Een gastbijdrage van Guus Berkhout.
Wat voor de natuurlijke omgeving glashelder is, is voor het aardse klimaat nog volstrekt onduidelijk.
We zijn ambitieus bezig met het rentmeesterschap over onze planeet. De plannen gaan niet alleen over goede zorg voor onze natuurlijke omgeving, maar óók over zorgvuldig beheer van het aardse klimaat. Vooral die laatste ‘opdracht’ krijgt veel aandacht. Er zijn in Parijs afspraken gemaakt om een ongekend groot aantal miljarden in klimaatbeheer te stoppen. In Nederland is er zelfs voorgesteld voor al die uitgaven een speciale minister van Klimaatbeheer aan te stellen. De grote vraag is nu of we in deze euforie van maakbaarheid niet nog eens goed de harde feiten op een rij zouden moeten zetten.
Laten we eerst een blik werpen op de staat van onze natuurlijke omgeving. De zorgen daarover zijn terecht groot. Met name de voortgaande bevolkingsexplosie op onze planeet gaat in de komende decennia voor een onhoudbare situatie zorgen. Zo kende bijvoorbeeld de bevolking in Afrika in 1950 ruim 200 miljoen zielen, nu zijn dat er ruim 1200 miljoen, bij ‘business as usual’ worden dat er in 2050 ongeveer 2 miljard en in 2100 zelfs circa 4 miljard. Door de alsmaar groeiende mensenmassa zal het steeds moeilijker worden aan de wereldwijde vraag naar basisbehoeften (energie, water, voedsel) te voldoen. Om dat toch voor elkaar te krijgen, bedreigen we onze planeet met uitputting en zijn we bezig onze ecologische kringlopen onomkeerbaar te beschadigen. Uit ons eigen CFGSEC-onderzoek blijkt dat dit allemaal nog verergerd wordt door de hulpprogramma’s van de Wereldbank en de VN. Met hun streven de armoede de wereld uit te bannen, zien we de consumptie niet alleen sterk toenemen, maar ook schadelijker worden. Is de mens bezig zijn eigen leefomgeving te vernietigen?
Gelukkig hebben we in de afgelopen jaren veel kennis opgebouwd over hoe we deze omgevingsproblemen moeten aanpakken. Technologie is niet zozeer het probleem, het gaat vooral om menselijk gedrag. Zo beginnen we te begrijpen dat we ontwikkelingshulp fundamenteel moeten veranderen. Rem op de bevolkingsgroei en meer zelfredzaamheid moeten centraal komen te staan.
Daarnaast beginnen we nu ook te begrijpen dat overheden en bedrijven anders moeten gaan samenwerken om de economie circulair te maken. Daarbij moet de overheid het bedrijfsleven geen oplossingen voorschrijven, maar aangeven waar die oplossingen aan moeten voldoen.
Wat voor de natuurlijke omgeving glashelder is, is voor het aardse klimaat nog volstrekt onduidelijk. Het geologische archief van de aarde laat ondubbelzinnig zien dat ons klimaat in het verleden enorme veranderingen heeft gekend. Grote klimaatveranderingen zijn dus van alle tijden en zeker niet vanaf de jaren zestig, waarin de menselijke CO2-emissies begonnen te stijgen. De geowetenschappen vertellen ons dat er geen enkele aanwijzing is dat de grote natuurkrachten, die al miljoenen jaren verantwoordelijk zijn voor onze klimaatveranderingen, vanaf het midden van de vorige eeuw niet meer actief zouden zijn. Wetenschappelijk verantwoorde klimaatmodellen moeten in de eerste plaats het verleden kunnen verklaren. Pas als we het verleden kennen en begrijpen, is het mogelijk iets zinvols over de toekomst te zeggen. Kijkend naar de enorme complexiteit van het aardse klimaat, zou de klimaatwetenschappers wat meer bescheidenheid passen. Met hun grote stelligheid over oorzaak en gevolg brengen ze veel schade toe aan de reputatie van de wetenschap. Natuurlijk, onder mijn klimaatcollega’s zitten veel knappe koppen. In hun publicaties zitten echt geen denk- of rekenfouten. De angel zit in de aannames van hun model, zoals: ‘De grote natuurkrachten spelen in klimaatverandering geen rol meer’. Over die aannames wordt in wetenschappelijke peer reviews niets gezegd, terwijl we het juist dáárover moeten hebben.
We hebben ons in Parijs aangepraat dat het aardse klimaat maakbaar is, maar dat gevoel is wel het directe gevolg van aannames die we zélf hebben bedacht. In het CFGSEC-onderzoek zijn we met een grensoverschrijdend voorstel bezig om in het wereldwijde klimaatonderzoek data science een belangrijke rol te geven en onderzoekteams uit te breiden met geowetenschappers, astronomen en economen.
Geowetenschappers hebben in het verleden al laten zien dat ze met hun geologisch archief het verleden kunnen blootleggen. Ze zijn in staat aan te geven wat er nu precies in al die miljoenen jaren met ons klimaat is gebeurd. Astronomen zijn nodig om ons te leren wat in die miljoenen jaren het aandeel van de kosmos op die veranderingen is geweest. Zo ontstaat een samenhangend verhaal over ons klimaatverleden. Vervolgens kan een breed team van klimaatwetenschappers, geowetenschappers en astronomen hun kennis inzetten om gezamenlijk de werkelijke oorzaken van al die aardse klimaatveranderingen vast te stellen. Pas dán is het verantwoord om de uitdaging aan te gaan het toekomstige gedrag van ons klimaatsysteem te voorspellen.
Ten slotte, economen kunnen helpen onze duurzaamheidstransitie welvaartsvast te maken. Al met al is het de grootste uitdaging waar de mens ooit voor heeft gestaan. Nederland gaat het ‘Internationale Klimaatinstituut’ huisvesten. Laat het een open kenniscentrum worden, waarin temperatuurdata algemeen toegankelijk worden en waarin niet alleen traditionele klimaatwetenschappers het voor het zeggen krijgen.
Samenvattend: milieudoelstellingen kunnen bouwen op een uitgebreid reservoir aan bewezen wetenschappelijke kennis. Maar met klimaatdoelstellingen ligt dat anders. Klimaatverandering is een feit, maar over oorzaak en gevolg weten we nog veel te weinig. Een klimaatwet is dus een onzinnig voorstel. Dat geldt ook voor het benoemen van een klimaatminister.
De politiek moet zich niet inhoudelijk met de wetenschap bemoeien. Als lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) nodig ik de KNAW uit om de wetenschappelijke regie in het gepolariseerde klimaatonderzoek naar zich toe te trekken.
Aldus Guus Berkhout.
Guus Berkhout is emeritus hoogleraar geowetenschappen en oprichterdirecteur van het ‘Centre for Global Socio-Economic Change’.
Bron: Het Financieele Dagblad, pagina 18, 03-06-2017.
Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.
” Het geologische archief van de aarde laat ondubbelzinnig zien dat ons klimaat in het verleden enorme veranderingen heeft gekend. Grote klimaatveranderingen zijn dus van alle tijden en zeker niet vanaf de jaren zestig, waarin de menselijke CO2-emissies begonnen te stijgen. ”
Gelukkig ontkend niemand dat en dat is dus een enorme stropop. Wel is het natuurlijk zo dat de grote veranderingen in het verleden wijzen op hoge klimaat gevoeligheid en “sceptici”graag cliamen dat de klimaatgevoeligheid laag is.
Verder onderbouwing 0
@Henk, hier geef ik je alvast 50 links naar lage CO2-gevoeligheid.
http://notrickszone.com/50-papers-low-sensitivity/#sthash.sUqgQEdr.dpbs
En recent ook nog
http://notrickszone.com/?s=CO2#sthash.zEfqKc6s.OPJCVfsD.dpbs
Als je nog méér wilt, laat het dan even weten.
Guus,
de only trickszone is geen betrouwbare bron dus we kunnen samen eventueel wat lezen om te kijken of wat de only trickszone schrijft overeen komt met wat er in de onderliggende literatuur staat.
Maar precies wat ik zeg “sceptici”beweren dat de klimaat gevoeligheid laag is, grote veranderingen in het klimaat laat echter zien dat het klimaat extreem gevoelig is. Dat zijn 2 concepten die elkaar tegen spreken, maar dat is voor de “sceptici”geen probleem
De klimaatwetenschap stelt de KG (CS) op ergens tussen -1 en +8, dan bemiddelt men op (8–1)/2 = 4,5 ;-)
Wel in het tientallig stelsel.
@Henk
De variatie van CO2 ijlt de variatie van de oppervlaktetemperatuur na,
met ijskernen is zelfs 800 jaar gemeten.
Dit komt omdat de temperatuur van de diepe oceanen naijlt op de oppervlakte temperatuur. En bij de opwarming komt de opgeslagen CO2 vrij wat iedereen kan constateren met frisdranken en bier.
Maar Henk weet dat natuurlijk ook. Hij blijft maar doordrammen.
Jef,
het leuke is dat dat verschil ook gewoon voorspeld was en dus ook niet onverwacht is. Het is dan ook geen verrassing en een onderbouwing van de AGW theorie.
Natuurlijk weet ik dat en natuurlijk blijf ik “drammen” omdat het anders niet in de dikke koppen van de “sceptici”aankomt
https://www.youtube.com/watch?v=zQ3PzYU1N7A
Beste Jef,
De temperatuur van de diepzee is zowel rond de evenaar als rond de polen rond de 0-1C. Dat verandert niet met ijstijden. De gradiënt wordt hoogstens wat vlakker. De isotopen variatie die men ziet in de diepzee wordt toegeschreven aan variatie in ijsvolume, waardoor meer zwaardere isotopen in het zeewater achterblijven. Dit is echter een zeer gering effect en de variatie zou tot enorme ijskappen hebben moeten leiden met name op Siberie, zoals men vaak op de plaatjes ziet, maar die er nooit zijn geweest. Daar liepen alleen maar mammoeten rond. De variatie in isotopen op de oceaanbodems moet mijns inziens hoofdzakelijk worden toegeschreven als direct effect van de variatie in CO2 (Spero et al 1997 Nature 390, 497–500).
Ocer de ‘lag’vam CO2 in IJskernen, dat is allemaal weer bijgesteld,
http://www.clim-past-discuss.net/cp-2017-71/cp-2017-71.pdf
Jef
Nu maak je het wel erg moeilijk voor Henk.
Hij durft net zijn stropop kreet weer te gebruiken.
Goed dat hij geen lid is van de KNAW dan zou hij een strohuis gaan bouwen en in de donna’s duck van 2 maart 1956 kun je zien hoe dat afloopt.
Hugo,
Laat even weten als je komt met inhoudelijk commentaar. Mijn verwachtingen zijn laag, maar ik wil nog wel een keertje mijn best doen
Ik zeg ook steeds : Aan het klimaat kunnen we niets doen, maar aan het milieu wel heel veel.
Vroeger werd met ‘milieu’ ook de onderwereld aangeduid.
Nu is het niet anders, met een klimaat- en/of milieuverdienmodel loop je in alle openheid straffeloos binnen.
Het waren gouden tijden voor de ideologische geboortebeperkers in de ’70 jaren in India. Bij sterilisatie kreeg de kandidaat een transistorradio. Voor Afrika zou kunnen helpen een zonnecel oplader voor een kandidaat of een dorps waterpomp als alle vrouwen zich laten steriliseren. Dit is natuurlijk de gekroonde gekheid die ook de eugenitica ook aandreef; het voorkomen van nageslacht van minder waardevolle rassen. Als we de wens naar geboortebeperking naar de toekomst willen doortrekken zullen religies en hun leiders (Paus / Mullah’s / Daila Lama) hun ban op voorbehoedsmiddelen moeten opgeffen. Bovendien dient de nieuwe ontwikkelingshulp gericht worden op zelfredzaamheid en educatie in betere eigen voeding van onontwikkelde regio’s. Ook moeten de westerse verworvenheden van medische zorg / wetenschape beschikbaarkomen. Met (Westerse) welvaart en welstand komt een afnemend kindertal. Overigens is de wereld voedselcapaciteit volgens Louise Fresco (Wageningen) is nu al voor 40 miljard, als we tenminste geen brandstofgewassen verbouwen en verbranden voor “duurzame” energie te verkrijgen.
Vergat link: https://www.maartenonline.nl/nl/artikel/28947/er-is-meer-dan-genoeg.html
En die voedselcapaciteit zal alleen nog maar verder toenemen door de voortgaande CO2 fertilisatie.
En: http://www.volkskrant.nl/magazine/-alles-biologisch-kost-zes-keer-zo-veel-land~a3327885/
“De politiek moet zich niet inhoudelijk met de wetenschap bemoeien. Als lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) nodig ik de KNAW uit om de wetenschappelijke regie in het gepolariseerde klimaatonderzoek naar zich toe te trekken.”
Je zou denken dat daar geen speld tussen te krijgen is.
Helaas, de meerderheid van de KNAW-leden beoefenen geen exacte vakken.
Maar misschien zijn psychologen en politicologen (om wat wat te noemen) zo druk bezig om het volk om te pluggen dat zij geen weerstand kunnen bieden.
Ik ijl nog even na op de lack of science/discoveries in de laatste decennia.
Op zijn minst opvallend:
– 1903: voor het eerst vloog de mens, in 1968 al naar de maan.
-1900 tot 1970: elektrische auto/treinen, TV, koelkast, radio, TV, atoombom, CTscan, computers, internet, vliegtuigen, gloeilamp, raketten, anti-biotica, pinpas, benzine/diesel auto’s, GMO’s etc. etc.
– 1860 tot heden: 150 jaar onderzoek naar kanker hebben deze ziekte nog niet uit kunnen roeien ondanks triljarden aan onderzoek. Er is overigens nog steeds ‘meer geld nodig voor onderzoek’.
– 1970 – ????: be afraid, very afraid! Global Cooling is coming!
????/ 2010 -heden: op basis van een paar computer modellen weet men NU al welke rampen de aarde zullen treffen in 2100 als we NU geen maatregelen nemen tegen CO2 uitstoot!
Samengevat: er zijn tussen 1900- en 1970 nogal wat uitvindingen gedaan.
Wat echter bijzonder opvalt is:
1] de laatste decennia zijn er nauwelijks disruptive uitvindingen gedaan? Behalve dat alles sneller en beter werd en zo;
2] als je kijkt naar het verschil tussen onderzoek naar kanker wat na 150 jaar nauwelijks iets substantieels heeft opgeleverd, en het klimaat waar nauwelijks onderzoek naar is gedaan maar men ALLES al weet over de toekomst.
Is dat niet vreselijk opmerkelijk?
– 150 jaar onderzoek naar kanker en ‘het’ eigenlijk nog niet weten?
– Nauwelijks onderzoek naar het klimaat maar nu al weten hoe BV Aarde er in 2100 uitziet als we de uitstoot van CO2 niet terugdraaien?
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat er zo’n grote discrepantie zit tussen deze twee takken van wetenschap? En sinds wanneer zijn politici ineens ook wetenschapper?
Gaat toevallig beide over bolletjes. De ene is een lichaamscel, de andere de planeet aarde en omstreken.
Hoe is het mogelijk dat men over het ene kleine bolletje nog steeds ‘niks’ weet, met miljarden uren aan onderzoek, maar over die hele grote bol in feite al ‘alles’?
Is een levende cel zoveel complexer dan een levende aarde?
Of zou het kunnen dat: men van de kleine cel de oorzaak wel degelijk weet maar door het probleem juist NIET op te lossen dit een kleine groep in de chemie/geneesmiddelen industrie achterlijk veel geld oplevert?
En het tegenovergestelde vindt plaats met die grote bol: men heeft géén idee of er een probleem is maar door te suggereren dat er een probleem is, dit achterlijk veel geld oplevert? Wederom voor een kleine groep?
Toeval? Opzet?
Hoe dan ook: Two balls. Two different stories. Both big money-makers.
PS: was het overigens maar andersom.
Nauwelijks onderzoek naar kanker nodig: probleem al opgelost.
Relatief veel geld naar onderzoek naar alle aspecten mbt de aarde, nog niet alle problemen in kaart. ALS die (mondiale) problemen er al zijn.
Maar hoe dan ook: er lijkt een patroon te zitten in de snelheid waarmee bepaalde kennis en tech boven water komt in relatie tot verdienen van geld.
Vliegtuigen, raketten, atoombommen: gisteren bedacht morgen klaar.
Tesla is daarvan wel een omgekeerd voorbeeld: geweldige uitvinder maar viel geen geld aan te verdienen. In dit geval door bankiers, en dus Tesla exit. Ga es dood, lul!
Gratis energie? Dat is wel het laatste wat we moeten willen met zijn allen.
Totdat we over xx tijd andere planeten gaan verkennen en ontginnen: dan ineens willen (moeten!) we het wél!
PPS: als je de ‘global warming’ van de aarde vergelijkt met kanker van een cel, en je kijkt wat men nu aan oplossingen biedt (windmolens, zonnecellen) wat denk je dan zelf: windmolens en zonnecellen zijn het ‘geneesmiddel’ van de ‘aarde die kanker heeft’? Of zijn het de grootst mogelijke nep-medicijnen/placebo’s?
PPS2: Over-over grootvader Rockefeller verkocht overigens als kwakzalver op de markt petroleum als medicijn tegen kanker. Hoe treffend, hoe hilarisch.
Niet voor niks zijn de Roggenfelders in zowel de olie- als in de geneesmiddelen industrie beland… en omdat ze dáár weer zoveel geld mee verdienden begonnen ze ook maar een bank…