Polish dwarfs with attitude: 'Fuck Climatepolicy'
Aangesloten op de nieuwsbrief van Benny Peiser van de Global Warming Policy Foundation mag ik u heuglijk nieuws brengen. In deze tijden van instortende economieen, weerhoudt Polen de EU in haar mondiale alleingang om CO2-emissiereductiedoelen op te schroeven naar 30 procent. Zolang Polen de EU voorzit komt hier niets van in, zo meldt AFP.
NGO’s/EU-bureaucraten crying wolf
Zoals wij ook al berichten op basis van de Climategate-emails, blijkt andermaal hoe invloedrijk lobbyclubs als het WWF in Brussel bij bureaucraten en parlementariers zijn, en verweven met ‘wetenschap’, maar ook de vrienden van de aarde, goed voor tientallen miljoenen euro’s EU- en staatssubsidie per jaar. Non Governmental Organisations betaald door de overheid, oftwel verlengstukken van de bureaucratie.
Het is ook WWF dat het eerste kommer en kwel geeft, samen met ‘hun’ Connie.
Environment commissioner Connie Hedegaard said “this is disappointing” and the WWF’s energy chief Jason Anderson condemned the Polish move as “showing a shocking disregard for climate protection and economic revitilisation.
Ook weer opvallend hoe persbureaus een quote vragen van een fondsenwervende actieclub, die geld verdient met klimaatpaniek (via emissiehandel, REDD enz), en deze als serieuze autoriteit nemen.
Achterstand geeft voorsprong
Polen heeft prachtige natuur, en daarom kwam ik er jarenlang graag, met de verstandige, kritische en dus klimaatsceptische natuurfotograaf Martijn de Jonge bijvoorbeeld in de Oderdelta. Bovenstaande Poolse kabouters zijn ook inwoners van de Oderdelta.
Bij ons staan Polen nu niet bekend om hun intellectuele cultuur (al hebben ze de beste biologen op gebied van onderzoek naar wolven en ook bosonderzoek), maar de achterstand lopen ze in door van economische zelfmoord af te zien en praktisch te blijven.
Klimaatpaniek is een speeltje van wereldvreemde hoger opgeleiden/bureaucraten en huiskamerintellectuelen die nooit de verantwoordelijkheid voor een producerend bedrijf kenden (zie mijn blog over hoe sektarisch denken mainstream werd, op basis van Wildavsky en Douglas). Klimaatwetenschapper Richard Lindzen heeft zich vergelijkbaar uitgelaten.
Van het genre deskundoloog hebben ze in Polen niet zoveel als bij ons (ze hebben wél veel bureucraten), en die Kadynski of hoe heet hij staat met zijn Maria-verering nu ook niet om zijn verregaande intellect bekend.
Maar soms heeft achterlijkheid uiteindelijk een voorsprong tot gevolg.(zie de natuur, Ruimte voor de Rivier hoeven ze daar geen 1,5 miljard euro voor uit te geven)Je bent genoodzaakt tot praktischer denken, en bent daardoor ook minder vatbaar voor onwerkbare onzin, dat aantrekkelijk heet omdat het wetenschappelijk en interessant lijkt.
Een vergelijkbaar effect had ik ook in Friesland verwacht, maar ik moet constateren dat Friezen aan overcompensatie doen. Zie daarvoor mijn blog ‘wat doet een boer die wereldburger wil zijn’
In mijn boekbespreking van Ian Morris ‘Why the West Rules, For Now’ zal ik op de voordelen van achterstand later terugkomen. En zeg nu zelf, ze kunnen klussen als de beste!
Poolse markt
Ik ga het vanavond lezen maar ondertussen vraag ik me af WTF het WWF met een tjief ennerdgie moet. Of bedoelen ze de conciërge? Trouwens die Polen willen snel nog even tjief schaliegas worden voor ze het stokje overgeven: http://www.europeanenergyreview.eu/site/pagina.ph…
De Polen zijn zo gek nog niet.
Of zelfs helemaal niet!
Lieten ze zich niet bedriegen door de massale desinformatie m.b.t. de Mexicaanse griep, zo laten ze zich nu niet CO2-muilkorven en aanleiding geven tot nog meer fiscale maatregelen op het waanzinnige vlak van CO2 reductie.
Goed gedaan Polen!
De Polen zijn allang blij dat de enorme 'normale' vervuiling onder het communisme voorbij is, waardoor met name Zuid-West Polen een 19e eeuwse Dickensiaanse indruk maakte.
Merkwaardig blijft het grote vertrouwen van de EU in de handel in emissierechten. Zelfs Milieudefensie is hier tegen. Mijn bezwaar is dat dit niets oplost en alleen maar het risico inhoudt op een nieuwe financiële bubble. Het enthousiasme waarmee bekende namen uit de bankwereld zich op dit fenomeen hebben gestort, doet het ergste vrezen.
Maar ook vanuit milieu-oogpunt – ik denk even mee met de alarmisten – zet deze handel geen zoden aan de dijk. Bedrijven zullen, zeker zolang de prijs van emissierechten laag is, deze rechten kopen in landen die een overschot hebben en zullen dus niet investeren in innovaties die de uitstoot van CO2 terugbrengen.
Ruimte voor Rivieren vind ik geen slecht plan. De jaren '90 toonden aan dat het nut van uiterwaarden en overloopgebieden uit het oog was verloren. Niet voor niets hebben Nederlanders eeuwenlang niet gebouwd in bepaalde gebieden langs de grote en kleinere rivieren. Ook zonder enige klimaatverandering zijn er jaren waarin die rivieren opeens kunnen overstromen. Ruimte voor Rivieren beschouw ik als een gewone verstandige maatregel en een correctie op verkeerd ruimtelijke-ordeningbeleid na 1970.