Wanneer komt er een einde aan de ‘hiatus’?

Sommige verstokte AGW–aanhangers (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’) verkeren nog steeds in een staat van ontkenning wat betreft de ‘opwarmingspauze’ ofwel ‘hiatus’. Maar de stagnatie van de gemiddelde wereldtemperatuur over een periode van zo’n 18 jaar is reëel. De waarnemingen liegen er niet om. En ook vele vooraanstaande AGW–proponenten twijfelen er niet aan.

In een recente ‘posting’ op de website van ‘Die kalte Sonne’ van Fritz Vahrenholt en Sebastian Lüning wijzen dezen erop dat de hiatus zelfs in de titels van artikelen, gepubliceerd in peer–reviewed wetenschappelijke tijdschriften, wordt genoemd. Zo publiceerden Jochem Marotzke et al van het Hamburgse ‘Max-Planck-Institut für Meteorologie’ in oktober 2015 in de ‘Geophysical Research Letters’ een artikel getiteld: ‘Eurasian winter cooling in the warming hiatus of 1998–2012’. Verder kunnen Ying et al worden genoemd die in augustus 2015 in hetzelfde tijdschrift een artikel publiceerden: ‘The recent hiatus in global warming of the land surface: Scale-dependent breakpoint occurrences in space and time’. Dat geldt ook voor Amaya et al, die in oktober 2015 in het ‘Journal of Geophysical Research’ publiceerden: ‘Seasonality of tropical Pacific decadal trends associated with the 21st century global warming hiatus’. En zo noemen Vahrenholt en Lüning nog meer voorbeelden.

De hamvraag is of, en zo ja wanneer, de opwarming weer terugkomt. Gaat men ervan vanuit dat oceaancycli een belangrijke rol spelen, dan kan het nogal een tijdje duren – tot in de jaren dertig (zie ‘posting’, ‘Judith Curry prognostiziert Erwärmungspause bis in die 2030er Jahre’). De bekende Duitse klimatoloog Mojib Latif wil zich er nog niet op laten vastpinnen, maar hij verwacht dat de hiatus nog tot minstens 2020 kan duren.

Maar de Britse Met Office denkt er anders over.

Barring a large volcanic eruption or a very sudden return to La Niña or negative AMO conditions which could temporarily cool climate, ten year global average warming rates are likely to return to late 20th century levels within the next two years.

Hoe komt de Met Office daarbij? Vahrenholt en Lüning vermoeden dat de Met Office het verloop van de PDO (‘Pacific Decadal Oscillation’) verkeerd heeft geïnterpreteerd. Maar dat geldt volgens hen niet voor hun beoordeling van de AMO (‘Atlantic Multidecadal Oscillation’). Die zou minder kunnen worden, hetgeen afkoeling met zich zal brengen. Daardoor zou de hiatus nog vele jaren kunnen worden verlengd, volgens de Britten:

Despite these signals it is not certain that there will be a shift towards cooler Atlantic conditions over the next few years. Temporary cooling has occurred in the past without leading to a sustained AMO shift. However, the current trends suggest that the chances of a shift in the next few years have increased. […] The current warm phase is now 20 years long and historical precedent suggests a return to relatively cool conditions could occur within a few years (Knight et al., 2005). However, the short observational record precludes a confident prediction based on observations alone. […] Observational (Folland et al. 2013) and model (Knight et al. 2005) estimates further suggest AMO shifts have an effect on global mean near-surface temperatures of about 0.1 degree Celsius. A rapid AMO decline could therefore maintain the current slowdown in global warming longer than would otherwise be the case.

Lees verder hier.

Kortom, onzekerheid troef!

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.