Goede intenties (3): Geschreeuw Waddencoalitie visstand gebaseerd op 1 fuik

Het OM beroept zich bij aanklagen van ongehoorzame kustvissers op ‘de visstand’ op het Wad en Noordzee Kustzone, zo ondervond de schipper van de ZK37 bij de Politierechter. Afsluiten van de Kustzone zou nodig zijn voor ‘herstel’ van ‘de visstand’. Maar alle beweringen over visstand op de gehele Waddenzee zijn slechts op 1 fuik gebaseerd van NIOZ bij de ingang van de Mokbaai op Texel. Je kunt ‘m vanaf de Teso zien.

• Wij noemen dit ‘de magische fuik’: want met die ene fuik kunnen fondsenwervende bedrijven als de Waddenvereniging en Vogelbescherming Nederland BV miljoenenprojecten doorduwen, en tegelijk de door hen ongewenste elementen verjagen via continue agitatie en misbruik van wetenschap in media.

Ik sprak afgelopen weekend nog een garnalenvisser die meldde hoe een grote invasie van wijting momenteel zich een gat in de rondte eet in de garnalen in het Oostelijk deel van de Kustzone. Dikke kans dat je van die wijting-invasie niets meet in de Mokbaai. Maar stel dat het zeehonden- en bruinvissenleger die wijting ontdekt, dan kan het ook zo weer gebeurd zijn. Weg wijting.

Dat is maar 1 incidenteel voorbeeld van hoe de natuur in tijd en plaats fluctueert. Wil je iets zinvols zeggen over ‘de visstand’ dan moet je op vele plaatsen meten in alle geulen. Je kunt 1 geul verderop al weer een heel ander beeld krijgen van ‘de visstand’.

Je kunt dus op basis van 1 fuik nooit uitspraken doen over ‘de visstand’ op het gehele Wad. Laat staan dat je oorzaken van vermeende trends in de visstand kunt achterhalen, terwijl tegelijk:

• a. de verrijking met fosfaat en daarmee de primaire productie sterk afnam sinds 1990
• b. de temperatuur van het zeewater steeg
• c. de zeehondpredatie van vis door het plafond ging sinds de jaren ’80. Mede door de nieuwe vestiging van grijze zeehonden die tot wel 10 kilo vis per dag eten. Zoals eerder berekend, moet de zeehondpopulatie op en rond de Waddenzee wel 6-10 maal meer vis in gewicht eten dan er qua bijvangst in de gehele garnalenvisserij belandt.
• Er door het Marsdiep (waar de fuik ligt) een dikke stroomkabel werd gelegd, met mogelijke EMF-effecten op diverse vissoorten. Vooral haaien en roggen zijn zeer gevoelig voor EMF

Vismigratierivier: het migreren van Waddenfonds-geld richting Berkhuysen
Alleen wanneer je – zoals Arjan Berkhuysen van de Waddenvereniging- een dramatisch beeld wilt schetsen van ‘de visstand’ , dan roep je dat je met 1 fuik de visstand van de gehele Waddenzee meet. Dan kun je makkelijker projecten doorduwen waarmee je pretendeert ‘de visstand’ te ‘herstellen’. Zoals de Vismigratierivier van 66 miljoen euro Waddenfondsgeld. Waarschijnlijk kwam het OM zo aan haar wijsheid, via Berkhuysen BV’s continue mediageschreeuw tegen visserij. Van fondsenwervende actiegroepen die hun voltallige budget steken in media-agitatie, lobby voor geld en fondsenwerving. De Waddenvereniging besteedde afgelopen jaar ruim 32 procent van haar budget aan donateur- en fondsenwerving, en de rest aan de vermarkting van de eigen noodzaak.

Dus lezen wij het verslag van de schipper van de ZK37

Tot slot deed het Openbaar Ministerie nog een zwetsverhaal over de noodzaak van gebiedssluitingen in relatie tot herstel van de visstand. De rechter knikte instemmend tijdens het aanhoren van dit betoog. Al met al is het dus heel moeizaam om als visser je verhaal te kunnen doen. De uitspraak luidde dan ook: schuldig. Omdat de rechter zich moest houden aan eerdere vergelijkbare zaken dit jaar, kreeg ik maar tweemaal 1.000 euro voorwaardelijk. Het OM gaf gelijk aan hiertegen in beroep te zullen gaan, net als ik trouwens.

Fondsenwervende bedrijven als de Vereniging tot behoud van de Waddenvereniging -zonder enige achting voor wetenschap – zijn door de overheid tot baas gemaakt over traditionele gebruikers van het Wad via de Coalitie Wadden Natuurlijk. Op het Wad heerst daardoor nu een Neo-Feodale machtsstructuur, zoals ik schreef in DEEL 1. Bovendien is de overheid hier belangenverstrengeld. Rijkswaterstaat keurt tegelijk haar eigen ecologische impact EN schrijft tegelijk het beheerplan voor het Wad, zie DEEL 2.

De magische fuik
Er zijn kortom vele redenen of zelfs GEEN reden, waarom op 1 locatie de stand van diverse visjes kan fluctueren.

Het is – bij wijze van spreken- mogelijk, dat de zeehonden en vogels de NIOZ-fuik in het Marsdiep hebben ontdekt als voedselbron en er een visje komen stelen. Je ziet ze er continue. En dan bepaalt die truuk van slimme roofdieren bij 1 fuik dan het beeld van ‘De Visstand’ in ‘De Waddenzee’. Zo zullen de zeehonden en aalscholvers ook vrij vlot de Vismigratierivier als snackbar ontdekken. Je ziet dat ook bij de Vishevel van Roptazijl. Een aalscholver-restaurant. Zo kan de Vismigratierivier ook een mooi aalscholver/zeehondrestaurant worden van meer dan 66 miljoen euro.

Samenwerkingsagenda
Er is nu 1 studie van NIOZ-mensen als Rob Dekker en Joris Koot die de tijdseries van die ene magische fuik analyseert. Die richt zich dan- op basis van gebrekkige tijdseries als ik Koot zijn proefschrift lees- op 0- 1- en 2 jarige platvisjes- die in vergelijking met de jaren ’80 minder voorkomen. De schol en de schar, en hun trend sinds ongeveer 1980: het jaar met een vele malen hogere primaire productie en totaal andere milieu-omstandigheden, waarbij je een onnatuurlijk gunstige kraamkamer-functie had.

Mogelijk ligt hun trend op de locatie van die ene specifieke fuik weer op het zelfde niveau als de jaren ’50. Andere vissoorten als de zeebaars tonen bij de NIOZ-fuik juist een positieve trend. Dus je kunt ook niet spreken van DE visstand.

Enige wetenschappelijke bescheidenheid over ‘De Visstand’ op het Wad lijkt dus gerechtvaardigd. Laat staan dat je ook maar iets over attributie kunt zeggen in relatie tot garnalenvisserij. We zien dus hoe we hier in een zogenaamd ‘beschaafd’ land bij ’s werelds best bestudeerde estuarium omgaan met wetenschap.

• De partijen die het zou moeten interesseren om ecologisch effectief te zijn, en die via de Coalitie Wadden Natuurlijk tot baas van het gebied zijn gemaakt: die interesseert het geen bal, als ze maar geld en macht krijgen.

Ik schrijf deze serie om te demonstreren hoe traditioneel gebruik van het Wad wordt ingesnoerd door de (corrupte) partijen met het meeste geld. Zij veinzen daarbij inspraak via een eufemistische Samenwerkingsagenda geleid door Michel Firet van belangenclub Staatsbosbeheer. Die vond voor het Oostelijk Wad afgelopen vrijdag plaats bij Paessens Moddergat in ‘Het Garnalenfabriekje’.

Ik wacht nog steeds op antwoord van Aante Nicolai (Rijkswaterstaat) op een normale vraag van vissers: waarom er met twee ecologische maten wordt gemeten tav suppleties en visserij in relatie tot natuurlijke dynamiek. Ondertussen lobbiet de Waddenvereniging liever tegen garnalenvisserij in de Tweede Kamer (motorvermogen en Black Box) dan dat ze een windfarm van 86 gigaturbines pal tegen het Wad helpen tegenhouden.

Natuurlijk is de visserij een wespennest, en natuurlijk moeten ze eens bij zichzelf nagaan: wat is de beste manier van vissen in ’s werelds mooiste natuurgebied waarmee wij een positief signaal afgeven.

Maar juist daarom stel ik deze vraag: wat is het ecologisch rendement van die Black Box-pesterijtjes Arjan? Iets minder vermogensoverdracht op de bodem, die volgens Rijkswaterstaat zo dynamisch is, dat zij zichzelf van ieder ecologisch effect ontslaan.