Toendravegetatie profiteert dramatisch van langer groeiseizoen. Niet temperatuur maar hydrologie bepaalt respiratie CO2
Je komt het sexy alarmistische verhaal overal tegen, tot in het laatste IPCC-rapport, maar ook in het boek van fysisch geograaf van het hoge noorden Laurence Smith:
Opwarming zou de permafrost doen smelten, waardoor massale methaanemissies en CO2-emissies zouden volgen: het ontdooide veen zou oxideren en toendravegetatie zou respireren (respiratie= verbranding van suikers door planten waardoor CO2 vrijkomt). Al die extra CO2 in de atmosfeer zou als trampoline-effect werken voor aardopwarming. Mooi verhaal, vindt u niet?
De zoektocht naar positieve feedbacks en ’tipping points’
Men zoekt namelijk een verklaring zoekt voor het feit, dat in geologische records opwarming na een ijstijd vaak sneller verliep dan afkoeling. Er zou dus een opwarmingstrampoline moeten zijn (positieve feedback), waarbij één effect het andere versterkt. Zo kwam James Hanssen ooit bij CO2 uit (dat door opwarming uit de oceaan gast en dan zelf aan opwarming bijdraagt), omdat volgens hem alleen verandering in de stand van de aardas niet voldoende zou zijn. En zo kwam men uit bij het mechanisme van de toendratrampoline.
Maar de toendratrampoline bestaat niet
Lullig is het, wanneer je daadwerkelijk op de toendra gaat meten, en meestal vindt dat de toendravegetatie dankzij de snellere opwarming van arctische gebieden veel méér CO2 opslorpt. De plantenwereld profiteert enorm boven de poolcirkel. Gisteren bij de KNAW ontmoette ik Michiel van der Molen nog, die mij op zijn eerdere onderzoek wees op de Siberische Toendra voor Biogeosciences.
Snelle opwarming verlengt het groeiseizoen dramatisch.
Was de temperatuur eerder pas in juli optimaal voor planten- een maand nádat het licht optimaal is voor fotosynthese (plantenproductie droge stof uit Co2 en water)- nu kan de vegetatie veel langer, sneller en beter CO2 opslorpen. Ergo: de toendra wordt voorlopig juist een CO2-sink bij opwarming.
Niet temperatuur maar droogte bepaalt respiratie planten
Zoals ik ook al beschreef in hoofdstuk 6 van Marcel’s boek ‘De Staat van het Klimaat‘ kan alleen temperatuurstijging voorlopig nooit ervoor zorgen dat planten meer CO2 gaan uitstoten dan opnemen. Dat is alleen het geval als planten droog staan, neerslag is veel belangrijker.
-
Ik bedoel: pas na een gemiddelde temperatuur van 25 graden Celsius zit je bij C3-fotosynthese over haar optimum, bij C4-fotosynthese pas tegen de 30 graden. Tot die tijd zegt het gros van de plantenwereld: dankuwel lieve mensheid voor al uw extra CO2 en warmte. Hoewel de arctische toendra versneld opwarmt, is het er nog steeds véél te koud voor de meeste planten voor optimale productie.
Permafrost maar beperkt ontdooid
Volgens Van der Molen was ook bij zijn onderzoek- en dat van het meeste vergelijkbare toendraonderzoek- die hydrologie op de toendra meer van belang. De permafrost raakt maar tot 30 centimeter ontdooid, en die bovenlaag is enorm waterverzadigd. Pas bij droogte worden planten een netto CO2-emitter. Zo zijn planten.Graag zie ik nog meer van deze studies, maar gezien de logica van planten lijkt mij dat die de zelfde uitkomsten geven. Vergelijkbaar onderzoek aan veengebied in andere klimaatzones geeft de zelfde uitkomsten.
Eenvoudige sociale verklaring voor hardnekkig toendra-alarmisme
Volgens Van der Molen blijft desondanks het toendra-trampolineverhaaltje onverminderd populair bij collega’s, iets dat ze blijven beamen. Het verhaal is ook ’too good to be untrue’. Wat ooit een stoffig vakgebied was: koolstofflux in arctische toendra’s voor hooguit 3 studenten per faculteit, levert je als hoogleraar nu een horde hete studentes die door hun werk op de toendra de wereld willen redden.
Plots is er veel meer onderzoeksgeld voor verre reizen en expedities. Er zijn als academicus ongunstiger ontwikkelingen te bedenken. Laurence Smith werd er alvast ook seksueel niet minder van, zo beschrijft hij in zijn eigen boek. Wat denk je waarom er meer studenten en biologen zijn die tropische koraalriffen bestuderen, dan voor die in de ijskoude Barentszee?
Ja sorry, het zijn net mensen die wetenschappers.
We hebben eerder een VU-gastblogger gehad die hier over schreef, toen Climategate nog aan wetenschap deed
http://climategate.nl/2010/03/21/wat-gebeurt-er-e…
Er is dus een trampolineeffect agv de sexuele activiteit van klimaatonderzoekers.
Dat effect is dan wel gericht op meer global warming anders geeft de overheid geen funding meer. Geen funding, geen trampoline. Geen trampoline, geen sex.
In Slochteren staat een monument op de middenberm van de snelweg: de methaanmolecule.
Ga eens kijken, het is vlak bij u in de buurt. En misschien is daar ook iemand die weet wat methaan in het hemelsnaam is.
Want het zou wel eens kunnen dat de toendra een CO2 slurpertje zal zijn maar ook een heel grote methaanboerder.
Heel goed heer Vanden Bosch. U heeft de link van Rypke gevonden en gevolgd. En u heeft de conclusie overgenomen. Knap. Heel knap.
Beste Rypke,
De toename van CO2 bij het beeindigen van de ijstijden is geen onbewezen hypothese, maar een waarneming uit ijskernen. Tijdens ijstijden is de CO2 cocentratie in de atmosfeer 180 ppm, tijdens interglaciale tijdperken (zoals het huidige holoceen) is het 280 ppm.
Tezamen met variaties in onze baan om de zon, het albedo effect van een grotere ijskap en andere feedbacks verklaart dit het verschil in temperatuur.
Wat de variaties in CO2 tijdens ijstijden veroorzaakt is grotendeels bekend, al zijn er natuurlijk onzekerheden. De grootste bijdragen komen van de oceanen, zowel via biologie als stratificatie van de zuidelijke oceaan.
De toendra zal ongetwijfeld een (kleine) invloed hebben op CO2. Dit is interessant, maar niet relevant voor de rol die CO2 speelt bij de opwarming van de aarde. CO2 concentraties kunnen we gewoon meten (tussen nu en 800.000 jaar terug in de tijd), en hangen niet af van speculatieve theorieen.
@Christo:
Welke meetmethode ("schaaf" vs "verdamping" van ijs) is de meest juiste?
@Christo: kun je mij vertellen waar ik zeg dat CO2 niet steeg na ijstijd en opwarming door uitgassen van de oceanen? Het wiebelde in het pleistoceen steeds tussen 180 en 300 ppm
Dat de Co2 omhoog gaat als het warmer wordt is nogal logisch: het trampoline-effect niet beslist en ergens moet steeds een rem zitten. Dat zouden best planten kunnen zijn
Beste Rypke,
Het Biogeosciences paper is gebaseerd om metingen op 1 hectare op de immens grote en variabele toendra. De resultaten laten inderdaad zien dat het idee dat 'opwarming zorgt voor het vrijkomen van veel CO2 uit de dikke veenbodem' op deze lokatie niet opgaat, hoewel wij in de 'korte' periode van een paar jaar het effect van permafrost-smelten natuurlijk niet konden meten. Maar om op basis van alleen deze studie te concluderen dat het idee voor de hele tundra niet klopt, gaat te ver.
Ongenuanceerde ideeen kunnen alleen met nuance bestreden worden.
M.
De vraag is waar de bewijslast ligt. Bij de bewering dat er een probleem ontstaat of bij degene die dat bestrijdt?
@ Michiel, welkom op Climategate. Natuurlijk deel ik je kritiek deels, wanneer er maar één studie zou zijn die mijn blog ondersteunen: Maar mijn uitspraken leunen ook niet alleen op jouw werk, maar op de wijze waarop planten werken, zoals je kunt lezen. Ik heb daar ook over geschreven in 'De Staat van het KLimaat'
En dit is ook maar één blog, waarin ik aangeef dat het mechanisme achter toendra-alarmisme niet met de feiten kán overeenstemmen, het vloekt eenvoudig met plantenfysiologie
Wat mij zo verwondert bij mensen die zich wetenschapper noemen, is dat men ongefundeerd (= op hypothetische mechanismes en modelprojecties) alarmisme dat in media wordt uitvergroot NIET bekritiseert, kijk naar het (financieel) succes van de Vellinga's, Leemansen eva in deze wereld, de voorpaginaverhalen van Chris Thomas, het Nature artikel over koraal van Oeve Hoegh Gouldberg, de oplichter van Greenpeace én hoofdauteur van AR5
maar zodra iemand dat alarmisme bestrijdt men direct roept hoe ongenuanceerd dat is. Of mij zelfs met rechtszaken bedreigd, omdat ik de academische kip met gouden eieren van 'oceaanverzuring'zou slachten (Hein de Baar en zijn fondsenmaatje van NIOZ). Dan roept men meteen 'oeh kort door de bocht, ongenuanceerd'. Wij zijn gekke gerrit niet
Zie ook hoe mensen van het PBL direct in de pen klommen om 'THe Global Warming Swindle'te bestrijden, maar hun kop hielden bij de 32 wetenschappelijke fouten van Al Gore
Mijn hypothese: Milieualarmisme is de academische kip met de gouden eieren
De bewijslast- zie Ivo- ligt idd bij de mensen die met het Club van ROme-denken geinfecteerd zijn (ik sprak Bart van den Hurk ook weer, en het 'je zorgen maken dat we zo niet verder kunnen'zit in het academisch DNA) en hypothetische mechanismen tot dogma verheffen, en die vervolgens dan ook bij 'De Bladen'binnenlopen.
Er is iets serieus mis met de academische cultuur, veel wetenschappers zijn totaal NIET kritisch, ja ze haarkloven een beetje op elkaar op de vierkante millimeter van hun specialisme. Ze vinden het wel best dat alarmisme, want het geeft veel abstracte vakgebieden plots een zweem van maatschappelijke relevantie
En zoals je zelf al aangaf, de meeste studies laten vergelijkbare resultaten zien. De werkwijze bij veel onderzoeksgroepen is nu
– los een alarmistisch schot voor de boeg, een lekker verhaaltje dat goed bij media ligt
– lanceer wat – op hypothetische mechanismen leunende- modelprojecties die het mogelijke einde van de wereld verkondigen 'maar er zijn nog onzekerheden'(= wij moeten dat hoognodig onderzoeken)
– ga dan met een zak publiek geld op expeditie, kom er achter dat je de zaak zwaar overdreef maar dat hindert niets, want toch geen haan die daar nog naar kraait, en je hebt je metingen, promovendi, enz enz
Conclusie: we kampen met een overschot middelmatige academici met een hypotheek, en in huidig academisch klimaat waarin media en impactfactor zo belangrijk zijn komen de lichtgewichten met het meest geile wereldprobleem/concept het eerst bovendrijven
Dank je voor het welkom.
Ik kan niet helemaal volgen wie je nu precies aanspreekt, gezien de vele 'men', 'veel wetenschappers/onderzoeksgroepen', etc. Ik kan alleen maar voor mijn eigen rol instaan.
Blijft staan dat ik een ongenuanceerd verhaal alleen met een genuanceerd verhaal kan weerleggen. Wij hebben een stukje van de puzzel gelegd, maar niet de hele puzzel. Wij leveren bewijs dat de 'algemeen geldende' hypothese (dat opwarming leidt tot grootschalige afbraak van veen) in NO Siberie nog niet opgaat. Ik sta in voor ons stuk, maar als ik de hele puzzel zou claimen zou ik dezelfde fout begaan als die ik ter sprake stel. Dat wil ik niet.
In Biogeosciences stel ik een 'klimaats-alarmistisch' verhaal ter discussie. Dan mag ik het verhaal toch ook op 'climate-gate' in perspectief plaatsen? Daarmee kies ik alleen partij voor wat ik kan waarmaken.
Cheers Guido en Michiel, nuanceer mij inhoudelijk met gefundeerd tegengas.
Nogmaals Michiel, ik baseer me niet alleen op jouw studie en jaaahaaaa, ik snap wel dat van het kleine stukje aarde en kleine periode enz enz: je hebt niet bewezen dat de trampoline niet bestaat, maar het wordt lastiger aan te tonen dat hij wél bestaat
Dit is een blog, dan ga je iets korter door de bocht dan een wetenschappelijk artikel, maar het mechanisme dat ik aanhaal klopt en is waar het me om draait
Mijn ervaringen met de wetenschappelijke wereld en klimaatprostitutie/ alarmisme zijn niet voor iedereen geldig. Ik zie het bij enkele toonaangevende figuren
En waarom hebben we zo'n korte meetperiode? Te weinig soepsidie voor je veldwerk? Looking for a paycheck?? Overigens is een paar jaar tegenwoordig toch een volkomen geaccepteerde significante onderzoekstijdspanne om zogenaamd iets ergens over te kunnen zeggen???