Klimaatbeleid kost veel meer geld dan het opbrengt

In de greep van klimaathysterie, groeps- en wensdenken, alsmede cognitieve dissonantie, werd het nooit nodig geacht om het klimaatbeleid in ons land aan een kosten/batenanalyse te onderwerpen. Bij alle grote projecten (Hogesnelheidslijn, Noord-Zuid-lijn, Betuwelijn, JSF enz.) is dat – voor zover mij bekend – wèl gebeurd. Het klimaatbeleid kost meer dan al die projecten bij elkaar. Maar toch heeft men een dergelijke analyse in de voorbereiding van het beleid overgeslagen.

Toch kunnen we, mede gebruik makend van officiële bronnen, op de achterkant van een envelop wel een idee krijgen van wat het effect van ons beleid is op het klimaat – d.w.z. de gemiddelde wereldtemperatuur.

Laat ik een onverdachte bron citeren: Staatssecretaris Sjaron Dijksma! In reactie op de uitsprak van de rechter in de zogenoemde Urgenda-zaak heeft zij geschreven:

Een modelmatige berekening toont aan dat de extra reductie zoals bevolen door de rechtbank 0,000045 °C minder gemiddelde wereldwijde opwarming tot 2100 tot gevolg zou hebben. Dit effect, dat wegvalt tegen alle onzekerheden die met een dergelijke berekening samenhangen, heeft geen meetbaar effect op het gevaar van klimaatverandering.

Zij had dit ook voor het hele Nederlandse reductiebeleid kunnen schrijven, en niet alleen voor de door Urgenda geëiste extra vermindering. Er zouden dan wat minder nulletjes achter de komma staan, maar het eindresultaat zou hetzelfde zijn geweest, in de zin dat het effect zó klein is dan het niet meetbaar is. En daar betalen we dan vele miljarden per jaar voor! Kortom, weggegooid geld en getuigenispolitiek.

Maar Nederland is slechts voor een uiterst klein deel van de wereldwijde CO2-uitstoot verantwoordelijk. Als alle landen zich aan de overeenkomst van de klimaattop van Parijs houden, mag er toch een substantiële vermindering van de opwarming worden verwacht, niet? Volgens de mainstream klimaatmodellen is dat echter niet het geval.

Bjørn Lomborg het voor ons uitgerekend. Als alle deelnemende landen doen wat zij beloofd hebben voor de periode tot 2030, en dat zullen blijven volhouden, zal de vermindering van de temperatuurstijging ongeveer 0,17°C in 2100 bedragen. Dat is niet meetbaar. En zullen de deelnemende landen hun beloften waarmaken? In de licht van de ervaring met soortgelijke overeenkomsten lijkt dit uiterst onwaarschijnlijk.

In het zogenoemde Stern Rapport dat zo’n tien jaar geleden is verschenen, werd geconcludeerd dat de kosten van het klimaatbeleid relatief gering waren in vergelijking met de baten, in de zin van het vermijden van schade als gevolg van de opwarming van de atmosfeer. Dat rapport is door vele milieueconomen heftig bekritiseerd als een extreem rooskleurige voorstelling van zaken.

Het Amerikaanse Manhatten Instituut heeft onlangs op basis van officiële literatuur (waaronder analyses van de Obama-administratie) eenzelfde soort studie gepubliceerd. De uitkomst daarvan was dat men beter het klimaat op zijn beloop zou kunnen laten, omdat de kosten van het klimaatbeleid veel hoger waren dan de daaruit voortvloeiende baten. Ik teken daarbij aan dat deze studie zeker niet ten volle door klimaatsceptici zal worden onderschreven, maar zij biedt toch een interessant perspectief.

Aan de samenvatting ervan ontleen ik het volgende:

There is a consensus among climate scientists that human activity is contributing to climate change. However, claims that rising temperatures pose an existential threat to the human race or modern civilization are not well supported by climate science or economics; to the contrary, they are every bit as far from the mainstream as claims that climate change is not occurring or that it will be beneficial.

Key Findings

• The Obama administration’s long-run projection for the cost of climate change is less than one-tenth of one point of economic growth per year.

• Forecasts for the coming century of environmental and social impacts, such as sea-level rise, ecosystem destruction, and geopolitical instability, are likewise substantial but not catastrophic.

• Politicians and activists are especially misleading when they assert a “scientific consensus” for their predictions of damage. Widespread agreement—and, most infamously, the “97% consensus”—extends only to the more mundane assertions that climate change is occurring and that human activity is at least partially responsible.

Onder de titel, ‘Fighting Global Warming Is WAY More Expensive Than Letting It Happen’, schonk Andrew Follett voor de ‘Daily Caller’ aandacht aan de studie. Ik pik een aantal elementen uit zijn ‘posting’.

Simply letting global warming happen and dealing with its effects may be a lot cheaper than decarbonizing the global economy, according to a new report by the Manhattan Institute.

“Mainstream estimates are very disconnected from the rhetoric you hear about global warming from environmental groups and politicians, especially in the wake of the election,” Oren Cass, the senior fellow at the free-market Manhattan Institute who authored the research, told The Daily Caller News Foundation.

“The expected impacts of climate change from even the Obama administration are substantially less than you hear from the rhetoric they’re saying,” Cass said. “This is not the end of the world.”

The study found the Obama administration’s long-running projection for the cost of global warming is about 0.1 percent of the U.S. economy per year. Government economic estimates claim that, without global warming, global gross domestic product (GDP) would have grown from $76 trillion in 2015 to $510 trillion in 2100.

Under some of the worst global warming scenarios, however, global GDP still grew to about $490 trillion in 2100. This is a $20 trillion cost, but the world is still 6.5 times wealthier than today.

Even the Intergovernmental Panel on Climate Change assumes in its various scenarios that the people of 2100 will be between three and 20 times wealthier than people of today, despite assuming the worst possible impacts of global warming. Reducing emissions today for the benefit of people in 2100 is transferring money from the poor to the rich.

“The problem is that even if we spend the money environmentalists want, we couldn’t solve this,” Cass continued. “None of the plans proposed by environmentalists would actually accomplish anything and actually stop global warming. Instead of 3.9 degrees of warming, we’ll get 3.7 degrees of warming.” [Het verschil in Celsius is 0,13 graden.]

The Paris global warming agreement would likely cost as much as $16.5 trillion between 2016 and 2030, according to projections from the International Energy Agency. If fully implemented, the agreement wouldn’t actually prevent much global warming. Even the lowest cost estimates, performed by environmental groups, place the costs at $12.1 trillion. …

“The rhetoric you’re hearing about climate change is used to promote ever more costly plans,” Cass told TheDCNF. “That panic is nowhere to be found, even in the regulatory literature of the Obama administration. It’s important to not blow the problem out of proportion and claim it’s a World War 2 scale problem.” …

Ironically, solar and wind power have not done much to reduce America’s carbon dioxide (CO2) emissions. Studies show solar power is responsible for one percent of the decline in U.S. carbon-dioxide emissions, while natural gas is responsible for almost 20 percent. For every ton of CO2 cut by solar power, hydraulic fracturing for natural gas cut 13 tons.

Lees verder hier.

Het betreft hier een van de vele ongerijmdheden van het klimaatbeleid, op grond waarvan de conclusie niet anders kan zijn dan dat het hier gaat om getuigenispolitiek en rent-seeking van degenen die er financieel van profiteren.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.