Sheila Sitalsing’s ‘Leugen’ in de Volkskrant

Schermafbeelding.

Sheila Sitalsing (Volkskrant) behoort tot mijn favoriete columnisten. Zij schrijft goed en beschikt over een formidabele kennis van alles en nog wat. Maar gisteren had zij een dipje.

Onder de titel ‘Leugen‘ (vaak worden titels niet door de auteurs maar door redacties verzonnen – de oorspronkelijke titel was waarschijnlijk zoals die op internet staat: ‘Klimaatontkenners zoals Trump zijn niet grappig’) publiceerde zij een column waaruit bleek dat zij haar kennis over ‘klimaat’ vermoedelijk slechts uit de Volkskrant – een fervente apostel van het broeikasevangelie – putte, want het was een aaneenrijging van de bekende misvattingen en clichés.

Allereerst weer die vervelende benaming ‘klimaatontkenners’, die stigmatiserend is vanwege de holocaustconnotatie. Niemand ontkent het klimaat. Niemand ontkent klimaatverandering. Klimaatverandering is de norm. Niemand ontkent zelfs dat er enige opwarming is (geweest). Bijna niemand ontkent dat de mens door de uitstoot van CO2 door het verstoken van fossiele brandstoffen daarop enige invloed heeft gehad. Wat wèl door klimaatsceptici wordt ontkend is dat deze invloed substantieel zou zijn en tot catastrofes zou leiden.

Zij schreef dat op de klimaatconferentie (COP22) die thans in Marrakech wordt gehouden ‘rondzong’ dat Trump zint op manieren om de Amerikaanse handtekening onder het akkoord van Parijs ongedaan te maken. Dat is juist. Men is geschokt!

Zij haalde Reuters aan dat had gerapporteerd dat als een partij onder die afspraken uit zou willen komen, dat zij een procedure van zo’n vier jaar zou dienen te doorlopen. Welnu, dat is waarschijnlijk een misverstand.

De overeenkomst van Parijs is – op aandringen van de Obama-regering – geen verdrag maar een overeenkomst. Obama wilde niet het risico lopen dat de Senaat het zou afkeuren, want de senaat moet zo’n verdrag met twee derde meerderheid goedkeuren en dat zou niet zijn gelukt. Daarom verkoos Obama deze minder bindende vorm. Maar die kan ook gemakkelijker ongedaan worden gemaakt.

Vele klimaatmaatregelen, kunnen vrij snel worden beëindigd. Zij waren gebaseerd op ‘executive orders’ die weer door de nieuwe president kunnen worden ingetrokken. Ook staat het de president vrij om het EPA (‘Environmental Protection Agency’) te kortwieken. Stortingen in het VN-klimaatfonds (100 miljard dollar per jaar, maar tot dusver zijn slechts enkele miljarden overgemaakt) kunnen worden beëindigd. Aangezien het IPCC ondergeschikt is aan het UNFCCC (‘United Nations Framework Convention on Climate Change’), dat een opzeggingstermijn van één jaar kent, kan uittreding relatief spoedig plaatsvinden.

… the Paris agreement is really a subsidiary agreement of another international accord, the 1992 UN Framework Convention on Climate Change. That has been governing all the annual gatherings on climate change since then. Any signatory, such as a Trump-led America, can withdraw from the UNFCC on one year’s notice.

Zie hier.

Volgens Sheila Sitalsing wortelt Trumps afkeer van het Parijs-akkoord in zijn geloof dat het niet waar is dat de mens te veel rotzooi in de atmosfeer slingert, waardoor de aarde opwarmt.

Daar gaan we weer! CO2 is geen ‘rotzooi’ maar een bouwsteen van het leven. Zonder CO2 geen flora, geen fauna en geen mensen!

En warmt de aarde op? Ja, waarschijnlijk een beetje. Maar of dat zo blijft, is onzeker – afkoeling behoort ook tot de mogelijkheden, zoals vele astrofysici beweren. En of dat tot de opwarmingsapocalyps zal leiden is uiterst onwaarschijnlijk!

Sitalsing verwijt Trump niet te luisteren naar de ‘consensus’ onder de wetenschappers. Daarbij blijkt zij de propaganda van de klimaatalarmisten voor zoete koek te slikken. Dat zou een kritisch columniste toch niet behoren te doen. Dat zulks onterecht is, heb ik herhaaldelijk betoogd. Zie onder meer hier en hier.

Daarnaast betekent ‘consensus’ op wetenschappelijk gebied natuurlijk nog niet dat iets waar is. In 1931 verscheen het boek: ‘Hundert Autoren gegen Einstein’. Einstein’s reactie:

 If I were wrong, then one [author] would have been enough!

Maar ja, dat heeft Sheila Sitalsing kennelijk gemist.

Voorts klaagt zij:

Nu behoren wetenschappers tot de deerniswekkende soort die ‘de elite’ wordt genoemd en die zo langzamerhand iedereen bevat die kan lezen en schrijven. Twijfelen aan hun waarnemingen is dan ook hip. Je schijnt dezer dagen met grote eerbied te moeten luisteren naar mensen die net als de president van het machtigste land van de wereld wetenschap ook maar een mening vinden, een geperverteerde mening bovendien, want van diverse universiteiten wordt vermoed dat ze ‘links’ zijn en dat is net zo erg als voor een bank werken. Want als je ze tegenspreekt, gaan ze op Geert Wilders stemmen. Ook deze krant heeft daarom [?] weleens baarlijke nonsens [!?] van klimaatontkenners [daar istie weer!] op de opniepagina’s afgedrukt, zodat het niet lijkt alsof we niet weten wat er onder de gewone mensen speelt, waarop de chef van de wetenschapsredactie huilend een rechtzetartikel ging tikken en de Ombudsvrouw een bemiddelend stukje publiceerde. ‘Alle meningen zijn welkom mits de feitelijke argumentatie klopt.’

Tja, de lezing van de geschiedenis is in handen van de machthebbers. In dit geval degenen die beslissen over de inhoud van de krant. Sitalsing doet dat op uiterst denigrerende wijze ten opzichte van serieuze wetenschappers die andere opvattingen hebben. De toon is teleurstellend. Dat ben ik van haar niet gewend.

Los daarvan is het Sheila Sitalsing kennelijk ontgaan dat legitieme verschillen van opvatting veel voorkomen in de wetenschap en dat het in dit geval niet gaat om opvattingen van ‘gewone mensen’ maar van gerenommeerde wetenschappers, die de menselijke broeikashypothese (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’) verwerpen. In het verleden hebben we een soortgelijk akkefietje gehad, waarbij de Volkskrant de opvattingen van serieuze wetenschappers, die tegenstander waren van de menselijke broeikashypothese, heeft gecensureerd. De betrokken chef van de wetenschapsredactie (de vorige – niet de huidige) was toch aanmerkelijk minder gekwalificeerd op klimaatgebied dan de opstellers van de ‘baarlijke nonsens’. En de betrokken ombudsvrouw (die toen nog een man was: Thom Meens) wist natuurlijk helemaal niet van de hoed en de rand.

Hoe dat is gegaan, is hier te lezen.

Kortom, Sheila Sitalsing heeft zich door de klimaatpropaganda laten inpakken. Maar ik denk dat ze na een wat bredere oriëntering slim genoeg is om daar doorheen te prikken en een wat onafhankelijker geluid te laten laten horen. Alhoewel … daarmee zou ze haar broodwinning bij de Volkskrant in gevaar kunnen brengen. Zij zou niet de eerste zijn die dat is overkomen.

We wachten af en blijven haar schrijfsels met belangstelling volgen. Want ondanks dit dipje blijft ze natuurlijk een columniste van hoog niveau.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.