Dijkgraaf achtergrond heelal

Robbert Dijkgraaf.

Op de website van de Volkskrant schreef Martijn van Calmthout onder de titel, ‘Wetenschappelijk Nederland niet op een lijn in mars voor de feiten. Eensgezind over de wetenschap, verdeeld over klimaatontkenning’ [Wat zou hij daar toch mee bedoelen? Niemand ontkent het klimaat.], het volgende:

Zaterdag marcheert wetenschappelijk Nederland in Amsterdam voor de wetenschap. Maar niet iedereen.

Een mars voor wie hecht aan wetenschap en feiten, zo afficheren de organisatoren van de ‘March for Science Nederland’, de manifestatie zaterdag om 12 uur op het Museumplein. Inspiratiebron is de Amerikaanse mars in Washington, ook zaterdag, waar wetenschappers te hoop lopen tegen de ingrepen van de regering-Trump tegen wetenschappelijke instellingen als het milieubureau EPA. Ook het schrappen van klimaatbeleid en Trumps ‘alternatieve feiten’ moeten het ontgelden.

De March valt samen met protest in veel hoofdsteden in Europa en de VS. Ook in Amsterdam gaan sprekers in tegen de opmars van alternatieve feiten, maar wordt ook het belang van de wetenschap onderstreept en lopend onderzoek getoond.

Lees verder hier.

(Op het moment dat dit werd geschreven was het volledige artikel niet op internet geplaatst)

Het was een zeer verkorte samenvatting van een uitvoeriger artikel van afgelopen vrijdag in de papieren Volkskrant onder de titel, ‘Lopen voor de wetenschap, tegen Trump’, waarin Wim van Saarloos, Vice-President van KNAW zich voorstander van de mars betoonde en geoloog en klimaatscepticus Salomon Kroonenberg zijn bedenkingen uitte. Hij zou niet meelopen.

KroonenbergSalomon Kroonenberg:

Ik houd niet van marcheren. Ik ben natuurlijk voor de wetenschap, maar de op Amerikaanse leest geschoeide March, is naar mijn mening te veel ingestoken door vermeende gelijkhebbers in de klimaatdiscussie. … Die mars is een wapen in de sterk gepolariseerde klimaatdiscussie tegen alle, ook volstrekte bonafide wetenschappers, die twijfels hebben bij de veronderstelde impact van de door de door mensen uitgestoten CO2. Ik houd me dus liever aan een van mijn lijfspreuken: ‘Wie twijfel zaait, zal inzicht oogsten.’ En voor twijfel is in deze mars geen plaats.

In ‘Eén vandaag’ vertelde Robbert Dijkgraaf, voormalig President van de KNAW, dat hij wèl zou meelopen in de mars.

Laat ik voorop stellen dat ik een fan ben van Robbert Dijkgraaf. Hij is niet alleen een gerenommeerd wetenschapper, maar ook ook begenadigd popularisator, die vele mensen voor de wetenschap weet te enthousiasmeren. Daarvoor verdient hij de hoogste lof. Maar in de klimaatdiscussie heeft hij een scheve schaats gereden, die in strijd is met een van de door hem uitgedragen beginselen: ‘Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar niet op zijn eigen feiten.’ En in de klimaatdiscussie worden die feiten vaak achter gehouden en/of gemanipuleerd.

 

 

In dit verband breng ik de excellente analyse van Teo Wolters van de klimaatbrochure van de KNAW in herinnering. Het had een verslag moeten zijn van een eerder gehouden studiebijeenkomst van protagonisten en antagonisten van de menselijke broeikashypothese, die onder auspiciën van de KNAW was gehouden. Maar dat verslag is er nooit gekomen. In plaats daarvan kwam – na ongeveer een jaar – een soort eenzijdige propaganda-brochure die door het VN-klimaatpanel (IPCC) had kunnen worden geschreven. Tegengeluiden waren daaruit zorgvuldig geweerd.

Binnen 24 uur schreef Theo Wolters zijn reactie daarop. Die is hier te vinden.

Wat denkt een van de meest vooraanstaande Amerikaanse klimaatwetenschappers, Judith Curry, van de mars? Op 5 maart schreef zijn daarover een ‘posting’ onder de titel, ‘Exactly what are scientists marching ‘for’?’

Ik pik er een aantal elementen uit.

The smartest people on the planet want to oppose Trump & the best they can come up with is a march in support of themselves?

Roger Pielke Jr

A mega March for Science has been planned for Earth Day (April 22) in Washington DC. The web site states:

The March for Science demonstrates our passion for science and sounds a call to support and safeguard the scientific community. Recent policy changes have caused heightened worry among scientists.

The mischaracterization of science as a partisan issue, which has given policymakers permission to reject overwhelming evidence, is a critical and urgent matter. It is time for people who support scientific research and evidence-based policies to take a public stand and be counted.

Of course, the poster child for partisan ‘mischaracterization of facts’ is statements by members of the Trump administration regarding uncertainty surrounding the causes of climate change. President Obama and his Call Out the Climate Deniers campaign apparently elicited no concerns about partisan mischaracterization of facts from the science establishment.

Scientists fear what ‘might’ happen under the Trump administration — they are working from rumors, leaks and a few public statements by individuals connected with Trump’s transition teams. These are the same scientists pushing for ‘evidence based’ policies — go figure. …

The scientists’ big concern is ‘silencing of facts’.This concern apparently derives from their desire to have their negotiated ‘facts’ — such as the ‘consensus’ on climate change — dictate public policy. The scientists who are marching seem not very interested in science as a process based on continually evaluating evidence and reassessing conclusions through reasoning and impartial habits of mind.

The scientists are not just out to defend ‘facts’ — they fear funding cuts and limits to immigration. They also seem very attached to safeguarding the academic scientific community and the elite institutions that support it. …

So far, the March for Science seems to be shaping up as a self-serving navel gazing exercise for scientists — sort of a ‘we don’t like Trump’ tantrum. The impression that this will have on policy makers and the public will be to cement scientists as a politicized special interest group, just like any other lobbying group. In short, I very much fear that this March will do more harm than good.

It’s not too late to turn this around. We need to rethink the contract between scientists and government, and develop a new model for the the 21st century. Here are some recommendations:

Zie verder hier.

Aldus Judith Curry.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhierhierhier en hier.