De korte boodschap in 1 zin kennen we al: angstzaaien over ‘de oceanen’ zoals op de World Ocean Summit kun je met een zak zeezout nemen. En de plastic soep wordt niet zo heet gegeten. Als overheden beter met visserijbiologen samenwerken en naar hun advies luisteren, kun je in relatief korte tijd visbestanden herstellen. Diverse onderzoeken als van Hilborn en Worm in Science (2009) bewijzen dat.
En zie ook bovenstaande grafiek van kabeljauw-herstel in de Zuidelijke Noordzee. Maar daar haal je media niet mee, met zo’n boodschap. Wel met
DE PLANEET VERGAAT! URGENTE ACTIE NODIG
Dan snapt een journalist het tenminste.
Ik faal steeds om kort van stof te zijn, waar de meeste mensen bedreven zijn om in 140 tekens niets te zeggen. Boeh; zou kunnen en klinkt krachtig, interactief als de Generatie Smart die zo bedreven is met digi-gefriemel.
Maar ‘Nee!’ is ook een optie of ‘Islam, Neuh’, wanneer we de politiek in gaan. Waarna een Twitter Warrior antwoordt: ‘Islamofobie!’ En daar zijn ze dan een hele dag mee bezig. Ze hadden ook in 10 minuten mijn lange blog vol nuttige links en informatie kunnen lezen, inclusief creatieve woordvondsten.
Maar: Vooruit, dat zijn keuzes. En ja, vorige oceanenblog was weer veel te lang.
Daarom licht ik nu 1 onderdeel uit de vorige blog over de ‘Oceanentop’ in Bali, waarmee je in gestrekt-been-proza samenvat wat de kern is en nut nu van dit conferenties. Voor de lange tenen en anderszins verontrusten: het is een column, dat betekent: haha. Ik vond dit leuk om te schrijven, al zit er een serieuze ondertoon in. Het is verder een blog: dus een kwak verf op het doek zonder al te veel eindredactie.
Een goede woord- en letterfriemelaar zou hier nog een veel betere tekst van kunnen maken. Maar daar heb ik meestal geen zin in.
Deze conferentie ging over het redden van de oceanen. De plastic soep wordt weer heet opgediend en het einde der tijden naakt. Tenzij er een wereldregering komt die een zak geld geeft aan Corporate BV.
We leggen de volgorde van invoering van ‘vrijwillig samen confereren’ tot ‘dwingende lastenverzwaring’ nog eens uit in het 8-stappenplan voor Agenda 21 van de Verenigde Naties (VN). Die VN-Agenda die tientallen van dit soort Kaviaar-conferenties mogelijk maakte, en waarvan iedere ecologische/economische rendementstoetsing ontbreekt:
- Men blijft- bij zalmbuffet en champagnetafel- wollig babbelen en geheel vrijblijvende afspraken maken voor ‘goed gebruik van de zee’ en ‘gezonde oceanen’, ‘betere bossen’ en ‘vreedzame landen’, net als het Tinder-toiletje op de digi-tippelzone dat stelt ‘ik hou van lekker eten’. Ja of je stront lust….Om aan te geven ‘kijk, wij zijn OK, wij houden van OOK van lekker eten’. Zodat je ze niet swipet
- Dan het externe deel: Met ‘red de planeet’-proza maken ze bij het ‘Linksche Thuigh’ van media/NGO’s/subsidiegeile idealisten hun vrienden, dat heet ‘draagvlak bouwen’ (= subsidie scoren). Het Rechtsche Thuigh lok je ook met geldgerinkel, maar een ander verhaal: Mark Rutte-optimisme, kansen- uitdagingen, over Opportjoenities en succesgelul.
- Tot ‘geheel vrijwillig’ draagvlak (= publiek geld en mankracht) is gebouwd voor steeds dwingender opgelegd top down beleid, (via Brusselse achterdeur) waar zij heeeeerlijk op binnenlopen.
- En waar jij, als visser en bootjevaarder op de Noordzee- plots Natura 2000 Merien Prutektut Eeerria‘-danwel boer, pierensteker of andere natuurgebruiker onmogelijk nog voor kunt zijn. Omdat men via overheid en NGO/media-druk een greep doet naar je visgronden en visrechten, weidegronden, en plots ben je milieu-misdadiger terwijl je doet wat je al generaties deed.
- En waar Boskalis miljoenen kuubs zand mag graven uit de zeebodem die het Ministerie van Economische Zaken opspuit, beschadig jij dan met je visnetje de ‘integruttie of de siefloor’ (= Kaderrichtlijn Marien) en ben je milieucrimineel. En nee: hier overdrijf ik helaas niet.
- Het groene beleid is een succes, gemeten naar de mate waarin publiek geld is uitgegeven en de omvang van geproduceerde papierstapels door het voor deze operatie opgetuigde academisch-bureaucratische circuit. Dat bouwde haar imperium op onderzoeken voor bureauladen dieper dan de diepste delen der Noordzee.
- En dan is er weer de volgende ‘scare’, zure regen, global waaarming, plastic soup, baaiodievursutie. Ze krijgen nooit genoeg van zichzelf.
- Is de cyclus rond, en de adrenaline van ‘wereldprobleem x’ uitgewerkt, verzin je nieuwe scare en ga vervolgens weer terug naar stap 1
Het is slechts een ruwe schets, tussen zwart en wit liggen 50 tinten grijs, of zoals Pieter Winsemius schreef; A Thousand Shades of Green. Toch meen ik er zo niet heel vreselijk ver naast te zitten.
Oceanen als ‘commodity’ dat moet voor de Rockfellers/banken beheerssysteem toch een voorwaarde zijn . Ik kan er eigenlijk geen link over vinden. Heb jij een ingevuld idee waar ze eigenlijk strategisch aan denken? Over ‘water’ kan ik er wel een aantal vinden die feitelijk via dezelfde patronen voltrekken door de ‘rampenscenario’s’ als vehicle in stelling te brengen.
Of geldt hier net als bij de Noordpool (al lukt de samenwerking met de NGO’ daar maar matig trouwens)…nooit geschoten is altijd mis en voor je het weet gaat een ander ermee door en vooralsnog maak je er goede sier mee tegen weinig kosten.
In principe interesseren met dit soort machinaties me buitengewoon. In de land/dierbouw zijn de belangen duidelijk en de ideologieën oa met verve uitgedragen in het ‘Hamburgerparadijs’ van Fresco die ook in het bestuur van de Rabobank zit.
Mathilde Jounot haar film wordt nog vertaald.
Visbestanden zijn waardevolle assets die je via wegdrukken van traditionele oogst meer onder 1 beheerder kunt krijgen die daar ook de winsten van opstrijkt. Ipv zoals nu via onoverzichtelijke en chaotische visgemeenschappen met allerlei belangen. Hoe minder partijen hoe meer controle. Certificering werkt ook zo
Is verbod op toepassing van microplastics in cosmetica en schoonheidsmiddelen een goede zaak? Hier een “lijstje” waar dat allemaal in zit. Microplastics, ze komen in de voedselketen en je poept ze ook weer uit natuurlijk: http://www.p-plus.nl/resources/articlefiles/MICROPLASTICS.pdf. De plastic-soap is voornamelijk de zoveelste hoax van de natuurzeloten en hun NPO-outlets: http://climategate.nl/2010/05/23/hoe-maak-ik-een-milieuhype-van-plastic-soep/