook goed ter academie: allerlei open eindes waarvan je nooit kunt bewijzen dat ze géén invloed hebben en die dus vragen om ‘meer onderzoek’.

    Want het doel van Waddenonderzoek is geen praktisch werkbare oplossingen brengen, maar meer onderzoek?

    Als ik Martin Scholten was of Han Lindeboom zou ik je nu direct aannemen..

    Nog vragen?
    Een ander taboe: Don’t Mention the NAM’, de bron van al je onderzoekswelvaart. Hoewel een Amelander CDA-raadslid mij meldde dat in enkele jaren tijd de bodem van de kwelders aan de oostkant van het eiland met 8 centimeter daalde door gaswinning van de NAM – evenveel als het zeeniveau in een halve eeuw steeg- is ‘De Zeespiegelstijging door DE Klimaatverandering’ natuurlijk hét probleem voor de Wadkwelders van deze eeuw. Dat wist je al.

    Zoek Wouter van Dieren op in Edam, die kan je bijles geven.
     Hij en Hein Sas hebben- betaald door de NAM- in 2004 ervoor gezorgd dat jij nu aan de slag kan. Kokkelvissers kregen een oprotpremie van 130 miljoen euro als uitruil voor Waddengaswinning. Ons land heeft die aardgasbaten nu eenmaal nodig, anders kon Pier Vellinga zijn ‘Klimaat voor Ruimte’programma niet uitvoeren, was die 800 miljoen euro van het Waddenfonds er niet geweest waaruit jaarlijks 30 miljoen euro vrijkomt, de Waddenacademie ook niet . Je zult merken dat waarheid vloeibaar wordt, zodra baantjes en geld een hoofdrol gaan spelen.

    Hoe behoud je je baan dus?
    Je komt kortom terecht in een ecologische soapserie, die even lang speelt op het Wad als Goede Tijden Slechte Tijden. Iedereen die in het proces rond de kokkelvisserij een belangrijke rol speelde, regelde voor zichzelf nu ook weer een baantje op kosten van overheid en de NAM.

    De Actiegroep Wilde Kokkels heet nu Coalitie Wadden Natuurlijk. Hein Sas, de frontsoldaat van Wouter van Dieren’s Imsa die de kokkelvissers ’the boot’ gaf, heeft nu ook weer een baantje geregeld als ‘coordinator cluster Voedselweb’ van het programma ‘Naar een Rijke Waddenzee‘.

    Die programmatitel zou ik als je hypothese nemen- daar kun je álle kanten mee uit- en dus dekt het precies de lading die je onderzoeksinsteek ook moet hebben. Succes!

    Deel dit bericht a.u.b.
    LinkedInMastodonWhatsApp

    Gerelateerd: