Veel blogdiscussies over klimaat gaan over de gevoeligheid voor onzin. Waarbij met name Paul Luttikhuis van NRC Damesblad zijn grenzen op dat terrein wekelijks verlegt, mogelijk onbewust. Het klimaatdebat gaat over klimaatgevoeligheid voor CO2, niet of CO2 nu wel of niet een broeikasgas is en of het wel of niet opwarmt.
Nieuwe peer to peer review
Wat te denken van deze posting van wiskundige en fysicus Nicolas Lewis op het blog van klimaatwetenschapper Judith Curry ‘Questioning the Forest et al sensitivity-study‘: die laat een belletje rinkelen bij iedereen die ooit de moeite nam ZELF het IPCC-rapport AR4 deel 1 te bestuderen.
Daarin komt de Forest et al studie prominent voor (zie grafiek), om de zogenaamde ‘propability distribution’van diverse equilibriumscenario’s richting de hogere kant te schuiven. Het ‘meest waarschijnlijke’scenario van het IPCC komt zo op een 3 graad temperatuurstijging bij verdubbeling van CO2. Je kunt deze discussie ook uitgebreid lezen in het beste Nederlandse klimaatboek aller tijden, ‘De Staat van het Klimaat‘van Marcel Crok, met zeer bescheiden bijdrage van mijn persoontje.
Wat interessant is aan de Forest studie: hij baseerde zijn berekeningen niet op enkel op modelsimulaties, maar verificatie met een verzameling metingen. Lewis voerde een herberekening uit op basis van vergelijkbare data en komt op 1 graad uit bij verdubbeling CO2.
Lewis publiceerde eerder met McIntyre de rebuttal op Steig et al: de coverstudie op Nature in januari 2009 die zou aantonen- door metingen te fabriceren waar ze niet zijn- dat de Zuidpool sneller zou opwarmen dan gedacht terwijl hij (behalve dan bij de Ross Iceshelf) grotendeels afkoelt. Een sterk staaltje Michael Mann-made global warming (Mann was co-auteur). Het is interessant deze discussie verder te volgen, waarbij ik de details graag aan Marcel overlaat die daar beter is ingevoerd dan ik.
We zien hier in ieder geval weer een mooi staaltje peer to peer review: een bijdrage in de discussie. Gezien de vele alarmerende politiek gemotiveerde onzin die in Nature en Science verschijnt getimed voor grote milieuconferenties als Rio, ontwikkelt de blogosfeer zich zo tot een waardevol correctiemechanisme.
Of Lewis ‘gelijk’heeft?
Ik ben geen wiskundige, slechts een gesjeesde biojournalist. Wel kan ik- op basis van de vele onzin die al in Nature en Science én het IPCC-rapport verscheen voor de Rio-conferentie over ‘kantelpunten’of over door opwarming naar de kou vluchtende diersoorten (Chris Thomas) verklaren dat ik Lewis bijdrage serieus mag nemen: terwijl de ‘autoriteiten’steeds vaker politieke pulp verkopen.
Het ergste dat Lewis schrijft is dit:
"I have been trying for over a year, without success, to obtain from Dr Forest the data used in Forest 2006…. Unfortunately, Dr Forest reports that the raw model data is now lost."
Ben Goldrace zit weer eens schijnheilig te doen. N.a.v. ex-professor Smeesters schreef hij:
"It's my view that the information architecture of academia is flawed,
in several interesting ways, not least of which are that: negative
findings go missing in action; and simple statistical errors are
missed by journals, while the to and fro between peer reviewers and
authors is often dominated by petty disputes, over the contents of the
discussion section of a paper."
http://bengoldacre.posterous.com/problems-with-st…
Ik heb er het volgende op geantwoord, en kopieer het hier als backup:
Not only negative findings go missing in action. Complete datasets are suddenly lost.
See for instance this article that appeared on ClimateAudit:
http://climateaudit.org/2012/06/25/nic-lewis-on-f…
Nic Lewis analysed one of the seminal climate sensitivity estimates: Forest et al 2006. But:
"I have been trying for over a year, without success, to obtain from Dr Forest the data used in Forest 2006…. Unfortunately, Dr Forest reports that the raw model data is now lost."
Still Nic managed to find some data, and concluded:
"If I am right, then correct processing of the data used in Forest 2006 would lead to the conclusion that equilibrium climate sensitivity (to a doubling of CO2 in the atmosphere) is close to 1°C, not 3°C, implying that likely future warming has been grossly overestimated by the IPCC."
Such alarming facts on climate research do not get proper attention in the news. Recently a climate warming paper by Gergis et al was published and after a few weeks retracted; the publisher says it had not been published, and it was only put on hold.
The Guardian wrote about the paper: "Australasia has hottest 60 years in a millennium, scientists find". http://www.guardian.co.uk/science/2012/may/17/aus…
The Guardian has to my knowledge not retracted this statement.
It's my view that the information architecture of news media is flawed,
in several interesting ways, not least of which are that: negative
findings on climate research go missing in action; and cases of misconduct in favor of the "good" cause are missed by news papers.
Eigenlijk moet je als overheid, zijnde de vertegenwoordiger van de betalende belastingbetaleral, een belangrijk deel van de "grants" terugvorderen als de ruwe data niet beschikbaar is. Verder moet als onderdeel van de studie-financiering als eis worden gesteld dat de (dat wil zeggen: álle) ruwe data van het onderzoek ter beschikking zal staan, cq openbaar moet worden gemaakt. Al was het maar om eventuele "data-massage" te voorkomen.
Dat kunnen we wel willen maar ik denk dat de overheid geen haast maakt. In veel gevallen, zeker op klimaatgebied heeft de overheid belang bij datamanipulatie of datamassage om het beleid te ondersteunen.
Zo verpest is de overheid in dit land al.
Er is niet één politieke partij die zich daar druk om gaat maken.
Gisteren voor de Humanistische Omroep een documentaire ingesproken door Philip Freriks over Diederik Stapel. Ook een prof uit de medische wereld noemt de publicatiedruk, egodocumenten en prestigedrang, de noodzaak je bij heersende modes aan te sluiten als problemen die frauderen stimuleren
En niemand die ook maar even denkt: zou dat ook bij klimaat en milieu niet het geval zijn
Niek,
inderdaad / denk even aan Cramers Barendrecht rapporten.
Buiten dat: de overheid doet wat het wil. De Algemene Rekenkamers kan tien rapporten en aanbevelingen produceren over het kreupele en geldverslindende subsidiebeleid en op z'n kop gaan staan.
De Minfin. zegt gewoon: subsidies, da's een kwestie van gunnen; dat zijn politieke beslissingen.
DWK, het schijnt er tegenwoordig gewoon bij te horen.
Als je je data niet masseert ben je een lozer.
Degene die tegen de lamp lopen zijn de einzelgänger zoals de Stapeltjes, de Diekstra's, de Smeestertjes, de vleeseetster Vonk van de Radboud en nog een paar van die hoogbegaafde lieden uit Nijmegen, plus nog een hele rits van andere Universiteiten en Hogescholen, maar waarvan de naam niet bekend wordt gemaakt omdat mogelijk de privacy van de betreffende persoon geschonden zou worden.
Hun professie eindigt met ontslag, zelf ontslag nemen of het dienstverband wordt na de proeftijd niet verlengd.
Deze gevallen komen dan toevallig uit omdat er aardig wat commissies op de instellingen voor wetenschappelijk onderwijs rond lopen die de integriteit van de schrijvers van rapporten tot 4 decimalen achter de komma controleren, maar op regerings-, cq overheidssniveau heb je amper controle op de inhoud van de stukken.
Ja, de Algemene Rekenkamer zoals je terecht opmerkte, maar aan de kritiek van de AR wordt amper gewicht meer gegeven omdat er geen sancties zijn.
De enige oplossing is een rechtszaak aanspannen tegen een organisatie waarvan vermoed wordt of vrijwel zeker vast staat dat er met de data gesjoemeld is om een voor hen gunstiger resultaat te bereiken dan wanneer er eerlijk en oprecht gepubliceerd zou zijn.
Zo wacht ik nog steeds op een rechtszaak tegen de KNAW over het door hen gemaakte en gewraakte Klimaatrapport waardoor bewust leden van onze volksvertegenwoordiging op het verkeerde been zijn gezet.
Ik heb geduld….eerst even het antwoord van Clevers op mijn open brief afwachten.
Hij mag reageren voor 1 augustus 2012.