Het ‘bijltjesdag’-verhaal heeft gisteren nogal wat losgemaakt. Vooral toen ik een cartooneske afbeelding plaatste, waarvan ik op basis van de eerste reacties ook als snel in zag dat dat over the top was. ย In het bericht zelf heb ik al gereageerd op de commotie (link). Verschillende e-mails zijn heen en weer gegaan. De belangrijkste conclusie is, dat een eerste redactievergadering een speerpunt is. Persoonlijk heb ik geleerd dat je altijd rekening moet houden met gevoeligheden en dat je nooit onnodig moet kwetsen of beledigen.

Overweldigend succes
Van groot belang om te weten is dat wij allemaal onafhankelijk publicerende auteurs zijn met ieder tegenwoordig zelfs zijn eigen RSS-feed. Klik je links boven op een naam van een auteur zie je alleen nog de berichten van die auteur. Je zou dat zelfs kunnen bookmarken. Desalniettemin is het natuurlijk zo dat het bijna overweldigende succes van dit blog alleen kan worden uitgebouwd als we ook als team een gezamenlijke redactionele missie kunnen formuleren. “Het volg de nasleep….” ย is dan misschien toch wat mager.

Puur wetenschap of ook humor en satire?
Op de pagina Over Climategate.nl staat onze missie al wat duidelijker geformuleerd. We zullen dat in de aanstaande vergadering tegen het licht houden en verder aanscherpen. We ย zouden onszelf de vraag moeten stellen of we een Nederlandse WUWT-kloon willen zijn – puur gericht op feiten en wetenschap dus, maar voor sommige Nederlandse oren toch nog veel te sceptisch- , of meer PR-gericht een soort Climatedepot.com.ย  Of we ruimte willen laten voor humor en satire ร  la James Delingpole of zelfs vleugjes cynisme ร  laย Luboลก Motl (The Reference Frame).

Persoonlijk?
Dan nog de vraag of persoonlijke elementen gewenst zijn in onze verhalen. Mijn moeder is in 1953 uit de DDR gevlucht en ik heb zelf de DDR bezocht toen ik 11 was. De laatste jaren voelde ik als afgestudeerde klimaatdissident echt en sfeer van onderdrukking en intimidatie van mijn toch wel op kennis van zaken gestoelde wetenschappelijke overtuiging. Ik had niet het gevoel te kunnen zeggen wat ik dacht en als ik de vaderlandse media las en bekeek waande je je soms toch in een soort bizar klimaattoneelstuk.

Op de man
Puur voor de Nederlandse situatie bekruipt mij het gevoel dat veel lezers van dit blog รฉcht vies zijn van de PVV – zelfs nu het zich laat aanzien dat deze partij coalitiegenoot zal worden en VDD en CDA openlijk met Wilders flirten. Gooi je dan als auteur termen als PVV, oorlog, genocide en bijltjesdag in รฉรฉn bericht, op de dag dat de PVV-schrik er goed in zit, dan vlieg je uit de bocht en kwets je onnodig. Mijn excuses hiervoor. Overigens vind ik de vele vergelijkingen die je over de PVV en Wilders hoort ook weinig feitelijk, onnodig kwetsend en ongezond op de man. Met de moord op Fortuyn vers in het geheugen moeten we ons daar verre van houden lijkt me.

Boeiend
De rol van de PVV in het klimaatdebat wil ik niet onderschatten. Zij hebben het debat in de tweede kamer opengetrokken. En ik blijf het een interessante vraag vinden of het al dan niet goed is dat onze topambtenaren niet democratisch worden gekozen en ik blijf het boeiend vinden hoe grote schandalen (o.m. fosfaatverbod, noordzuidlijn) vaak overwaaien zonder dat er politieke consequenties aan verbonden zijn – soms mede dankzij het opportunistische talent van de betrokkenen. Terwijl kleine akkefietjes soms weer enorm worden opgeblazen en er mensen moeten hangen. Die vraag en die verbazing was eigenlijk de strekking van mijn artikel.

Ik geef hieronder drie voorschotten uit mails van Rypke, Marcel en Hans Labohm aan mij en dan laat ik het graag aan de reageerders over om in constructieve reacties ons het nodige mee te geven voor op onze aanstaande redactievergadering.

Rypke Zeilmaker aan mij

Om Bjorn Lomborg te citeren: cool it! – opmerkingen als ‘je geloofwaardigheid ben je kwijt’ krijg je niet omdat de รฉรฉn links of de ander rechts is maar omdat je verhaal mensen afstoot die je wilt aantrekken.

Bij een wetenschapsjournalistenblog dat een serieuze factor wil zijn in een debat is zakelijkheid het credo, daarin heb ik dan weer het licht gezien. Dat is niet een ‘ongezonde onderdrukking van authentieke gevoelens’, maar gewoon je vele verstand gebruiken dat daar in je bovenkamer is genesteld.

Met gevoel kun je altijd alle kanten op (zeker als je net als ik een gevoelsmens bent) een onderkoelde relativerende toon in alle blogs strekt tot aanbeveling (daarom vind ik Lubos Motl ook slecht schrijven)

Verder geloof ik meer in een wetenscahpsblog ala WUWT dan al dat politieke gedoe, dat zo alleen maar bevestigt dat je rechts moet zijn om sceptisch te wezen. dat lijkt mij het belangrijkste vergaderpuntje, samen met Cool it

Marcel Crok aan mij

Hoi Hajo,
ik vind je stukkie niet zo slecht, maar vindt het toch jammer dat je er bijltjesdag van maakt en de foto met bijschrift van Wilders doet de rest; mensen zijn dan al zo geirriteerd dat ze de rest niet meer (neutraal) lezen; Ik vond wat dat betreft je stuk ‘dromen van een nieuwe milieuminister’ veel beter.

Op deze manier dwalen we qua imago natuurlijk ver af van een climateaudit en ook van een wuwt. Dus ik vind wel dat we erg moeten waken voor a) PVV-achtig over komen en b) sowieso niet teveel ons bemoeien met de politiek (wel met hoe politiek omgaat met climategate en IPCC-fouten ed).

Al doende leert men, merk je zelf ook terecht op.

gr Marcel

Hans Labohm aan mij

Mooi Hajo!

Het deed mij een beetje denken aan Tiger Woods. Gisteren zag ik op de TV dat hij zijn excuses aanbood.. Heel, hรฉรฉl laat! Een Nederlandse commentator zei dat het goed was dat hij zijn spijt had betuigd, maar dat zoiets eigenlijk beter onmiddellijk kan gebeuren. Dus niet weken nadat het incident heeft plaatsgevonden. Tegen deze achtergrond is het gelukkig dat je onmiddellijk actie hebt ondernomen.

Climategate.nl heeft een goede reputatie. Ik zou het spijtig vinden als die verloren zou gaan.

Maar je hebt snel gehandeld. Dus ‘chapeau’! Een dergelijk gebaar zal je reputatie geen schade doen. Integendeel!

Mvg,
Hans H.J. Labohm