Kees le Pair glipt door de censuur met rationeel stuk over windenergie
De voormalige kwaliteitskrant NRC Handelsblad ligt doorgaans op redactionele ramkoers richting Duurzaam Avondland, in de geest van ‘hoeraah, windturbines voor een schoon klimaat.’ Afgelopen weekend mocht de komst van 5 offshore-miljardenversnipperaars nog bejubeld worden. Maar gisteren mocht natuurkundige Kees Le Pair dienen als rationele excuustruus om vooral die postmoderne koers te handhaven -‘als het goed voelt en iedereen zegt het elkaar na is het waar’ -in de redactiekolommen. This is my truth, tell me yours.
Voor nieuwkomers op Climategate.nl: Kees le Pair zit in dat sinistere complot met onze energie-ontkenner Thorium Theo Wolters, dat duistere oliemannen financieren om het klimaat te ontkennen. Althans, zo denkt het gemiddelde redactieteefje bij NRC Damesblad, Trouw of erger over ons. Le Pair doet namelijk wat de mainstream-journalistiek nalaat, zwarte zwanen als Keulemans bij de Volkskrant en Rozendaal bij Elsevier uitgezonderd. Hij pakt cijfers van rendement en opbrengst van windturbines er bij, zoals in Ierland, pakt de calculator er bij en kijkt vervolgens: hoeveel fossiele brandstof spaart het bijplaatsen van windturbines nu uit?
Immers, dat is toch het belangrijkste argument achter het Energieakkoord, het verdrievoudigen van het aantal windturbines, dat wat kosten mag: 70-100 miljard euro, de grootste staatsuitgave in de geschiedenis van Nederland, zonder enige kritische vraag van de Meer Europa-Meer Duurzaam-applausmachine in Den Haag, de Twitterkamer.
Een rekenmachine is voldoende om alle (pseudo)groene energie ten grave te dragen
Wat de overheid en milieuclubs steeds doodzwijgen is het rendementsverlies, door het plompverloren inpassen van wisselvallige windstroom in de energievoorziening. Immers, onze elektriciteitsleverantie blijft betrouwbaar doordat KERNcentrales, gas- en kolencentrale een vaste basislast leveren. Het gemiddelde redactieteefje van NRC Damesblad denkt nu vast al ‘ja duuuhh, lekker belanguhrijk ik wil duurzaamheid voor een beter en schoon klimaat, nou dan heb ik zoiets van, huppel huppel laifstail..’.
Maar daar zit nu net de crux. Die fossiele centrales moeten – op straffe van een boete- afregelen op de onbalansmarkt, zodra windturbines plotse overschotten met voorrang op het net dumpen. Die windvaantjes krijgen namelijk voorrang. Dat kost rendement en betekent dus per eenheid geleverde elektriciteit dat zij MEER brandstof moeten verstoken. Tientallen procenten meer. Dus zonder opslagcapaciteit zijn windturbines NOG minder rendabel dan ze al waren.
Het gemiddelde NRC redactieteefje zal dan hun evangelist Jan Rotmans citeren, ‘nou duswelbeswel, die fossiele centrales kunnen gewoon niet op tegen schone groene stroom’.
De VWN-workshop met Nordhaus. Nordhaus veegde de vloer aan met mainstream-journalisten, die consequent het nominale vermogen van windturbines en zonnepanelen als daadwerkelijk geleverd vermogen overschrijven
…bij ingewijden is het al lang bekend, maar ach…
Immuniteit voor technische argumenten is een belangrijk kenmerk van de moderne ‘kwaliteit’-journalistiek. En we gaan natuurlijk vrolijk door met de bouw van de miljardenversnipperaars die windturbines zijn. Voor het schone klimaat. Ecomodernist Ted Nordhaus brandde vorige week in De Balie ook nog de kwaliteit af van de zelfbenoemde kwaliteitsjournalistiek. Milieujournalisten zouden schrijven alsof ze in dienst waren van Greenpeace. En consequent schrijven journalisten het nominale vermogen over dat de windustrie opgeeft, in plaats van de daadwerkelijk geproduceerde stroom.
Zodat ze kunnen roepen dat ‘Denemarken het al bewijst dat je voor 30 procent op groene stroom kunt draaien’. Terwijl het land zit ingepast in een net met Noorwegen (hydropower) en Zweden (kernstroom) dat de wisselvallige windstroom van de Denen buffert. Tel je inpassingsverliezen er bij, dan komen de Denen niet hoger dan 9 procent. Aldus Nordhaus. Een echte nerd, die ook gewoon zijn rekenmachine pakt. Net als Le Pair, die dat ook al eerder voorrekende.
En dan blijven de redactieteefjes jubelen: ‘zie je wel, Denemarken bewijst, we kunnen het als we maar geloven’.
Maar dan heeft Kees Le Pair het toch even mogen zeggen, voor wat het waard was. En laten we dan nu als de bliksem die windturbinefarms in de Noordzee planten. Voor een schoon klimaat en de duurzaamheid, en als we maar geloven kunnen we in 2030 op windenergie draaien, gratis schone stroom.
Want als het goed voelt, dan is het waar. En dan heb ik zoiets van, ja, duhhh :-)
Voor een goed gevoel hoef ik slechts ’s ochtends in de natuur te lopen, ik heb geen idealen of andere slechte ideeen nodig
Een goed gevoel mag ook wat kosten
Nu heeft NRC haar imago als kwaliteitskrant weer gered. Zie je wel, wij bieden ook ruimte aan andere geluiden, wat zijn wij toch een objectieve kwaliteitskrant. En dan pleiten ze straks weer voor juridisch bindende akkoorden in Parijs en de overdracht per 2020 van 100 miljard dollar klimaatschuld-gelden van Westerse landen naar NGO’s in Afrika en andere subsidieparaplu-staten ‘die geen schuld hebben aan DE klimaatverandering (automatisch vertaald als het rampscenario van milieuclubs), maar die wel de zwaarste prijs betalen’. Het groene klimaatfonds, dat op voortouw van Nederlandse onderhandelaars in Kopenhagen was bedongen, maar op Nederland na bijna geen donateurs kent en nog 99 miljard dollar te kort komt. Voor 2020.
Voor onze idealen. Wat zijn wij idealistisch/vol slechte ideeën en enorme omwegen om een goed gevoel te krijgen over ons eigen leven.
En nu ik dit heb geschreven zullen de Freudiaanse analyses vanzelf in de reacties verschijnen. “nou ik lees veel boosheid en frustratie”, van die linkse metromensjes die mijn humor niet vatten. Voor een goed gevoel hoef ik niet de gehele energievoorziening van ons land te slopen, lasten van mijn medeburgers te verzwaren en allerlei groene rampentaal uit te slaan. Ik hoef alleen maar ’s ochtends vroeg met de terrier door het herfstbos te lopen, de ratelzang van de roodborstjes te horen, de geuren van rottende bladeren te ruiken, de met dauwdruppels behangen spinnenwebben te zien die als bruidssluier van de dood over bomen en takken hangen.
En dan denk ik: wat is de wereld mooi! Idealisme is kortom een eufemisme voor slechte ideeën. De echte wereld voor je neus. het sensuele en sensitieve is vele malen wonderlijker en een betere bron van inspiratie dan je beperkte fantasie.
Oeroud is de wereld, boven onze bevatting
Centre Parcs voor kabouters
Fries boerbos bij ochtendlicht
Boven het stuk staat dat windmolens geen brandstof besparen maar ik in het stuk wordt gesproken van 71%. Volgens berekening dan want meten doen we niet. En dat laatste is absurd. Klimaatverandering, het grootste probleem op Aarde volgens velen, duurzame energie de oplossing. Waarom zouden we het resultaat meten? 71% valt nog best mee.
Nog een keer lezen Herman, geen verwarring trachten te stichten.
Windmolens besparen geen brandstof, dat is een bekend verhaal vanuit 2011 door LePair op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=tDmGoLikUtM
Ook het CPB is in 2014 vernietigend over windenergie in NL: http://climategate.nl/2014/10/05/journaal-ontsteekt-de-bom-onder-het-energieakkoord/
Een meer feitelijk juiste kop zou zijn: brandstofbesparing windturbines nog lager dan voorgespiegeld
Automatisch volgt daar uit
– grootschalige bouw windturbines wordt NOG duurder dan voorgespiegeld
– die kosten wegen niet op tegen de winst
Dat is puntje 2 in mijn 4-punten spraakverwarring natuur en milieu: hoeveel goed kunnen we doen per uitgegeven euro
Herman verwart puntje 1 (hoe gevoelig is het klimaat voor extra CO2, het wetenschappelijke debat) alvast weer met puntje 2, het economische debat. Dat doet overigens bijna iedereen en zo lullen we al jarenlang heerlijk langs elkaar
Geen idee wat die opmerking over klimaatgevoeligheid nu met dit onderwerp te maken heeft.
Hoeveel besparing er verwacht wordt door de windmolen liefhebbers weet ik niet. Niemand heeft het daar over, blijkbaar wil niemand dat weten. Ik wil dat wel weten. Miljarden uitgeven en dan niet het resultaat meten is absurd naar mijn idee. Neemt niet weg dat 71% brandstofbesparing niet hetzelfde is als geen brandstof besparing. Had ik een verwachting? Nee, ik had geen idee. Maar 71% klinkt nog niet eens zo slecht. Heb je wel Hydro bij nodig.
Herman, als je goed leest komt in NL het verlies aan fossiele brandstofbesparing op 76% en als de ontbrekende waterkracht opslag compensatie in NL en de bouw/onderhoud van de windmolens (op zee/ land) meeneemt, dan wordt dat verlies nog hoger. LePair heeft dat eerder geheel voorgerekend, dat kon niet in de 2 kolommen van het NRC: http://www.clepair.net/windgeheim.html
Bewust onbenullig reageren is je sterkste zijde?
Beste Turris, We bespreken het NRC artikel en dat lees ik. Wat daar staat is het volgende :
“Bij een eerlijke vergelijking daalt de besparing niet tot 80 procent maar tot 71% ” Zie je dat staan beste Turris?
Wat ik alhier al heb toegevoegd en ook in het artikel staat: ‘ dan heb je er wel hydro bij nodig’ Verder staat vermeld : Dit is op basis van berekening, niet op basis van meting. Ook le Pair heeft geen metingen. Wat we wel mogen aannemen is dat voor Nederland het ongunstiger zal uitpakken.
Mijn commentaar is verdwenen????
Het ging over het wisselend aanbod van windenergie.
Dat zou in specifieke gevallen 30x groter kunnen zijn dan beweerd wordt.
Heeft te maken met het onjuiste gebruik van een gemiddelde windsnelheid per dag door ook die windsnelheden mee te nemen die buiten de cut-in en cut-out waarden vallen.
In werkelijkheid houden de meeste reageerders zich hier nog keurig in.
Want windenergie is een parasiet van de elektriciteitscentrales. En van parasieten is bekend dat ze uiteindelijk de gastheer doden als hun aantal te groot is geworden.
Alleen de NUONs etc kunnen de netspanning stabiel houden, stoppen ze ermee dat is het met ons afgelopen. De (inter) nationale inzet op renewables (unreliables) staat gelijk aan een poging tot genocide: er kan nooit genoeg energie worden opgewekt (voor voedsel etc)
Met alleen molens en PV’s kunnen geen nieuwe molens en PV’s worden gebouwd (mijnbouw, zeldzame metalen, chemie, beton…) kan geen transportsysteem worden gehandhaafd zodat de oogst net als vroeger deels verrot is voor het de markt bereikt.
Ik sluit me bij Herman aan: blijf bij het stuk in NRC voor wat de discussie betreft, mijn column er omheen is gewoon puur om het schrijven over steeds dat zelfde windmolengezeur een beetje interessant te houden. Geen klimaatdiscussies enz
Terwijl het me geen ene vrouwenbil interesseert, die hele windmolendiscussie, maar ja: iemand moet het vuile werk opknappen
Weers/windverwachting voor de komende week:
http://nos.nl/teletekst#704
De 30% verlies is belangrijk, omdat dit de eerste keer is, dat een overheidsinstantie toegeeft, dat er tegenvallers zitten in het windmolenverhaal. Die 30% moet gezien worden als het eerste schaap, dat aarzelend over de dam komt. Zie de passages na de 70% in het verhaal van Kees lePair. In Nederland komt een berekening gebaseerd op de Ierse gegevens tot een verlies van 82% wanneer de bijdrage van windstroom 25% zal zijn aan het eind van het Energieakkoord.
Precies, want het artikel stopt niet bij die constatering van 71%. Ik was ook even verwonderd.
Verder, wat in alle jubelverhalen wordt vergeten, is de rol van de petrochemische industrie in de energiestromen. De IEA heeft prachtige diagrammen die je beslist moet bewaren.
http://www.iea.org/Sankey/index.html#?c=Denmark&s=Balance
en: http://www.iea.org/Sankey/index.html#?c=Denmark&s=Final consumption
In mijn rapport hanteerde ik toen nog de cijfers voor 2011. Voor totale productie en import was het aandeel wind en zon 2,4%. Voor consumptie was dit 0,07%. Hierin lijkt geen dramatische verandering te zijn ingetreden in 2012. De bescheiden rol van hernieuwbaar is ook wel in lijn met het prestatieniveau ervan.
De wal zal het schip keren!
Voordat de 10.000 megawatt capaciteit aan windmolens geplaatst is zal blijken dat zeker gedurende de daluren minus de must run capaciteit van de centrales de wind energie niet in het Nederlandse net opgenomen kan worden.
Dus windmolens stoppen of tegen dump prijzen de energie uitvoeren.
De Sustainable Energy Authority of Ireland meldt een besparing aan brandstof en CO2 uitstoot van 80%. Fred Udo ontdekte dat ze via een truc, meer gebruik van enkelvoudige gasturbines met een laag rendement, te optimistisch zijn. Hun uitkomst zou 71% moeten zijn. Maar zij berekenden het brandstofverbruik. De Ierse ingenieur Wheatley vergeleek berekende brandstofcijfers met het daadwerkelijke brandstofverbruik. Indien je de laatste gebruikt, kom je op een besparing van 54%. Dat geldt voor 15,3% wind in de totale elektriciteitsproductie. Ons energieakkoord mikt op 25% windstroom. Dat brengt het verlies (46%) op meer dan 75% straks voor ons. Dus een besparing van minder dan 25%. In de Ierse cijfers is niet meegenomen dat het bouwen, installeren en aansluiten van de molens 7% van hun nettoproductie vergt. Trek je die af, dan is de te verwachten besparing minder dan 18%. Omdat de precieze cijfers daarvan niet bekend zijn is bij die 18% nog geen rekening gehouden met:
1. Energie nodig voor net uitbreiding.
2. Energie voor verwarming en elektronica indien geen wind.
3. Energie voor onderhoud.
4. Energie voor ontmanteling na ~ 15 jaar.
5. Achteruitgang opbrengst tijdens levensduur (1,6% per jaar).
6. Transport en conversie verlies bij parken ver van bestaand net.
Daarom mijn verwachting: de windmolens besparen helemaal geen brandstof en verminderen de CO2 uitstoot niet.
Beste Kees,
bedankt voor je toelichting. Maar ik ben bang dat het allemaal nog net iets beroerder uit gaat vallen. Vanwege subsidies, worden molens vele jaren eerder dan hun levensduur verwacht, vervangen. Met subsidie. Krijg je het volgende scenario: molen geplaatst en in bedrijf genomen. Twee jaar later: gondel vervangen, met subsidie, omdat de nieuwe 10% voordeliger is. Twee jaar later, gondel vervangen door een met 0,5 maal de capaciteit, omdat daar subsidie voor is. (zelfde model, maar met aangepaste regelkast). En u denkt dat ik dit verzin? Het is allang verzonnen, en door ons betaald.