Klik op de afbeelding om hem groter te maken, voor een beter zicht op de afscheidsfuif bij Alterra/Imares van Han Lindeboom. (met kapmes)
In de zondagstelling stelde ik dat de โmilieucrisisโ is veroorzaakt door een groeiend overschot wereldvreemde academici sinds de jaren zestig โ het bureaucratisch academisch complex (BAC), met media als versterker.
Deskundigen die de Nobelprijs voor Onvrede verdienen voor een opmerkelijke prestatie: terwijl Nederlanders nog nooit zo gezond en gelukkig zijn geweest, is donkergroen paniekvoetbal de norm in media en politiek. Waaraan nu zelfs de OECD mee doet, om de laatste generatie te redden.
Douglas en Wildavsky waren me 30 jaar voor met ‘Risk and Culture’
Zoals altijd, zijn originele ideeen al lang door anderen bedacht. Ik heb het dan over het essay โRisk and Cultureโ van antropologe Mary Douglas en sociaal wetenschapper Aaron Wildavsky uit 1983. Zij startten hun onderzoek op basis van voornoemde waarneming:
-
De meest gezonde en welvarende generatie ooit maakt zich het meeste zorgen.
Angst voor โvervuilingโ ging alle andere risicoโs domineren.
Hoe kan het dus, dat lobbyende girodieren ons de wet blijven voorschrijven, de laatste tijd vermomd als consultant in boardrooms, en economische afwegingen vaak geen rol mogen spelen?
Overeenkomst organisatie en wereldbeeld van sektes met milieubeweging
Op basis van een antropologische studie aan religieuze sektes als Amish en Hernhutters en een vergelijking met de milieubeweging vinden zij opmerkelijke culturele overeenkomsten. Ze zien twee lijnen, de egalitaire grensgroepering (sekte) versus hierarchisch ingestelde centrumgroep (de producerende maatschappij die verantwoording moet afleggen). Maar eerst, op bladzijde 159 schrijven zij over de geboorte van het BAC als รฉรฉn van de mogelijke oorzaken die sektarisme tot mainstream maakte.
The United States produced more educated people than could be absorbed in industry Their talents tended to mobilize words and people. As the size of government expanded with the size of the economy, positions were created for research program managers and evaluators. The economy shifted itโs weight to the service sector
En
The economic boom and the educational boom together produced a cohort of articulate, critical people WITH NO COMMITMENT TO COMMERCE AND INDUSTRY. The entry of enormous numbers of young people into higher education kept them outside the mainstream of American economic life while they where at school, and when they came out of school most new jobs opened in service industries.
1983 dus al heh?
Wat gebeurde afgelopen halve eeuw (en het allerergste komt nog)
Cohorten goed opgeleiden, die geen centrumpositie (met economische verantwoording en hierarchisch overleg) hoeven in te nemen, maar die vanaf de zijlijn zonder correctie van praktijk en weerbarstige natuur hun kritiek kunnen spuien en zelfs tot norm en beleid kunnen verheffen. Ze zouden bij wijze van spreken zo kunnen bloggen.
Sektariers definieren Wildavsky en Douglas als โpeople of the borderโ, een egalitair ingestelde groep met heilsleer die zich afzet tegen het technologische kwaad, gelovend in individuele menselijke goedheid en de slechtheid van het systeem van het centrum: precies zoals de sektes opereren die zij beschreven.
Sektes hebben een duidelijk moralistisch wereldbeeld. Waarbij รฉรฉn actiepunt – of het nu anti-nucleair of pro-Koala is -altijd een symptoom is, voortkomend uit de algehele mondiale slechtheid/onzuiverheid van het systeem dat in een eindfase zit.
Bij bestrijding van die wereldlijkheid/onzuiverheid leidend tot ondergang mag een economische afweging geen rol spelen, en hier herkennen we de klimaatgolgotha’s die de Britse regering nu in natuurgebied in Wales plant, en Maxime Verhagen die 4 miljard stort in de diepe zakken van Bard. Voor klimaatzuiverheid en verlossing mag geld geen rol spelen.
De verovering van het sektarische egalitairisme (lees egalitair in sektarisch verband als het feit dat voor iedereen verlossig mogelijk is, en deelname is vrijwillig), tegenover het doorgaans hiรซrarchisch georganiseerde industriรซle productieproces, gooit de rationele en praktische remmen los:
The shift to service industries makes room voor people of the border. Service intellectuals are less disposed to suffer subordination to hierarchy. After all, their level of formal education is often higher than the former captains of industry. Where before engaged in production, educated people could see why collective constraint might be necessary, working in the service sector suggests such subordination is unnecessary. De more the means of production are ideas rather than things, the less hierarchical organization of production appears essential.
Terwijl juist de mensen, die weten hoe de zaak werkt meer en meer aan de zijlijn blijven, die betalen hooguit de slagroom op de cocktailfuif van Alterra/Imares.
Given the hierarchical structure of the processes of production, people who take part in them should be expected to see fewer distant dangers than those of equivalent social and economic standing who do not. Since perceptions of environmental impurities form part of a critique of the existing social system, we would expect people who stand outside industrial society to be more concerned about risk from pollution.
Catastrophists versus Cornucopians
Je komt die verdeling โborderโ versus centerโin vele studies tegen, waarbij de egalitair ingestelde outsiders een vijandige houding ontwikkelen tegen de industriรซle hierarchische samenleving en haar techniek (ookal maken ze er volop gebruik van) Van Stephen Cotgrove van Bath University komt dan ook de verdeling van Cornucopians (geloof in technische vooruitgang) versus Catastrophists (Groen Links, Neven, mensen die zich tegen het verderfelijke kwaad van economische groei afzetten), op basis van uitgebreid sociaal onderzoek bij hoger opgeleiden. Die verdeling vinden we ook terug bij Catastrophist en BAC-lid Naomi Oreskes in haar aanval op de Cornucopian Fred Singer.
โThe cornucopians are typically in occupations which are central to the production process in industrial society. Few catastrophists are in such jobs. The cornucopians are typically engineers, consultants, directors, industrial scientists. The catastrophists are typically research scientists, academics, clergy, social workers, writers, actors and artists.
Jilted Generation
Ook het idee van โde natuurโ als vervangende godheid van een seculier hoogopgeleide samenleving komen we al in Risk and Culture tegen, en natuurlijkheid/zuiverheid als vorm van heiligheid waarvoor je nooit genoeg kosten kunt maken.
Ik heb voor de aardigheid het CD-boekje van โThe Prodigyโ, โMusic for the Jilted Generationโ open geslagen als afbeelding bij deze blog: weinig afbeeldingen geven dit mainstream geworden border-sentiment met sektarische trekken zo simpel en treffend weer. Voor grote speakers dansende jongeren in een groene wereld, met aan de overkant van een kloof de vervuilende technologische wereld met aanstormende politiemannen die bij de kloof blijven steken.
Langharig, werkschuw, doch hoogopgeleid tuig steekt zijn middelvinger op naar de politie en hakt met een kapmes de verbinding met die vuile wereld door. Voedsel komt voortaan uit de gesubsidieerde hemel vallen, en 1000 watt-speakers, de Volkswagen en Citroenbusjes van de dansfanaten groeien voortaan aan de appelboom die de werkende sukkels mogen verzorgen.
Dit welsprekende werkschuwe tuig is wat ik bedoelde met het BAC. Averechtse oneconomische onzin kan verheerlijkt worden, milieuproblematiek uit haar verband gerukt ten aanzien van andere risico’s dankzij sektarisme. Gemeengoed binnen een BAC dat haar handelen zelf nooit heeft hoeven toetsen op de weerbarstige natuur/economische praktijk. Zij hebben dat kapmes in de hand.
Hoewel een gedeelte uit idealistische overtuiging aan de klimaatwaan meedoen, is het voor de meesten alleen maar "follow da money".
Zolang er van overheidswege miljarden in het bodemloze groene gat wordt gestort, zonder dat er daarvoor een goede en gecontroleerde rekenschap wordt gegeven, zullen er nog duizenden waardeloze wetenschappers, hallucinerende HBO'ers, nietsontziende NGO'ers en achtelijke ambtenaren op deze planeet rondlopen die zich allemaal uit de overheidsruif volvreten.
Intussen wordt deze ruif gevuld door die instanties waar de Groen Elite zo graag op neer kijkt.De Gutmenschen die het altijd beter weten en nooit ophouden het vingertje te heffen naar degenen die met door hen gecreëerde toegevoegde waarde de wereld uiteindelijk doen draaien.
Trouwens, vergeet niet dat tuig dat in Wallstreet terecht komt en nog meer z'n best doet de wereld echt naar de kloten te helpen. De volgende financiele crisis komt er al weer aan, let op mijn woorden, daar heb ik geen rekenmodel voor nodig!
En wat betreft ambtenaren (braak); http://www.youtube.com/watch?feature=player_embed…
@Tinstaafl
Ik denk dat het niet meer in termen van idealisme gaat, maar vanzelfsprekendheid.
Dit is het denkpatroon dat standaard is geworden en waar men onbewust in meegaat, het nieuwe verhaal van het seculiere Westen, het abnormale dat men als 'normaal'is gaan beschouwen. Ik ben dus ook sceptischer geworden over de vraag of we er ook vanaf komen.
Je zou bijna kunnen zeggen dat we bij Climategate sektarisch zijn geworden, een klein hoekje normaliteit op het www in een zee van genormaliseerd sektarisme, wij zijn 'border'geworden
Wat hebben middelmatig academici en middelmatig management met de vermeende oneindige groei en oneindige consumptie te maken?
Al eerder op climategate.nl was het grote aantal academici en hun middelmatigheid onderwerp van discussie, die ik aanzwengelde met de uitspraak van Maarten van Rossum, "dat de dijken in Nederland er mee konden opgehoogd".
Arthur waarschuwde voor al te veel generaliseren en ondergetekende vergeleek met (vroegere en betere) USA en hun marktwerking, een systeem dat ook niet weer 100% Koosjer was, zo bleek. De teneur als conclusie voor NL was: te makkelijk toegang, te veel pretpakketten, te veel studenten, te weinig persoonlijke aandacht, te veel management, te veel prestatienormen, te veel haast, te weinig wetenschappelijk niveau, inflatie van titels en imago schade bij diverse academies. De goeden uitgezonderd!
Het andere aspect niet behandeld, is dat deze maatschappelijke verandering in academies, in studieresultaten en in massale aantallen ook zijn weerslag heeft gehad op toegenomen onnuttige managementlagen van managers (=beheerders) zonder gevoel met de mensen, organisatie, leiderschap en materie. Vooral in de groeiende diensten-, sociale- en overheidssectoren konden vele academische zitplaatsen worden gecreëerd.
Mintzberg schreef in diverse boeken over deze uitbreiding van incompetenties in de midden en hogere bestuurskaders en verweet de academies (BA's en MBA's) slechts cijfermatige ingestelde beheerders te hebben gekweekt, die het totaal ontbreekt aan gevoel voor leiderschap en strategisch/praktisch inzicht. Deze kudde academische "beheerders" handhaven slechts de status quo en voeren slechts opdrachten van bovenaf uit, zonder nuttige initiatieven vanuit de basis en praktijk te kunnen laten doordringen tot in de bestuurslagen. (cfm. Maarten van Rossem)
Ketz de Vries (Psychiater en MBA docent in Fontainbleau) schreef over de contra-productiviteit van incapabele (zelfs destructieve) managers/bestuurders in groten getale bij overheid en bedrijfsleven, die niet meer handelen in het belang van de organisatie, slechts eigenbelang dienend, voor de korte duur van hun bestuursperiode in de rat-race naar de promotie naar de top, "vaak een spoor van vernieling achterlatend".
De brug naar de oneindige groei:
De brug naar de oneindige groei wordt geboden door organisatiecultuur guru Trompenaars, die als management-organisatie-cultuur analist constateerde, dat bedrijven/organisaties groter groeien om vervolgens uiteen te vallen en op te splitsen, als een natuurlijk zich herhalend proces. Vanuit de nieuwe kleinere eenheden verdwijnen de onnuttige bedrijven of groeien weer nieuwe doortastende, aangepast aan de nieuwe vraag en aanbod, in een evenwicht dat altijd ontstaat. (Darwinisme!)
Dan de zgn. oneindige groei van de wereldbevolking. Die wordt ingeschat af te toppen op 9 miljard aardse inwoners (nu 6,5 miljard), om daarna af te nemen.
Het promotie-onderzoek van Hilderink aan de Universiteit van Groningen is daar duidelijk over (http://www.nieuwsbank.nl/inp/2000/05/0525G012.htm ) in afwijking van wat VN enigszins alarmistisch voorspelt (http://www.hoesnel.nl/demografie_wereld/bevolkingsgroei-wereld.html)
Het mag duidelijk zijn dat groeiende aantallen academici niet gelijk zijn aan vooruitgang of een kwaliteitsverbetering inhoudt. Het mag ook duidelijk zijn dat groei niet oneindig is. Dat heeft ook gunstige kanten!
Met een goede industrieel opgezette voedselproductie is voor 9 miljard mensen op de wereldvoldoende voor een leven in welstand en gezondheid. Dat is een geruststellend vooruitzicht. Industrieel opgezette voedselproductie stijgt jaarlijks met enige procenten.
Oneindige groei is een boos sprookje, een angstvisioen, alarmistische quatsch.
We hoeven daar niet voor gewaarschuwd te worden.
Misschien wel Rypke, maar als ik naar Duitsland kijk, krijg ik een zeer ambivalent gevoel. Hoe kan Duitsland een dergelijk socialistisch elitair gedrag gaan vertonen en toch nog 's werelds grootse industriele exporteur blijven? Ik bracht onlangs nog een bezoek aan een industriele firma in Duitsland die machines maakt die uniek zijn in de wereld. Een zeer goed geleide firma die tijdens de crisis voor het eerst verlies draaide maar toch al het personeel in dienst hield omdat men die nodig achtte als de crisis voorbij zou zijn, hetgeen een juiste beslissing is gebleken.
Deze firma (1200 man personeel, 350 mio omzet) is een voorbeeld voor de duitse technologie, een echte "Made in Germany" firma, die innovatie aan een verantwoord ondernemerschap koppelt. De directie toonde zich zeer bezorgd over de ontwikkelingen die zich thans voordoen in Duitsland.
Een "oneindige academische groei" om Neven te parafraseren.
Beste Tinstaafl, in tegenstelling tot Turris heb je iets van de blog begrepenHoe dat kan? Omdat Duitsland een sterk conservatief industrieel reservoir heeft behouden met productie daarbijZolang je met je handen in de drek zit, de kolen en het ijzer weet je wel wanneer je moet ophouden met leuteren en wanneer je gewoon moet draaien, ze kennen ook een veel hierarchischer structuur,(herr direktor und geschaftsfuhrer) Dat heeft de negatieve kanten van groen sektarisme kunnen counteren
het is vooral in Amerika, maar ook Nederland dat alles kopieert dat Amerika doet maar dan 10 jaar laterZonder aardgasbaten stelden wij al niets meer voor
Ik weet niet hoe deze clash of cultures zal eindigen, Rypke. Uiteindelijk is het pure politieke machtspelletjes van Merkel die haar electoraat voor 2013 probeert terug te winnen van de Groene Taliban. Dus misschien is het maar tijdelijk en zal na 2013 e.e.a weer teruggedraaid worden (ooit een politicus tegengekomen die zijn of haar woord houdt?). Ik hoop maar dat onze regering de poot stijf houdt tegen de groene wolven die thans in het nederlandse bos huilen.
Dat Nederland niets voorstelt moet ik toch wel enigszins tegenspreken, er is nog voldoende industrie en logistieke bedrijven die wat te betekenen heeft in de wereld. Mijn (mkb) bedrijf exporteert 96% van de omzet. Dus we brengen aardig wat valuta binnen. Overigens vind ik wel dat de financiele industrie een veel te groot aandeel heeft in ons land, daardoor zijn we nog steeds behoorlijk kwetsbaar, evenals Engeland.
Rypke en Tinstaafl.
Rypke “Dat heeft de negatieve kanten van groen sektarisme kunnen counteren” schrijft je. En je hebt het over Duitsland?
Wat je over het Duitse Centrum schrijft is helemaal waar, maar heb je wel eens gehoord van schizofrenie?
Het bedrijf dat Tinstaafl beschrijft bestaat en is exemplarisch voor de manier waarop men hier met de crisis is omgesprongen. Bij het personeel niets dan begrip. Een Duitser begrijpt als geen ander hoe je geld verdient. Het klinkt misschien gek maar ‘at the bottom line’ kan zelfs een Duitse hippie je dat beter uitleggen dan b.v. een Franse filiaalhouder van Mc Donalds om maar iets te noemen.
Bovendien lust men hier van efficiëntie wel bier, hoewel er sinds ’89 wel Franse trekjes (om het maar vriendelijk te formuleren) zijn ingeslopen.
Waar komt dan die schizofrenie vandaan? Wel, het is de erfenis van WOII. Het is het mes dat hen telkens weer vakkundig op de keel wordt gezet (Hereniging? OK maar dan wel even de DMark inleveren, je weet immers maar nooit met jullie.) en tegelijk het mes waar zij zich bij tijde en wijle vrijwillig en vol overgave instorten, zoals onlangs bij de veroordeling van Demjanjuk: 5 jaartjes uit angst voor kritiek omdat het geen Duitser is.
De Duitse burger is het allang zat natuurlijk, maar uiteindelijk breekt men. De Nazi-gruwelen zullen zo – al dan niet vrijwillig – nog heel lang richtsnoer blijven voor hun doen en laten.
http://www.climategate.nl is een waarheidreservaat
Catastrophists (Groen Links, Neven, mensen die zich tegen het verderfelijke kwaad van economische groei afzetten), komen niet voort uit een academische of wetenschappelijke wereld. Het is een Groene gepolitiseerde "gebrainwashte" wereld, met een gesubsidieerde rapportencultuur in opdracht aan de overheid die door hen vakkundig is geinfiltreerd.
Die overheid (ook in Duitsland met kernenergie) is zelf schuldig aan haar ambivalentie gedrag door steeds weer om rapporten vanuit alarmistische hoek te vragen, waarop ze dan "bezorgd" moeten reageren.
Diederik Samsung :-) was gistermiddag op radio1 en deed een pleidooi voor politieke stabiliteit t.a.v. energieproductie. Zijn stelling was dat geen industriele organisatie grootschalig wilde investeren in wind-/kernenergie als elke 4 jaar de politieke koers/"windvaan" verandert t.a.v. energiepolitiek.
Samsung gaf een ontwijkend politiek antwoord op de vraag of het verstandig was van Merkel om kernenergie-productie af te bouwen in Duitsland, om vervolgens kernenergie uit Frankrijk te gaan inporteren (de vraag was van journalist Frits Wester).
De Duitse industrie is nu volop in de pers met tegenvuur, en spreekt verdoemenis over het besluit van Merkel. Merkel heeft veel aanhang verloren, dat gaat nog wel even door denk ik, want zwalken en angsthazengedrag wordt nooit zo op prijs gesteld in de politiek.
@herenEn goed dat die industrie nu steigert. Want, wat schrijven Douglas en Wildavsky ook al 30 jaar voordat ik daar opkwam, toen ik schreef dat de boerenstand DANKZIJ milieubeleid moest intensiveren om de kosten van sektarisch milieubeleid te counteren, en er daarom netto natuurverlies is opgetreden:'The New dilemma of sectarians is how to escape from bureaucracy while building it up. They worry about technological risk, but risk reduction requiers rules. Bureaucracy increases. The costs of riksk prevention grow. So does the size of the organisations, causing private industry to be organized in larger units in order to afford the price. It will be evident that the accusation that large organizations are getting larger is justifeid.So sectarianism creates consequences that reaffirm its view of the world'
De milieubeweging blijft bestaan DANKZIJ haar averechtse werking, die haar wereldbeeld blijft bevestigen, waardoor ze zichzelf nog meer als onmisbaar kunnen vermarkten
@Rypke. Een interessante en leerzame blog. Ik hoop dat ik het goed begrepen heb ;-) Je trekt de scheidslijn tussen hen die staan in het productieproces en die in de servicesector. En hoe zich dat vertaalt in hoe men grosso modo tegen milieu problematiek aankijkt. En de gevolgen die dat heeft voor de maatschappij.
De constatering dat men in de US meer academici had dan kon worden geabsorbeerd in de industrie en dat die richting overheid en dienstensector schoven, daar ga ik toch niet volledig in mee (dat heeft trouwens geen gevolgen voor het vervolg daarvan).
Men heeft het over aantallen academici en legt de oorzaak bij de industrie, die niet meer hoog opgeleiden nodig had. Ik betwijfel of of dat het enige mechanisme is.
De industrie schreeuwt nu om technisch goed opgeleid personeel. Men klaagt steen en been daarover (ook in Duitsland). En je ziet dat de industriele bedrijven wegtrekken naar goedkope lonen landen (ook in Duitsland – hoogovens uit de Ruhrpot worden verhuisd naar China) en een toename van de dienstensector (ook in Duitsland!).
M.i. speelt een ander aspect ook een rol. Je kunt die aanduiden met de van klomp naar klomp cyclus . Eerst een eenvoudige uitleg wat ik er mee bedoel. Een landwerker knutselt in zijn schuur een apparaat in elkaar. Daar is vraag naar en er komt een fabriek. Zijn kind heeft de mogelijkheid te studeren en bouwt het bedrijf verder uit. Het wordt een multinational. Kleinkind, groeit op in een gespreid bedje, is verwend, vindt dat het leven genieten is. Komt automatisch in het bedrijf, maakt er daar een zootje van en verbrast het fortuin. Achterkleinkind ziet zich genoodzaakt weer terug te keren naar een bescheiden baantje op het platteland of in de stad.
Dat verbrassen, potverteren is iets wat vroeger niet zo vaak voorkwam. Nu is het op een veel grotere schaal aan de gang. De technische verworvenheden vinden we prachtig, alleen weinige kiezen voor een baan in de techniek.
In de diensten samenleving zie je dat de industrie meer en meer onder druk staat. Extern door bureaucratische overheden/diensten, oververhitte speculatie op beursen en intern door op bonus beluste bedrijfsleiding, die van bedrijf naar bedrijf hopt en zich in kolderieke avonturen stort (of het nu jointventures zijn met chinese bedrijven, waarbij men techniek goedkoop weggeeft, of groene-klimaatneutrale-productie-geneuzel).
Technici verdienen relatief weinig in vergelijking tot hen die werkzaam zijn in de dienstensector etc. De aanstaande academicus kiest niet vaak voor de harde techniek en als ie het kiest, dan studeert toch liefst af in een bedrijfstechnische management richting (en dat vind ik geen harde techniek). Dat betaalt later beter en geeft dus meer zekerheid (zeker als je bedrijven ziet wegtrekken).
Nu heb ik eens een PvdA- econoom als Rik van der Ploeg dat als een ontwikkeling zien schetsen dat helemaal niet zo erg is. De industriele productie verschuift naar lage lonen landen als Polen, en wij verkopen zaken waar wij goed in zijn. Hij noemde toen Endemol producties. Met alle respect voor de ondernemerszin van Joop van de Ende en John de Mol, maar mijn maag draaide om dat we het daarvan moeten hebben.
Koffiedikkijken.
Hoe zit er uit voor West Europa, de USA en China/India.
Mijn inschatting is China/India, die sterk in opkomst zijn, zeer veel in zich hebben om toekomstige economische wereldmachten te worden.
De USA oefent een enorme aantrekkingskracht uit op technisch goed opgeleiden uit andere landen. Door de lagere belastingdruk kan een technisch goed opgeleid iemand daar een veel beter bestaan opbouwen dan in Europa.
Ik noem vaak een voorbeeld als Denemarken, waar men hoogleraren aantrekt door hen de eerste jaren weinig belasting te laten betalen. Maar na een tijdje, emigreert die hoogleraar door naar de USA.
Als je veel in je mars hebt en uit een land komt met nauwelijks sociale voorzieningen, is de sprong naar de USA met minder sociale voorzieningen dan in Europa, maar lagere belastingdruk niet zo moeilijk. De USA heeft daardoor veel meer veerkracht. De verbureaucratisering van bedrijven lost zich daar vanzelf op. Die verdwijnen gewoon (alhoewel GM).
In West-Europa is het sociale paradijs veel te veel uitgebouwd. De oversocialisering, nivelering, remt industriele initiatieven. Dat sociale vangnet oefent een enorme aantrekkingskracht uit, maar je krijgt daarmee niet mensen die echt wat in hun mars hebben (hoog opgeleiden en vakbekwame technici) uit landen buiten Europa. Die kunnen veel beter een bestaan elders opbouwen. Vakbonden (in bijv. Duitsland) zijn nog zeer sterk (praat me niet van de 28urige werkweek in een Duits autobedrijf waar ook een Duitse Deelstaat mede aandeelhouder is).
Dat soicale vangnet maakt m.i. de burgers ook vatbaarder voor het emo-eco-biogeneuzel-virus. Moet je meer knokken voor je bestaan, dan heb je gewoon weg de luxe niet om je daarmee bezig te houden.
Just my two cents opinion.
Hoe kon sektarisch groen denken mainstream worden in het Westen?
Verhalenverteller Adam Curtis over het idee 'ecosysteem'.
http://www.youtube.com/watch?v=Yq0xVuRG4ng
@harold
Wauw geweldige docu, dat is preceis waarover deze blog ook gaat en de gedachtenlijn waar ik op zit. Ik blog er binnenkort nog over
dank je
'The stable climate of the last 12,000 years is gone.’ stelt the Guardian, waarmee ze andermaal aangeven dat de 'kwaliteitskranten', lees linkse idioten met een bord van arrogantie voor de kop, geen kaas van paleoklimatologie hebben gegeten. Precies aansluitend op de boodschap in de docu en mijn blog
en Harold, zoals je ook in die docu van BBC kan zien: dat soort sektarische opvattingen zijn gebaseerd op achterhaald equilibriumdenken afkomstig van volslagen achterhaalde maar hardnekkige opvattingen over ecosystemen als machines die naar equilibrium neigen
Bij NIOZ en IMARES denken ze ook nog steeds zo, bij de WUR ook
Het is alleen een mythe. Waarom zou het huidige klimaat minder of beter zijn dan het vroeger, waarna alles uit de klauwen zou lopen. Het is anders. Nou en? Waarom zou een ecosysteem zonder menselijke interventie 'beter functioneren'. Ook gelul
Klimaatalarmisme is dus een wetenschappelijke dwaling, en de meeste ecologie blijft een speculatieve soft science, een sektarische ideologie, ik noem het wel eens natuurpsychologie