Prof. Robbert Dijkgraaf

KNAW  ziet de splinter in het oog van frauderende Stapel…

Dijkgraaf was afgelopen maandag  in DWDD wederom naar de studio “gedagvaard” om namens de wetenschappelijke gemeenschap het uitdijende schandaal rond de antivlees vakgroep van de Tilburgse universiteit van commentaar te voorzien. Hij was daarbij uitgesproken negatief over het bijna onvoorstelbare wetenschappelijke wangedrag van Stapel. En erg geruststellend was hij niet: dit soort fraudes komt in elke tak van wetenschap voor!

Al met al vond ik deze houding toch aanmerkelijk beter dan die bij zijn vorige aantreden: pas als je de volle ernst van de zaak erkent en deze niet vergoeielijkt, wek je de indruk dat er iets van zelfreinigend vermogen bestaat in de wetenschap.

De IAC en PBL onderzoeken naar de (climate)gates

Dit brengt me op de houding van de KNAW in de discussie over de (klimaat-) wetenschap na climategate. De bijeenkomsten daarover (zie mijn blogs over VVM, VROM, en VU connected) en de rapporten van het PBL en de IAC over climategate, allemaal bemand door de groep wetenschappers met als kern Robbert Dijkgraaf, Louise  Fresco en Maarten Hajer, nam zeer eenstemmig de positie in dat er weliswaar fouten gemaakt waren, maar dat de eindconclusies van het IPCC overeind bleven.               

Dat was zeer misleidend, want de scope van de onderzoeken was beperkt tot een klein deel van het IPCC rapport. De onderzoeken kwamen met behoorlijk stevige kritiek op de methodes waarmee dit deel tot stand gekomen was, waardoor de bekende fouten zoals gletsjergate er waren ingeslopen. Daaruit zou men kunnen afleiden dat de rest van het rapport, dat op dezelfde manier tot stand gekomen was, ook wel de nodige ernstige fouten zou bevatten. Een goed rapport zou concluderen dat aanvullend onderzoek naar de rest van het IPCC rapport en de eindconclusies zeer wenselijk was.

Maar niets daarvan: zowel PBL als KNAW kopstukken benadrukten bij elke gelegenheid dat de IPCC hoofdconclusies overeind bleven. Terwijl daar geen enkel onderzoek naar gedaan was!

Ongeëvenaarde prestatie van het IPCC

Hieraan werd dan ook telkens nog toegevoegd dat het IPCC een ongeëvenaard goede prestatie geleverd had door in het uiterst moeilijke klimaatdebat toch in recordtijd te komen tot een eenduidig advies aan de regeringen annex opdrachtgevers. Dat hierbij de wetenschap door politieke processen het loodje gelegd had werd zelfs toegegeven, maar dat was vreemd genoeg geen reden om deze uitspraak in te trekken…

Deze opstelling van de KNAW had helemaal niets met wetenschap te maken, maar alles met het uit de wind te houden van de sjoemelende mainstream klimaatwetenschappers. Geen greintje zelfkritiek of wetenschappelijk zelfreinigend vermogen, en een onbegrijpelijke wanprestatie van de KNAW leiding. Hoe kun je in je alarmistische ijver zó het belang van zuivere wetenschapsbeoefening uit het oog verliezen in een zo belangrijke kwestie met zoveel en zo heftige wetenschappelijke tegenstellingen? En hoe kun je denken daar de wetenschap überhaupt een dienst mee te bewijzen?

De KNAW brochure

Deze partijdige opstelling van de vooraanstaande KNAW officials kwam onlangs in de volle schijnwerpers te staan bij het uitkomen van de KNAW Klimaatbrochure. Deze pretendeerde nadrukkelijk de harde feiten over het klimaat weer te geven, de zaken waar de wetenschap het over eens is. Maar vervolgens werden kritiekloos de IPCC standpunten als de harde waarheid verkondigd.

Een storende bijkomstigheid was dat deze brochure geacht werd het verslag te zijn van de vierde bijeenkomst na climategate in Nederland, georganiseerd door de KNAW, waarbij wetenschappers van beide kampen een dag constructief overleg hadden gevoerd. Dit maakte de eenzijdige brochure extra stuitend.

Er brak meteen na het uitkomen een storm van kritiek los, die al na twee weken resulteerde in een brief aan de KNAW van 23 vooraanstaande wetenschappers en bij het klimaatdebat betrokken sceptici, waarin gewezen werd op de wetenschappelijke onhoudbaarheid van dit document, en op intrekking aangedrongen werd. Ik schreef er zelf deze en deze vlammende blogs over.

Er zijn dermate ernstige wetenschappelijke kritiekpunten op de brochure, en ook zo veel, dat het onbegonnen werk is deze allemaal te weerleggen. Er is mijns inziens geen andere optie dan intrekking, wanneer men als KNAW nog langer wil pretenderen de zuivere wetenschap hoog in het vaandel te hebben staan.

Maar er is bijna een maand voorbij gegaan zonder dat er iets gebeurd is, en intussen ligt dit aantoonbaar misleidende en onwetenschappelijke werkje nog steeds bij de Tweede Kamer als het standpunt van de Nederlandse wetenschappelijke gemeenschap. Niets dat erop wijst dat de KNAW ook maar een seconde overweegt om het terug te trekken.

Dijkgraaf over zuivere wetenschap in DWDD

Het jarenlange schoonvegen van het straatje van de klimaatwetenschappers door de KNAW en de openlijke misleiding in de Klimaatbrochure smeken er gewoon om gespiegeld te worden aan de opstelling van Dijkgraaf in DWDD over het wetenschappelijke wangedrag van Stapel.

Van Nieuwkerk en Mulder stelden de juiste vragen:

(DWDD) Heeft er niet één keer eens een collega een tegenstuk geschreven, of geroepen “dit is onzin”? In hoeverre hebben zijn directe collega’s ooit kritisch naar hem gekeken? Die zijn toch bij uitstek in staat zo’n fraude te herkennen?

(Dijkgraaf) Er zijn een aantal elementen waar we heilig in geloven in de wetenschap:

Kritisch zijn, open zijn, dingen met elkaar delen, kritisch naar onszelf kijken en ook naar onze collega’s. Dat is duidelijk niet gebeurd in Tilburg, en er is ook niet een sfeer geschapen waarin dat kon. Met zijn allen moeten we het ons als wetenschap aanrekenen als die sfeer er niet is.

(DWDD) Rekent u het zichzelf aan?

(Dijkgraaf) Dit soort extreme fraudegevallen komen in allerlei terreinen van de wetenschap voor. Ook in natuurkunde is het gebeurd. Sommige dingen vinden we vanzelfsprekend, zoals dat iedereen ethisch is en dit soort scams niet kan volhouden, maar dat blijkt nu dus duidelijk niet zo te zijn. Tilburg is er vanuit de KNAW nog op gewezen: juist die sociale psychologen gaan op hun data zitten en willen ze niet delen. Dat moet echt veranderen!

…maar niet de balk in eigen oog

Alle verwijten van Dijkgraaf aan Stapel en zijn collega’s, blijken één op één van toepassing op de KNAW:

Er zijn 23 collegae die een tegenstuk tegen de brochure geschreven hebben, omdat ze bij uitstek in staat zijn om fouten te herkennen. Maar de KNAW negeert alle kritiek op haar alarmistische opstelling.

De KNAW is weliswaar kritisch naar Stapel, maar zeker niet naar zichzelf. De brochure bevat zoveel wetenschappelijke misvattingen dat het amper voor te stellen is dat er iemand met enige kennis van zaken kritisch naar gekeken heeft.

Door alle sceptische kritiek op de mainstream consequent te negeren en deze brochure niet in te trekken schept de KNAW ook bepaald geen sfeer waarin kritisch naar zichzelf gekeken wordt. En dat mag ze zich van mij bepaald sterk aanrekenen!

Dan een hele mooie: “Sommige dingen vinden we vanzelfsprekend, zoals dat iedereen ethisch is en dit soort scams niet kan volhouden”. Het blinde vertrouwen van de KNAW in het IPCC berust dus blijkbaar op een ongelooflijke naïviteit.

Profetisch is het vervolg: “maar dat blijkt nu dus duidelijk niet zo te zijn.”

Het houdt maar niet op: “Tilburg is er vanuit de KNAW nog op gewezen: juist die sociale psychologen gaan op hun data zitten en willen ze niet delen. Dat moet echt veranderen!”

Maar de wetenschappers van het Hockeyteam achter het IPCC mogen uiteraard wel hun data achterhouden, zoals Mann vandaag weer bij de rechter heeft geprobeerd af te dwingen.

Ontspoorde wetenschapper vs ontspoorde KNAW

Het gedrag van Stapel is uiteraard uiterst laakbaar, maar er is in elke beroepsgroep wel eens iemand die helemaal ontspoort. Veel ernstiger is het wanneer dit structureel wordt zoals in het geval van de opstelling van de KNAW in het klimaatdebat.

 

.