Jeroen Trommelen achtergrond Alice_in_wonderland17

Onder de titel, ‘Gas en olie in 2050 verleden tijd’, mocht Jeroen Trommelen naar aanleiding van een nieuw fantasierapport van Greenpeace weer breed uitpakken met zijn klimaatactivistische CO2–vrije wensdenken in de Volkskrant (21 september). Het was weer van een hoog Alice–in–Wonderland–gehalte. Een nieuw dieptepunt voor een krant die zich als kwaliteitskrant afficheert!

Zijn artikel is hier te vinden.

In de papieren krant werden nog twee enigszins kritische commentaren weergegeven van Jan Paul van Soest en Coby van der Linde (‘Clingendael International Energy Programme’). Maar die waren niet in de internetversie opgenomen.

Men vraagt zich toch af van de rol van de chef wetenschapsredactie van de Volkskrant, Maarten Keulemans, is bij de plaatsing van dit soort artikelen. Keulemans weet ècht wel beter. Zie hier (betaalmuur).

Hier is wat de roeptoeter van Greenpeace, Jeroen Trommelen, had te melden:

De technieken voor duurzame energie ontwikkelen zich zo snel dat we al over 35 jaar volledig afscheid kunnen nemen van fossiele energie zoals kolen, gas en olie, stelt Greenpeace.
 
De wereld kan binnen 35 jaar volledig afscheid nemen van fossiele energie als olie, gas en kolen. In 2050 kunnen we volledig zijn omgeschakeld naar duurzame energiebronnen als wind en zon, maar ook biomassa en aardwarmte.

Die omslag gaat bovendien niet ten koste van de economie: alleen al de industrie rond zonnepanelen en zonne-energie kan in 2050 meer banen opleveren dan de kolenindustrie nu genereert.

Dat stelt Greenpeace in een nieuwe versie van haar energiescenario ‘Energy (r)evolution’ waarvan de eerste versie tien jaar geleden verscheen. De gedetailleerde scenariostudies van de milieuorganisatie spelen een belangrijke rol in de wereldwijde energiediscussie. Ze worden door de meeste experts en organisaties serieus genomen, onder meer omdat ze tot dusver de opmars van duurzame energie beter hebben voorspeld dan vooruitzichten van andere energie-denktanks. …

Al in 2020 zouden investeringen in de energiesector leiden tot een kwart méér banen dan nu. Tegen 2025 zijn 60 procent méér mensen aan het werk in (duurzame) energie dan in 2015. In de ontwikkeling, productie en installatie van zonnepanelen wordt het aantal banen in 2030 geschat op 9,7 miljoen wereldwijd; evenveel als de kolensector nu biedt.

Men vraagt zich toch in gemoede af hoe Greenpeace al die banen bij elkaar fantaseert, terwijl serieuze economische studies alleen maar een verlies aan banen verwachten.

Voor kernenergie is in het scenario geen ruimte. Wel voor biomassa zoals houtachtige gewassen en bomen.

Die energievorm is nu voor Greenpeace in Nederland overigens grotendeels taboe. Maar in het volledig klimaatneutrale scenario levert biomassa in Europa in 2050 bijna evenveel energie als zon en wind. Het aandeel aardwarmte stijgt daarnaast sterk en zou over 35 jaar de belangrijkste Europese leverancier van primaire energie zijn.

Aldus Jeroen Trommelen, de echoput van Greenpeace.

Lees verder hier.

Wat biomassa betreft heeft Greenpeace kennelijk nog geen kennis genomen van het KNAW–rapport ter zake. De conclusie van dat rapport was: Het verbranden van hout in elektriciteitscentrales en van bio-ethanol en biodiesel in auto’s draagt niet of nauwelijks bij aan besparing van CO2-uitstoot. Daarom zijn ze niet geschikt als middel voor de transitie naar een duurzame energievoorziening.

In de niet op internet gepubliceerde kritische kanttekeningen van Jan Paul van Soest en Coby van der Linde, kunnen we onder meer het volgende lezen.

Jan Paul van Soest over de Greenpeace–scenario’s:

‘Het zijn grondige analyses van wat mogelijk is. En voor de bouwers is het een leuke opsteker dat de ontwikkeling van hernieuwbare energie en realiteit behoorlijk overeenstemt met hun projecties.’

Maar de berekeningen zijn vooral technisch waarschuwt hij. ‘Om alle potenties te benutten moeten de scenariomakers heroïsche aannames doen. Wat technisch mogelijk is gebeurt in het Greenpeace–scenario ook werkelijk, terwijl er in de praktijk natuurlijk praktische barrières zijn. …’ 

Dat is verstandige taal van Jan Paul van Soest. Wat zijn dan die praktische barrières? De Duitse Energiewende levert wat dat betreft een schat aan praktijkinformatie op. Heeft Jan Paul wel goed opgelet hoe die verloopt?

Onder de titel, ‘Duitse Energiewende kost een paar centen, maar dan heb je ook wat’, schreef Jan Paul eerder:

Op de dag dat we (dochter Heleen van Soest en ondergetekende) terugkwamen van een studiereis door Duitsland om de Energiewende in het wild te bestuderen, bracht het conservatieve blog De Dagelijkse Standaard een bericht over Duitsland’s Groene Nachtmerrie. Merkwaardig. Ging het om het zelfde Duitsland waar wij zojuist waren? En over dezelfde Energiewende als waarover wij ons net geïnformeerd hadden?

Waar zelfverklaard klimaat- en energie-expert Hans Labohm in de Dagelijkse Standaard rept over stijgende energieprijzen en verlies aan concurrentiekracht bij de Duitse industrie, en over lastenverzwaringen die de geïndoctrineerde bevolking lijdzaam draagt, komt uit onze gesprekken met betrokkenen en instituten en uit boekenkasten vol diepgravende rapporten een heel ander beeld tevoorschijn. Een beeld van vastberadenheid, ingenieurstrots en uitdagingen.

De steun voor de Energiewende is onverminderd groot, bleek onlangs uit een enquête die door de vereniging van industriële energie- en waterverbruikers BDEW was uitgezet: 89 procent van de ondervraagden staat achter de doelen van de Energiewende, maar om en nabij de helft van hen meent wel dat het veranderingsproces beter en slimmer gemanaged moet worden.

Aldus Jan Paul van Soest.

Merkwaardig! Voor wie wilde zien, was het fiasco toch overduidelijk. Om maar één voorbeeld te noemen: twee grote Duitse elektriciteitsmaatschappijen, Eon en RWE, hebben de laatste jaren 100 miljard (!) van hun beurswaarde verloren. Jan Paul van Soest moet wel heel erg selectief naar informatie hebben gezocht dat hij die 100 miljard over het hoofd heeft gezien! En het klimaateffect van dat alles? Nul komma nul!

Over Coby van der Linde van het CIEP (‘Clingendael International Energy Programma’) schreef de Volkskrant onder meer:

De scenario’s zijn goed zegt ook prof. dr. Coby van der Linde, directeur van het ‘Clingendael International Energy Programme’. Maar inhoudelijk heeft zij vraagtekens. Of de prijzen van fossiele energie in de toekomst zullen stijgen, zoals wordt aan genomen, is volgens haar niet zeker. … enz. enz.

Opnieuw verstandige taal! Maar waarom niet gewoon gezegd dat de Greenpeace–scenario’s naar het land der fabelen dienen te worden verwezen?

Hoe het ook zij, wanneer houdt de Volkskrant nu eens op met het podium geven aan de obsessief groenbevlogen waanideeën van Jeroen Trommelen? Of is men bang dat dat teveel abonnees kost?

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhier, hier, hier en hier.