Nick Timothy, hoofd van de staf van de Britse premier, Theresa May, heeft de Britse ‘Climate Change Act’, een jaar geleden beschreven als ‘a monstrous act of national self-harm’. En de Britse wetenschapsjournalist, Christopher Booker, schreef eerder dat het klimaatbeleid ‘will turn out to be one of the most expensive, destructive, and foolish mistakes the human race has ever made.’ Maar in de ban van de klimaathysterie werd de ‘Climate Change Act’ met een meerderheid van Noord-Koreaanse allure door het Britse Parlement aangenomen. Er waren slechts vijf parlementariërs die het hoofd koel hielden en tegen stemden, waaronder Peter Lilley.
Het lijkt erop dat de Britse regering thans bezig is om de masochistische doelstellingen, die de Britten zichzelf hebben opgelegd, te versoepelen.
In Nederland doet de formatrice verwoede pogingen om een coalitie met Groen Links tot stand te brengen. Voorts verscheen een oproep van 90 Nederlandse groenbevlogen door de belastingbetaler gefinancierde klimaatactivisten (door Simon Rozendaal in Elsevier gekwalificeerd als ‘WC-eend hoogleraren’) om een toekomstige regering aan te moedigen allerlei draconische maatregelen te nemen (met een prijskaartje van 200 miljard ! euro) om die verschrikkelijke opwarming van de aarde (die maar steeds niet wil komen) af te wenden. Daarmee nestelt Nederland zich in de voorhoede van de redders van de planeet. Dat onze bijdrage geen meetbaar effect op het klimaat zal hebben, speelt geen rol. Getuigenispolitiek geeft nu eenmaal een prettig warm gevoel. Dat is ons hen wel 200 miljard waard.
Verder zouden volgens mediaberichten de milieudeskundigen van verschillende commissies en ‘netwerken’ van zes partijen afspraken hebben gemaakt over een variabele wegenbelasting, sluiting van alle kolencentrales, minimale gaswinning in Groningen en een verschuiving van de belastingdruk op arbeid naar vervuiling en gebruik van grondstoffen. Naast partijen die thans deelnemen aan de huidige formatieonderhandelingen, VVD, CDA, D66 en GroenLinks, hebben ook vertegenwoordigers van PvdA en ChristenUnie steun betuigd. Een van de clubs die bij de plannen zijn betrokken is Liberaal Groen, een netwerk binnen de VVD dat staat voor duurzame economische groei.
Kortom onze eigen groenbevlogenen flirten met de gedachte om de dezelfde weg op te gaan, als die Groot Brittannië volgens de laatste indicaties wenst te verlaten.
Men kan zich in gemoede afvragen of de betrokkenen zich wel eens buiten hun eco-ideologische cocon oriënteren en op de hoogte zijn van de praktijkervaringen in de ons omringende landen.
Als handreiking aan de nieuwe regering heeft de Britse ‘Global Warming Policy Foundation’ (GWPF) onlangs een manifest gepubliceerd, getiteld, ‘Energy Manifesto Calls For Reforms That Ensure Cheap And Reliable Energy Future’, dat een U-wending van het Britse energiebeleid bepleit.
The first priority of British energy policy should be to enable business and households alike to have access to cheap and reliable sources of energy.
In the run-up to the general election on 8 June, the GWPF is calling on all parties to adopt policies that prevent further economic harm to the UK economy and halt the rising policy costs to energy bills for households.
The GWPF manifesto calls on the next government to undertake a comprehensive review of energy and climate policies to ensure that the UK can prosper as an independent trading nation after leaving the European Union.
The cost of Britain’s unilateral renewable energy policies is running out of control, the inevitable result of replacing cheap and reliable energy with expensive, intermittent sources.
In 2016, the combined costs of the Levy Control Framework (LCF) and carbon taxes reached over £9 billion.
According to official figures, the Climate Change Act will cost the UK economy over £300 billion by 2030, costing each household £875 per annum.
‘Only through radical reform of current policies can the UK hope to take full advantage of low-cost technologies, tackle the scourge of fuel poverty and improve the competitiveness of the UK economy,’ said Dr Benny Peiser, director for the GWPF.
The first priority of British energy policy should be to enable business and households alike to have access to cheap and reliable sources of energy.
The new government should take immediate steps to prevent further economic harm and rising policy costs while simultaneously undertaking a comprehensive review of energy and climate policies to ensure that the United Kingdom as a whole can prosper as an independent trading nation after leaving the European Union.
The new government should
•Undertake a new and up-to-date review of the economics of climate change.
•Suspend commitment to the Carbon Budgets in line with the House of Lords Economic Affairs Committee’s recommendation.
•Suspend the Carbon Price Floor, a unilateral carbon tax that puts an unequal and unfair burden on British industry.
•Suspend commitments post-2020 under the EU Renewables Directive which puts an unequal burden on the UK economy.
•Phase out subsidies for renewable energy generators of heat and electricity. The renewables industry repeatedly claims that they are now cheaper than conventional energy. Government should take them at their word and cut all support after 2020.
•Freeze commitments to ethanol and biodiesel under the Renewable Transport Fuel Obligation, which is distorting international food and crop markets.
•Remove mistaken incentives for the use of diesel in passenger vehicles.
•Remove all fiscal obstacles to further realisation of the potential of the North Sea reserves of oil and natural gas.
•Promote hydraulic fracturing to exploit the full potential of the massive UK shale resources.
•Increase research budgets for nuclear fission and fusion, and also for electricity storage.
•Redirect the UK’s international climate diplomacy towards equitable, joint approaches instead of the self-harm of unilateral targets and virtue signalling.
Aldus de GWPF.
Lees verder hier.
Het lijkt erop dat Groot-Brittannië zich zo langzamerhand aan de klimaathysterie begint te ontworstelen. Zou dit ook niet een mooie passage zijn in de toekomstige Nederlandse regeringsverklaring?
Onder de bevolking lijkt daar voldoende steun voor te bestaan, zoals Jan Jaap van der Wal hier lijkt te suggereren.
Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.
Deze link kreeg ik van
Tinus Pulles InstitutionTNO
Department
Expertise Group for Climate, Air and Sustainability
De tragische triomf van het wensdenken
Abstract
Het gaat niet goed met ons denken over milieu en duurzaamheid. Er sluipt steeds meer ‘wensdenken’ in de discussie, terwijl een zorgvul-dig omgaan met wat we weten en begrijpen noodzakelijk is. Allerlei begrippen worden geïntroduceerd of opnieuw gedefinieerd om in de kern onverenigbare zaken met elkaar te verenigen. De triomf die het wensdenken daarmee in ons duurzaamheidswereldje lijkt te behalen, kan juist het oplossen van de problemen in de weg zitten. Dit zou wel eens de tragiek van de milieuprofessie kunnen zijn.
De tragische triomf van het wensdenken (PDF Download Available). Available from: https://www.researchgate.net/publication/260449193_De_tragische_triomf_van_het_wensdenken [accessed May 1, 2017].
Dank !
Lijken mij verstandige voorstellen om in elk geval eens ruimte te creëren voor het gezond verstand. Dit lijkt mij dringend gewenst daar er geen sprake is van een op handen zijnde catastrofe zoals bij een naderende tsunami wel het geval is. Die catastrofale opwarming door CO2 is dan ook vooralsnog een imaginaire waar wetenschappelijk gezien geen hard en onweerlegbaar bewijs voor is. Zonder dit bewijs is er ook geen sprake van een probleem en berusten maatregelen als CO2-heffing e.d. op angst, politieke voorkeur en pseudowetenschap.
[angst, politieke voorkeur en pseudowetenschap] Maar leg dat een gelovige maar eens uit ! Dat is het fascinerende: mensen laten zich hun alarmisme niet ontnemen. Gunstige berichten zouden juist met opluchting ontvangen moeten worden, zou je toch denken, maar eerder is agressie de reactie. Mij wordt geregeld de “ontkenningsfase” toegeschreven. Goed nieuws is slecht nieuws en slecht nieuws is goed. Het wordt hoog tijd voor een nieuwe kleine ijstijd anders loopt dit helemaal fout af. En ik gun mijn nazaten toch graag ook nog wat vrijheid en welvaart.
Beste mensen dit wil ik even doorgeven.
“Tinus Pulles Hugo Matthijssen: ik hoop dat bezoekers van Climategate.nl mij niet als klimaatscepticus zullen zien. Dat ben ik zeker niet! Het klimaatprobleem is met grote mate van zekerheid een zeer bedreigend probleem voor de wereld. Mijn verhaal gaat er over dat “wensdenken” dat probleem niet zal oplossen. Als mensen mijn artikel lezen zullen ze die vergissing misschien niet maken. De eerste reactie op die site stelt mij op dat punt niet gerust.”
Duidelijk beste Tinus.
Toch wil ik nog wat opmerken:
Het feit dat we het over een onderwerp met elkaar kunnen vinden wil nog niet zeggen dat je dan in een hoek gezet wordt waarin je je niet ziet zitten .
Toch iets om over na te denken.
1e Co2 is een broeikasgas en de hoeveelheid daarvan is sinds het begin van de industriële revolutie toegenomen van 280 naar 400 ppm.
Waterdamp heeft ongeveer een gelijke broeikaswerking en daarvan zit gemiddeld 40.000 ppm in de atmosfeer. Nu samen 40400ppm en voor de industriële revolutie 40.280 ppm hoe groot zou het aandeel van 120ppm co2op dat totaal zijn?
2e Een ander aspect is e klimaatgevoeligheid voor co2. Het IPCC gaat nu uit van een deskundigen schatting met een ruime marge tussen 1,5 en 4,5 graden Celsius bij verdubbeling van de hoeveelheid CO2. Toch hebben we de afgelopen 50 jaar voldoende metingen kunnen doen en is over die periode de toename van CO2 en van de temperatuur vrij nauwkeurig gemeten.
Daarmee kun je rekenen en dan kom je onder de 1,5 graden uit.
zie hier: http://www.groenerekenkamer.nl/2326/presentatie-onderzoeksrapport-marcel-crok-en-nic-lewis-nieuwspoort/
Waarom het IPCC nog steeds van schattingen uitgaat is nog steeds een raadsel.