Zware industrie stopt investeringen in Europa volledig
Zoals ik een jaar geleden al in Mannheim optekende uit de mond van de top van het Duitse bedrijfsleven, gaat dat de komende decennia geen stuiver meer investeren in zware industrie.
Zware industrie heeft maar een beperkte looncomponent, de hoofdzaak is return on investment en bij een groot deel ervan energiekosten. Een dergelijke industrie zou dus uitstekend in West Europa kunnen passen, want men heeft vooral een veilig en stabiel investeringsklimaat nodig. De hoge lonen passen bij het aanbod van veel hoogopgeleid personeel, dat is eerder een pré.
Maar niet alleen zijn de energieprijzen veel te hoog, het zit hem vooral in het verdwaasde beleid van de Brusselse elite en de landelijke regeringen. Men is zozeer het padje kwijt dat de industrie geen flauw benul meer heeft van wat men over vijf jaar opeens weer tot allesoverheersend beleid gaat verheffen. Investeringen in zware industrie hebben looptijden van decennia, en vragen een betrouwbaar overheidsbeleid. En dus vertrouwen in de overheid.
Na lange onderzoeken en jaren intensief overleg werd besloten om de Duitse kerncentrales langer open te houden, maar binnen een jaar werd die beslissing zonder enig overleg om politieke redenen omgedraaid in juist allemaal dicht, met alle financiële gevolgen voor de exploitanten van dien.
De energiewende raast voort terwijl iedereen in de energiewereld weet dat dit uitloopt op een onhoudbare situatie, met faillissementen van grote energiemaatschappijen en onvermijdelijk vernietigende blackouts als gevolg.
Dit is geen stabiele situatie meer. Het vertrouwen in verstandig beleid is verdwenen.
Ik kon een jaar geleden dan ook vanuit Mannheim melden dat BMW zijn grootste fabriek ooit, bedoeld voor de export naar China, niet in Duitsland maar in de VS bouwt. Een kapitaalvlucht van immense proporties, en samen met de toeleverende bedrijven het verlies van een enorm stuk werkgelegenheid. Wat hier heel zichtbaar gebeurt, vindt op veel grotere schaal plaats buiten het zichtveld.
Dit probleem begint anderen ook te alarmeren. Luister daarom naar dit stukje klare taal van Roger Helmer, de UKIP MEP in het Europese parlement, die ik ken van een klimaatconferentie in Chicago, waar hij ook een prachtige speech hield.
Het afschrift:
“Mr Chairman, Mr Commissioner, thank you very much.
“I frequently quote our colleague, Mr Antonio Tajani, who when he was Commissioner for Industry remarked that our energy prices are creating an industrial massacre in Europe, and I trust the Commissioner recognises that. I’ve recently been preparing for a major speech I have to give, so I thought I ought to investigate the extent of this industrial massacre, and in the last fortnight I have had meetings with the European aluminium industry, the steel industry, and the petroleum refining industry, and frankly Mr Commissioner, I am horrified by what I have I learned.
“The aluminium industry in Europe has lost 34 per cent of its capacity in the last seven years and forty thousand jobs have been lost. That’s not because demand has reduced; demand is increasing, and being filled with imports which now amount to more than 50 per cent. A similar story in steel where a hundred thousand jobs have been lost, and plant closures have taken place. A similar story in petroleum refining. It is now cheaper to bring in refined petroleum products from Africa or Russia than it is to refine them here in Europe. And again we have refineries closing. Ten thousand direct jobs; forty thousand indirect jobs lost. That is the extent of the disaster we are creating. I am proposing to meet the glass industry, the chemicals industry, and the cement industry, and I have good indications that we will find a similar story.
“So we already have major energy intensive industries that are desperately hanging on by their fingernails, and at the same time, we in this Parliament are debating the Market Stability Reserve, which is a policy whose objective is to increase prices further and make Europe a less competitive place in which to do business.
“And if I may make, Mr Chairman, a final, but absolutely critical point, I have from the petroleum industry a copy of a British Government report, which indicates that the CO2 emissions associated with imported refined petroleum products, are 35 per cent higher than petroleum products refined in the European Union, and anecdotal evidence from the steel industry suggests that a tonne of imported steel implies double the CO2 emissions of a tonne of steel made in Europe. So we have a policy which is exporting jobs, exporting investment, exporting manufacturing, and increasing CO2 emissions at the same time.
“Mr Commissioner, if that is not madness, what is?”
Tja, groene energie, het moet nu eenmaal van Brussel. Er moet zo veel van Brussel en het leidt uiteindelijk allemaal naar hetzelfde, armoede, ellende, oorlog en op den duur burgeroorlog.
Hoe haaks staat dit verhaal op de statements van Paul van Soest.
http://www.dagelijksestandaard.nl/2015/02/klimaatdialoog-tussentijdse-balans/