daily-mail-afkoeling

Hoe gaat het met het klimaat, en in het bijzonder de temperatuur? Onopgemerkt door de meeste mainstream media – die gewoonlijk niets publiceren dat afbreuk kan doen aan de klimaathysterie – is de temperatuur de laatste maanden onder de invloed van een natuurlijke factor (La Niña) dramatisch gedaald.

Zie hier Daily Mail.

Dit is een kortstondige ontwikkeling die tot het ‘weer’ moet worden gerekend. ‘Klimaat’ heeft betrekking op lange termijnontwikkelingen: het gemiddelde weerbeeld over een periode van minstens 30 jaar. Dus aan deze afkoeling van een paar maanden mogen geen vérgaande conclusies worden verbonden. Maar toch leidt deze ontwikkeling tot groeiende twijfels over de juistheid van de menselijke broeikashypothese (‘Anthropogenic Global Warming’, AGW) in het kamp van de klimaatalarmisten en bevestiging van hun gelijk bij de klimaatsceptici.

De Volkskrant stelde onlangs vast dat nagenoeg alle politieke partijen in hun verkiezingsprogramma’s onvoldoende prioriteit aan klimaatbeleid geven om de doelstellingen van de klimaattop van Parijs te kunnen realiseren. Dit nieuws is zelfs tot de VS doorgedrongen. Zie hier.

Onder de titel, ‘Geen enkele partij neemt klimaatakkoord serieus: veel ‘gratis politiek’, schreef Gerard Reijn voor de Volkskrant een soort ‘J’accuse’.

Zelfs behoorlijk groene partijen zijn alleen bezig met 2-graden-doelstelling

Nu de verkiezingsprogramma’s bekend zijn, is het tijd om de klimaatparagrafen te analyseren. Hoe serieus nemen de Nederlandse partijen het akkoord van Parijs? Er blijkt sprake van veel ‘gratis politiek’.

Geen enkel verkiezingsprogramma gaat in zijn klimaatparagraaf ver genoeg om de klimaatdoelstellingen van Parijs te halen. Zelfs waar programma’s de doelstellingen van Parijs omarmen, schieten de middelen tekort.

Dit blijkt uit een analyse van de programma’s door de Volkskrant. In Parijs werd afgesproken dat de opwarming van de aarde zou worden beperkt tot maximaal 2 graden Celsius. Sommige partijen hebben dat doel overgenomen, maar vergeten deel twee van de doelstelling: alle landen zullen streven streven de temperatuurstijging niet groter te laten worden dan 1,5 graden. En zelfs als dat doel wel wordt genoemd, zijn er geen maatregelen bedacht om het doel ook binnen bereik te krijgen.

Zelfs behoorlijk groene partijen zoals GroenLinks en PvdA zijn vrijwel alleen bezig met de 2-graden-doelstelling

Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) rekende onlangs voor wat Nederland zou moeten doen om ‘Parijs’ te halen. Om de temperatuurstijging tot 2 graden te beperken, zou de uitstoot van broeikasgassen in 2050 met 96 procent moeten zijn gereduceerd. In 2030 al met 40 procent. Met het beleid van dit kabinet zal in dat jaar de reductie blijven steken op 12 procent, stelt het PBL.

Maar er was ook nog die verdergaande doelstelling: de opwarming beperken tot 1,5 graden. Om dat te halen zou de emissie in 2050 negatief moeten zijn, schrijft het PBL. Oftewel: de reductie moet groter zijn dan 100 procent. Om de 1,5 graad te halen, zou de uitstoot in 2030 al met 47 procent moeten zijn gekrompen. …

Lees verder hier.

Zou nu niemand begrijpen dat deze doelstellingen, vanwege de onmisbaarheid van fossiele energie, ons terugwerpen op een welvaartsniveau van eeuwen geleden?

Ik kan mij niet herinneren dat welke vooraanstaande persoonlijkheid in Nederland dan ook – uit de politiek, wetenschap, media of de milieubeweging – publiekelijk heeft gewaarschuwd voor de nefaste gevolgen van het huidige klimaatbeleid voor onze welvaart.

Theo Wolters heeft dat overigens wèl gedaan. Zie zijn uitstekende presentatie hier.

Zouden ze het niet weten? Of zouden zij de kop in het zand steken? Het zou hen toch duidelijk moeten zijn dat deze doelstellingen luchtfietserij, want onhaalbaar zijn?

Maar in de greep van klimaathysterie, groeps- en wensdenken, alsmede cognitieve dissonantie staat het beleid nog steeds in de zombie-modus.

Lang voordat deze doelstellingen zullen worden bereikt, zal de revolutie zijn uitgebroken, omdat de mensen het daarmee gepaard gaande welvaartsverlies niet zullen pikken.

Hoe lang zullen we nog met deze illusiepolitiek moeten leven?

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhier, hier, hier en hier.