De Correspondent: anderhalve ton subsidie voor klimaatdemagogie en overheidsrepressie

Klimaatdemagogie van Jelmer Mommers van De Correspondent: subsidie!

Elsevier meldt dat de Groen Linkse hipsters van De Correspondent 150 ruggen subsidie binnenslepen van het European Journalism Centre. Het EJC- ik ben ook op hun kosten te logeren geweest- wil u stelselmatig inpeperen dat meer Europese  overheid de oplossing is voor al onze problemen, inclusief alle ecologische vraagstukken. Zo is ook de klimaatdemagogie van De Correspondent verklaard, zoals van Jelmer Mommers die riep dat ‘klimaatverandering een vorm van geweld is’.

We zagen dat ook al bij Sargasso, een www-vehikel van Groen Links. Dat sleept 80 ton euro subsidies binnen om te mogen verkopen dat vrouwen onder de evenaar meer onder hun oksels zweten door de klimaatverandering, en andere onwaarschijnlijkheden die schreeuwen om meer overheidsrepressie.

Linkse ‘liberals’ trekken altijd problemen uit proportie, om zo overheidsrepressie te faciliteren
De overheid financiert de media die roepen ‘wij willen meer overheid’ of die continue roepen ‘ooh, de overheid doet niet genoeg’ (= meer en grondiger overheidsingrijpen is nodig).  Het zijn altijd de linkse media die daarom paniek zaaien over de ijsbeer, ongestelde aapjes in Borneo of van die andere reuze reuze belangrijke onderwerpen. Die moeten boven alle bijzaken als onze welvaart, veiligheid en vrijheid op de agenda komen van de politiek via eindeloos drammen. Zodat politieke repressie de genezing kan brengen.

Een repressieve overheid faciliteert levendige discussie binnen een nauw spectrum van onzin: De Correspondent is een ideaal platform voor faciliteren van de democratische illusie

Na jaren propaganda zijn de neuzen in de Tweede Kamer de zelfde richting op geduwd (zie de anti-kolencentrale motie en de Klimaatwet) en krijg je dan ‘meer beleid’ en meer overheid als oplossing, volgens puntje 4 in mijn 4 punten spraakverwarring over klimaat en milieu: hoe pak je problematiek het beste aan – via top down beleid of bottom up particulier initiatief.

Links pleit altijd voor top down repressie die weliswaar niets uitricht voor het beleden doel, zoals ‘het klimaat’. Maar die dan wel een bureaucircuit optuigen met nieuwe regels, protocollen, miljarden euro’s belastinggeld verslindend beleid en een bureau-elite die daarop casht. En daar zitten dan ongetwijfeld straks ook ‘deskundigen’ bij die eerder voor De Correspondent de klimaatdemagoog uithingen.

De groene taartgooier tegen andersdenkenden, Mark Lynas werd ook PR-adviseur van overheden en milieuclubs, voor hij groen spijtoptant werd en zinnige dingen ging zeggen.

1884/2020/brave new world: Subsidiemedia als De Correspondent pleiten altijd voor meer subsidie-verslinders en faciliteren de repressie van de subsidie-elite

Links werkt averechts, the left is never right
Als conservatief liberaal met libertaire trekjes ben ik daar huiverig voor en zeg ik: de overheid is de vijand van de burger, en hoort slechts als noodzakelijk kwaad op de winkel te passen. Dus zijn media als De Correspondent ook onze vijand, want handlangers van die zelfde repressieve overheid die meer overheid nastreeft. De Correspondent is een links petrischaaltje, hun artikelen de agar waarop de bacterie groeit die bureaucratie heet. Van Rutger Abels van het libertarisme-platform leen ik deze quote:

Noam Chomsky wordt regelmatig aangehaald met de quote: “The smart way to keep people passive and obedient is to strictly limit the spectrum of acceptable opinion, but allow very lively debate within that spectrum”. Chomsky’s frame is dat de gevestigde macht – chauvinistische overheid, samen met amorele multinationals (zoals Greenpeace RZ) – alleen oppositie toestaat, die niet fundamenteel bedreigend is. Ergo: de oppositie versterkt de gevestigde macht, juist omdat ze geen tegenkracht is.

Een webmagazine als “De Correspondent” (DC) bevat vele boze verwijten richting de overheid, maar in hoeverre leveren ze nu fundamentele kritiek? DC is op eerste oogpunt zeer kritisch over de Nederlandse overheid, maar de conclusie is meestal, dat de visie van de links-liberale monocultuur niet snel genoeg wordt uitgerold. De kritiek richt zich impliciet, zo niet expliciet, op een vergroting van dezelfde overheid.

Net als bij de NOS en andere onderdelen van de Nationale Propaganda Organisatie (NPO) is het bij Karel Smouter en zijn linkse alfa-hipsters altijd: de overheid doeniegenoeg. Dan ben je ‘heul heul krities zjoernalist’, wanneer je kritiek levert die geen directe persoonlijke consequenties kan hebben, maar die jezelf op een voetstuk zet.

Dus moeten we meer kabaal maken, problemen nog verder uit hun verband rukken en opblazen. Zodat er meer ‘draagvlak’ komt voor meer overheid. En dus meer lastenverzwaring. En daarmee meer armoede voor het gros van de bevolking. Zodat ik bijvoorbeeld geen dure ecologisch verantwoorde koffie met ‘Rainforest Alliance’ keurmerk meer kan kopen, maar uit budgettaire overwegingen kies voor goedkope chemoprut met regenwoud-snippers er in.

Links werkt altijd averechts. Of in het Engels: the Left is never Right.

Daarom, wie na zijn adolescentie-fase nog linkse standpunten heeft, daar mankeert iets aan zijn moraal en/of aan zijn verstand.

European Policy Propaganda Centre (EJC)
Zelf ben ik dus ook betaald door het European Journalism Centre- enkele malen uit logeren geweest in Brussel. De bedoeling was dat ik – na me vol te proppen in dure hotels met zalmbuffet- onder andere zou schrijven over de Grote Daden die milieucommissaris Potocnick  voor Het Milieu zou verrichten, zijn Eco-innovatieplan Dat een Einde Zal Maken Aan Alle Andere Plannen. Dat komt dan als ‘neutraal nieuws’ in media en zo is er dan weer ‘draagvlak’ gemaakt.

Maar toen ik Potocnick vroeg of het niet beter was tegen de CO2 enzo eerst te stoppen met pendelen tussen Straatsburg en Brussel, schuifelden zijn ambtenaren ongemakkelijk alsof ze naar de plee moesten. Zijn hippe voorlichter, een gevallen Correspondent-achtige ex-journalist wilde al ingrijpen.

Toen ik het waagde ook nog eens zijn onderbouwing in twijfel te trekken– gaat de Europese Commissie met een paar miljoen euro ecologische innovatie brengen, terwijl er honderden miljarden euro’s verdampen in groene subsidies- en ik bij Potocnik aandrong op antwoord:

…kwam ik op de zwarte lijst en mocht ik niet meer aanwezig zijn. Nee, welke ‘journalisten’ wil het EJC: de brave linkse jongens en meisjes van het genre Karel Smouter en De Correspondent die zo trots waren in het centrum van de macht te mogen verkeren en De Commissaris te intervjoe’en.  Zodat iets van zijn Grote Belangrijkheid’ op hun egootjes mocht afstralen. Zo zijn linkse journalisten. Ze geloven ook altijd dat de overheid en milieubeweging neutraal is- vertrekpunt van al hun artikelen.

En De Industrie is de klassenvijand, waartegen de overheid niet genoeg doet. Nergens is het spectrum van geaccepteerde opinie zo smal als bij zelfbenoemde kwaliteitsjournalisten.

Links of rechts, het maakt niet uit: O’ Neill is links maar wel intelligent en geinformeerd, en dan is het vergeeflijk dat hij uit adolescenten-sentiment en door zijn tijdens adolescentiefase vergaarde vriendenkring links blijft

Vrijheid van de zelfde menings-uiting
De gevaarlijkste media zijn zij, die de illusie in stand houden dat wij in een functionerende democratie leven. Zoals de hipsters van De Correspondent ongetwijfeld met de beste intenties van de wereld doen, voor ze weer een hap nemen uit een biologische waldkorn-bol. Maar de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen.

Zwitserland is een nog functionerende democratie. Nederland glijdt af richting totalitaire bureaucratie, en is op dat traject al dusdanig ver gevorderd dat ik op dat punt uitgesproken alarmistisch ben.

• Mensen, wordt wakker, kom in opstand, uw vrijheid loopt NU anno 28 november 2015 ernstig gevaar. Mede dankzij linkse media als De Correspondent en het NOS Journaal, die u in slaap sussen door vrijheid van meningsuiting slechts binnen een zeer nauw spectrum van geaccepteerde opinie te proppen. 
• Zodra je dat aankaart, komt zo’n liberal geheid met een stromanredenering proberen jouw buiten het debat te plaatsen, door je als minder beschaafd te portretteren waardoor je vooral niet gehoord zou moeten worden, laat staan serieus genomen.
• Leve de vrijheid van de zelfde meningsuiting. Zodra je er gebruik van maakt, en een vertegenwoordiger van de links-liberale en anti-christelijke monocultuur neemt aanstoot: dan is zijn gespeelde gekwetstheid de reden om jouw als onmens te portretteren naar wie je niet moet luisteren en is het debat versmald van argumenten naar de persoon. (die kaltgestellt moet worden)