Marien bioloog Klaas Janssen stuurde Ariete Dame van de Plus consumentenservice kritische vragen over de kartelafspraken die zij met Stichting de Noordzee maken over verkoop van vis, en kreeg een wollig en betekenisloos non-antwoord. Dus heb ik nu bij Plus aangedrongen om de gemaakte kartelafspraken te overleggen, omdat we anders bij de ACM een klacht indienen over inbreuk op consumentenvrijheid en kartelafspraken en ook op Europees niveau de boer op gaan voor maximale imagoschade.
Maar liever helpen wij Plus om betere beslissingen te maken, gebaseerd op visserijbiologie in plaats van politieke ideologie van Groen Links BV. We snappen dat ze meer garantie willen over de herkomst van (vis)producten, maar dan kunnen ze zich beter niet laten misleiden door pseudo-objectieve clubs als Stichting de Noordzee, die onder de vlag van ‘het goede doel’ hun eigen handeltje opdringen. Wij hebben vele betere alternatieven in de aanbieding.
Follow the Money: het goede doel doet zaken onder dekking van loterijgelden
Zoals wij reeds aantoonden is hun Viswijzer niet transparant en onwetenschappelijk bij diverse vissoorten, en misbruiken zij bovendien de IUCN- Redlistcriteria om hun particulier smaakoordeel over duurzaamheid aan de Nederlandse bevolking op te dringen. De Viswijzer is een ordinair marketingvehikel van het MSC/ASC-keurmerk, een firma gericht op marktexpansie die onder de vlag van ‘goede doel’ voor 70 procent draait op logo-exploitatie zonder toegevoegde waarde voor duurzame visserij in onze contreien. MSC/ASC levert meestal enkel lastenverzwaring voor onze vissers, géén meerwaarde, consumenten vragen niet om MSC maar krijgen het van clubs als Stichting de Noordzee opgedrongen, en MSC is niet toegankelijk voor kleinschaliger vissers die de tonnen euro’s accreditatiekosten niet kunnen betalen.
Stichting de Noordzee heeft niet recht om monopolie op duurzaamheid te eisen
Ook sluit het monopolie dat Stichting de Noordzee opeist voor haar smaakoordeel over wat duurzaam is andere partijen uit met een eigen visie op duurzaamheid. Er zijn vele andere marktpartijen die minstens zo goed weten wat een goed product is, en het is niet aan Christien Absil van Stichting de Noordzee om de consument hier te betuttelen via geheime afspraken met supermarkten. Ik verwacht uiteraard dat Plus met een volledig betekenis wollig non-antwoord komt. En dan is het oorlog. Wij maken ook zo onze geheime afspraken met andere partijen en kunnen dan nog heerlijk vervelend worden. Sterker nog, dat is mijn werk.
Daarnaast toonden wij al meerdere malen dat- ecologisch gezien- Stichting de Noordzee een leugenachtige entiteit is zonder maatschappelijk draagvlak, dat in 2011 nog voor 2/3de van haar inkomsten leunde op subsidies van het Ministerie van EZ. Omdat Ton IJlstra van dat Ministerie NGO’s handig kan gebruiken als pressiemiddel voor zijn beleidsagenda. Dat ze 10 maal meer likes hebben dan ons nu is ook niet beslist een pleidooi voor Absil. Er zijn ook miljoenen mensen die naar Goede Tijden Slechte Tijden kijken.
Zie hier de link nog naar de campagne van SDN met Plus, waarin SDN beweerty dat wij ‘slecht geinformeerd zijn over duurzame vis’, terwijl het werkelijke antwoord is: DE CONSUMENT IS NIET GEINTERRESEERD in de betutteling door Groen Linkse zweefteeftjes uit Utrecht:
PLUS en Stichting De Noordzee tekenen deze week (3 juli 2011) de samenwerkingsovereenkomst, waarin beide partijen aangeven intensief met elkaar samen te werken. ‘Stichting De Noordzee helpt PLUS met het kritisch beoordelen van het huidige assortiment en het adviseren over het toekomstig assortiment’, aldus Nancy Hermans, category manager Vis van PLUS. ‘Daarnaast denken we met elkaar na over hoe we consumenten het beste kunnen informeren over duurzame vis. Niet alleen de VISwijzer van Stichting De Noordzee speelt daarbij een belangrijke rol. Dit geldt ook voor de etiketten op de verpakkingen. PLUS vervangt in het najaar haar etiketten op visverpakkingen. De nieuwe etiketten geven duidelijk aan of de vis duurzaam gevangen of gekweekt is en waar de vis vandaan komt. Zo hopen we consumenten iedere dag te inspireren om te kiezen voor duurzame vis’.
Precies, er is geen vraag naar, en dus moeten wij er vraag naar krijgen van een zeer politiek bepaalde entiteit die ons haar levensbeschouwing via de achterdeur opdringt.
Stichting De Noordzee + zwichting Plus.
Ach ja, de domme consument betaalt wel.
Overigens vreemd dat een overheidstaak (voedselveiligheid en -kwaliteit) wordt overgelaten aan private, politiek gedreven clubs.
Nederland is een klein land en heeft op breed vlak relatief weinig technische expertise, maar wel weer een grote economie. Daarnaast heeft Nederland veuls te veul ambtenaren. Men heeft dus jaren geleden bedacht dat veel ambtenaren ondergebracht kunnen worden in stichtingen die “iets” kunnen controleren. Op deze manier raakt de overheid zonder teveel ophef van haar ambtenaren af (een enkeling ziet nu wat parallellen met woningbouwcorporaties). In de statuten van die “nieuwe” stichtingen lees je ook vaak dat de Staat der Nederlanden het exploitatietekort, voor zover dat er is, aanvult. De Raad voor Accreditatie werkt er vrolijk aan mee en accrediteert allerlei rare keurmerken met zelfbedachte eisen. Sommige van de zelfbedachte eisen zijn natuurlijk zo gek nog niet, maar een hoop wel. Die stichtingen hebben dus een air van amateurisme en hobbyisme om zich heen, zeker niet alleen ten aanzien van milieu of voedselveiligheid, maar ook op technisch vlak.
In andere landen zijn het hoofdzakelijk ISO 45000 en hoger gecertificeerde instanties, die keuren en keurmerken afgeven. Een ISO 45000 of hoger certificaat is echter voor de meeste Nederlandse keurmerkinstanties onbereikbaar. Gewoon, omdat de kennis ontbreekt en dus hebben wij te maken met amateurs en hobbyisten die door de Raad voor Accreditatie een monopoliepositie hebben gekregen.
Dus als de moeder van alle keurmerken, de Raad voor Accreditatie, een tweede spoor volgt om allerlei halfzachte instanties in leven te houden, dan schieten we nog niet op.
Boos,
dan zit er dus niets anders op dan morgen vis dood knijpen bij de Plus:
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2014/11/vrouw_knijpt_sinterklaas_dood.html#comments
Of de instantie die het keurmerk accrediteert het vuur aan de schenen leggen…….
Beste Boos,
In tegenstelling tot wat u beweert heeft Nederland juist wel veel expertise, de universiteiten van Wageningen en Delft behoren tot de mondiale top. De Nederlandse diepzeevissers zijn wereldvermaard, enz enz. Daar waar het bedrijfsleven bezuinigt verhoogt de regering haar uitgaves en neemt de staatsschuld alleen maar toe. Pseudo maatregelen, ambtenaren ontslaan, worden ongedaan gemaakt door die lieden via de achterdeur, als ZZPer en consultant, weer binnen te halen. Met vijf miljoen rekeninghouders is de ABNAMRO op weg een nieuw soort belastingkantoor geworden. Voor 2015 verhogen ze met droge ogen de dienstverlenings tarieven met 5 – 10%, sluiten ±100 kantoren, en debiteren ze dat zij transparant zijn. (John Adams-President van de VS zei: There are two ways to enslave the People, by the sword and by debts).
Destijds werden keurmeesters intern opgeleid. Je begon als broekie en als je capabel was groeide je door naar de functie van keurmeester, en ooit werd je dan hoofd van dienst of iets dergelijks. In landen met een rijke visserij-traditie is dit nog zo! (Japan-IJsland-Canada-Noorwegen-Rusland). Zo niet in Nederland, hoogopgeleide yuppen bevolken de kantoren van de certificeerders, met nauwelijks enige praktijkkennis/productkennis bepalen zij de regels. Uiteraard vanaf hun comfortabele burostoel. Veel certificeerders besteden enorm veel tijd aan het verkrijgen van wéér subsidies, evenzo windenergie, zij draaien er op. Duidelijk is dat de visserij een imago probleem heeft. Overbevissing, salmonella, Listeria, resistente bacteriën, en last but not least: De AD-nationale haringtest geeft jaar op jaar dramatische cijfers voor de kwaliteit van het oer Nederlandse product: Hollandse Nieuwe. Meer dan vijftig! procent van de gekeurde haring is slecht! Na zoveel jaar van keuren, en zoveel jaar van afkeuren, geeft dit geen incident aan, maar is het regel! En waar is de NVWA keurmeester?
M.i. moet de insteek zijn dat de overheid, onafhankelijk, de voedselkwaliteit keurt. Té veel ‘onafhankelijke’ certificeerders bemoeien zich met nationale, internationale, transcontinentale en mondiale zaken waarbij vooral hun eigen fees leidend zijn tot hun beoordeling. (Ik verwijs naar recente debacles bij ‘onafhankelijke’ accountants, EY/PWC/Moody’s / Lehman Bros. hadden tot op het moment van hun failliet een triple A ranking)
Wordt het niet eens tijd voor de moeder aller keurmerken? Een keurmerk voor keurmerken waar consument en consuminderaar aan de hand van een overzichtelijk rijtje criteria kan zien hoe hard ze genaaid worden en bij welke winkels ze terecht kunnen voor deze verwennerij.
Je zou zeggen; daar hebben wij de consumentenbond voor.
Maar ja….. http://www.consumentenbond.nl/test/woning-huishouden/woning/duurzaam-consumeren/extra/duurzaamheid/
Hier meot iets aan gebeuren. Wel Panga met ESBL en het groene ASC logo in de schappen en Nederlandse Noordzee schol in het rood ! We moeten met elkaar eens een einde maken aan deze onzin. Waar zijn onze voormannen ?! Of moeten we zelf een haventje blokkeren net als onze Franse collegae doen als ze het ergens hartgrondig mee oneens zijn?
Destijds was dhr Ben Daalder voorman van de kustvissers. Ooit was een blokkade van de sluizen van IJmuiden een feit. Deels kregen de boze vissers hun gelijk. Thans hoor je niets meer van hun voormannen, wie zijn dat eigenlijk? Pim Visser? JvdNieuwenhuizen? JNooitgedagt? APost? Sharon Dijksma? Brusselse miljoenen en een lage olieprijs doen het lawaai verstommen, structureel verandert er niets, en juist dát dient ter discussie te staan!
Wist u dat de NL-VWA 50 miljoen € van haar minister heeft gekregen voor “IT vernieuwingen”. Volgens insight-berichten weten ze bij de VWA, door interne politiek tegenstellingen, ondeskundige ambtenaren en door tegenstrijdige uitgangspunten, wel hoe ze die 50 miljoen budget gaan overschrijden, maar niet of het enig nut zal hebben voor de voedsel en waren keuring in NL. Voor 50 miljoen € kunnen als alternatief ook meer inspecteurs worden opgeleid en ingezet.
Recent kwam er in het nieuws dat de overheid miljarden verspilt aan ICT projecten. Men weet nauwelijks waar men het over heeft, er is geen expertise, er is nauwelijks controle.http://www.nu.nl/politiek/3903779/overheid-verspilt-jaarlijks-1-5-miljard-ict-projecten.html
Bij import van vis, van buiten de EU, is er een administratieve controle van de begeleidende documenten aan de eerste grens van binnenkomst, dat kan Rotterdam zijn, maar ook Klaipeda! Daarna ‘reizen’ de goederen vrij door de EU. Binnen de EU is er nauwelijks nog controle op de kwaliteit van de waren. En zo kan het komen dat Chinese flounder verkocht wordt als Nederlandse schol, met medeweten van, dus goedkeuring, door de NVWA.