Reeds vele malen eerder heb ik aandacht geschonken auteurs die verwachten dat de aarde zal afkoelen in plaats van opwarmen. Zie bijvoorbeeld hier. Hun aantal neemt toe, evenals hun publicaties.
Onder de titel, ‘Zyklenanalyse von Klimadaten’, rapporteerden Horst-Joachim Lüdecke en Carl Otto Weiss bijvoorbeeld onlangs over hun onderzoek naar de invloed van natuurlijke cycli op het klimaat. Zij concludeerden daarbij onder meer:
Als ein aktuelles Ergebnis der guten Wiedergabe von Temperaturreihen über 2500 Jahre durch Sinusfunktionen ist die Annahme berechtigt, dass sich der De Vries / Suess Zyklus [ong. 200 jaar] auch in Zukunft fortsetzt. Dies bedeutet, dass in den nächsten 60 Jahren globale Abkühlung zu erwarten ist . …
Zie verder hier.
Ook Pierre Gosselin schonk een dezer dagen op zijn website aandacht aan een video–presentatie van de Amerikaanse veteraan meteoroloog/klimatoloog, David Dilley, die zich al 42 jaar in verschillende functies met de klimaatproblematiek bezig houdt. Hij was bijvoorbeeld verbonden aan de ‘National Weather Service’ en werkte 20 jaar voor de NOAA (‘National Oceanic and Atmospheric Administration’), een van de instituten die thans de klimaathype voortdurend aanwakkert en daarmee een van de belangrijkste officiële bronnen van het klimaatalarmisme is.
In zijn video–presentatie, ‘Is Climate Change Dangerous?’, behandelt Dilley vele factoren die van invloed zijn op het klimaat. CO2 komt nauwelijks in zijn verhaal voor. Volgens hem is het werkelijke probleem niet mondiale opwarming maar mondiale afkoeling!
Na wat frivoliteiten begint zijn presentatie met wat hij de ‘Earth Climate Pulse’ noemt. Hierbij gaat hij in op de opwarmingspauze van zo’n 18 jaar. Wat is de oorzaak van die pauze, vraagt hij zich af. Het antwoord is volgens hem: natuurlijke cycli.
Vervolgens schenkt hij aandacht aan de bekende grafiek van de temperatuur en CO2-concentratie, die in tandem lijken te stijgen en te dalen, ontleend aan de ijsboring van Vostok (420.000 jaar), die verschillende ijstijden omvat. Het was dezelfde grafiek die Al Gore gebruikte in zijn ‘Inconvenient Truth’. Met veel gevoel voor theater gebruikte die een hoogwerker om de stijging in de laatste jaren aan te tonen. Hij suggereerde dat CO2 de temperatuurstijging veroorzaakt. Maar dat is niet zo. De temperatuurstijging gaat vooraf aan de stijging van de CO2–concentratie in de atmosfeer. CO2 ijlt na. Als CO2 inderdaad een opwarmend effect zou hebben zou men ongeremde opwarming verwachten (run–away global warming). Maar dat gebeurde niet.
Meer recentelijk kenden we een temperatuurpiek 7000 jaar geleden, met 50% minder ijs op de Noordpool. Sindsdien zijn er vijf perioden van opwarming geweest afgewisseld door afkoeling. Maar de pieken van de perioden van opwarming lagen steeds lager (met één uitzondering), zodat er per saldo sprake is van een afkoelingsperiode van 7000 jaar.
Vervolgens zoomt Dilley in op de periode vanaf 800 na Christus. De grafiek laat daarbij zes clusters van pieken zien. Binnen de piekclusters zijn er twee of meer temperatuurmaxima’. Na elke cluster is er afkoeling. Geheel natuurlijk en normaal, aldus Dilley. Daar zitten wij op dit moment ook in.
Dan behandelt hij de klimaatpuls van de aarde – de mogelijke oorzaak van opwarming en afkoeling. Hierbij schenkt hij allereerst aandacht aan de Milankovitz cycli, die worden veroorzaakt doordat de aarde geen cirkelvormige maar elliptische baan om de zon volgt. Vervolgens kijkt hij naar de interactie van de maan aarde en zon, en in het bijzonder de gravitatiekrachten die zij op de aarde uitoefenen. Daar blijken 2–jarige, 9–jarige en 230–jarige gravitatiecycli werkzaam te zijn.
Evenals de aarde in een elliptische baan om de zon draait, draait de maan in een elliptische baan rond de aarde. Als de maan dicht bij de aarde komt dan oefent deze een krachtiger gravitatieaantrekkingkracht op de aarde uit dan wanneer de maan verder weg staat. In een negenjarige cyclus verplaatst de maan zich daarbij van het noordelijke naar het zuidelijke halfrond en terug. De gravitatiekracht op de aarde is sterk, vooral ook op het binnenste van de aarde, dat vloeibaar metaal bevat, de atmosfeer en de oceanen.
De invloed van de maancyclus op de aarde manifesteert zich tevens in de temperatuur, zoals Dilley aantoont.
Vervolgens stelt Dilley dat zowel mondiale opwarming als mondiale afkoeling op de polen beginnen. Voor de uitleg daarvan begint hij bij de ‘conveyer belt’, een stroming in de Atlantische oceaan die warm water naar het noorden brengt. Daarna toont hij wat er met dat water op de Noordpool gebeurt. Gedurende de laatste tientallen jaren zijn er drie warmtepulsen geweest, die het drijfijs hebben doen smelten. De eerste in 1990; daarna in 1989 en 2008. Alle op de pieken van de van de gravitatiecyclus. De pulsen zijn duidelijk zichtbaar in het afnemende oppervlak drijfijs op de Noordpool. Maar de laatste jaren herstelt het ijs zich snel, terwijl de temperaturen onder het gemiddelde blijven – volgens Dilley een indicatie van mondiale afkoeling.
Wat de Zuidpool betreft neemt Dilley overeenkomstige ontwikkelingen waar. Ook die koelt snel af, hetgeen onder meer tot uitdrukking komt in de groei van het oppervlak drijfijs.
Vervolgens gaat Dilley in op de polaire vortex, die de laatste jaren verantwoordelijk was voor warmte en droogte aan de westkust van de VS en uitzonderlijke koude in het oosten. Volgens Dilley gaat het hier om een 26–jarige cyclus. Hij ziet de recente ontwikkeling van deze cyclus eveneens als een voorbode van mondiale afkoeling.
Vervolgens schenkt hij aandacht aan de samenhang tussen maancycli en temperaturen over de laatste duizend jaar, die een verrassende correlatie vertonen.
Aan het eind van zijn presentatie schenkt hij aandacht aan wat losse eindjes, zoals het geknoei met de temperatuurdata die heeft plaatsgevonden door de officiële organen die daarvoor verantwoordelijk zijn, die niet-bestaande 97% consensus en de gevaren van mondiale afkoeling.
Al met al een buitengewoon interessante voordracht, die op gespannen voet staat met de AGW–hypothese (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’). Als Dilley gelijk krijgt, krijgen we binnenkort behoorlijke afkoeling, met alle negatieve gevolgen van dien, zoals mislukte oogsten, honger en sociale instabiliteit, zoals de wereld ook in de Kleine IJstijd heeft gekend.
Zie verder hier.
Het is overigens jammer dat er geen vragen konden worden gesteld na afloop van de voordracht. Maar ik neem aan dat de presentatie tot vele reacties in de blogosfeer zal leiden.
Als ik kon kiezen, zou ik de voorkeur aan opwarming geven. Maar ik vrees dat er niets te kiezen valt.
Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.
https://tamino.wordpress.com/2013/02/25/ludeckerous/
http://rabett.blogspot.de/2013/02/rotten-to-core.html
http://scienceblogs.de/primaklima/2013/02/22/artikel-von-eike-pressesprecher-ludecke-et-al-veroffentlicht-in-climate-of-the-past/
Het gaat binnenkort niet afkoelen en de anlayse van Ludecke is gewoon zo rot als een mispel
De analyse van Ludecke kan onjuist zijn maar veel interessanter is de oorlogzuchtige toonzetting van zijn critici in het licht van mijn laatste blog.
Wellicht dat er ook kanttekeningen te maken zijn bij de details van de analyse van Gosselin maar daar kom ik komend weekend niet aan toe.
Feit blijft wel dat het klimaat al 4,65 miljard jaar aan het veranderen is en dat het aannemelijk is dat het klimaat volgende eeuw ook ietwat verschilt van nu. Daar doet niemand iets aan.
Laten we t maar hopen
“De temperatuurstijging gaat vooraf aan de stijging van de CO2–concentratie in de atmosfeer. CO2 ijlt na. Als CO2 inderdaad een opwarmend effect zou hebben zou men ongeremde opwarming verwachten (run–away global warming). Maar dat gebeurde niet.”
Nee natuurlijk niet want er is een sterke negatieve feedback
https://en.wikipedia.org/wiki/Stefan%E2%80%93Boltzmann_law
er is nog een andere mogelijkheid: CO2 doet gewoon weinig of niets.
1910-1940: T stijgt zonder dat CO2 een rol van betekenis speelt. 2000-heden: CO2 stijgt sneller dan in 1975-2000, maar T is constant of daalt (afhankelijk van tijdreeks). Wat kan beide feiten verklaren? De zon die in 1910-1940 actief was en in 2000-heden juist niet. Zelfs een eventuele lichte T-stijging in 2015 ( en misschien 2016) kan door de zon worden verklaard.
Ik zet alles in op niets,.
Janos, ik denk dat we naar de veranderingen van CO2 en T moeten kijken om te zien wie er leidend is en wie volgt. Gaarne hoor ik je commentaar op de volgende figuur.
https://www.dropbox.com/s/kjmmwej7zvlpnfa/dCO2dT.png?dl=0
Erik – Murry Salby heeft hier altijd een groot punt van gemaakt, er staan ook wel wat filmpjes op Youtube van hem.
Het gaat wederom om tijdschalen ben ik bang. Wij verhogen de CO2 concentratie en daarmee de temperatuur. Dit zie je op tijdschalen vanaf pakweg 10 jaar waarin de temperatuur volgt op CO2. Warme en/of droge jaren beïnvloeden ook de mondiale koolstofcyclus (waarvan de fluxen zomaar 20 keer zo groot zijn als die van onze uitstoot, maar in balans zijn over meerdere jaren) en dan zie je dat CO2 de temperatuur volgt.
Ik heb daar op Marcel Crok’s blog wel eens wat over geschreven.
Wat de ijstijden betreft, dat blijft een verwarrend onderwerp. CO2 kan niet de oorzaak zijn aangezien het de temperatuur volgde zoals Hans zegt, maar dat betekent niet dat CO2 geen effect had toen. De heersende gedachte is dat CO2 de initiële temperatuursverandering volgde en versterkte, en ik zie geen reden om daar aan te twijfelen. Bedenkt dat de ijstijden in beide halfronden ongeveer synchroon liep terwijl je (als CO2 van geen belang zou zijn) zou verwachten dat ze precies het tegenovergestelde patroon zouden hebben.
Guido,
“Wij verhogen de CO2 concentratie en daarmee de temperatuur.”
Echter uit mijn figuur hierboven zien we bij het begin van het Nino jaar 1998 een maximum in de temperatuurverandering, circa 6 maanden later gevolgd door een maximum in CO2 verandering. Dus op deze schaal van maanden lijkt de temperatuurverandering leidend. Dit lijkt toch in tegenspraak met de gangbare opvattingen?
Guido,
Je schrijft: ‘Wat de ijstijden betreft, dat blijft een verwarrend onderwerp. CO2 kan niet de oorzaak zijn aangezien het de temperatuur volgde zoals Hans zegt, maar dat betekent niet dat CO2 geen effect had toen. De heersende gedachte is dat CO2 de initiële temperatuursverandering volgde en versterkte.’
Ik ben van mening dat de ‘heersende gedachte’ onjuist is.
Zie mijn:
http://scienceandpublicpolicy.org/images/stories/papers/other/Labohm-What_is_wrong_with_the_IPCC.pdf
Grafiek blz. 19
Metingen laten geen positieve feed-back zien.
Erik – de heersende mening (ondertussen feit) is dat fossiele brandstoffen de meerjarige trend in CO2 veroorzaken, en de natuurlijke koolstofcyclus zorgt voor ruis waardoor de trend in sommige jaren wat steiler, soms wat minder steil loopt. In het eerste geval is CO2 leidend, in het tweede geval temperatuur / neerslag / zonneschijn / vulkaanuitbarsting leidend.
De makkelijkste manier om dit in te zien is om Figuur 3 uit de link hierboven te doorgronden. Op de y-as de fractie van onze emissies die in de atmosfeer blijft. Jij geeft aan dat in 1997 de temperatuur omhoog ging en daarna de CO2. Dat zie je dan ook, het rode punt bij 1998 is erg hoog. Maar daarna gaat de temperatuur naar beneden maar de CO2 concentratie niet. Hij stijgt minder hard.
Hans – ik zie wel een analogie met het hiaat en het geeft mooi aan hoe verschillend mensen kunnen denken. Jij zal altijd een paar uitzonderingen vinden waarmee je denkt dat de gangbare theorie niet klopt, terwijl ik eerder denk dat uitzonderingen de regel bevestigen, zeker als daar goede redenen voor zijn.
De grafiek die je laat zien gaat over hoe onze aarde uit de ijstijd klom. Omdat de temperatuur omlaag gaat rond 14.000 jaar geleden terwijl de CO2 omhoog gaat trek jij de conclusie dat CO2 geen broeikasgas is, of in ieder geval geen groot effect heeft. Dat zou een valide conclusie zijn als CO2 de enige factor zou zijn die het klimaat bepaald.
Maar dat is niet zo, en dat weet jij ook. Je blog staat er vol van :-) Deze tijd heet ook wel de (Jonge) Dryas, machtig interessant, vraag Bas van Geel maar eens. Grote smeltwater hoeveelheden die in de oceanen kwamen etc. Met andere woorden, er zijn meerdere factoren tegelijk aan het werk. De regel is dat CO2 de temperatuur reguleert en dat er dus een relatie tussen die twee is, en de uitzonderingen zijn er zeker als andere factoren op dat moment belangrijker zijn.
Terug naar de analogie die ik noemde. Voor jou is het hiaat van de laatste pakweg 15 jaar een bewijs dat CO2 (bijna) geen effect heeft. Tegelijk heb je het ook altijd over een belangrijk effect van de zon, waarmee je eigenlijk zegt dat het zou moeten afkoelen. Beide stellingen kan je niet tegelijk poneren, tenzij je zoals Erik suggereert een heel lange vertraging gaat inbouwen. Dus ook hier, de regel is dat CO2 de temperatuur reguleert en dat er dus een relatie tussen die twee is, en de uitzonderingen zijn er zeker als andere factoren op dat moment belangrijker zijn.
Guido,
Je stelt: ‘De regel is dat CO2 de temperatuur reguleert.’
De metingen van de ijsboring van Vostok laten zien dat dat niet het geval is. Over een periode van miljoenen jaren vertonen de (proxy)metingen van de temperatuur en CO2 geen enkele correlatie. Volgens het IPCC kan de temperatuurverhoging van de eerste helft van de 20ste eeuw niet aan CO2 worden geweten.
Kortom, ik verkeer in verwarring.
Beste Guido,
je stelt dat CO2 de temperatuur reguleert. Via een van Janos73 zijn links kan ik laten zien dat in de ijscores de CO2 concentratie tussen 4000 en de 800 jaar naijlt op de temperatuur, maw, dat de temperatuur de CO2 concentratie stuurt. De CO2 stijging nu is dus het verlate gevolg van de temperatuur stijging ten tijde van de Romeinen.
Henkiem,
en jij zegt dat ik niet kan lezen ……
Hans,
“Kortom, ik verkeer in verwarring.”
Dat weten we, jammer dat je denkt dat je het beter weet dan de verschillende wetenschappers ondanks dat je in verwarring bent
Wegens technische moeilijkheden namens Guido.
Hans – kan ik me voorstellen, ik had het duidelijker kunnen zeggen. Met reguleren bedoelde ik niet dat het bepalend hoeft te zijn. Als alle andere factoren constant zijn zal een hogere CO2 concentratie tot opwarming leiden, en vice versa. Als andere factoren niet constant zijn dan zal een hogere CO2 concentratie nog steeds een opwarmend effect hebben maar het netto effect kan beide kanten opgaan
Voor jou is het feit dat er niet altijd een 1:1 relatie tussen CO2 en temperatuur is een reden om te twijfelen aan het effect van CO2. Maar neem nu eens een uiterste, bijvoorbeeld de faint young sun paradox:
Zoals elke ster begon de zon zwakjes, ongeveer 70% van zijn huidige straling. Toch kwam er al redelijk snel vloeibaar water voor. Hoe kan dat? Eén hypothese (niet bewezen) is de vulkaan-verwerking thermostaat:
Als het koud is is er weinig verwering, dus wordt er relatief weinig CO2 uit de atmosfeer gehaald. Maar vulkanisme is relatief constant, onafhankelijk van temperatuur. Dus meer CO2 erbij, minder er af, dus de concentratie neemt toe en langzaam wordt het warmer. We hebben nu dus een heel HOGE CO2 concentratie maar een relatief LAGE temperatuur.
In jouw optiek betekent dat laatste dat CO2 geen opwarmend effect heeft….
Het is dus een kwestie van kijken welke factoren je hebt die het klimaat beïnvloeden, wat die doen op dat moment, en op welke tijdschaal je kijkt.
– Op jaarlijkse schalen zijn het ENSO en vulkanen (aerosolen)
– Op decadale schalen de grotere oceaanstromingen zoals AMO en PDO, de zon, en CO2
– Op eeuw schalen de zon, CO2
– Op geologische schalen plaattektoniek en daarmee de ligging van landmassa, verwering, vulkanen (CO2), etc
– Etc.
De projectie van Ludecke in het blauw en de metingen. Bedenk dat we de laatste 15 jaar een inactieve zon hadden, ENSO en PDO van warm naar koud gingen, en AMO zit nu op het hoogtepunt. De kans dat het gaat afkoelen lijkt mij niet zo heel erg groot. Als iemand het daar niet mee eens is en de daad bij het woord wil voegen door een weddenschap aan te gaan, laat maar weten.
Wat is groot. Puur op gevoel zou ik de kans op opwarming op 70% zetten en afkoeling op 30% 30% is best groot, ik zet in op (geringe) afkoeling. betaald beter uit neem ik aan? :) De zon is minder actief maar ook nog niet zo spectaculair veel minder, dat moet nog komen. Bovendien is volgens mij het directe effect van zonneactiviteit tamelijk gering. ENSO van warm naar koud, maar ook weer niet zo overdreven extreem regime verschil. Als we 2015 alvast mee rekenen dan is het vanaf 1997 toch redelijk in evenwicht denk ik.
Het gaat om tijdschalen denk ik Herman. We hebben het laatste decennium gezien dat projecties geen waarde hebben voor periodes van 10 of 20 jaar omdat de natuurlijke variaties (nog) niet voorspeld kunnen worden. Dus ik zou ook niet al mijn geld op opwarming over 5 jaar zetten.
Wel weten we dat die natuurlijke factoren hoogstwaarschijnlijk binnen een bepaalde bandbreedte blijven. Dus op langere termijn zou ik zeker op 95% opwarming zetten. Op kortere termijn misschien iets minder, maar ook weer niet heel veel aangezien de meeste natuurlijke factoren die we kennen lager dan gemiddeld staan de laatste jaren (m.u.v. AMO).
Ik ben wel benieuwd naar 2015 en hoe dat vergelijkt met 1997 inderdaad.
Kersenpluken. We moeten volgens alarmisten wel naar 1970 – 2000 kijken want dat loopt zo lekker mee met de CO2 concentratie. Maar vanaf 2000 is het ineens niet meer representatief. Guido vindt jij dat ook niet een beetje gek?
Bleeker,
er is geen trendbreuk te constateren tussen 1970-2000 en 1970-nu, temperaturen stijgen net zo hard door en de correlatie met CO2 blijft bestaan.
2015 moet je met 2004 vergelijken (zelfde fase zonnecyclus, nl. dicht bij/na maximum). Een klein lokaal maximum is waarschijnlijk.
2008 is met 1997 te vergelijken, de zon was inactief, en in beide jaren was het koud en kon er op natuurijs worden geschaatst. 2019 is weer 11 jaar later en we zullen elkaar d.v. bij het natuurijs treffen.
Guido,
Ik heb al eens zo’n weddenschap gehad met Bart Strengers. Die heb ik verloren, zij het nipt. Dus even niet opnieuw polonaise.
Iets anders. Ik heb nooit eerder een verhandeling onder ogen gehad, waarin een zo belangrijke rol werd toegeschreven aan de maan. Is daar wel meer over verschenen in de literatuur?
Het was ook meer een plaagstootje Hans. Het blijft zo gepolariseerd; hier wordt te pas en te onpas het hiaat van stal gehaald om de modellen in een kwaad daglicht te stellen, “de observaties stroken niet met de projecties dus zijn de modellen fout” maar Ludecke komt wel weg met een projectie die vanaf ongeveer 2000 keihard naar beneden gaat. We hebben allemaal last van bias confirmation, maar soms is het goed om je dat ook weer even te realiseren :-)
De maan? Ikzelf zie niet in hoe die iets met de stralingshuishouding van de aarde te maken heeft en ik ken ook geen literatuur daarover. Maar dat zegt natuurlijk niet alles.
Guido,
Het blijft natuurlijk een interessante hypothese: die maan. Het is een volstrekte ‘outlier’.
Maar het grappige is dat de metingen zo mooi met elkaar overeenkomen. Is dat dan toeval? Is het ‘cherry-picking’? Of zijn er fouten in de metingen?
Dilley heeft 42 jaar ervaring en heeft bij gerenommeerde instituten gewerkt. Dat wekt toch enig vertrouwen dat hij geen onzin vertelt.
Kortom, het is de moeite waarde om gaten proberen te schieten in zijn verhaal. Want zo werkt dat nu eenmaal in de wetenschap.
ik ken ook geen voorbeeld, behalve dan natuurlijk eb en vloed.
Maar puur praktisch gezien: met de maan heb je er weer een cyclus bij en dus een mogelijkheid tot beter fitten, al mankeert een inhoudelijke basis.
Wim,
Ja, ik denk dat je in beginsel gelijk hebt. Maar de grafieken van Dilley tonen de maancyclus en de temperatuur. Hij toont geen andere forceringen. Dat is m.i. uniek.
Voor zover ik weet hebben Piers Corbyn en wijlen Ernst Georg Beck ook aandacht aan de maan geschonken. Piers Corbyn claimt dat zijn model voor lange termijn weersvoorspellingen ook rekening houdt met de invloed van de maan. Maar hoe precies, blijft het geheim van de smid. Hij verdient er zijn brood mee.
Wijlen Ernst Georg Beck meende aan het eind van zijn leven ook een verband te hebben ontdekt tussen de invloed van de maan en fluctuaties in de CO2-concentratie in de atmosfeer (althans voor zover ik mij herinner). Maar door zijn dood heeft hij dat onderzoek niet kunnen voltooien.
Kan je hier iets mee?
http://joannenova.com.au/2013/06/can-the-moon-change-our-climate-can-tides-in-the-atmosphere-solve-the-mystery-of-enso/
Of deze
http://www.pnas.org/content/97/8/3814.long
“A well defined 1,800-year tidal cycle is associated with gradually shifting lunar declination from one episode of maximum tidal forcing on the centennial time-scale to the next. An amplitude modulation of this cycle occurs with an average period of about 5,000 years, associated with gradually shifting separation-intervals between perihelion and syzygy at maxima of the 1,800-year cycle. We propose that strong tidal forcing causes cooling at the sea surface by increasing vertical mixing in the oceans. On the millennial time-scale, this tidal hypothesis is supported by findings, from sedimentary records of ice-rafting debris, that ocean waters cooled close to the times predicted for strong tidal forcing.”
Herman,
Fascinerend!
Hartelijk dank!
ja fascinerend, maar ook logisch en meen ik niet van belang voor de korte termijn, een aantal decennia, op z’n hoogst een paar eeuwen.
Wim,
Ja, dat haal je eruit. Des te meer reden om de moeite te nemen om gaten te schieten in het verhaal van Dilley. Maar dan heel nauwkeurig.
Hans, dat verhaal heb ik gemist. Heb je naam of link?
Wim,
Je schrijft dat je het verhaal hebt gemist. Ik bedoelde zijn presentatie in de video. Nu duidelijk?
zeker. Ik zal er naar kijken. De 9-jarige maancyclus lijkt me het belangrijkst.
Tijdens ijstijden is de aardbaan om de zon 6% excentrisch, in interglacialen vrijwel 0%.
Cyclus zo’n 100.000 jaar.
david, ik zie de andere verdeling van de zwaartekracht op aarde daarvoor als oorzaak. Wordt de maan niet een beetje meer naar Antartica ’toegetrokken’?
dit trek ik terug. het effect is veel te klein.
Dat artikel van Lüdecke een paar dagen geleden in Eike trok ook mijn aandacht ; ik refereerde er in een reactie al naar.
Andre Bijkerk komt het komende weekend nog niet aan bestudering, ik hoop spoedig daarna wèl, ik kijk er naar uit!
Ik redeneerde voor mezelf, dat als het klopt wat Lüdecke stelt, we nu ongeveer op de top van een golf zitten, zie zijn figuur 3 of 4.
Wat betreft de huidige temperaturen: Wat ik links en rechts zie zijn allemaal lineaire regressies, maar ik denk dan dat een benadering met een parabool of stukje van een sinus lijn wel eens een betere correlatie zou kunnen opleveren en daarmee een extra aanwijzing voor de afkoeling. Ik geef toe, deze wiskunde is niet direct ‘mijn ding’, dus zeg het maar.
De cycli van 2 en 9 jaar van Dilley kan Lüdecke niet meenemen omdat dat te veel ruis zou geven, denk ik, de cyclus van 230 jaar van Dilley zal wel te zwak zijn voor de methode Lüdecke.
Terzijde, ik vermoed dat Lüdecke (of ik?) kleurenblind is in zijn toelichting op zijn figuur 1, grap.
G_: ja, een sinus-achtige curve, maar alleen het positieve deel ervan (dus de halve periode) en ook nog eens links en rechts van de top verschillend qua amplitude. Natuurlijk veel beter om te fitten dan lineaire regressie. Je moet ze dan wel achter elkaar schakelen, per 11 jaar etc..
Maar ja, wie gaat dat doen? (ik niet).
Wim,
Roy Spencer heeft ook een tijd lang zijn grafiek van de satelliettemperatuurmetingen opgeleukt met een sinusachtige curve – voor zover ik mij herinner ‘for amusment’, of woorden van gelijke strekking. Maar de laatste tijd doet hij dat niet meer.
De theorie van Dilley behandelt de aarde als een gesloten temperatuursysteem dat alleen door de maan en oceaanstromen
wordt gestuurd. Een belangrijk punt: de AMO geeft in 3 jaren opwarmingspulsen (1990, 1999 en 2008) en daardoor smelt veel
N-pool-ijs en dat geeft eveneens gelijk global warming.Dat lijkt me sterk. En dan slaat het plotseling zeer recent om en krijgen we ‘ineens’ global cooling. Zou dat niet pas in 2017 kunnen? (periode is 9 jaar). Heel kort, te kort door de bocht lijkt me.
Bovendien, zijn beschrijving van de ontwikkeling van het arctische ijs klopt m.i. niet. In de impulsjaren 1990, 1999 en 2008 gaat het ijsopp. namelijk niet gelijk dalen. Dat gebeurt pas jaren later in resp. 1995, 2003 en 2011/12.
Tja, ik zou het nog beter moeten bekijken, maar daar ontbreekt me de moed voor, en de zin. Is er ergens een ‘echte’ expert te vinden?
Wim,
Dank! Dat brengt ons toch weer een stapje verder.
Ik heb ook de mening van Guido gevraagd. Misschien dat hij er nog zijn licht over wil laten schijnen – eventueel met inbreng van zijn professionele collega’s?
http://icecap.us/index.php/go/joes-blog/climate_similar_to_the_1800s_within_the_next_15_years_first_stage_of_global/
Nog maar 8 jaar te gaan voor een afkoeling van 1C.
lol
janos, hier heb je gelijk.
De lezing van Dilley is zeer de moeite waard!
Kan ik nu concluderen dat het klimaat grotendeels wordt aangestuurd door onderzees vulkanisme, dat getriggerd wordt door zon- en maanstanden en de wisselende excentriciteit van de aardbaan?
Het leuke is dat ik voor het eerst een verklaring hoor van de voorbije warmteperiodes en de kleine ijstijd. Kijk, kijk.
David, misschien heb ik iets gemist, maar is dit iets wat er mee heeft te maken:
http://www.eike-klima-energie.eu/climategate-anzeige/unbequeme-studie-untermeerische-vulkanaktivitaets-schwankungen-koennten-das-klima-aendern-modelle-vielleicht-falsch/
?
Daar wordt weer verder verwezen naar andere sites.
ik dacht dat Dilley juist de afwijking in de baan van de maan (in een periode van 9 jaar gaat die afwisselend naar het noordelijk en het zuidelijk halfrond) als motor van ‘alles’ ziet. En niet vulkanisme, maar invloed op eb/vloed en golfstroom (AMO) zijn essentieel.
en verschuiving van hoge/lage-druksystemen.
Hans, Herman, Wim en anderen, jullie discussie over de zon-aarde-maan invloed op ons klimaat maken ook mij ‘prettig gestoord’!
Maar ik zou graag met de ‘Lüdecke-methode’ naar al die cycli willen kijken:
Hij zoekt naar klimaatcycli zonder zich daarbij druk te maken om wat voor cyclus het gaat of wat de oorzaak is, stuk gemakkelijker.
Het voordeel is dat hij er in beginsel geen enkele vergeet, althans dat is min of meer in de methode ingebakken.
Een van de aspecten waar L om heen gaat is dat veel cycli helemaal niet sinusvormig zijn maar veeleer een smalle piek hebben. Denk bijvoorbeeld aan de ENSO’s El Ninõ en zijn zusje. Hoe smaller de piek, hoe meer links en rechts daarvan ‘hulp harmonischen’ nodig zijn, die de amplitude van de echte piek verkleinen en ook nog eens op ruis gaan lijken.
Bij weergave met een staafdiagram zijn het op (bijna) regelmatige afstanden niet meer dan piketpaaltjes.
Dat is meteen het tweede bezwaar, namelijk de cycli met een lage amplitude worden op zijn manier moeilijk gevonden.
Er zullen ongetwijfeld meer problemen zijn. Ik hoop dat mijn inzicht enigszins klopt, ik ben tenslotte niet meer dan de stuurman aan de wal.
Ik heb het idee dat met de huidige rekenkracht en hulpmiddelen een algoritme te vinden is waarmee men verder kan komen dan de onderhavige methode L.
een andere onvolkomenheid van Dilley is dat hij met VS-data werkt. Ik denk dat je met de Hadcrut4 data niet gemakkelijk een 9-jaar-cyclus kunt vinden. Trouwens, met zijn data volgens mij ook niet, maar wie dat anders ziet…..zie link…………..
http://berkeleyearth.lbl.gov/auto/Regional/TMIN/Figures/north-america-TMIN-Trend.pdf
deze link is denk ik beter:
http://berkeleyearth.lbl.gov/auto/Regional/TAVG/Figures/united-states-TAVG-Trend.png
sorry mensen, maar opnieuw een link.
http://icecap.us/index.php/go/joes-blog/climate_similar_to_the_1800s_within_the_next_15_years_first_stage_of_global/
de voorspelling van aug. 2008 voor de jaren 2008/9 ,zie 4-de alinea, is totaal niet uitgekomen.
Dit doet wat mij betreft de deur dicht.