Onder de titel, ‘Global Warming and the irrelevance of science’, publiceerde de ‘Global Warming Policy Foundation (GWPF)’ onlangs een rapport met daarin de tekst van een recente lezing van de gerenommeerde Amerikaanse klimaatscepticus Richard Lindzen (afbeelding boven) in het Ettore Majorana Centre in Erice (Sicilië). Ettore Majorana was een beroemd Italiaans theoretisch natuurkundige, die op jeugdige leeftijd in maart 1938 onder mysterieuze omstandigheden tijdens een bootreis van Palermo naar Napels is verdwenen.
In zijn voordracht gaat Lindzen dieper in op een aantal belangrijke thema’s, die ook al in zijn eerder werk aan de orde zijn gekomen, zoals de dominante invloed van de overheid middels brede subsidiestromen op de inhoud en richting van het wetenschappelijk onderzoek, waaraan het gevaar van politisering van de wetenschap kleeft.
In many fields, governments have a monopoly on the support of scientific research. Ideally, they support the science because they believe objective research to be valuable. Unfortunately, as anticipated by Eisenhower in his farewell speech from 17 January 1961 (the one that also warned of the military–industrial complex), ‘Partly because of the huge costs involved, a government contract becomes virtually a substitute for intellectual curiosity.’ Under these circumstances, when the government wants a particular scientific outcome the ideal arrangement is vulnerable.
However, as I hope to show, the problem is not simply bias. Rather, the powers that be invent the narrative independently of the views of even cooperating scientists. It is in this sense that the science becomes irrelevant. This was certainly the case in the first half of the twentieth century, where we just have to look at Lysenkoism in the former Soviet Union, social Darwinism and eugenics throughout the western world, as well as the unfounded demonisation of DDT in the 1960s. Each phenomenon led to millions of deaths. And, in each case, the scientific community was essentially paralysed, if not actually complicit.
Will climate catastrophism join this list? It appears so. The position of the policy world is clear. Here is President Obama’s constant refrain:
Climate change is contributing to extreme weather, wildfires, and drought, and that rising temperatures can lead to more smog and more allergens in the air we breathe, meaning more kids are exposed to the triggers that can cause asthma attacks.
Vervolgens geeft hij een overzicht van de punten waarop een grote mate van overeenstemming bestaat tussen wetenschappelijke protagonisten en antagonisten van de menselijke broeikashypothese (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’).
None of this is controversial and none of this actually implies alarm. However, in the policy world, as emerges from virtually any reading of the current political discourse, sometimes referred to as CAGW, catastrophic anthropogenic global warming and its attendant media coverage, the innocuous agreement is taken to be equivalent (with essentially no support from observations, theory or even models) to rampant catastrophism. There are numerous examples of the issuance of unalarming claims, regardless of their validity or lack thereof, that are interpreted as demanding immediate action.
Een van de geliefde thema’s van Lindzen is de onbeduidendheid van de opwarming die de afgelopen 150 jaar heeft plaats gevonden. Daarbij vergelijkt hij de 0,8 graden C opwarming met de temperatuurschommelingen in Boston gedurende een aantal dagen in februari en maart 2013.
Some charts from the weather page of the Boston Globe of 12 March 2013 – any other date would serve as well – illustrate how small the changes really are. In the attached figure we see the high and low temperatures for each day in the preceding month (black), the average high and low temperature for each date (dark grey) and the record high and low temperature for each date (light grey). The width of the black horizontal line corresponds to the change in the global mean temperature anomaly over the past 150 years.
Vaak wordt er paniekerig gedaan over de gevolgen van opwarming, maar …
Although it has become commonplace to fear warming, it is worth noting that the approximately 1◦C warming since the 19th century has been accompanied by the improvement of all indices of human welfare, including environmental quality.
Inderdaad, nooit in de menselijke geschiedenis heeft er zó veel welvaartstoename plaatsgevonden als in de afgelopen 150 jaar.
Wie hebben belang bij het aanjagen van de opwarmingshysterie?
Of course, scientists are hardly the main beneficiaries. The current issue of global warming/climate change is extreme in terms of the number of special interests that opportunistically have strong motivations for believing in the claims of catastrophe despite the lack of evidence. In no particular order, there are:
• Leftist economists for whom global warming represents a supreme example of market failure, as well as a wonderful opportunity to suggest correctives.
• UN apparatchiks for whom global warming is the route to global governance.
• Third World dictators, who see guilt over global warming as providing a convenient claim on aid, in other words the transfer of wealth from the poor in rich countries to the wealthy in poor countries.
• Environmental activists, who love any issue that has the capacity to frighten the gullible into making hefty contributions to their NGOs.
• Crony capitalists, who see the immense sums being made available for ‘sustainable’ energy.
• Government regulators, for whom the control of a natural product of breathing is a dream come true.
• Newly minted billionaires, who find the issue of ‘saving the planet’ appropriately suitable to their grandiose pretensions.
• Politicians, who can fasten on to CAGW as a signature issue where they can act as demagogues without fear of contradiction from reality or complaint from the purported beneficiaries of their actions (the wildly successful London run of ‘Yes, Prime Minister’ dealt with this).
• etc., etc.
All of the above special interests, quite naturally, join the chorus of advocates.
In het verleden hebben Dick Thoenes, Simon Rozendaal en ik ook aandacht aan dit thema geschonken in ons: ‘Man-Made Global Warming: Unravelling a Dogma.’ Voor een bespreking daarvan zie hier.
Maar zelfs velen van de meest fervente aanhangers van de AGW–hypothese onder de mainstream klimatologen behoren niet tot de catastrofisten.
To state that climate change will be ‘catastrophic’ hides a cascade of value-laden assumptions which do not emerge from empirical or theoretical science. Even Gavin Schmidt, Jim Hansen’s successor as head of NASA’s Goddard Institute of Space Studies, whose website, Realclimate.org, is a major defender of global warming, does not agree with claims of extremes.
General statements about extremes are almost nowhere to be found in the literature but seem to abound in the popular media … It’s this popular perception that global warming means all extremes have to increase all the time, even though if anyone thinks about that for 10 seconds they realise that’s nonsense.
Toch suggereren politici, de media en de milieubeweging vaak dat het vijf voor twaalf is.
[That] has very serious implications for proposed policies alleged to deal with global warming, such as the restriction of access to electricity for the 1.3 billion human beings currently without it, and the increased poverty for billions more, with obvious implications for health and longevity, not to mention foregoing the well-established agricultural benefits of added carbon dioxide, a chemical essential to life as we know it rather than a pollutant. It is clear that the issue of climate does constitute an emergency. However, as is so often the case, the emergency does not arise from science and technology, but rather from politics.
It is worth examining whether science can play a role in the mitigation of this emergency. It is doubtful whether the answer will consist in research grants. However, science has much at stake. Its hard-earned raison d’etre as our most effective tool for objective assessment is being squandered, and with it, the basis for public trust and support.
If we do nothing to stop this insanity, science will rightly be regarded as just another racket. This might just be more collateral damage than we can readily afford.
Aldus Richard Lindzen.
Lees verder hier.
Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.
Probleem ligt niet bij de wetenschap, probleem ligt bij de stemmer.
Die denkt nog steeds dat de wereld vergaat en dat hij de politicus macht over zijn leven moet geven.
Het ging nooit om wetenschap, het ging om onder de vlag van wetenschap een nieuw probleem te creëren waardoor de vrijheden van het volk verder kon worden ingedamd.
Het is ontnuchterend om te zien dat valide en rationele argumenten soms geen deuk in een pakje boter slaan. Laten we eerlijk zijn: dit is al eeuwen aan de gang. Als iemand zegt dat de aarde draait en anderen zeggen: je voelt toch dat je stil staat, heb je om te beginnen al de schijn tegen. Als dan ook de ‘autoriteiten’, geestelijk of klimaatwetenschappeliijk, een goede pr hebben, ben je verloren.
Ik vind het een verademing dat er een site is als Climategate. Eindelijk heb ik het gevoel dat er ook in Nederland meer mensen zijn die niet alles geloven wat als wetenschappelijk gepresenteerd wordt. Ik zou de stelling aandurven dat naarmate meer mensen en vooral instituties (de Wetenschap, Big Finance, Big Pharma, de Overheid, etc.) die daarbij een belang hebben, één bepaald standpunt monopoliseren en uitdragen, je moet twijfelen aan de oprechtheid van hun bedoelingen. Ik pleit dus voor ketters. Niet omdat zij gelijk hebben, maar omdat ze de enigen zijn die ‘vanzelfsprekendheden’ ter discussie stellen.
Het is opmerkelijk dat heel veel tekenen er op wijzen dat het grote publiek, dus degenen die Climategate nooit zullen lezen, mogelijk wel rijp zijn om van gedachten te veranderen over de inspanning die we moeten doen om Global Warming tegen te gaan. Enerzijds vanwege de hoge kosten die de gemiddelde burger zal moeten opbrengen om discutabele milieudoelstellingen te halen. Daarvan zijn ze zich nog niet bewust, maar dat kan veranderen! Anderzijds is er een enorm wantrouwen jegens politici, hun beloften en hun bedoelingen. Dit wantrouwen is zelfs sterker naarmate de betreffende organisatie overkoepelender wordt. Kijk maar naar de stemming t.a.v. het Oekraïne referendum. Zou men meer vertrouwen hebben in de VN? Misschien kunnen we iets leren van Geen Peil?
Het valt op dat mensen zeer gehecht zijn aan alarmisme en pessimisme over milieu en klimaat. Ontkenning levert felle reacties op.
Gelovigen zien overal om zich heen de hand van hun God.
Gisteravond in discussie centrum “Pakhuis de Zwijger” beweerde Wouter van Dieren dat de Syrische vluchtelingenstromen en ook de aanslagen in Brussel het gevolg zijn van klimaatverandering.
Niemand van de paar honderd aanwezigen (w.o. J.P. van Soest, Wim Turkenburg, ambtenaar EZ) protesteerde.
Die hele klimaat toestand is niks meer of minder dan een politiek -olichargisch -collectivistisch ‘business-model’.
Om dit te begrijpen moet je ook eigenlijk helemaal niet naar het klimaat kijken, maar naar de (geo)politiek. Of beter nog: naar het Cultureel Marxisme.
Het is immers ook de politiek die over budgetten gaat.
Het is immers ook de politiek die COp21 feestjes houdt.
Het Cultureel Marxisme. Het weg met ons, save the whales and save the planet. Hug the islam. Maar we herkennen de ware predators niet meer.
Zelfde geldt voor het asiel BELEID.
Als er al één patroon duidelijk herkenbaar is, is dat er immense kapitalen bij de burger/middle class vandaan vloeien voor ‘oplossingen’ voor problemen die er in eerste instantie helemaal niet hadden hoeven zijn.
En het gaat rap nu. Zichtbaar in de vorm van de een na de andere winkel of winkelketen valt om. Verdampende pensioenen, oudjes tot de enkels in de pis, dat soort dingen. Nog afgezien van islamisering, aanslagen enzovoorts.
Kanaries in de kolenmijn.
Clash of the culture kan nog (spontaan) uit het volk komen, maar clash of the civilizations niet. En aan dat laatste wordt hard gewerkt. Te beginnen met u financieel aan de afgrond brengen, en ten tweede het aloude verdeel en heersch systeem. Met als bijprodukt het overhevelen van kapitaal van arm naar rijk.
En die asiel invasie is ook helemaal geen toeval maar beleid.
Verdeel en heersch, maar bovenal: verscheur.
Wat niet iedereen begrijpt is dat er tevens veel geld valt te verdienen aan chaos. Vooral en met name als je die die eerst zelf hebt gecreerd.
Problem-reaction-solution.
Is een long view, maar alleszins de moeite waard om te kijken.
En anders googled u zelf maar eens op cultureel marxisme.
‘Why are we in Decline – Cultural Marxism’
https://www.youtube.com/watch?v=VggFao85vTs
Nog een lezenswaardige longread:
https://ejbron.wordpress.com/2016/03/21/waarom-het-westen-alweer-jihadis-steunt-2/
Samengevat: het heeft niet zoveel zin (meer) om je alleen te focussen op die welles-nietes discussies want dan kom je er nooit uit. Is navelstaarderij geworden. Wat dan ook precies de bedoeling is. Het is een twee honden vechten om één been situatie. Beter is je te focussen op die dérde hond.
Want die gaat er uiteindelijk met het been vandoor. En met alles wat u bezit en liefhebt.
Regeren is vooruitzien.
Oke, het volgende moet ik nog ernstig even verder over nadenken, maar misschien is het leuk, ook voor scholen en kinderen en zo om toch iets te doen met laat ik het maar ‘warmte leer’ noemen.
Als het straks weer zomer wordt, kun je een paar leuke maar bovenal simpele proefjes doen. Met bijvoorbeeld bakstenen en flessen.
In feite is alleen MASSA in staat om warmte vast te houden. (even afgezien van kernfusie en zo) Maar er zijn een paar uitzonderingen op straling. Zoals een spiegel, of het omgekeerde ervan: lucht. Je kunt dus een hele zware spiegel hebben, maar toch absorbeert deze geen straling behalve convectie warmte.
Je zou dus wat simpele proefjes kunnen doen met bijvoorbeeld 4 bakstenen.
De een laat je zoals die is.
De tweede verf je wit.
De derde verf je zwart.
De vierde wikkel je in simpel huishoud aluminium folie.
Die leg je allemaal in de ‘brandende zon’.
Daarna leg je ze even 2-3 minuten in de koelkast om convectie hitte te verwijderen en daarna ga je hun temperatuur meten.
Welke is het meest warm? Maar bovenal: hoe lang houdt welke steen het langst die warmte vast?
Het zelfde kun je doen met een lege cola fles of zo.
Eén zit alleen maar lucht in, andere vul je met water en de derde vul je met
natte modder. Welke is het snelst afgekoeld? Welke houdt het langs warmte vast etc etc.
Daarbij kun je nog experimenteren met de ondergrond door deze vervolgens wit/zwart/alufolie (spiegel) te maken.
Afijn, zomaar wat SIMPELE dingen/proefjes die je kunt doen om zelf eens te kijken hoe dat nu zit met warmte en het al dan niet vasthouden er van.
En leuke vragen die je er aan vast kunt knopen zijn:
Waarom zijn negers zwart?
Waarom zijn ijsberen wit?
Waarom zijn auto-radiatoren zwart?
Koelkasten wit?
Maar de warmte wisselaar juist weer zwart?
En waarom lijken koelvinnen van een versterker op een vinex buurt?
Hoe heet wordt een raam of een stuk glas? Een spiegel?
Of met diverse gekleurde flessen: welke wordt het meest warm?
Overigens geinig detail: de mens is misschien wel een van de weinige diersoorten die geen huidskleur/vacht heeft op basis van schutkleur maar op basis van STRALINGSenergie.
En die prachtige koraal vissen dan. Die zijn alleen maar zo mooi omdat ze zich hebben aangepast aan de koraal riffen. U weet wel, calcium carbonaat.
CaCO3. Herkent u de CO2 hierin? CO2 is niet alleen een groeikas gas maar ook een KUNST en levens gas! Het heeft de meest waanzinnig mooie levens vormen en creatures mogelijk gemaakt. Nog afgezien van limestone, waar de obelisken en pyramides weer van zijn gemaakt. Nog afgezien van uw botten, uw schedel, cathedralen, standbeelden, sfinxen, gedenknaalden, 10 geboden tablets, bomen, planten, en bovenal cute kittens en zielige zeehondjes.
Om het even op zijn politiek correct linksch te doen: bent u tegen CO2?
Dan bent u een verachtelijke zeehondje- en cute kittens moordenaart!
Jawel!
Als er één gas is wat in aanmerking komt voor de God-award is het wel CO2.
Toegegeven: als dier moet je er niet teveel van inademen, maar mede daarom is CO2 zo goddelijk: het maakt plantjes en die houden zelf die C en geven die O2
‘belangeloos’ aan de diertjes. En die eten hun schepper dan weer op en schijten en pissen er ook nog eens op (keiharde stank voor dank) maar de bloemetjes vonden dat het goed was. Beide blij!
Tevens kun je natuurlijk ook colaflessen vullen met gewoon lucht en 100% CO2 om eens te kijken welke nou langer warmte vasthoudt.
Afijn, bovenstaande is nogal knullig, maar hoe dan ook: simpele proefjes die je zelf simpel en goedkoop kunt uitvoeren. Ook voor kinderen. En wie weet zijn er leraren die deze testjes eens willen uitvoeren op school.
Niet iedereen beschikt maar zo over thermometers en zo.
Maar ik wil graag sluiten met een gedicht. Van ene Toon H.
Lief bijtje zei de bij.
Wil jij met mij wat vrije?
Ogenblikje zei de bij,
Ik ben zo bij je.