Heartland-discussie: tien jaar na de ongemakkelijke waarheid

Tien jaar na het verschijnen van Al Gore’s ‘Inconvenient Truth’, is het het Heartland Instituut in Chicago erin geslaagd om een debat te organiseren tussen een aanhanger en een tegenstander van de menselijke broeikashypothese (‘AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’): Scott Demming  en Jay Lehr. Dat is zeldzaam, want pro-AGW’ers onttrekken zich in de regel aan dit soort discussies.

Mijn favoriete kritiek op de film van Al Gore is nog steeds die van Christopher Monckton: ’35 Inconvenient Truths. The errors in Al Gore’s movie.’ In het licht van de duur van de film is dat ongeveer 1 fout per 3 minuten.

Maar het is toch goed dat er opnieuw aandacht aan wordt geschonken, omdat de film als propaganda-instrument is ingezet en velen nog steeds van mening zijn dat de film een juist beeld geeft van de klimaat’problematiek’.

De discussie, die in een uiterst respectvolle, niet-confronterende sfeer plaatsvond – hetgeen uitzonderlijk is voor klimaatdiscussie – is gelardeerd met beeldfragmenten uit de film van Al Gore.

Demming opende de discussie. Hij verklaarde dat toen hij de film van Al Gore na zoveel tijd terugzag, deze hem meeviel. Hij had echter wèl moeite met de nauwkeurigheid en de accenten die daarin werden gelegd. Hij vervolgde met de stelling thans minder dan 10% van de fossiele brandstoffenreserves is verbruikt. Wat gebeurt er als de resterende 90% ook wordt opgestookt? Volgens Demming hebben economen berekend dat als dat plaatsvindt, het BBP in 2100 25% minder groot zal zijn. [Hij verzuimde daarbij overigens de bron te vermelden.] Maar volgens hem is dat probleem oplosbaar en niet eens zo duur. We hebben reeds de technologie. Wat we nodig hebben is echter vertrouwen in onszelf, de menselijke vindingrijkheid en oplossingen via de markt.

Jay Lehr beklemtoonde dat hij veel waardering voor zijn opponent had, maar fundamenteel met hem van mening verschilde. ‘An Inconvenient Truth’ zou naar zijn mening een Oscar hebben moeten krijgen voor paniekzaaierij.

Hij stelde vier vragen aan de orde.

• Warmt de aarde op?
• Is dat slecht?
• Is CO2 slecht?
• Veroorzaakt het opwarming?

Ja, de aarde [eigenlijk: atmosfeer] is opgewarmd sinds het einde van de Kleine IJstijd (rond 1850). Maar de opwarming hield 18 – 20 jaar geleden op.

Is opwarming slecht? Nee, we gaan meestal naar het warmere zuiden voor vakantie. Oogsten zijn overvloediger. Vijf keer zo veel mensen overlijden vroegtijdig aan koude dan aan warmte. En proxymetingen geven aan dat onze huidige temperatuur onder het gemiddelde ligt van de laatste 5000 jaar.

Is CO2 slecht? Nee, het is een bouwsteen van het leven. Bij minder dan 150 ppm CO2-concentratie in de atmosfeer sterven planten en dieren en wordt leven op aarde onmogelijk. Nu bedraagt de concentratie ongeveer 400 ppm.

Veroorzaakt CO2 temperatuurverandering? Nee, daar is geen enkel bewijs voor – alleen de modellen. In deze modellen wordt de invloed van de zon en wolkenvorming onderschat. Geen van de modellen heeft voorspeld [beter: geprojecteerd] dat we weinig opwarming hadden gedurende laatste 18 jaar.

Uit ijsboringen weten we dat de CO2-concentratie in de atmosfeer de temperatuur volgt, en niet andersom. Dat komt door uitgassing van de oceanen, die bij hogere temperaturen minder CO2 kunnen bevatten, net als een blikje spuitwater dat wordt opgewarmd, waarna de inhoud eruit spuit.

We hoeven derhalve niet het probleem van de antropogene opwarming op te lossen, want het is een non-existent probleem.

Vervolgens worden een aantal videoclips uit ‘The Inconveniant Truth’ vertoond. Allereerst een fragment dat het broeikaseffect verklaart.

In reactie daarop wijst Demming erop dat de eerste metingen van dit verschijnsel in 1863 in het laboratorium werden aangetoond door Tyndall. Lehr stelt daar tegenover dat CO2 inderdaad infraroodstraling absorbeert, maar in een heel kleine deel van het spectrum. En die golflengte is reeds voor 90% verzadigd. Dus een toename van CO2 heeft een uiterst miniem effect. Een verdubbeling van de CO2-concentratie zal geen meetbaar effect hebben op de gemiddelde wereldtemperatuur. Daarnaast dient te worden bedacht dat 95% procent van het broeikaseffect wordt veroorzaakt door waterdamp. CO2 speelt dus slechts een ondergeschikte rol. En daarvan is 97% van natuurlijke oorsprong. Slechts 3% is van menselijke oorsprong. Een voor dat kleine beetje wil men de wereldeconomie op de schop nemen door het gebruik van fossiele brandstoffen te reduceren?

Dan wordt een fragment vertoond over de verbleking van koraalriffen en het verlies aan biodiversiteit. Lehr stelt daartegenover dat deze verbleking een natuurlijk verschijnsel is. Recent onderzoek in ‘The Great Barrier Reef’ heeft aangetoond dat er niet meer verbleking was dan 20 jaar geleden.

Demming komt hierop met voorbeelden van verbleking van het Noordelijk gedeelte van het ‘Great Barrier Reef’. Maar belangrijker vindt hij de economische aspecten van het probleem. Zonder de desbetreffende literatuur te specificeren, herhaalt hij dat de vervanging van fossiele brandstoffen het mondiale BBP waarschijnlijk met 1% zal verminderen in 2100, terwijl de schade van opwarming een negatief effect van 25% zal hebben.

Vervolgens wordt wederom een clip uit Al Gore’ film vertoond over het verlies van ijsmassa op Groenland als gevolg van zogenoemde ‘moulins’, met catastrofale gevolgen voor de stijging van de zeespiegel – ook voor Nederland – waardoor tientallen miljoenen mensen zouden moeten vluchten.

Demmink dacht dat dit probleem nog was onderschat. Lehr was daarentegen mening dat dit de ergste vorm van paniekzaaierij was. Groenland is nooit geheel groen geweest. Tussen 1000 en 1250 was er landbouw op Groenland. Dat heeft het zeeniveau nooit significant beïnvloed. De zeespiegel stijgt inderdaad. Over de laatste honderden jaren met zo’n 20 cm. per eeuw. Maar dat is het dan wel. Geen versnelling!

En zo gaat de discussie voort. Bekijk en beluister verder hier.

Al met al is het een zeer leerzame discussie, die al tien jaar geleden zou hebben moeten gevoerd. Daaruit blijkt dat Al Gore’s film in tal van opzichten niet meer dan paniekzaaierij is en niet op feiten berust.

Ondertussen hebben we wèl duizenden miljarden uitgegeven aan klimaatbeleid dat geen enkel aantoonbaar effect heeft gehad of nog zal hebben.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.