13 procent Nederlanders gelooft opwarmingstheorie

WUZ.nl het burgerjournalistieke platfrom van De Telegraaf poneerde gisteren als stelling van de dag: “de opwarmingstheorie van de aarde klopt wel”. Onder 6300 stemmers gaf 13% aan het eens te zijn met deze stelling. 79%  was oneens. Deze resultaten komen aardig overeen met recente Amerikaanse peilingen waaruit blijkt dat Jan met de Pet niet of niet meer in AGW gelooft en wordt ook weerspiegeld in de vaak honderden sceptische reacties op Telegraaf.nl op ieder willekeurig klimaatrelevant artikel. Een analyse van alle open reacties op de stelling van gisteren is vandaag op WUZ te vinden (link).

Cramer plank mis
Met deze toch wel opmerkelijk verhouding (zou die 13% ook ongeluk brengen?) is het niet zoals Minister Cramer gisteren in haar weblog in een reactie op het hoofdredactionele commentaar van Paul Jansen (download) beweerde: “Maar dit alles is aan Jansen cum suis niet besteed. Hun mening hierover is in steen gebeiteld, welk bewijs hen ook wordt aangedragen.” Allerminst zelfs. De Telegraaf heeft weliswaar  nooit de puur alarmistische lijn van de Duitse evenknie Bild gekozen – er waren incidenteel wel eens wat sceptische geluiden te vinden de laatste jaren – maar de krant van wakker Nederland deed verder lekker mee in de bangmakerij. En gelooft ook volop in de groene economie met juist dit jaar twee vaste groene pagina’s in een zaterdagbijlage.

Waarom geen chocoladeletters?
De vraag is eerder: waarom heeft De Telegraaf jarenlang de mening van het overgrote deel van haar lezers goeddeels genegeerd? En waarom durft de krant het tot op de dag van vandaag niet aan om met chocoladeletters over climategate op de voorpagina te komen terwijl die er wel zijn voor schandaaltjes zoals rondom Marco Kroon en de aanvaring tussen Sarkozy en Kroes? In steen gebeiteld is geen mooie beeldspraak, maar laat De Telegraaf nu langzaam ruggengraat tonen ten aanzien van milieu, klimaat en climategate!

Om dit allemaal wat verder in kaart te brengen hieronder een persoonlijk getinte overpeinzing…

Gezellige familiedag
Afgelopen zondag had ik een gezellige familiedag waarop mijn in Amsterdam wonende nicht van 15 jaar  oud – een VWO-scholiere met aanleg voor bèta-vakken en een journalistieke inslag – aangaf: “Mijn moeder kent behalve jou (doelend op mij dus) níemand die niet overtuigd is van opwarming van de aarde door menselijk toedoen”. Ik wees haar op de vaak honderden reacties op klimaatrelevante artikelen op Telegraaf.nl waarvan doorgaans minstens 90% zeer sceptisch is ten opzichte van de AGW-theorie. Het groen-is-poen-geluid zeg maar.

Waarom verbaasde het me niet wat mijn nicht vertelde over haar moeder? Héél eenvoudig omdat zij wel heel mooi past in het plaatje van goed opgeleide stedeling in een witteboorden-werkveld buiten het harde werkleven en buiten de rigeur van zuivere wetenschap. De gerenommeerde klimaatonderzoeker  Richard Lindzen sprak ooit in een radio-interview de  volgende gedenkwaardige woorden:

“You look at the polls, ordinary people see through this, but educated people are very vulnerable”.

Zelf horen deze quote? Volg dan deze link en luister bij 9 minuten en 4 seconden. Lees voor meer achtergronden over enquêtes naar de mate van penetratie van het AGW-geloof in verschillende lagen van de bevolking dit overzichtsartikel van Marc Morano.

Balans
Het zal niet schokkend zijn als ik hier beweer dat “het gewone volk met zijn gezonde boerenverstand” goed vertegenwoordigd is onder  Telegraaf-lezers. Laat de verhouding pro- en  contra-AGW daar dan net iets naar de contra kant liggen ten opzichte van het Nederlandse gemiddelde. In de tweede kamer en in de media was de verhouding lange tijd compleet scheef de andere kant op. Heel voorzichtig komt er nu balans in de journalistiek en in de kamer het is prachtig om dat te volgen.

Hopelijk krijgen journalisten en via hen ook de bevolking steeds meer kennis over de werkelijke stand van het klimaatonderzoek (het is toch heel behoorlijk wat we inmiddels weten ondanks de enorme resterende onzekerheden), want bij onderstaande foto schrijft De Telegraaf op haar WUZ-pagina:

Alarmerende VN-rapporten spreken over smeltende gletjsers op de top van de berg Kilimanjaro in Tanzania. U gelooft echter niet dat de mens daarin een grote rol speelt.

Laat nu juist die krimpende ijskap op de Kilimanjaro wel het gevolg  zijn van menselijk handelen. Namelijk ontbossing. Waarover vanavond een spannende blog van onze wetenschappelijke “zorro” Honest Broker.

Mijn nicht stelde nog een slimme kritische vraag: “Als AGW niet klopt en er een soort wetenschappelijk bedrog gaande is, dan zijn er toch zeker wel principiële wetenschappers die ondanks het verlies van inkomen en status die wetenschap de rug zouden toekeren?” Heel lang piekerde ik op een antwoord. Ik kwam met wat plattitudes zoals: “als je een keer een gezin en een hypotheek hebt doe je dat niet zo gauw” en “de meeste sceptici zijn gepensioneerd of anderszins vrijgesteld”. Tot ik haar op zeker moment stralend aankeek en zei: “C’est moi! Ik was een aanstormend talent in 1991 in de klimaatwetenschap. Pier Vellinga gaf me geld om in Amerika te studeren en hij wilde me na mijn afstuderen wat graag als rechterhand hebben.”

Ik zal spoedig mijn bio op deze site afronden en dan zul je ook zien hoe ik in herfst 1991 letterlijk een blauwe maandag op het KNMI heb gewerkt, ingehuurd door IVM, KNAW en KNMI om een onderzoek naar de stand van de klimaatwetenschap te doen. Dat ik een dermate onbestemd gevoel had over klimaatmodellering na mijn jaar in een gerenommeerde Amerikaanse klimaatmodelleringsgroep (Michael Schlesinger, UIUC), dat ik me op dinsdag bij de bedrijfsarts meldde en op woensdag weer op straat stond. Om twee maanden later een nieuwe carrière als skileraar op te pikken, van waaruit ik me heb ontwikkeld tot vrij schrijvende journalist en wintersportweerman.

Principiële wetenschappelijke dissident
Wat ik mijn nicht nog vergat te vertellen was dat naast mijn eigen persoontje er nog een oneindig veel mooier Nederlands voorbeeld is van een dissidente wetenschapper: we kunnen in Nederland trots zijn op mogelijk de intelligentste, meest eigengereide en principiële thuis “opgesloten” wetenschappelijke dissident tussen China en de Verenigde Staten: Prof. dr. ir. H. Tennekes, de oud-onderzoeksdirecteur van ons KNMI, oud-voorzitter van het Scientific Advisory Committee van het European Centre for Medium-Range Weather Forecasts (volgende week een pareltje van zijn hand op dit blog). Soms hoef je niet ver te zoeken.