Video–archief van Theo Richel

De menselijke broeikashypothese (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’) heeft weer nieuwe butsen opgelopen. Zelfs de meest fervente pleitbezorgers daarvan, zoals Michael Mann en Ben Santer, zijn hun draai aan het maken door te erkennen dat er een opwarmings’pauze’ of ‘slowingdown’ is. Daarmee schuiven zij op in de richting van wat de klimaatsceptici al járen hebben beweerd. Ondertussen laten zij hun epigonen verweesd achter. Maar ja, dat is een lot dat epigonen wel meer treft.

Het is misschien dan ook een geschikt moment om nog eens terug te kijken naar wat de protagonisten en antagonisten van de AGW in de loop der tijd hebben beweerd. Het video-archief van Theo Richel (zie afbeelding), voormalig directeur van de Groene Rekenkamer, die zich enkele jaren geleden om gezondheidsredenen terugtrok, biedt daarvan een uniek, pregnant en soms vermakelijk overzicht. Vermakelijk, omdat hij verschillende hoogwaardigheidsbekleders, die de AGW–hypothese zonder voldoende feitenkennis met verve verdedigden, daarover ongefundeerde, ja dwaze uitspraken wist de ontlokken, waaraan zij thans waarschijnlijk niet graag meer zullen worden herinnerd.

Sommigen van hen ontkenden dat de opwarming was gestopt. Zij waren daarvan niet op de hoogte dan wel zodanig geïndoctrineerd, dat zij het niet konden geloven. Maar dat belette hen niet om daarover stellige uitspraken te doen. Stonden zij te liegen? Nee, dat denk ik niet. Het was meer zo van: ‘Don’t confuse me with the facts, I have made up my mind.’

Om al deze redenen is het goed om de visuele erfenis van Theo Richel en zijn cameraman, Roelf–Jan Wentholt, nog eens onder de aandacht te brengen en voor de vergetelheid te behoeden.

Zeespiegelstijging?
Hierin legt Theo Richel uit dat er inderdaad sprake is van zeespiegelstijging, maar dat deze zeer gering is [in feite ongeveer 18 cm. per eeuw] en dat er geen versnelling is waargenomen. De zogenoemde Veerman–commissie, die voor een nieuw mega Deltaplan pleitte, noemde een stijging van meer dan 100 cm. per jaar.

Dat deed de commissie op basis van extreme modelprojecties van de beruchte Duitse klimaatalarmist, Stefan Rahmstorf. Maar deze wordt door weinigen serieus genomen. Zelfs het VN–klimaatpanel (IPCC), waar de sceptici kritisch tegenover staan, gaat uit van een stijging van ongeveer een halve meter.

Een kleine groep hardnekkige ontkenners.
In dit geval ontkenners van de beëindiging van de opwarming van de aarde, zoals Willem Verhaak van Milieudefensie, Jules Kortenhorst (aspirant Al Gore – althans volgens de NRC) en Marijke Vos, wethouder voor GroenLinks van Amsterdam. Vooral het gesprek met Jules Kortenhorst was tenenkrommend, vanwege de hooghartige wijze waarop hij de interviewer bejegende en glashard volhield dat de opwarming niet was gestopt.

‘De wetenschap is bewezen. Daar hoeven we geen debat meer over te hebben. Daar heb ik ook weinig behoefte aan om dat debat nog te voeren. Dat stadium zijn we inmiddels gepasseerd. We moeten ons nu richten op het beleid om het klimaatveranderingsprobleem op te lossen.’ Aldus Jules Kortenhorst. Sindsdien is er nog maar weinig van Kortenhorst vernomen.

Dan was er Marijke Vos, wethouder voor GroenLinks in Amsterdam. Zij ontkende dat de temperatuur sinds tien jaar niet was gestegen. Volgens haar waren de voorspellingen dramatisch! En we gaan grote risico’s lopen als we niet ingrijpen. Het is belangrijk dat we nu de knop omzetten, want we moeten naar een andere economie. Aldus Marijke Vos.

Wetenschapsjournalist Marcel Crok over klimaatontwikkelingen. Deel 1, 2, 3 en 4.

Dit is een presentatie van de wetenschapsjournalist, Marcel Crok, waarin hij op genuanceerde, en ook voor leken toegankelijke wijze ingaat op een aantal thema’s van de klimaatdiscussie, zoals: de stabilisatie van de gemiddelde wereldtemperatuur; de betrouwbaarheid van temperatuurmetingen met verschillende methoden; de opwarming van de oceanen; het al dan niet afsmelten van ijs aan de polen; de zeespiegelstijging; de afwezigheid van de ‘hot spot’ (snellere opwarming boven de evenaar op zo’n 10 km. hoogte dan op lagere hoogten), die er volgens de modellen zou moeten zijn, maar die niet door waarnemingen wordt bevestigd; klimaatgevoeligheid (het effect van een verdubbeling van de CO2–concentratie in de atmosfeer op de gemiddelde wereldtemperatuur) enz. enz.

Wordt het kouder door de zon?

Dit is een interview met prof. Kees de Jager, een wereldvermaard astronoom, die wijst op de invloed van de wisselingen van zonne–activiteit op de temperatuur op aarde, die hij van groter belang acht dan die van CO2. Hij oppert hierbij onder meer de mogelijke komst van een nieuwe Kleine IJstijd, in vakjargon: een Maunder Minimum. Hij voegt eraan toe dat hij denkt dat de klimatologen niet blij zijn met deze opvatting.

Paprika’s zijn dol op CO2.

Een paprikateler legt uit hoe hij CO2 gebruikt om zijn planten beter te laten  groeien, een productiewinst van 20%, plus betere kwaliteit! Een concentratie 1000 – 1200 ppmv is beter voor de groei dan de huidige concentratie in de buitenlucht (400 ppmv).

De zeespiegel is niet extra aan het stijgen.

Dit is een interview met Gerrit van der Lingen (woonachtig in Nieuw Zeeland), die, zoals mijn trouwe lezers weten, regelmatig gastbijdragen schrijft op dit blog. Gerrit van der Lingen legt hierin uit dat de zeespiegel met niet meer dan 18 cm. per eeuw stijgt. Er is geen versnelling aangetoond. De zogenoemde Veerman–commissie, die voor een nieuw mega Deltaplan pleitte, noemde een getal van meer dan 100 cm. per eeuw.

Veerman heeft later erkend dat dit overdreven was. Maar overdrijving was noodzakelijk omdat de politiek anders niet kon worden gemobiliseerd om actie te ondernemen, aldus Veerman. Het was hem door de Nederlandse klimaatpaus, Pier Vellinga, ingefluisterd. En die had het weer van de beruchte Duitse klimaatalarmist Stefan Rahmstorf, die eerder met zijn extreme paniekverhalen zelfs geen poot aan de grond had gekregen bij het ook al alarmistische VN–klimaatpanel (IPCC). Tja, zo gaan die dingen.

Als we uitgaan van een geringe stijging van de zeespiegel, kunnen we ons de kosten van dure waterwerken, à raison van euro 2 miljard per jaar besparen.

Veehouder Meindert Nieuweboer over verplichte mestinjectie.

Nieuweboer vertelde hoe de bekende groenbevlogene (en windmoleneigenaar) Lucas Reijnders het beleid op het verkeerde been heeft gezet, met schade voor het bodemleven en de natuur. De door het beleid voorgeschreven mestinjecties in de bodem doden het bodemleven. Dat werkt dus contra–productief.  Traditionele methode van mest uitrijden spaart het bodemleven. Onderzoeksresultaten als basis voor het beleid zijn niet boven tafel gekomen.

Windmolens besparen geen brandstof.

In dit interview met Kees la Pair legt deze uit waarom windenergie noch tot besparing van fossiele energie, noch van CO2–uitstoot leidt en dus zinloos is.

Opwarming: gaan we naar de donder of worden we bedonderd?

Straatinterviews, waaruit blijkt dat vele mensen het gevoel hebben dat ze bedonderd worden met de klimaathype.

Prof. Begemann gelooft niet dat er een klimaatcrisis is.

Hierin verhaalt prof. Begemann van zijn verschillende semi–wetenschappelijke reizen naar de Noordelijke gebieden in Canada en Groenland. Een van de meest saillante details was zijn bezoek aan een menselijke nederzetting van 4000 jaar oud, ten noorden van het Canadese Eureka station, 1000 km. van de Noordpool, waar sporen zijn gevonden van jacht en landbouw! Dat past natuurlijk helemaal niet in het AGW–plaatje.

Ontgroeningsdag 2010.

Impressies van de ‘Ontgroeningsdag 2010’ van de Groene Rekenkamer, met interviews met onder andere met Richard de Mos (ex–PVV), Fred Udo, Hans Erren, Richard Tol (nog voordat hij wereldbekend werd) en ondergetekende.

Benny Peiser: de ‘climatescare’ is over.

Dit is een interview met Benny Peiser, directeur van de Britse ‘Global Warming Policy Foundation (GWPF), vroeger actief lid van de Duitse Groenen, en marge van een symposium bij het Europese Parlement, waar klimaatsceptici hun opvattingen toelichtten. Benny Peiser vertelde dat hij een omslag in de publieke opinie waarnam. Mensen zijn minder bezorgd over de opwarming en beginnen kritische vragen te stellen aan de klimatologen.

Staatssecretaris Timmermans (BuZa) gaat een weddenschap aan.

Timmermans neemt vlak voor de (mislukte) klimaattop in Kopenhagen een wereldkaart van Britse ambassadeur in ontvangst, waarop in schrille (rode) kleuren de gruwelijke gevolgen van de opwarming van de aarde zijn afgebeeld, met als voornaamste doel om de klimaatangst aan te wakkeren. Het was typisch zo’n geval van een ambassadeur die op pad was gestuurd om te liegen voor zijn land.

Timmermans verklaarde dat het wetenschappelijk bewijs overweldigend was. In strijd met de metingen en de feiten voegde hij daaraan toe dat de temperatuur wèl is gestegen de afgelopen tien jaar en dat de wetenschappers daarover nagenoeg unaniem waren.

‘Ik ga het beleid niet bepalen op basis van de opvattingen van dissidenten die denken dat de wereld nog steeds plat is.’ Aldus Timmermans.

Hij introduceerde en passant een nieuw criterium voor wetenschappelijke waarheidsvinding. ‘Als je twee stapels van wetenschappelijk onderzoek zou kunnen maken. Dan heb je een stapel van de bodem tot aan het plafond, die mij gelijk geeft. En zo’n dun mapje [met zijn vingers geeft hij ongeveer 5 cm aan], dat u [Theo Richel] gelijk geeft. Dan ben ik toch geneigd die hele grote stapel te volgen en niet dat hele dunne mapje.’

Het interview wordt afgesloten met een weddenschap om een fles wijn, waarbij Timmermans wedt dat de temperatuur blijft stijgen als gevolg van menselijk handelen en Theo Richel het tegenoverstelde standpunt inneemt. De uitkomst van de weddenschap is bekend. Maar of Theo zijn fles wijn heeft gekregen is de vraag.

‘Overweldigend bewijs’ (van het onbenul van staatssecretaris Timmermans).

Staatssecretaris Timmermans over de verschrikkelijke gevolgen van de opwarming: ‘Ons land verdwijnt in de zee. IJskappen smelten. De rillingen lopen je over de rug. Het wetenschappelijke bewijs is overweldigend dat de temperatuur zo’n vier graden zal stijgen in de komende decennia.’

Vervolgens komen prof. Peter Bloemers, dr. Bas van Geel en prof. Arthur Rörsch, aan het woord, die erop wezen dat de staatssecretaris verkeerd was geïnformeerd.

Arthur Rörsch: ‘Ik vond het een demonstratie van volstrekt onbegrip van wat er nu wetenschappelijk bekend is van het probleem.’

Hans Labohm vs meteoroloog Thommes.

In dit programma probeerde de Duitse ‘Wettergot’, de meteoroloog Wilfried Thommes, mij pootje te lichten. Tevergeefs!

Alles bij elkaar een unieke verzameling video’s van Theo Richel! Helaas zijn deze door de MSM straal genegeerd, waarmee zij ernstig zijn tekortgeschoten in hun voorlichtende taak van het publiek.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.