Verbod op plezierpolitici in Climategate.nl-wetsvoorstel ‘Mooi Nederland’

De linkse partijen hebben vandaag weer vrij spel om zichzelf te verkopen in onze massamedia. Nu met initiatiefwet Mooi Nederland. In media krijgt het voorgestelde algehele verbod op jacht in Nederland veel aandacht. Wat tegenstanders van oogst uit de natuur ‘plezierjacht’noemen. Een coalitie van 40 organisaties– waarvan de meeste bemoei/consultingclubs zijn die niets fysiek bijdragen aan natuuraankoop of bescherming- reageert blij: hun belangen zijn beter geborgd, maar geldt dat ook voor de natuur zelf?

Concept Linkse natuur: zie Waterleidingduinen
Wie wil weten hoe ‘Mooi Nederland’/Links Nederland er uit gaat zien, leest de perfecte illustratie van Martin Sommer over de lobby van het zielige dier in de Volkskrant en omgang met de damhertenplaag in de Waterleidingduinen: Groen Links beleid optima forma, waarbij sentiment boven gezond verstand staat.

Terwijl de natuur ‘red in tooth and claw’ is, niet ‘Rood’in politieke zin.

Mooi Nederland toont feminisering van (natuur)beleid
Ik wil bij deze pleiten voor een verbod op plezierpolitici: wereldvreemde bureau-ideologen die geen enkele (praktijk)kennis hebben van natuur(beheer) noch kaas aten van serieuze wetenschappelijke ecologie, en die toch wetsvoorstellen indienen. Waarschijnlijk om zichzelf te profileren, de belangrijkste drijfveer van de twittergeneratie. Dat overgoten met een vleugje feminisering: beleid dat je baseert op een algemeen ‘gevoel’zonder feitentoetsing, en waarin innerlijk tegenstrijdige formuleringen dus samengaan als het maar goed voelt: zie ook klimaatbeleid. Drie fris klinkende agendapunten ‘meer windmolens’ én meer natuur én leve de massa-immigratie zijn dan driedubbel goed in plaats van intern in conflict.

Laten we zien hoe het voorstel van innerlijke tegenstrijdigheden en onwetenschappelijke ideologie aan elkaar hangt:

Wet Natuur niet beslist goed
De initiatiefwet pretendeert een alternatief te zijn voor De Wet Natuur van de boeman van het urbaan-progressieve establishment- Henk Bleker. Deze controversieel verklaarde initiatiefwet moest de Flora en Faunawet en andere groene wetten vervangen. Hij had zo zijn zwakheden: zo zou de herplantplicht uit de Boswet van 1961 worden afgeschaft. Dan konden natuurclubs als Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten ongebreideld bos kappen zonder herplant, waarvan Staatsbosbeheer al ontheffing had.

Natuurorganisaties in Nederland willen ongebreideld bos kappen omdat zij een obsessie hebben met ‘open’ parklandschappen, waar ze dan exotische oerkoeien laten grazen. En ook om hun krimpende inkomsten aan te vullen met houtopbrengst, nu vooral biomassasubsidie. De Nationale Landschappen zouden verdwijnen in de Wet Natuur, en verder viel bescherming van soorten weg die niet een uniek belang op Europees niveau zouden vertolken.

Maar wat biedt de initiatiefwet ‘Mooi Nederland’daarvoor in de plaats?
We zien met de categorieen ‘mooi Nederland’en ’topnatuur’ een duidelijke stempel van de PR-campagne die het Wereld Natuur Fonds in Trouw voerde samen met journalist Hans Marijnissen: met een gratis 3-pagina-advertentie kreeg directeur Van de Gronden op de dag van het 2de-Kameroverleg (februari 2011) over de Ecologische hoofdstructuur een voet tussen de deur en kaapte hij de discussie in de Kamer. We zien daar die indeling terug van ’topnatuur’ en ‘mooi Nederland’.

Wat is ’topnatuur’?
‘Topnatuur’is nietszeggende kretologie gericht op mensen zonder kennis als journalisten en politici. Het is gebaseerd op pennenstreken van de club die nooit een cent investeerde in grondaankoop in Nederland voor natuur, en waarin de filosofie van de Ecologische Hoofdstructuur (gebieden verbinden en natuurlijke processen de loop laten in plaats van tuinieren) uit de jaren ’70 in 2011 werd heruitgevonden en vermarkt als uniek visionair idee van het WNF.

Het WNF wil namelijk een grotere voet tussen de deur bij Nedernatuur. Punt van informatie: Het Wereld Natuur Fonds heeft meer financiële belangen in vastgoed (Baduijn BV) dan in fysiek bestaande natuur in NL, zie ‘Het Wereldbestuurfonds’ Dat de oplichters uit Zeist dit pijnlijke historische feit middels lobby willen bijtrekken is begrijpelijk, en geholpen door het verzamelde onbenul der Nederlandse journalistiek gaat dat zeker lukken.

‘Topnatuur’ in Nederland is niets anders dan een landschap waarvan je de cultuurhistorische ontstaansgeschiedenis ontkent en het belang als erfgoed, deels vanuit bezuinigingsoverwegingen: kleinschalige landschapjes vragen meer onderhoud dan nepwildernis, waar je wat oerkoeien en paarden de biodiversiteit laat plat-galopperen en weggrazen. Vandaar dat men ‘de Veluwe’noemt als ’topnatuur’, een door keuterboeren uitgeputte zandrug waar we begin vorige eeuw dennenbos gingen planten als stuthout voor de Limburgse mijnen en om zand vast te leggen: een gevoelskreet dus, die topnatuur zonder enige feitelijke grond, perfect toegespitst op de tv/twittergeneratie die het lezen beu is.

Innerlijke tegenstrijdigheden in ‘Mooi Nederland’
Rik Grashoff (Groen Links), Lutz Zware Van Nelle Jacobi (PvdA) en Stientje van Veldhoven (D66) zijn verantwoordelijk voor de tekst die van innerlijke tegenstrijdigheid samenhangt, en waar ‘menselijk handelen’en ‘achteruitgang van natuur’het zelfde ding zijn. Laten we voor de grap kijken naar de ideologische onzin waarin mensen geloven die pretenderen over ons land te kunnen beslissen.

Van DE OORSPRONKELIJKE natuur in Nederland is minder dan 10 procent over

Ik zou zelfs verder willen gaan. Van de natuur die hier in de IJstijd voorkwam – wolharige neushoorn, hyena en ijsbeer- tot het warme Holoceen aanbrak zo’n 12.000 kalenderjaren geleden is bijna 100 procent verdwenen! IJstijdrelicten als berendruif (Terschelling) en veenbesparelmoervlinder (Drenthe) daargelaten. Van de natuur in ijkjaar 2012 is nog bijna 100 procent over. Het drietal bezigt een absurde stelling in ecologische zin over ‘oorspronkelijkheid’, waarbij een exact percentage een wetenschappelijke herkomst claimt die niet bestaat.

Nederlandse planten en dieren verdwijnen sinds 1900 in een nog nooit vertoond tempo

Het drietal verwijst hier naar de ‘mean species abundance’ die het Planbureau voor de Leefomgeving losliet op media- in 2008 en die Johan van de Gronden van het Wereld Natuur Fonds dankbaar herhaalde in de Tweede Kamersessie om zijn voet tussen de deur te krijgen van Nedernatuurbeleid: 85 procent van de ‘biodiversiteit’zou zijn verdwenen. We zien nu het effect van die lobby in het linkse natuurplan terug

Dat soortenrijkdom in recordtempo afneemt is onzin.
In gemonotoniseerde en gesteriliseerde landbouwgebieden gaan veel soorten achteruit, in natuurgebied valt dat nogal mee. Gemeten in soorten zijn er zelfs méér dan in 1900, zie de vraag-antwoordgids Biodiversiteitwijzer die ik voor de SWNM maakte, zie ook mijn nieuwjaarsblog voor het mondiale plaatje én nota bene de strategie 2050 die het Planbureau voor de Leefomgeving in 2012 maakte: daarin constateerden ze dat de achteruitgang van biodiversiteit was afgeremd.

Met name klimaatopwarming werkte erg gunstig voor de diversiteit van plantensoorten in ons land, zonder dat één soort verdween zoals botanicus Wil Tamis vaststelde. Tamis publiceerde met Geert de Snoo en Herbert Prins ook het artikel ‘Het gaat weer beter met Natuur in Nederland’: weerlegt de meeste claims die politici zo graag herhalen op gezag van belanghebbende NGO’s.

De uitspraken dienen dus vooral om het belang van de 3 politici en hun wet te onderstrepen, maar zijn feitelijk gezien dus nogal dubieus van niveau.

Immers: Natuur IS continue doorgaande onomkeerbare verandering. Maar hinderlijker zijn de innerlijke tegenstrijdigheden. Lezen we eerst:

De natuur, het landschap, ze zijn van onvervangbare en onschatbare waarde, niet te vangen in een prijs.

Maar vervolgens wil het drietal aanhaken onder ‘nieuwe instrumenten’ bij hét principe dat natuur juist wil vereconomiseren: de bij bureaucraten zo gewaardeerde ‘ecosysteemdiensten’. Daarin worden arbitrair gekozen elementen – zoals de mate waarin bomen CO2 opslaan – omgerekend in geldbedragen die burgers/bedrijven dan via extra belasting moeten ophoesten. Terwijl de natuur met een verbod op jacht dus belangrijke en concrete ‘ecosysteemdiensten’ niet meer mag leveren van de linkse politici.

Bij PvdA, D66 en Groen Links moet al dat kostelijke hertenvlees dat zich nu doodloopt op verkeer of hekken, wegrotten en doodhongeren in plaats van als heerlijk gerecht eindigen op kerstavond. Dat is ‘natuurlijk’, want bij linkse partijen is ‘natuurlijk’dat gene wat niet menselijk is. Links natuurbeleid is inderdaad intrinsiek onmenselijk.

Verder:

a. de filosofie achter ‘verbinden van gebieden’ (en Ecologische Hoofdstructuur) is zeer populair bij politici en NGO’s maar niet wetenschappelijk, lees ‘The Theory of Island Biogeography Revisited’, verbinding leidt even vaak tot verarming en monotonisering omdat mobiele soorten makkelijker van a naar b kunnen. Het leidt vaak tot verspreiding van zwijnen en herten naar landbouwgebied, een reden waarom het ecoduct bij Hulshortsterzand nu dicht ligt. Ecologen als Frank Berendse- onverdacht want zo links als de neten- investeren dat ecoductengeld daarom liever in natuuraankoop.

b. De Rode Lijst van soorten- die linkse politici willen gebruiken- is misleidend en niet bruikbaar voor beleid. Soorten die zich nieuw vestigen komen automatisch op die Rode Lijst ookal nemen ze stormachtig in aantal toe en zijn ze Europees algemeen, net als soorten die op de rand van hun verspreiding zitten. Dat zegt niets over hun mate van bedreiging.

c. Veel milieubeleid is strijdig met natuurdoelen. De linkse politici willen de doelen van de Kaderrichtlijn Water- verdere verarming van de voedselrijkdom van water- koppelen aan natuurbeleid. Maar de KRW werkt ongunstig voor veel visbestanden, want vis leeft niet van ‘natuurlijkheid’maar van voedsel en een snufje fosfaat kan dan wonderen doen. DE KRW is een erfenis van de bureaucratische oorlog tegen nitraat- gebaseerd op de misvatting dat nitraat kanker zou veroorzaken.

Enzovoort
‘Mooi Nederland’- een term ontleend aan een programma van het voormalige VROM-ministerie onder Cramer- staat dusdanig vol met onzin, dat het te veel is in één blog te behandelen. De ondraaglijke lichtheid van parlementariërs is me al bij meerdere Tweede Kamersessies opgevallen waarbij ik moest opdraven, zowel bij de bespreking van Bleker’s voorstellen tegen Verbindingszones, na Climategate en over Natura 2000.

Effectief natuurbeleid is niet links of rechts maar praktisch. Ideologisch natuurbeleid haalt ieder plezier uit de natuur, je mag niets meer aanraken of het is al zielig/verboden, of het moet ‘onderzocht’worden.

Conclusie: verbod op plezierpolitici nodig
De natuur is het meeste gebaat bij een verbod op plezierpolitici die steeds wetten willen maken om in de aandacht te blijven in plaats van de REGERING TE CONTROLEREN OP BESTAANDE REGELS. De overdaad plezierpolitici en hun nieuwe profileringswetjes/Cameravragen leidt enkel tot meer bureaucratie en ingewikkelde regels die toch niemand naleeft of controleert, de overheid voorop. Het zou beter voor mens en natuur zijn om BESTAANDE WETTEN EN REGELS TE TOETSEN op hun herkomst, wetenschappelijke geldigheid en RENTABILITEIT. Het wetboek kan dan de helft dunner, de lasten bij MKB de helft lichter.