Arthur Rörsch.
In de komende dagen, twee jaar na het verscheiden van klimaatonderzoeker Arthur Rörsch, plaatst Climategate.nl elke dag een artikel van zijn hand.
De Volkskrant schreef na zijn overlijden:
‘Hij stelde continu heersende wetenschappelijke inzichten ter discussie met drie grondvragen: Hoe weten we iets? Waarom geloven we het? Waar is het bewijs? Hij vond dat veel wetenschappelijke standpunten in feite politiek waren gemotiveerd.’
Guus Berkhout, president van Clintel memoreerde tijdens zijn uitvaart hem als iemand die een breed wetenschappelijk terrein kon overzien:
‘En dat is noodzakelijk voor grote en complexe wetenschappelijke vraagstukken, zoals klimaatverandering. Rörsch zag heel goed dat er nu al veel bruikbare puzzelstukjes aanwezig zijn, maar dat er nog heel veel gedaan moet worden om van al die stukjes een totaal coherent plaatje te maken.’
Samen met de Amerikaanse co-auteur Roy Clark is een boek in voorbereiding wat eind dit jaar zal verschijnen onder de titel: ‘Finding simplicity in a complex world’.
De komende dagen treft u bijdragen aan, van en over Arthur Rörsch op Climategate.nl
In Memoriam
Met groot leedwezen geven we kennis van het overlijden van Arthur Rörsch op 14 juli jongstleden.
Arthur Rörsch (1933) is voormalig lid van de Raad van Bestuur van TNO (1979-1994) voor o.a. het aandachtsgebied milieu.
Verder was hij (deeltijd-) hoogleraar aan de Universiteit Leiden van 1967-1997 en bestuurlijk werkzaam in een aantal Europese wetenschappelijke organisaties. Hij is Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.
Arthur Rörsch heeft zich in de loop van zijn carrière, zowel als wetenschapper als bestuurder, steeds opgesteld als een luis in de pels van de verkondigers van heersende wetenschappelijke en bestuurlijke opvattingen.
Hij is auteur van de volgende werken.
‘Science friction 1. Organisatie en desorganisatie van het wetenschapsbedrijf.’ (Spectrum 1984.)
‘Eruditie en de plaats van de Landbouwuniversiteit in de samenleving.’ (Rede bij de opening van het academisch jaar LUW, 7 september 1997.)
‘Over het dempen van de Mare en andere vergissingen.’ (Rede bij de opening Academisch jaar van de Rijksuniversiteit Leiden, 3 september 1990.)
‘Keerpunt 2000; randvoorwaarden en scenario’s voor duurzame ontwikkeling in Nederland en Europa.’ (Elmar, Delft 1993.)
‘Klimaatverandering op een waterplaneet; het CO2 vraagstuk nader bekeken.’ (Veen 2003, Diemen 2005.)
‘Paradigms in climate research.’ (E&E, Volume 21 (4) 2010, ISSN 0958-305X.)
‘Mechanisms of climate change and the AGW concept: A critical review.’ (E&E, Volume 24 (3&4) 2013.)
‘Science Friction 2; wetenschap tussen crisis en vooruitgang.’ (Elmar, Delft 2016.) Zie voor een samenvatting en bespreking hier.
Persoonlijk heb ik Arthur Rörsch voor het eerst ontmoet naar aanleiding van diens bemoeienis met de beschuldigingen van wetenschappelijke wangedrag aan het adres van Bjørn Lomborg naar aanleiding van diens boek: ‘The Skeptical Environmentalist’. Zie hier.
Arthur schreef daar onder meer over:
The Danish Committee of Scientific Dishonesty (DCSD) caused world wide sensation with its verdict (8 January 2002) on Bjorn Lomborg, a political scientist and statistician, who was considered to have violated rules for Good Scientific Practice with his book, “The Skeptical Environmentalist”.
The Lomborg affair
The book was published early in 2001 with the sub title “measuring the real state of the world”. It is a heavy attack on the view that mankind is heading for a catastrophe through exhaustion of natural resources, environmental pollution and climate change. Lomborg labeled the popular view of environmental collapse as the ‘Litany”. He did not deny there are environmental problems to be solved, but rather challenged the view we are heading for an Apocalypse. His book made a plea for a review of our priorities in making investments to address the range of environmental problems. In doing so he outraged the establishment of environmentalists. It resulted in a world wide debate whether Lomborg had used the statistical data of official organizations, such as UN, WWF, World Bank, properly and whether he had cited the scientific literature correctly. Hundreds of pages of protest were answered by Lomborg with a similar volume. He admitted mistakes in a few incidental cases but stuck to his main points in the treatise as a whole. The opponents of Lomborg were not satisfied and a number of them lodged a complaint of scientific dishonesty with DCSD.
The judgment of DCSD
The complaint comprised: “fabrication of data, selective citation, deliberate misuse of statistical methods, distorted interpretation of conclusions, plagiarism, deliberate misinterpretation of others results”.
Kortom, de groene inquisitie in volle sterkte uitgerukt om Lomborg te discrediteren!
Hoe liep dat uiteindelijk af? Later schreef Arthur daar het volgende over:
Twintig jaar geleden hebben we [bedoeld werd Richard Lindzen en hij] nauw samengewerkt om Lomborg van wetenschappelijke fraude vrij te pleiten voor de Deense disciplinaire commissie ‘wetenschappelijke integriteit’. Met publieke hulp van een Kopenhagense krant. Het ministerie greep in. De voorzitter van de disciplinaire commissie trad af.
Voor meer informatie over de afloop van de ‘Lomborg affaire’ zie hier.
Sindsdien heb ik veel contact met Arthur gehad en rijkelijk mogen profiteren van diens eruditie, ervaring en goede raad, alsmede diens passie voor de integriteit van de wetenschap.
Hij was een van de belangrijkste vaste auteurs op Climategate.nl. Voor zijn nalatenschap op Climategate.nl zie hier.
Wij zullen Arthur missen als een aimabel en wijs leermeester, die tot zijn dood wetenschappelijk actief is gebleven.
Ter herinnering aan betere tijden zie hier Ivo de Wijs bij het afscheid van Arthur Rörsch als vice-voorzitter van de Raad van Bestuur van TNO.
Zo iemand waar ik het helemaal mee eens ben.
Geld, macht, drank en drugs. Ze maken alles stuk wat ons lief is.
Mijn condoleances.
Ik denk met dankbaarheid terug aan de man die mij hielp een beter zicht te krijgen op de complexiteit van het klimaat.
Een welbesteed leven in niet aflatende dienst aan de wetenschap.
@Peter van Beurden 19 jul 2020 om 10:36- Zo leeft hij ook voort in mijn dankbare herinnering. Het was altijd een genoegen met hem van gedachten te wisselen.
Gecondoleerd
De herinnering is blijvend.
R.I.P.
Rust in vrede.
Mijn deelneming. Arthur Rörsch, een kritische wetenschapper pur sang. Uitstekende kritische bijdragen tegen de CO2-klimaatgekte. Ik kende zijn naam en aanzien al in 1970. Mijn broer (milieu-chemisch-bioloog) deed in dat jaar vervangende dienstplicht bij hem op RVO-TNO, terwijl ik zwoegde met schuttersputjes te scheppen op de Rucphense Heide. Rörsch heldere betogen, argumenten en zijn kritiek op de huidige klimaatwetenschap en de politieke tunnelvisie van het VN-IPCC, heb ik altijd met graagte gelezen.
https://www.climategate.nl/2018/09/wat-is-de-betekenis-van-de-constatering-de-aarde-warmt-op/
Wat een droefenis; hij is niet meer onder ons, maar wat een feest; hij was vele jaren wel onder ons.
Arthur, dank.
Een groot gemis. Ik dank hem voor zijn leerzame en onderhoudende lessen in reacties op CG en tijdens bezoeken en etentjes.
Arthur nodigde me enkele jaren geleden bij zich thuis uit en hij heeft me uitgebreid onderhouden over zijn inzichten en bevraagd naar de mijne. Het was plezierig, onderhoudend en leerzaam. Wat een erudiet mens is van ons heengegaan.
Dan maar iets optimistisch vandaag. Gisteren was het de eerste zomerse dag deze zomer. Na de corona dip is die verzengende (in de ogen van een eskimo) hitte toch nog gekomen.
Statistisch moet het mogelijk zijn dat binnen een gegeven tijdspanne iedere dag ergens ter wereld een ( afgeleid ) weer extreem zich voor doet. Dat kan dan iedere dag breaking news worden gemaakt als ondersteuning van het klimaat verhaal. Gevolgd door een positief verhaal over windmolens, groene waterstof of de nieuwe nooit stukgaande accus met schier oneindige capaciteit die in de pijplijn zitten.
Gisteren nog zon positief verhaal gelezen over een Duits dorp in het zuiden van Beieren wat al twintig jaar geleden aan de windmolen en zonnepanelen was gegaan. Ze maakte 8 maal zoveel stroom als ze verbruikte en de Duitse overheid betaalde daar 54 cent per kwh voor. Nu hebben ze daar zoveel mee verdient dat ze daar nu accus bouwen om de stroom gelijkmatiger te kunnen leveren. Ook in Duitsland zakken nu de inkoopprijzen voor elektra.
Elf regels – TIEN fouten! Waarvan vele ernstig: “accus”, een dorp “wat”, een dorp: “ze”, “hebben verdient” (van de kofsnip) en zo … Dan weet je dat je met een slordig en vanaf zijn vroegste jaren inexact denkend medemens te doen hebt.
Gecondoleerd, veel sterkte aan vrienden en nabestaanden.
Leek me een heel aardige man, ik heb het heel even hier op dit forum over thermiek en zweefvliegen gehad met hem, daar wilde hij schijnbaar meer over weten, met name het wereldwijde fenomeen thermiek.
Rust in vrede.
Arthur was een groot mens. Hij kon iets wat bijna niemand kan: luisteren.
Gecondoleerd
Condoleances aan zijn familie en vrienden.
Luisterend naar de speech van Ivo de Wijs bij het afscheid bij TNO moet het een geweldige man zijn geweest.
Ik ben heel erg geschrokken van dit bericht. Ik lig na een ongeluk in een herstellingsoord en lees geen kranten. Dit bericht kwam dus onverwacht. Dit is een groot verlies voor de klimatologie. In zijn boeken en artikelen ondersteunt hij met overtuigende wetenschappelijke bewijzen zijn opvattingen. Ik heb Arthur gekend sinds de jaren ’60 toen ik bezig was met mijn promotie-onderzoek in Utrecht. Arthur was toen leider van een research groep in Rijswijk. Ik heb toen veel van hem geleerd, evenals later toen ik als klimaat-scepticus weer met hem in aanraking kwam.
Enige tijd geleden sprak in een lid van de KNAW. Ik zei dat ik hoopte dat de KNAW terug zou komen op haar alarmistische standpunten en de moeite zou nemen de boeken van Rörsch te lezen. Het antwoord was dat Arthur Rörsch misschien wel een beetje gelijk had, maar dat hij altijd zo overdreef. Ik zei dat als binnen de KNAW de opvatting zou postvatten dat 2 keer 2 vijf is terwijl Arthur volhield dat het vier is, dat je dan ook niet kunt zeggen dat Arthur een beetje gelijk heeft maar dat hij alleen zo overdrijft.
Eens zullen de mensen terugkeren van hun klimatologische verdwazing. Het is spijtig dat Arthur die dag niet heeft kunnen meemaken.
In dankbare herinnering.
Ik leerde Arthur een jaar of tien geleden kennen toen hij nog met enige regelmaat op zondagmiddag zijn historische “Waalse bibliotheek” bijeenkomsten organiseerde, met uitzicht op het prachtige kruydenhofje, en met heerlijk Chinees eten om de hoek na afloop. Toen was hij lichamelijk al in slechte staat, maar hij genoot zichtbaar van de intellectuele discussies, het doordringen tot de waarheid, en het bepalen van een strategie om die in het maatschappelijk debat een belangrijkere rol te laten spelen.
Destijds werd hij nog geïnterviewd (zie hier) door – nog steeds – een van de betere journalisten van het land, Edwin Timmer, over de climategate emails.
Zijn gezondheid heeft hem in de tijd daarna steeds zwaarder op de proef gesteld.
Enerzijds is het onbegrijpelijk dat iemand onder zo zware omstandigheden nog dermate belangwekkende werken heeft gepubliceerd. Een van onze beste en moedigste wetenschappers, Rudy Rabbinge, prees Arthur nog uitvoerig voor zijn Science Friction 2 (zie hier voor zijn review), dat hij een indrukwekkend boek noemde.
Anderzijds is het in mijn ogen juist dank zij deze grote intellectuele inspanningen dat hij erin slaagde om zijn positiviteit te bewaren en niet bij de pakken neer te gaan zitten. Arthur was dan ook een intellectueel pur sang, tot het laatste moment, toen ook voor hem het doek viel.
Ik denk met waardering en dank terug aan deze bijzondere man.
Heer Labohm, heeft u naar aanleiding van de dood van Arthur nog moeten ingrijpen tegen de bekende trollen of is het zo, dat die figuren zich nu echt laten kennen.
Als een “vijand” het tijdelijke met het eeuwige verwisselt, dan is het een kwestie van karakter om daar op een fatsoenlijke manier aandacht aan te besteden. Bij andere berichten zijn ze er als de kippen (weliswaar zonder kop) bij om hun zure reacties te spuien.
Zelfs in WOII werden gesneuvelde Duitse en Engelse piloten met militaire eer begraven over en weer.
Maar goed, weer eens een bevestiging van wat we eigenlijk al wisten zal ik maar zeggen.
AnthonyF,
Tot dusver geen trollen gesignaleerd.
Heer Labohm, dank voor uw reactie. Ik ben een positief mens, dus uw reactie stemt me enigszins gerust.
Mensen van het kaliber Arthur gaan altijd te vroeg van ons heen, al worden ze 300. Heeft alles te maken met hun universele wijsheid; tenslotte worden Plato c.s. ook nog steeds geciteerd.
Een groot gemis voor ons allen hier en de klimatologische waarheidsvinding in het bijzonder.
Een unieke mens is heen gegaan. Wat blijft zijn de herinneringen aan een mens die velen heeft laten proeven aan wat eerlijk werk was.
Een geleerde strijdmakker, onderzoeker, origineel denker, die niet bang was over zijn bevindingen en overtuiging tegenstrooms te roeien, is van ons heen gegaan. We zien uit naar zijn boek, waaraan hij tot het laatste moment werkte. Daarin ontvouwt hij een nieuwe kijk op de energiehuishouding van de aardschil waarin wij leven. Aan zijn mede-auteurs de taak het af te maken.
Arthur, oude vriend, je te kennen en met je te werken was een voorrecht. Jij erbij gaf altijd meerwaarde!. Je overlijden is een verlies voor de klimaatwetenschap. Dank voor alles.
Een groot man is ons ontvallen! Ik leerde meneer Rörsch kennen in de comments van De Dagelijkse Standaard, waar de heer Labohm toen nog blogde. Ik verbaasde mij over zijn toegankelijkheid; dat hij ondanks zijn achtergrond en titels, toch steeds de moeite nam om in gesprek te komen met mensen. Dat kon hij echt heel goed. Menig trol kreeg het te heet onder de voeten wanneer Rörsch ten strijde trok. Dat had ook wel iets geestigs. Je kon best met hem lachen.
Later ontdekte ik pas hoeveel last hij had van pijn en slapeloosheid. Dat was triest om te bemerken, maar tegelijkertijd sierde het hem als de grote man die hij was en hoe ik hem zal blijven herinneren.
Gecondoleerd voor familie, vrienden en bekenden.
Helaas heb ik Arthur nooit persoonlijk mogen leren kennen, maar gezien de vele en niet aflatende kritische en positieve bijdragen die ik hier op Climategate van hem heb gelezen, onderschrijf ik het gevoel dat een groot mens is heengegaan.
Niets anders dan veel waardering, respect en lof van mijn kant voor Arthur. Zijn nabestaanden mogen trots op hem zijn.
Voor al zijn nabestaanden, familie en vrienden van harte gecondoleerd met het overlijden van Arthur. Veel sterkte toegewenst.
Fraudespecialist Rörsch: -e-mails Climategate bewijzen de intentie tot bedriegen.
Goed artikel van Edwin Timmer .
Allemaal gecondoleerd met dit enorme verlies voor de klimaatwetenschap .
De prutsers en fraudeurs zullen voor even in hun vuistjes lachen
Ik heb zijn werken met veel plezier gelezen. Een groot, wijs man is heengegaan. Moge hij ons van boven beschermen tegen “den gekke mensch”. Rust in vrede en mijn condoleances aan de nabestaanden.
Verdrietig dit nu te lezen.
Arthur was een vriendelijke man met veel kennis van zaken. Hij was een voorbeeld voor mij vooral door de geduldige wijze waarop hij met de opponenten de discussie aanging. Zijn inbreng in de vele discussies op verschillende fora werden door mij altijd gelezen en deze gaven ook steeds nieuw inzicht zelfs al ontbrak er bij mij de kennis het geheel inhoudelijk te kunnen beoordelen. Ik was ook zeer vereerd om op zijn uitnodiging op deze site een artikel te mogen schrijven. Dit geheel tegen mijn wil maar hem kon ik niet weigeren. Ik zal Arthur missen.
Frans Galjee
Wat een droevig bericht.
Naast zijn geleerdheid, intellectuele dwars- en lenigheid, doorzettingsvermogen en nieuwsgierigheid mag zijn groot gevoel voor humor niet ongenoemd blijven.
Een paar keer mocht ik Arthur in mijn herberg ontvangen. Dat waren zware dagen. Voor hem vanwege zijn zwakke gezondheid; voor mij door de hoeveelheid huiswerk van gewicht.
Dan kreeg je bij het ontbijt vers van de pers een exemplaar van zijn “Science Friction” uitgereikt met de opmerking: “dan hoor ik bij de lunch wel wat je ervan vond”. En met pretoogjes: en vanavond schrijven we dan even een een klimatologen pastiche op de Decamerone.
We spraken over de (on)mogelijkheden met taal de werkelijkheid te beschrijven en hij toonde oprechte interesse in de Hofmannsthalse Chandoskrise (“taalcrisis” in het Duitsland van rond de vorige eeuwwisseling). Kom er maar eens om bij een gemiddelde bèta.
Arthur was inderdaad een goed luisteraar maar ook een begenadigd verteller. Hij putte daarbij uit zijn rijke loopbaan als wetenschapper en bestuurder. Verhalen over zijn bemoeienissen met geheime diensten en bierbrouwers waarin suspence en humor telkens om voorrang streden.
Aan Science Friction moest ik de laatste tijd trouwens regelmatig denken bij de perspraatjes in het kader van het Covid19-verhaal. Ik denk dat ze er bij het RIVM wel hun voordeel mee zouden kunnen doen.
Een fantastisch en vol leven is helaas ten einde; ik kijk met ontzag en plezier op onze ontmoetingen terug en wens Kiki en andere nabestaanden veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.
Ha DWK, ik herinner me de verhalen (na Arthur waren wij ook te gast in jouw herberg). Leuk om weer van je te horen.
Ik sluit mij bij alle oprechte condeolances aan.
Wij zullen hem missen als een echte wetenschapper die heel veel heeft bijgedragen aan het op een eerlijke en begrijpelijke wijze omschrijven van de klimaatproblematiek.
Een wijs man is van ons heengegaan,
Ik wens de naaste familie en vrienden alle sterkte toe met het verlies van hun “Athur”.
Duimpje omlaag…hoe onfatsoenlijk kan je zijn!!!!! Mijn oprechte condoleance!
Zelfs voor een uitgesproken Alpha als ik had Arthur een luisterend oor pen bij de samenstelling van Science Friction, dat helaas uiteindelijk toch niet ook in het Engels is verschenen.
Daar ligt dus een mooie uitdaging voor de uitgesproken Alpha … (Groet van (sinds middelbare school) mede-Alpha.)
De bevlogenheid van Arthur Rörsch heb ik een aantal malen in zijn huis in Leiden mogen beleven, in steeds andere gezelschappen. Steeds weer gaf hij het beeld van een wetenschapper die door zijn hoofdonderwerp op de been werd gehouden. Steeds weer hield hij zijn betoog op een aanstekelijke manier, zonder daarbij ooit vulgaire dingen over zijn tegenstanders te beweren. Voor mij was hij de pilaar waar het Nederlandse klimaatscepticisme heel goed op rustte. Gelukkig is er een flink aantal ook internationale medeauteurs die samen met hem de meest recente en meest uitvoerige klimaattheorie hebben geschreven. Het moet zinvol zijn om ter gelegenheid van zijn overlijden te overwegen of juist in Duitsland een grotere kans op aandacht voor hun werk bestaat, omdat in dat land de gevolgen van een foute wetenschappelijke theorie ervaren zijn, zoals nooit eerder was voorgevallen. Hoe een volk met een minstens normale ontwikkeling en intelligentie totaal misleid kan worden door hun met een zeer foute theorie redding te beloven, hebben de Duitsers zeer pijnlijk ervaren.
Laat, maar niet minder gemeend … RIP
.. en sterkte.aan de familie (en ook een beetje aan ons allen ..)
Via de NRC nam ik kennis van het overlijden van Arthur Rörsch; ik zocht naar het adres van zijn familie om hen te condoleren, vond dat niet, wel deze site en pagina.
Arthur heb ik leren kennen via mijn schoonvader, Rob Schilperoort, waar hij vaak aankwam. Ik herinner mij hem als een aimabele man met een heldere onafhankelijk en kritische geest; in mijn eerste indruk was zijn uiterlijke verschijning wat rommelig en wellicht zelfs een beetje slordig, zijn geest daarentegen was messcherp en begiftigd met een bijzonder gevoel voor humor. Hij kon heel beeldend uitleg geven over zijn vakgebied, zijn grote passie.
Allen die hem dierbaar waren wens ook ik veel sterkte; het zal moeilijk zijn deze leegte een plaats te geven. Bon courage daartoe!
Kleine correctie: Arthur Rörsch was géén klimaatwetenschapper, maar hoogleraar moleculaire genetica en later hoogleraar biochemie.
Even voor alle duidelijkheid:
Een Klimaatwetenschapper is een wetenschapper die het klimaat bestudeerd.
Zo ver ik heb kunnen nagaan bestaat er ook geen wetenschappelijke studie klimaatwetenschapper.
Wel sinds kort klimaatmanager, die zijn in het leven geroepen om de klimaatwetten van het kabinet bij overheidsorganen uit te voeren, van het klimaatsysteem hebben ze geen kaas van gegeten, maar dat lijkt bij veel managers het geval in het bedrijfsleven en vooral de overheid als het om het werk gaat wat daar uitgevoerd moet worden.
Hans Labohm bedankt voor dit initiatief om Arthur Rörsch 2 jaar na zijn overlijden te gedenken met een reeks artikelen van zijn hand.
Bij de reacties kreeg ik het gevoel dat velen denken dat hij nu is overleden, echter goed lezen is blijkbaar ook een kunst.
Ik heb hem zelf niet gekend, maar gelukkig hebben wij bij Climategate.nl kunnen genieten van zijn scherpe geest en daar ben ik hem erg dankbaar voor en dat is voor zijn familie en vrienden een mooie herinnering en ik hoop dat ze daar moed uit putten nu ze al 2 jaar zonder hem zijn.
BestudeerD – ook van een juf les gehad?
Behoort niet elke wetenschapper scepticus te zijn?
Goed om daaraan herinnert te worden, want in zekere raden (councils als het IPCC) ontbreekt het aan skepsis en skeptici, niet-gelovigen. Het is het gemis van onderzoekers van oorzaak en gevolg, mensen die twijfelen. Aan mensen als Arthur Rörsch.
HerinnerT – jongens toch!