Klimaatindoctrinatie als verplicht vak in Vlaamse scholen

Dat is –volgens mij althans- de beste omschrijving die kan gegeven worden over Pieter Boussemaere, een leerkracht geschiedenis die een boekje schreef met als titel: “Eerste hulp bij klimaatverwarring” . Dat boekje is eigenlijk niet meer of niet minder dan een losse vertaling van de uiterst linkse en erg onwetenschappelijke website van cartoonist John Cook en zijn vrienden, Rob Honeycutt (een voormalig fietskoerier en handtassenmaker) en Dana Nucitelli een werknemer van ExxonMobile (jawel), te weten www.skepticalscience.com.

Uitgeverij “Davidsfonds” moet er niet trots op zijn. Zelf vindt Boussemaere dat hij de wetenschap aan zijn kant heeft. Wie er anders over denkt dan hij en zijn geestesgenoten, is een “ontkenner, dwarsligger, negationist, flatearther …” Een gekende en verwerpelijke strategie van alarmisten die alleen dient om de andere mening verdacht te maken en te onderdrukken.

Maar zo werkt wetenschap natuurlijk niet. Politiek en ideologie werken zo. Dat is dan ook wat Pieter Boussemaere doet, hij doet aan politiek en ideologie. Laat daar vooral geen verwarring over bestaan. (Pun intended.)

Het doel van het argument of debat, moet niet de overwinning zijn, maar wel vooruitgang.

Joseph Joubert 

Tweemaal vijftig minuten lezing heeft Boussemaere nodig om aan de leerkrachten van Boutersem en Bierbeek zijn alarmistische boodschap te verkopen. Zijn stelling: “menselijke CO2-uitstoot tengevolge van verbranding van fossiele brandstoffen, zorgt voor ongeziene opwarming van de aarde. Zijn oplossing, “windmolens en zonnepanelen en allemaal in een elektrische wagen.”

Onder vier ogen, wil Boussemaere daar gerust nucleair bij doen. Het zit niet in zijn voorstellen. Maar toen hij van mij in de pauze vernam dat James Hansen, de vader van de alarmistische beweging en (grote held en voorbeeld voor Pieter), daar een groot pleitbezorger van blijkt te zijn, was Pieter helemaal mee. Nucleair is ok, zo besloot hij. Wat goed is voor James Hansen is goed genoeg voor mij. Het kan snel gaan soms. Van alarmist naar ecomodernist in vijf minuten. Dacht bij mezelf:  “nog tien minuten en hij gaat nog lukewarmer worden”.

Boussemaere toert in Vlaanderen met zijn roadshow, daarin volop gesteund door zijn hogeschool Vives en het MOS (milieuzorgproject van kleuter tot secundaire school). Meer onderwijzers en hun directie zullen zijn eenzijdige visie nog moeten ondergaan. Debat en tegenspraak niet wenselijk uiteraard. Uiterst problematisch is dat. Waar halen deze door “ALLE” belastingbetalers onderhouden instellingen het recht vandaan om dergelijke onwetenschappelijke eenzijdige onwaarheden op hun leerkrachten en kinderen los te laten?

De middelen die Pieter Boussemaere gebruikt in zijn lezing zijn ondermeer een opblaasbare wereldbol en wat kunstof buizen om die onwetende leerkrachten op het juiste spoor te zetten. Als volwassen leerkracht zou ik mij geschoffeerd voelen en me verdorie danig opwinden over dergelijke infantiliteiten. Nee, hoog oplopen met de intelligentie van zijn collega leerkrachten blijkt Pieter niet te doen.

Het begint allemaal heel erg aandoenlijk, met een filmpje van zijn neef die getroffen is door een hagelbui en daardoor zijn oogst vernietigd zag. Allemaal de schuld van die stoute klimaatverandering. Want vroeger toen wij als mensheid nog in een ongerept ecologisch paradijs woonden en wij nog niet die stoute fossiele brandstoffen gebruikten, toen regende en hagelde het toch niet zo hard.

Dat eco-paradijs was wellicht 150 jaar geleden en nog vroeger, voor de industriële revolutie alleszins, toen iedereen arm was, de kindersterfte ontzettend hoog was, de ongeletterdheid 90% was, toen een arbeider 6 uur moest werken om 1 kaars te kunnen kopen om wat licht te hebben. 150 jaar geleden was de levenstandaard van de gemiddelde Belg die van een Congolees vandaag de dag. Mensen stierven van honger, dorst en koude elke winter met de duizenden.

Dat fossiele brandstoffen en de daarmee gepaard gaande industriële revolutie voor een ongekende welvaart hebben gezorgd, het is een stuk geschiedenis dat aan Pieter voorbij is gegaan. Geen enkele utopische socialist van Henri de Saint-Simon, Robert Owen tot Charles Fourier had ooit kunnen voorspellen, of zelfs maar kunnen dromen in wat voor paradijs arbeiders vandaag de dag leven. Maar blijkbaar was het vroeger beter, aldus Pieter.

In zijn lezing geeft Boussemaere aan dat die klimaatontkenner een man is van gemiddeld 55 jaar. Wat de bedoeling juist is van die opmerking of wat de bijdrage aan het debat is, geen idee.

Ikzelf ben 53 jaar. Welke NIET voltrokken, doch met veel aplomb aangekondigde rampen heb ik tijdens mijn leven al zien voorbijkomen. Toen ik opgroeide, voorspelden de toenmalige wetenschappers en doemdenkers van hun tijd, mij al een leven vol miserie, tekortkomingen en ontberingen. De wereldbevolking zou dermate exploderen dat voedselschaarste en massale verhongering onvermijdelijk zouden zijn, een kankerepidemie veroorzaakt door onder andere DDT was zeker en zou onze levensverwachting danig inkorten, de woestijnen zouden zich uitbreiden met minstens twee kilometer per jaar, de ijstijd zou terugkeren, olie zou er niet meer zijn, luchtverontreiniging zou ons verstikken, de vis zat vol kwik en de oceanen verzuurden, het gat in de ozonlaag was niet te stoppen en de bomen waren aangetast door zure regen. Een nucleaire winter zou dan de rest van de overlevers wel onder de zoden krijgen. RIP humanity.

Wie mijn leeftijd heeft of ouder is, die heeft al die doemberichten zien voorbijkomen. We groeien op en zien er geen enkele uitkomen en worden vanzelf sceptisch voor alle verdere doemberichten, waaronder o.a. de klimaatcatastrofe. Zou dit de statistiek van Boussemaere verklaren?

Deze quote komt van twee jonge wetenschappers in de jaren zeventig. John Holdren (huidige wetenschapsadviseur van Obama) en Paul Ehrlich (winnaar genius award en grandioos verliezer van de weddensnchap met Julian Simon): “We are not of course optimistic about our chances of success, some form of eco-catastrophe if not thermo-nuclear war seems almost certain to overtake us before the end of the 20th century.”  Wel, daar is dus niets van uitgekomen.

Behalve de onwetenschappelijke onwaarheden in Boussemaeres lezing, is er vooral een aspect waar hij niets over zegt. Dat is namelijk de kostprijs voor de burgers en belastingbetalers. Een kostprijs die alleen al voor Vlaanderen tot minstens 30 miljard gaat oplopen oftewel 5000 euro per Vlaming, dat is 20.000 euro per gezin. Daarbovenop komt dan nog een hogere elektriciteitsfactuur en mogelijke black-outs in ons elektriciteitsnet. Een prijs die ik niet wil ophoesten voor een onbestaand probleem. Resultaat op klimaat is nog niet 1/1000 van een graad verschil. Niet echt een goede investering dus.

Wat ook erg ongemakkelijk is voor de verdedigers van de consensus “the debate is over and the science settled” is dat ze niet meer mee zijn met de recente ontwikkelingen. Dat is immers niet nodig voor hen. Alles was toch al bewezen. Dan blijf je natuurlijk herhalen dat het mogelijk is om met zonnepanelen alle energie op te wekken die de mensheid nodig heeft. Maar dat is niet zo, blijkens de laatste wetenschappelijke berekeningen.

Zo is er het recente en veelbesproken rapport van de Zwitserse wetenschappers Ferroni and Hopkirk of de berekeningen van Tom Tamarkin en zijn rapport “The green mirage” zijn duidelijk. Zonnepanelen opbrengst is NEGATIEF. Er gaat meer geld, materiaal en werk in zonnepanelen dan er ooit zal uitkomen. Hoe kan dit dan ooit genoeg energie opwekken? Antwoord, NOOIT. Ook de Stanford academici Koningstein en Fork kwamen al tot dezelfde conclusie. Volgens het Manhattan instituut en Robert Bryce is het schaalprobleem niet op te lossen.  Het is droevig dat scholen en lokale slecht en eenzijdig geïnformeerde politici een forum verschaffen aan mensen met goede bedoelingen die aldus de weg naar de hel plaveien.

Om af te ronden nog dit. De gouden eeuw ligt voor ons in de toekomst en niet in het verleden. Maar om dat te bereiken moeten we stoppen  met dromen en de realiteit onder ogen zien. Die is eenvoudig. Onze maatschappij heeft goede, betrouwbare en betaalbare energie nodig om een economische welvaart te behouden en te versterken. Met de dromen van Boussemaere en zijn geestesgenoten staan niet minder dan de toekomst en die van uw kinderen en kleinkinderen op het spel. Wil het onderwijs daaraan echt medeplichtig zijn?

Wie interesse heeft om meer te weten over het klimaat en de energieproblematiek kan steeds terecht op mijn blog. Onder de knop klimaatdossier kan u teksten en video’s vinden om u wegwijs te maken in dit labyrint. Onder de rubriek nucleair kan u zich verdiepen in de wondere wereld van de energie.

Aldus Jan Jacobs.