Wageningen UR voedt de wereld in 2050 met geleuter

Ik bezocht gisteren in de Wageningse schouwburg Junushoff de KLV-alumnidag die het 125-jarig bestaan vierde met de conferentie ‘How to feed the world in 2050’. De titel volgde op het FAO-rapport uit 2008, dat je hier kunt downloaden. In een zaal vol Wageningse moraalpredikers, werd de eer van het mondiaal relevante Wageningen verdedigd door één oplossingsgericht denkende Chinees, aan wie ik mijn stem gaf. Daarover zo meer.

Andrew Wardell van Cifor wekte in Wageningen eerder mijn interesse. Die vertelde dat voedsel klimaat van de troon had gestoten als beleidsprioriteit. Maar zoals onze economie op een schuldbubbel drijft, zo drijft ons academisch klimaat nog steeds op de CO2-bubbel.

Waar ik op hoopte
.. en 340 kilometer voor reed vanuit Dogville hier in Friesland? Een inhoudelijk debat over de volgende vraag: kom je met technologie of beleid het verste bij oplossen van voedselvraagstukken, welke combinatie. Wat zijn de grootste blokkades? Dat had interessant geweest.

‘Slap gelul’
Ik bereidde mij echter voor op het ergste, dan kan het alleen maar meevallen. Want op de sprekerslijst stond -naast de directrice van Greenpeace- maar één serieuze wetenschapper met kennis van zaken: Rudy Rabbinge. In mijn teleurstelling werd ik niet teleurgesteld. Ik citeer nu anoniem de wandelgang-opmerking van een wetenschapper om de congresinhoud samen te vatten: ‘Slap gelul’.

‘We must ehhh, help zie world, wiss ehh, grassroots enterprises revolution, eeh somesing’
Met een keynote-speaker, Gerda Verburg die in Stonecoal-English wat open deuren intrapte. Haar paard had het zelfde gedaan. Over ‘samenwerken met ondernemers’…….Het is hooguit schokkend dat Nederland’s voornaamste FAO-vertegenwoordiger verwacht dat deze boodschap nog relevant is voor 350 academici. Die ondernemers doen ook al aan duurzame landbouw zonder Gerda’s speech, zoals Africajuice in Ethiopie.

Chinezen begrijpen de toekomst
De Chinees kreeg ook Rabbinge zijn stem. Hij is biotechnoloog en plantverdedelaar die reuzespannend werk liet zien over het ontrafelen van het genetische mechaniek achter C4-fotosynthese. Waar plantveredeling eerst jaren kostte, heb je via de genomics-weg straks aan één jaar voldoende. Ik heb meteen zijn kaartje gevraagd.Hij toonde waarom China ook qua landbouwinnovatie straks de boventoon voert.

Dag opent met Wageningse moraalprediking
Beleefd glimlachend zullen de Chinezen de moraalprediking straks aanhoren, waarmee rector Martin Kropff de dag opende, in de heilige overtuiging dat dit hem onderzoeksgeld en bonus oplevert. Uit de computer getrokken beweringen over gedrag van systemen in 2050 die we NU nog nauwelijks begrijpen. Maar die zich academisch staande houden met beeldtaal en een beroep op het voorzorgprincipe. ‘Bewijs jij maar dat het niet zo is en wil jij onze toekomst riskeren?’

Inbreng twitter toont donkergroene gedachtenwereld alumni in de zaal
De Chinees hield zich dus als enige echte ingenieur staande in een zaal vol groene zeloten. Dat de zaal vol zeloten zat, werd dankzij de moderne communicatietechniek duidelijk. De opzet was namelijk als volgt. Nadat keynote-speaker Gerda Verburg –Nederlands eerste vertegenwoordiger bij de FAO- in klassiek ‘stonecoal-english’ wat open deuren intrapte, konden 10 duo’s een voorstel presenteren dat het wereldvoedselprobleem helpt oplossen. They would vast solve some headache-dossiers that Gerda had just benoemd.

Herhaalde pleidooien voor einde aan democratie voor ‘De Aarde’
De zaal was het parlement, en kon stemmen op die voorstellen. Tijdens de presentaties kon je via twitter commentaar leveren, die achter op het podium van theaterzaal de Junushof op een scherm verscheen. Zo kreeg je een representatief beeld van de gedachtenwereld in de zaal. Van iedereen die vaardig is met sms en mobiel, dus vooral het jongere smaldeel.

Herhaaldelijk verschenen via twitter op een groot scherm pleidooien voor een ecodictatuur, twitteraars die de beperkingen van democratie benadrukten. Er kwamen enkel sociale commentaren, zoals ‘iedereen moet veganist worden’, of ‘we moeten voedsel veel duurder maken’, of ‘we moeten mensen dwingen om duurzaam te worden’. Geen één wetenschappelijke of technische opmerking over landbouw.

Wanneer dit een dagje solidair zuipen voor de Derde Wereld was geweest in krakers-café Vrankrijk in Amsterdam (enige café met Fries Us Heit-bier) of Droevendaals stamcafé De Overkant, dan had ik niet opgekeken van de tweets. Maar dit zijn de opmerkingen van afgestudeerde en zelfs gepromoveerde alumni van onze groenste universiteit. Ons academische visitekaartje bij de mondiale landbouw.

Slap gelul 1: ‘Minder aardappels weggooien in 2050 en antivlees-moralisme’
Van 8 presentaties is me de inhoud ontschoten wegens bewezen vaagheid. Oh ja er was één duo studenten/afgestudeerden die iets vaags riepen over ‘minder voedsel weggooien’ en een verbod op vleeseten. Dat was dus een concreet voorstel van Wageningse afgestudeerden. Daarvoor hebben ze dan 5 jaar geleerd, om te promoveren op wereldvreemdheid. Zij kregen van de zaal wel bijna de meeste stemmen ‘op één na beste voorstel’.

Alsof je de eetlust van je gezin van te voren kunt plannen, en exact weet hoeveel aardappels je moet schillen. Alsof een restauranteigenaar ieder seizoen exact weet hoeveel klanten hij krijgt, en precies weet wat ze bestellen. Willen ze een landelijk registratiesysteem invoeren dat de hoeveelheid gekookte aardappels per snelkookpan doorgeeft? En stroomstoten toe dienen, wanneer de kok het waagt die extra pieper voor de zekerheid in te voegen?

Om de anonieme wetenschapper te citeren: ‘slap gelul’. En een voetafdruk in het gezicht van iedere ondernemer.

Prijswinnend slap gelul: de ecologische voetafdruk als maat van alle dingen
Het meest verontrustende voor het academisch klimaat, is dat een chemische grijsaard met retorische gaven, Hans Lyklema, op afstand de meeste stemmen kreeg van de 350 alumni. Hij pleitte voor de totalitaire invoering van de wetenschappelijk volkomen achterhaalde ‘Ecologische Voetafdruk’ als maat voor alle dingen. En kreeg een staande ovatie en 30 procent van alle stemmen,

Toen werd het mij te gortig. In de interruptietijd stapte ik naar de microfoon om Lyklema uit te leggen dat de voetafdruk valse concreetheid geeft, geen grond heeft in de ecologische en economische werkelijkheid. Of hij de wetenschappelijke kritiek kende.

Verontwaardiging uit de zaal was mijn deel.
De Wagenings alumnus en ex-Milieudefensiemedewerker Marcel Schuttelaar – één van de forumleden en congressponsoren en ongetwijfeld aanwezig als één van de ‘duurzame 100’- kwam met ‘merchants of doubt’op de proppen om uw Climategater retorisch de les te lezen.

Probleem lost op als je definitie aanscherpt
Lyklema verzandde in slappe retoriek als weerwoord, er op vertrouwend dat hij de zaal op zijn hand had. ‘ha ha, economen die kritiek hebben op marketing’. Conclusie: Lyklema had de literatuur simpelweg niet gelezen, maar wilde gezichtsverlies voorkomen.

Een charmant ogende krultang vroeg mij ‘wat voor oplossing heb je dan’. Mijn oplossing is dat veel typisch Wageningse ‘problemen’ verdwijnen als je de definities aanscherpt. Buiten het Atlasgebouw en van Neo Malthusiaan Louise Vet haar Nioo-aquarium bestaan ze niet.

Gesneden koek voor Climategaters: CO2, biologisch niks mis mee!
Er is geen gefixeerde limiet in open en dynamisch systeem aarde: zelfs Gaiatheorie-bedenker James Lovelock vind ik hier aan mijn zijde. En die limiet wordt al helemaal niet bepaald door TOEvoeging van CO2. Meer CO2 is netto onweerlegbaar gunstig voor de groei van gewassen en de biosfeer. Dat effect is in duizenden experimenten bewezen. In de ecologische voetafdruk is CO2 de enige stof die ervoor zorgt dat wij al 5 aardes nodig zouden hebben, dankzij de KEUZE dat je alle CO2 met bosaanplant MOET compenseren.

Het klimaateffect van CO2 is hoogst onzeker, en bij lage klimaatgevoeligheid gunstig. De verzekeringspolis van klimaatalarmisten voor als de aarde niet opwarmt, de ‘oceaanverzuring’ rust qua biologische impact op halfbakken en weerlegde labexperimenten. De oceaan wordt ook niet zuur, maar minder basisch. HEt beste experiment heeft de natuur zelf al gedaan. Koraalriffen bloeiden juist bij hoge CO2-werelden als in de Jura, het Krijt en CO2-gehaltes zijn nu geologische gezien laag.

Slap gelul in de hoogste versnelling: pleidooi voor lesbische landbouw en ‘klimaatrechtvaardigheid’
Tekenend voor de ondergang van de voormalige Landbouwuniversiteit was de aanwezigheid als forumlid en keynotespeaker van Greenpeace-directrice Sylvia Borren, nu uit naam van Worldconnectors. Zij mocht van Rabbinghe voor Wagenings publiek geen Greenpeace verkopen, maar zondigde daartegen.

Borren is fervent verdediger van op sociale rancune gebaseerde actiegroepen als ‘climate justice’ en protagonisten van de lesbische landbouw, die om de twee zinnen met ‘gender’op de proppen komen. Afgestudeerden in de sociale rancunewetenschappen. Alsof je met een horde okselbos-kabouters in tuinbroek het wereldvoedselvraagstuk oplost, onder de bemoedigingskreet ‘kom op meiden we kunnen het’. Misschien zal dat onderling leiden tot een solidaire groepsbefsessie, in de rest van de wereld loop je hiermee voor joker. Kortom, wie nodigt zo iemand nu uit?

Sorry, dit proza is strafbaar in Nederland sinds 1983 maar ik kon het niet laten

Wageningen UR staat op een ’threshold’
Conclusie is dus dat Wageningen de wereld voedt met geleuter, sinds de naam Landbouwuniversiteit verdween uit modieuze overwegingen. Wanneer 350 afgestudeerden een representatief beeld geven voor huidig academisch klimaat, staat de Wageningse universiteit op een kruispunt, een ’threshold’ als ik modieus mag doen: irrelevant worden op het wereldtoneel met als exacte wetenschap vermomde moraalprediking van de modelmaffia (global change systems change analysis systems global change).

Robuuste bureaudeskundigen afleveren aan het bureaucratisch academisch complex dat drijft op de CO2-bubbel. Personeel voor de almaar uitdijende bureaucratische hindermachten van VN, FAO en wildgroei aan NGOs. De wél relevante onderzoekstakken worden overgenomen door buitenlandse onderzoekers, terwijl dominee Scheffer steeds vollere zalen trekt met waarschuwingen over kantelpunten, thresholds en regime shifts.

Of toonaangevende landbouwuniversiteit zijn die echte ingenieurs aflevert met de voeten in de klei, kaliber Lettinga, Rabbinghe. Mensen die creatieve en intelligente oplossingen bedenken voor problemen die ook bestaan buiten de computer en de linkse salon. Ik kan mij herinneren dat Lettinga al eerder een dergelijk pleidooi hield, daarbij de CO2-bubbel doorprikkend. Hoe fijn is het om je solidair te verklaren met mensen van statuur waarmee je het al roerend eens bent. Om de gespreksleider van de debatacademie te volgen: ‘Hear hear’.

Prettige ervaringen waren er ook.
Zoals het weerzien van een vroegere studiegenote, een kort onderonsje met de hier vaker positief besproken Rudy Rabbinghe, die bevestigde waarom wij het roerend met hem eens kunnen zijn. En bovenal de prachtige msc-studente naast mij in de Junushoff met lange krullen en donkere ogen om in te verdrinken. Een echte subtiele vrouw, in plaats van zo’n door feminisme bedorven calculeerkoe die quasi-achteloos haar vlees in het rond smijt. Kijk, dat hebben ze daar dan ook. Een beetje verliefd heb ik dan toch Wageningen weer verlaten.