NVJ Amsterdam. Kwam in Brussel een journaliste van de Independent tegen die over windenergie schreef, zonder iets van 'vermogen', energypaybacktime enz te kennen, dat vinden journalisten 'onbevangen'
Gisteravond gaf ik een lezing voor NVJ-journalisten in Amsterdam met de titel: ‘Sponsoring door de Olie-industrie, Nieuwe vormen van het journalistiek bedrijf’. Voorzien van ijsbeerfoto, je moet een beetje prikkelen niet waar? Ik was door de NVJ uitgenodigd om te vertellen over nieuwe manieren waarop je journalistiek kunt bedrijven, en hoe je daar ook nog van kunt leven; een bisnusmoddul heet dat. Want in oude media vindt nu een slachting plaats, versterkt door de crisis.
Journalisten leveren geen meerwaarde
Wat was de beoogde strekking? In de geest van Climategate: internet ontmaskert oude media. Lees dit blog van mediawetenschapper Robert Picard journalisten kunnen geen waarde toevoegen. Dat klopt wat mij betreft vaak op het gebied van natuur- en milieuwetenschap, uitzonderingen als Marcel daargelaten en Simon.
Mijn lofzang in powerpoint op de zelfbenoemde kwaliteitsjournalistiek op natuur- en milieugebied jaagde al binnen enkele minuten mensen beledigd weg…
Shell, het groote kwaedt van de journalist
Meteen kwam commentaar van enkele aanwezigen bij het zien van de titel, al voor de lezing begon. Hoe vaak heb ik mij deze avond niet moeten verweren tegen beweringen als ‘ja maar als Shell je betaalt kun je niet onafhankelijk zijn enz’.
Waarom niet?
Terwijl ik juist de lezing begón met die bewering te ontkrachten, via een citaat van de oa door Shell betaalde onafhankelijke wetenschapper James Lovelock , bedenker van de Gaiatheorie in ‘Gaia a new look at life on earth’:
Like artists, independent scientists need sponsors but this rarely involves a possessive relationship. Freedom of thought is the rule. This should hardly need saying, but nowadays many otherwise intelligent individuals are conditioned to believe that all research work supported by a multinational corporation must be suspect by origin.
Waarna je in herhaling valt en wéér de zelfde vraag terugkrijgt: omdat je mensen hun anti-industrie-emoties niet kunt sussen door ze cognitief te (blijven) benaderen en hun aversie zo juist versterkt.
Waarom kan dat niet voor de wetenschapsjournalistiek gelden?
Waarom ben je wél onafhankelijk, of zelfs ‘objectief'(= bij journalisten hetzelfde als ’trouw aan de mainstreammoraal zonder dat bij jezelf door te hebben’)als je toevallig achter een Amsterdams redactiebureau zit. Maar niet als je zelf de boer op gaat om financiers te vinden voor wetenschapsjournalistieke projecten, en samenwerkt met mensen die dat regelen.
Nieuwe manieren van journalistiek bedrijven
Jarenlang schreef ik alleen voor bladen en kranten in NL en BE: ook wel eens met sponsoring door een natuurclub. Maar de laatste jaren vond ik andere manieren om mijn ding te doen: kritische natuur- en milieujournalistiek. Afgelopen jaar prachtige klussen kunnen doen, van het WNF-onderzoek tot assistentie in ecologische expertise bij rechtszaken: mede dankzij het bloggen hier op Climategate. Iedere blog kan een tussenstap zijn naar een alomvattend overzicht.
Een aantal projecten zijn niet door oude media betaald maar particulieren. So what? Het gaat er om: kloppen de aangedragen feiten of niet….
Vertel ons hoe wij miljonair worden door te herkauwen wat anderen voorschrijven…
Ik gaf mijn visie op natuur/wetenschapsjournalistiek om mijn terrein af te bakenen:Waar denk ik waarde toe te voegen in een met journalisten oververzadigde krimpmarkt? Je moet kennis hebben, analytisch kunnen denken en niet berichten op basis van loyaliteiten maar toetsing van feiten. Nu hebben we vaak kranten waarbij de lezers- dankzij internet- beter zijn geïnformeerd dan de journalist.
The gentle art of making enemies
De uitnodiging voor een lezing ontstond onverwacht. Ik kreeg van de NVJ-secretaris Rosa een mail waarin men opriep om te demonstreren bij de PvdA voor een ‘eerlijk deel’voor media. Een beetje cynisch stuurde ik volgende mail terug:
Bij de NVJ krijg ik wel eens de indruk dat jullie nog teveel aan oude patronen vasthouden: ik bedoel, het is al langer bekend dat je niet kunt leven van het schrijven voor kranten tenzij je een niet aflatende stroom onzin levert, of wat relativistisch nihilistische meninkjes herkauwt in de PvdA/Vara-traditie. Er zijn velen die zich zo bedruipen en de weerslag daarvan zien we dagelijks in mainstreammedia: 90 procent van wat je leest over onderwerpen waar je enig verstand van hebt is onzin, overschrijverij van wat anderen voorschrijven
en
Ipv wat PvdA-types in te schakelen en om overheidsingrijpen te roepen (de standaardreflex van de linkse medemens die in de journalistiek oververtegenwoordigd is) is creativiteit voldoende en vakkennis. Feit is wel dat er veel te veel overbodige ‘journalisten’zijn: leeghoofdige types die hun gebrek aan levensbeschouwelijke Bildung en vakkennis compenseren met narcisme, sleetse progressieve meningen en een onterecht gevoel van zelfachting. Het is mij een raadsel waarom ‘de markt’of ‘de overheid’daarvoor zorg moeten dragen
Misschien is het beter dáár eens aandacht aan te schenken, de intellectuele leegte en het kuddegedrag van de doorsneejournalist
Hoe word ik miljonair?
Rosa van de NVJ reageerde tot mijn grote verbazing positief, wat haar siert. Ze geeft cursussen om jezelf beter te definiëren met een businessmodel, en zou met mij de lezing doen: zij over het businessmodel. Helaas meldde ze zich ziek, en kwam het publiek vooral om te horen hoe ze rijk konden worden met een nieuw businessmodel. Ik had geen succesgelul in de aanbieding, wel geloof ik dat je niet van oude media afhankelijk hoeft te zijn.
Om kort te gaan: met het gemis van Rosa was er een kleine mismatch tussen mijn boodschap (vind je niche- bij mij kritische milieujournalistiek- en zoek daar financiers bij) en de publieksverwachtingen. (vertel ons hoe wij miljonair worden met algemeen journalist blijven, tot zelfs ‘hoe verkoop ik een verhaal’).
Vooral mijn definitie van de kwaliteitsjournalist- uit de Verklarende Woordenlijst voor de Milieubeweging– deed aanwezigen in opstand komen. Tel daarbij mijn zichtbare moeite om me in te leven in mensen die me dom lijken en dan gaat de populariteitsprijs aan je voorbij.
Uiteindelijk is het bij de borrel allemaal nog goed gekomen hoor.
Eén en al verbroedering met de meest opstandige types in het gezelschap na afloop. Dus al met al een leerzame ervaring over waar, hoe, en met welke timing je een boodschap doseert bij onwillig links publiek in plaats van thuispubliek. En ja, als Exxon of Shell nog een potje geld heeft voor onderzoek/wetenschapsjournalistiek zal ik dat met beide handen aangrijpen. Waarom niet?
Redelijk artikel. Vooral vanuit jezelf geschreven.
Shell, die natuur/wetenschappelijke artikelen financiert. Voor: altijd handig om een journalist uit te laten zoeken wat de voor- en tegens zijn bij een nieuw te ontginnen oliegebied (noordpool/zuidpool/Brazilie) en dat is goedkoper dan een onderzoeksinstituut het onderzoek te laten doen. Tegen: Waar neemt Shell zijn positie in? Puur alleen als geldschieter het vrije en onverveerde schrijven respecterende? Of gaat er een delegatie van Shell in de redactiekamer plaatsnemen om jouw werk te redigeren indien het niet bij het bedrijfsimage past.
Het is zo rottig als je als journalist dan door de concurrentie onderuit gehaald wordt.
Aan de andere kant, het is crisis, en je mag een gegeven paard niet in de bek kijken. Olie blijft vooralsnog een belangrijke basis voor de economie. Oftewel men is nog niet zover tot volledige overgang op andere energiebronnen.
Ik ken niet alle facts of ins en outs en kan me alleen voorstellen dat jouw positie niet de makkelijkste is. En met een prijs van 35 euro per artikel kom je er ook niet, nee. Dus als je support kan krijgen, why not? Zolang je jezelf maar altijd de vraag blijft stellen: schrijf ik nog wel vrij en onverveerd?
Mocht je je geschoffeerd voelen; noem me maar een PVDA-typje XD Ik ben geen journalist, vind het leuk om te schrijven. Vooral autobiografische anekdotes. Wanneer ik schrijf in reactie op nieuws, dan heeft dat nieuws een snaar bij me geraakt; boosheid, teleurstelling, empathie dat zijn redenen voor mij om er een repliek op te geven. Uiteraard heeft dat geen journalistieke waarde, dat pretendeer ik ook niet.
Wel lees ik graag kranten van jongs af aan. Mijn oom werkte voor De Waarheid en ik kwam altijd in de drukkerij als kind. Ik heb ook weleens mogen helpen met tekst op de rol zetten. Een lade van de zetkast van De Waarheid is nu mijn letterbak (schaars overblijfsel van mijn jeugd). Ondanks de CPN invloeden via die oom ben ik een aanhanger van de PVDA. Ik heb alleen nog nooit een typ zoals ik in hun midden ontmoet. Ik val nogal uit de boot bij iedere groep.
De artikelen, die ik tegenwoordig lees, zijn vlotter geschreven dan vroeger. De populariteit van een artikel is meetbaar en dus een veel tastbaarder iets door de mogelijkheden van delen, likes en dislikes. Voorheen schreef men in een objectieve stijl. Vervolgens had je de hypestyle en momenteel heb je de emo-style. Als je dat afzet tegen de stelling "alles is subjectief". Zo kan jij een artikel schrijven over het doodgaan van een zielig hondje. Het artikel is ontzettend goed geschreven, maar iedereen drukt de dislike-button in. Aan de teller kun je zien dat er veel "hits" en "shares" zijn. Maar ook veel "dislikes". Dat betekend dan niet dat men je artikel slecht vond. Men sympathiseert alleen met het hondje.
Laat ik nu maar ophouden. Ik ben helemaal off topic gegaan. Als jij een sponsor vind voor jouw natuur/wetenschappelijke artikelen en je kan er beter door verdienen in deze bizarre tijd; ga ervoor. Mijn zegen heb je, welk typje je dan ook bent.
Vriendelijke groet,
Sandra van Rij
Ik heb het compleet gehad met kranten en mijn 3 internetabo's opgezegd.
Ik zie de rol van de journalistiek als een venijnige: leg ongenadig bloot wat er mis is.
Jarenlang kon de hulpindustrie z'n gang gaan met niet te doen wat ze moesten doen, woningbouwclubs konden frauderen, overheden haalden fratsen uit, het groene werd aanbeden, voedsel in de tank bleef onaangeroerd.
Overheidsbezuinigingen bleken geen bezuinigingen maar lastenverzwaringen voor de burger te zijn.
Het streven naar een kleinere overheid blijkt te bestaan uit het inschakelen van adviesburootjes van weggereorganiseerde ambtenaren.
Bij stuitend gebrek aan technisch inzicht werd de groene gekte omarmd: wind- en zonne-energie moest en zou gepromoot worden op basis van kritiekloos overgenomen IPCC- aanbevelingen.
Martijn van Calmthgout maakt het vandaag weer erg bont met een kort artikeltje over het lek van de IPCC rapporten…
<img src="/wp-content/uploads/2012/12/artikellekipccVK.png" alt="Artikel VK over IPCC lek" />
Wat een trieste weergave van het nieuws. Ik heb een idee ontwikkeld dat ik noem de International Climate Propaganda & Censorship Index (ICPCI). Een lijst die inzichtelijk maakt welk land waar staat qua onderdrukking en verdraaiing van klimaatfeiten in de media. Ik schat dat Nederland in de top 10 zit.
Nou moet ik toch wel even lachen hoor:
“Vrij en onverveerd”
Schrijf ik nog wel vrij en onverveerd? (waarom zegt u het trouwens zo?) Zou dat de vraag geweest zijn die Hylkema zich stelde toen hij na een kwartier plakken en knippen z’n windmolenverhaal bij de redactie op het bureau liet ploffen?
Ikzelf denk dat Hylkema zich helemaal geen vragen stelt. Veel journalisten produceren op de automatische piloot. Zij stellen zich geen vragen; niet over hun eigen productie noch over het onderwerp.
Daar komt nog bij dat ze (te) weinig weten, te lui en te gemakzuchtig zijn om daar iets aan te doen. Belangrijker nog het ontbreekt ze aan het nodige vuur en van een natuurlijke tegendraadsheid is geen sprake.
Vraag aan Van Rij: Met een beetje riesurtschj zou je van mijn reactie onder: http://climategate.nl/2012/12/09/leeuwarder-coura… (standbeeld voor Shell) een heel leuk krantendingetje kunnen maken.
Denkt u dat Shell daar geld voor over heeft?
Van Calmthout zaagt men planken. “Anders dan in voorgaande rondes van de vierjaarlijkse IPCC-rapporten, konden ook critici zich daarvoor melden” Martijn liegt.
@Sandra, dank voor je redelijke commentaar. Zoals ik al aangaf hoeft het niet een discussie te zijn over 'links'of 'rechts': het was de Groene Amsterdammer die één van de eerste klimaatsceptische artikelen publiceerde, de belangrijkste sceptici in NL zijn PvdA of zelfs SP.
Alleen bij 'kwaliteitsjournalisten' van Trouw en Martijn van Calmthout bij de Volkskrant geldt die tegenstelling: die zien overal een rechts ontkennerscomplot van de olieindustrie, zie voorbeeld dat reageerders weer aandragen
Wat financiering betreft: zolang je staat voor je werk en geen inhoudelijke correcties toestaat die je conclusies veranderen én maatschappelijk achter doelstellingen staat: why not? En een beetje opinierend schrijven is ook prima, zie Elsevier, HP de tijd waar ik vroeger voor schreef enz: als het maar goed is onderbouwd
Ik daag iedereen uit mijn WNF-rapport van a tot z te lezen en mij te vertellen: WAT klopt er feitelijk niet? Tot nu toe vooral aanvallen gekregen van mensen die mij op de persoon willen afserveren uit patriottisme, intellectuele luiheid, onredelijkheid en een algemeen gebrek aan argumenten
En die mij dan verwijten dat ik niet serieus daar op in wil gaan. Ik ga ook niet blaffen in de hoop dat honden mij leuker vinden
Zou je deze PPT presentatie met ons willen delen, Rypke?
Lees ook dit:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/articl…
@tinstaafl, ik maak nog wel even een compilatie.
Nu ik hier weer thuis ben op Climategate mag ik weer gewoon mezelf zijn. En ach, het was ook wel weer opvallend dat de door mij aangedragen vooroordelen door waarneming bevestigd konden worden, zonder dat perceptie van mijn kant daarvoor noodzakelijk was: de wind waait bij NVJ-leden uit één hoek en dat bepaalt de wijze waarop zij onderwerpen benaderen, de vragen die ze wel en niet stellen, welke opmerkingen negatieve emoties bij ze triggeren. Waarbij mijn energie- de zelfde waarmee ik ook 700 blogs schreef in 3 jaar naast mijn werk- voor sommigen voldoende aanstoot geeft om de aandacht van onderwerp naar persoon af te leiden. zzzz, slaapverwekkende doorzichtigheid, volgens zelfde mechanismes als in de puberteit
De mensen die direct begonnen te steigeren en moeilijk doen waren vluchtelingclub/amnesty-leden, begonnen na afloop uit zichzelf in discussies meteen over 'islamofobie'bij de verruwde mensen die niet net zo hoogstaande moraal hebben als zij. Om dan te beweren dat die term neutraal is. En na doorvragen kom je er achter dat ze zelf met geen één moslim contact hebben, terwijl ze er midden tussen wonen.
Fobie is geen neutrale maar een medische term, die eigenlijk bedoeld is te zeggen: je bent gek, terwijl je de eenvoudige vraag kunt stellen. Wie vangen nu de Somalische moslimvluchtelingen op in Amsterdam. ZIjn dat christenen in een kerk of hun moslimbroeders in de moskee? (zie http://www.vluchtkerk.nl) Ergo: er zijn meer redenen om positiever tegenover de sociale moraal van het christendom te staan dan de Islam, zonder dat de gene die dat waarneemt aan een geestelijke afwijking hoeft te lijden: moslims zijn goed voor eigen mensen (ooit van een moskee gehoord waar men gevluchte christenen opving?
Je ziet hoe orthodoxe journalisten bij oude media hier een blinde vlek voor hebben en dus niet de goede vragen stellen, zoals dat ook bij het milieudebat wordt nagelaten. Terwijl ze bij DWDD schaamteloos tegen het mormonengeloof schopten van Romney, ontzien ze de Islam. De reden daarvoor is enkel lafheid en partijdigheid. Wie tegen het christendom of afgeleide daarvan schopt hoeft geen trap terug te verwachten en kan zichzelf profileren als kritisch en de ander als bekrompen. Wat een zegen als al dat spul wordt weggereorganiseerd uit media. Wie vraagt daar nog om?
Of zoals degene die mijn foto's begon te bekritiseren: iemand die wat facebookplaatjes schiet van een PvdA-partijcongres die mijn buurvrouw ook wel op internet/facebook zet voorzien van haar onmisbare commentaar; 'zo, net opgestaan en een kop koffie gedronken'. 10 likes
http://johnprinsfotografie.nl/site/?page_id=571
En die dan vervolgens zegt: fotografie is een vak, daar moet jij vandaan blijven omdat wij dat zeggen want je haalt de standaard naar beneden. Terwijl ik honderden foto's in kranten geplaatst kreeg en magazines bij mijn reportages, zonder mezelf als fotograaf te promoten of de vakbond en overheid te vragen om mijn beroep te beschermen: leuke hobby er bij. Nog maar eens kijken of hem dat is gelukt
Kortom, we hebben te weinig journalistiek die redeneert en bericht op basis van feiten, en vooral vanuit vastgeroeste loyaliteiten wat politiek correct clichés of vakbond-achtige gemeenplaatsen herkauwt/ de tent wil verdedigen.
Het is erg goed dat de crisis eens goed ingrijpt en hier huishoudt, dat heeft een zuiverende werking. De mensen met overtuiging en doorzettingsvermogen blijven wel.
Wanneer ik dat nog wat minder vet en diplomatiek zou opschrijven, zou ook 'de tegenpartij'eerder luisteren. Maar dan vind ik het zelf niet leuk meer en de ervaring leert dat 'de ergste'mensen die je wilt overtuigen daar intrinsiek niet toe in staat zijn: zie ook 'The Uses of Pessimism and the Dangers of False hope'van Roger Scruton
Paarlen voor de zwijnen dus
Dank je Rypke. Toch vraag ik mij af wat de individuele personen er werkelijk zelf van denken buiten het groepsdenken om. Vaak is discussieren niet mogelijk met de linkse Gutmenschen die überhaupt niet geinteresseerd zijn in wat andere mensen denken, de wereld bestaat alleen uit zwart en wit. Met conservatieven kan je vaak veel beter discussieren afgezien of je het met ze eens bent of niet.
@Tinstaafl, journalisten die denken…. eehhh, dan moet ik graven in mijn geheugen. Mijn mentor op foto- en reisgebied Martijn de Jonge is een goeie, Simon natuurlijk. Dan blijft de teller toch al steken, toe help me even..
Hier nog mijn zaak tegen de mainstreamjournalistiek en dit is nog maar een kleine selectie van – vooral- afgelopen maanden
http://climategate.nl/2012/12/10/pier-vellinga-vi… http://climategate.nl/2012/12/09/leeuwarder-coura… http://climategate.nl/2012/10/16/dagblad-trouw-mo… http://climategate.nl/2012/07/29/beste-volkskrant… http://climategate.nl/2012/07/18/dagblad-trouw-ee… http://climategate.nl/2012/02/22/fakegate-microco… http://climategate.nl/2012/05/15/wereldnatuurfond… http://climategate.nl/2011/11/08/partijorgaan-gre… http://climategate.nl/2011/02/11/wnf-directeur-bl…
Hans Marijnissen Johan vd Gronden
http://climategate.nl/2011/10/07/gpd-onbenul-frit… http://climategate.nl/2011/09/27/financieele-dagb…
@ Boels09 schrijft:
Ik heb het compleet gehad met kranten en mijn 3 internetabo’s opgezegd.
Ik begrijp deze verzuchting en ik lees allang niet meer de bladen die zich zelf uitroepen tot kwaliteitskrant (NRC, Volkskrant, Trouw).
Andre Bijkerk voorziet ons wekelijks in kleine kring van artikelen van wetenschapsredacties en die doen me dan huiveren. Want waarom het gaat is de ontwikkeling van de kwaliteit die deze redacties aan de dag leggen.
Omstreeks 1975 heb ik aan de wieg gestaan van de Nederlandse Vereniging van Wetenschapsjournalisten. (Althans bij de doop, niet als de initiatiefnemer.) Het ideaal in deze roerige tijd (wat betreft de milieuproblematiek) was, objectieve voorlichting te geven. Niet om vanuit de journalistiek meningen op te dringen met suggestieve berichtgeving. Er waren vele controversiële issues (die nog steeds spelen) over de bewaking van de milieu kwaliteit en welke keuzes nodig waren om deze te bewaken.
Het idee was, we moeten die keuzes niet alleen over laten aan maatschappelijk gedreven wetenschapsbeoefenaren die zich als ‘experts’ opwerpen. Het grote publiek moet objectief worden voorgelicht zodat het kan meebeslissen (over bijvoorbeeld toepassing van kernenergie, genetische manipulatie).
De eerste tien jaar na 1975 zie ik dit ideaal zich best wel ontwikkelen in de wetenschap journalistiek. Mede dank zij de inzet van het maandtijdschrift Natuur en Techniek ( nu NTW). Dat op zijn toppunt 40.000 abonnees had.
Maar daarna zie ik deze ontwikkeling, objectieve voorlichting geven, langzaam verwateren. Omdat de volgende generatie, zogenaamde wetenschap journalisten zelf geen voldoende inzicht in wetenschap filosofie tonen. De meest armzalige vertoning op dit gebied was, toen Marcel Crok voor zijn werk als wetenschap journalist (terecht) een prijs kreeg en die door Calmthout vanuit het gehoor belachelijk werd gemaakt.
Huiver en vrees wat figuren als Calmthout nog te weeg kunnen brengen wat betreft de klimaat hysterie, als hun hoofdredacties niet gaan ingrijpen.
Calmthout heeft het mij privé eerlijk bekend. Hij luistert alleen naar de officiële main stream view op klimaatgebied als gezaghebbend. En rapporteert daarover De rest kan hij niet beoordelen. Kunnen we dat nog professionele journalistiek noemen?
Arthur Rörsch schreef:
Ik had wel wat gemengde gevoelens.
Het gaat slecht in de krantenwereld en mijn actie (als die algemeen gevolg krijgt) maakt het er niet beter op.
Toch moeten de uitgevers maar geconfronteerd worden met een teruggang in het aantal abonnees, het enige wat kennelijk van belang is.
Valse schaamte overheerst doorgaans bij de Gutmenschen om over feitelijkheden uit de recente wetenschap om over hun contraproductieve beleid en om over hun kostbare en potentieel mislukte utopiën te discussieren.
Vanuit de sociale-psychologie worden hun critici als ziekelijke gevallen beschreven, als onderwerpen van verder gesubsidieerd "wetenschappelijk" onderzoek. Daar hebben de Gutmenschen dan houvast aan.
Ze kijken slechts uit naar nieuwe utopiën en de eigen politieke kansen, vormgegeven door de kritiekloze kwaliteitskranten en hun gesubsidieerde mediakanalen.
Na zoveel contraproductief beleid en na hun mislukte utopiën over klimaatbeheersing / milieubeheersing/ energiebeheersing / Europa-beheersing heb ik eigenlijk helemaal geen zin om met ze te discussiëren, ik wil ze slechts torpederen vanwege hun ergerlijke domheid, hun verspilling vanuit de Rijksschatlist (die steeds leger wordt), hun constante alarmisme, hun regelzucht en hun ongefundeerde geloof in de maakbaarheid van de samenleving en wereld.
Voor mijn zondag-devotie is dit weer even genoeg!
Depardieu ontvlucht Frankrijk vanwege het tot 75% verhoogde belastingtarief.
En toen las ik dit en het maakte mijn zondag devoot!
Het betreft de intellectuele Gutmensch en waarom hij een bevreemdende bloedhekel heeft aan het kapitalisme, dat de welvaartsstaat, welzijn en democratie heeft gebracht, en waarom intellectuele Gutmensch voor eigen utopieën 75% tarief per belastingheffing niet als perverse legale roof ziet.
http://www.elsevier.nl/web/Artikel/357169/Robert-…
http://www.cato.org/pubs/policy_report/cpr-20n1-1…
@ DWK: Deutsche Bank in zwaar weer. Wat is echte oorzaak?
In klimaataandelen belegd? Teveel Griekse staatsobligaties?
http://www.ad.nl/ad/nl/5597/Economie/article/deta…
Dag Rypke,
Het is inderdaad jammer dat ik er afgelopen vrijdag niet bij kon zijn. Was dit wel het geval geweest dan was het leed helemaal niet meer te overzien.
Private gefinancierde journalistiek stimuleer ik. In juni nodigde ik Eric Smith uit om zijn businessmodel van het iniatief 'Show me the Money' toe te lichten. Een initatief gebaseerd op private financiering.
In Amerika zijn er genoeg initiatieven waar uit blijkt dat privaat gefinancierde journalistiek de objectiviteit en kwaliteit niet in de weg staan.
Net zoals jij ben ik op zoek naar nieuwe vormen en verdienmodellen van journalistiek. Daarom heb ik je destijds uitgenodigd bij de NVJ. Nu ik je verslag lees sta ik er op dat we samen een nieuwe workshop geven.
Mijn workshops zijn er niet om het gouden ei te ontdekken. Maar wel om de boodschap door te laten dringen dat de 'inwisselbare freelancer' het gaat afleggen tegen de 'ondernemende freelancer'. Het is aan de freelancer om te kiezen waar hij bij wil horen.
Soms hebben mensen even de tijd nodig om de boodschap door te laten dringen. Misschien ben ik iets minder confronterend dan jij.
Ik bel je voor een nieuwe afspraak.
Hartelijke groet,
Rosa García López
Secretaris NVJ secties Freelance & NVF & ViP
Rosa, opnieuw een verfrissend antwoord van je! Leuk, ik zal volgende keer iets gedoseerder mijn verhaal brengen, al hoef ik hopelijk de lange tenen niet te ontzien
Arthur,
Waar moet een journalist anders over berichten? Moet een obscure wetenschappelijke hypothese net zoveel aandacht krijgen als de mainstream?? Moet iedereen altijd evenveel ruimte krijgen? Moet voor ieder artikel alle voors en tegens worden besproken? Zelfs als de tegens nauwelijks wetenschappelijke aandacht krijgen?
Moet van Calmhout eerst beginnen met het uitleggen van het broeikaseffect bij ieder artikel over het klimaat?
Jammer, maar helaas, de "sceptici" publiceren nauwelijks en de meeste artikelen worden in no time onderuit gehaald. Ook willen "sceptici" in de krant nog wel eens een mening publiceren die niet wordt indersteund door hun eigen onderzoek.
Janos, deze al gelezen?
http://notrickszone.com/2012/12/16/science-skepti…
@Janos:
Van Calmthout zou kunnen beginnen met uitleggen dat het broeikaseffect geen rol speelt bij klimaatverandering.
Is het tekenend voor de klimaatwetenschap dat aan een veronderstelt effect een onjuiste benaming kan worden gegeven?
@Janos,
Wat is de essentie van het openbaar maken van de gegevens? Als iemand dat doet, wat zo tegen de mores ingaat, moet de echte verslaggever dat niet duiden? En dan krijg je het verhaal van de groter dan verwachtte invloed van de zon en de kleiner dan verwachtte invloed van CO2. Waarbij hij in persoonlijk commentaar er afstand van kan nemen, maar nu wordt er geen uitleg gegeven aan de klant van de krant.
Om de AGW-hypothese te verdedigen, maakt men „als een kat in het nauw“ de vreemste sprongen. Zelfs enige nuancering van de hypothese komt er bij een van Calmthout blijkbaar niet door. Hij krijgt het blijkbaar niet over zijn lippen.
Ik verdenk hem er sterk van, dat ie het stukje in allerijl heeft gefabriceerd, om te voorkomen dat de werkelijke reden van waarom Rawls het concept rapport heeft gelekt aan de Volkskrant lezers wordt meegedeeld. Op de redactie zijn misschien wel wat licht sceptische geluiden, die dat wel hadden willen vertellen, maar die moesten effe de kop worden ingedrukt.
Tja, als van Calmthout een aantal eeuwen terug had geleefd, had ie de verspreiding van een nieuwe theorie van ene Galileo Galilei om eenzelfde wijze genegeerd. Niet peer reviewed en degene die het openbaar maken…zijn allemaal ketters. En die kun je niet vertrouwen. Tja.
Bovendien, het is de taak van een journalist om alles wat onder een kleedje geschoven kan worden boven tafel te krijgen.
"Persmuskiet" is een geuzennaam en die functie moet in hoog aanzien blijven.
Journalistiek mag niet verworden tot persvoorlichterij.
Ivo,
Je bedoelt dat een "scepticus" eenh nog vertrouwelijk rapport lekt, daaruit een paar zinnetjes haalt die aansluiten bij zijn standpunt, de rest vergeet en vervolgens de mensheid precies het omgekeerde probeert wijs te maken wat er in het rappoort staat, dat een journalist daar boven op moet springen, namen en rug nummers moety noemen en aan zijn lezers duidelijk moet maken waarom die persoon geen poot heeft om op te staan?
Dat lijkt me inderdaad de functie van een journalist. En dat is bijvoorbeeld de Guardian beter gelukt dat de Volkskrant.
Boels,
"Van Calmthout zou kunnen beginnen met uitleggen dat het broeikaseffect geen rol speelt bij klimaatverandering."
Dat lijkt me erg moeilijk, daar betaat nl geen enkele onderbouwing voor. Dus waarom zou hij dat uitleggen.
"Is het tekenend voor de klimaatwetenschap dat aan een veronderstelt effect een onjuiste benaming kan worden gegeven?"
Onjuiste benaming? Misschien, is daarom de natuurkundige basis (en emperisch bewijs) ook onjuist?
Hoe houden wij de aarde warm zonder het "broeikaseffect"
Janos, bijna goed. Als een verslaggever doel en motieven van de actie niet beschrijft, blijft hij in gebreke. Als hij alleen de actie beschrijft en veroordeelt en vervolgens het als opstapje gebruikt om zijn eigen mening te herbevestigen is het kwalijk, laakbaar of welke term je voor eenzijdige ongenuanceerde berichtgeving ook wilt bezigen.
Ivo,
Het gelekt6e stuk maakt melding dat de activiteit van de zon versterkt wordt door GCR's. Aangezien de activiteit van de zon sinds de jaren 60 constrant gebleven is of zelfs is afgenomen zou dat moeten betekenen dat het sinds de jaren 60 zou moeten afkoelen. Aangezien dat niet gebeurd is vraag ik me af wat er verkeerd was aan de constatering van Van Calmhout.
Inderdaad de veroordeling van de actie had veel harder gemoeten
@Janos73
Je spreekt over van Calmthout en eindigt jouw bijdrage met de zin…
Inderdaad de veroordeling van de actie had veel harder gemoeten.
Janos, denk je dat van Calmthout het wel aardig vind van jou als je hem de kwaliteiten toedicht van een groot inquisiteur, die een veel hardere veroordeling had moeten uitspreken.
Back on topic…hoe maak je journalisten boos.
Het lijkt me voor degenen die er niet bij zijn geweest wel zo eerlijk om een de beeldvorming een tikje genuanceerder te maken. Wees gerust, ik ben geen journalist, ik ben onderzoeker.
De eerste presentatie zou de methode toelichten en jouw voordracht had een praktisch voorbeeld moeten zijn van de zelfstandige die toegevoegde waarde weet te creëren. Dan is het vanzelfsprekend dat je daarvoor een voorbeeld gebruikt uit je eigen praktijk. Jouw voorbeeld over de sponsoring door de olie-industrie is prima. “HRM en amplitiebeleid in Oost-Europese staten” was ook goed geweest.
Helaas ging jouw relaas voorbij aan het doel en de opzet van de workshop. Mensen kwamen om geïnformeerd te worden over een methode die hen kan helpen om het “ondernemerschap te stimuleren en om meer toegevoegde waarde te creëren”. Jij noemde dit vrijdag zelf de vraag hoe men miljonair kan worden. Dat je nu doet alsof de zaal die teksten gebruikt zou hebben, is een valse voorstelling van zaken en een wetenschapsjournalist onwaardig.
Ik noem nog twee punten waar ik me aan gestoord heb. Ten eerste aan het feit dat je met alle macht probeerde de interactie met de zaal te vermijden: vragen stellen was niet toegestaan en als dat toch gebeurde dan viel je mensen na 3 woorden al in de rede.
Een goede presentator denkt niet alleen vooraf na over het doel en zijn publiek, hij zorgt er ook voor dat de presentatie twee- in plaats van eenzijdige communicatie is. Hij creëert daarmee een meerwaarde voor zijn publiek en voor zichzelf. Was dat niet ook een uitgangspunt van de workshop?
Een tweede bezwaar is dat je verhaal nogal wat veronderstellingen in plaats van feiten bevat. Het is ontluisterend om te ontdekken dat iemand die een wetenschappelijke benadering aanhangt zelf in deze valkuil stapt. Een voorbeeld: wanneer je zegt dat heel veel mensen je artikelen positief waarderen, dan zijn aantallen gepast. Als je die niet paraat hebt, plaats de opmerking dan tenminste in een context (bv. het soort en het bereik van de gebruikte media, uitgesplitst naar onderwerp). “Heel veel” zegt mij “net niks”.
Een andere aanname is dat alfa’s niet kritisch zijn. Is hier onderzoek naar gedaan of kun je dat met andere bewijzen staven? Noem die dan in plaats van het meerdere keren te roepen. Daardoor wordt het in ieder geval niet meer waar, zelfs niet als een bèta dat doet. Journalisten zijn net mensen en die hebben allemaal in meer of mindere mate een beperkt kritisch vermogen. Jij dus ook.
Jammer genoeg geeft de inhoud van jouw blog in combinatie met site waarop dit geplaatst is aan dat je de kritiek op je presentatie nog steeds niet hebt begrepen. Hoewel op meer manieren tegen je is gezegd dat dat niet geval is, blijf je maar denken en schrijven dat de inhoud hetgeen is waar de toehoorders over vielen. Ik herhaal het nog maar eens: dat is niet zo. Jouw probleem is dat je denkt in stereotypen die voor jou een absolute waarheid zijn. Daarmee doe je exact hetzelfde dat je de journalisten van de oude media verwijt.
Mijn conclusie is dat de workshop niet voldeed aan de vooraf gewekte verwachtingen en jouw presentatie ondermaats was. Dat jij een andere manier van financiering hebt weten te vinden is je gegund, maar houd het bij schrijven, want presenteren is “zeg maar, niet jouw ding”.
@Peter: altijd grappig hoe de interpretatie van iemand kan verschillen met de werkelijkheid (dan bedoel ik niet 'mijn werkelijkheid'). Ik ben niet stellig maar heb gewoon gelijk omdat ik niet de postmoderne werkelijkheidsopvatting ben toegedaan. Bovenstaande links behandelen een geval of tien die mijn casus illustreren en die ik had kunnen behandelen als ik geen kleuterleider hoefde zijn.
ik heb nergens gerept over 'heel veel lezers' (wat is dat, 1 miljoen 10 miljoen, mijn stukken voor achgut.com hadden 3 miljoen) en van discussie kon nooit sprake zijn omdat ik een paar stereotype opstandelingen kreeg die als een rode lap op een stier wel degelijk afstompten op de confronterende inhoud om dat vervolgens op persoonlijk niveau uit te willen vechten, op dat level af te dalen. Van feitendiscussie kon nooit sprake zijn omdat ik met een club ge-emotioneerde lefties te maken kreeg.
Vind je het gek als ik daar geen zin in heb en onverstoorbaar doorga: dat zijn geen discussies maar oudewijvenvetes, ik blijf liever op cognitief niveau en ga niet blaffen omdat de hond mij dan begrijpt. Wanneer ik voor thuispubliek een zelfde presentatie geef ontstaat een POSITIEVE interactie. Dus, ik ben wel degelijk goed in presenteren, heb tientallen succesvolle excursies gegeven maar ben slecht als kleuterleider ja.
Maar ach, toch leuk dat je je ei hier kwijt wilt en het gevoel hebt iets verstandigs mee te delen. Ook daarvoor kan Climategate een uitlaatklep zijn
Nog even fanmail:
Beste emailer: Van teveel tv kijken krijg je bultrughysterie. Het is beter om je te beperken tot boeken van wetenschappers en internet en de onzin gelaten van je af te laten glijden. Al zijn er best goede docu's
En Peter, pas altijd op met wat je iemand toedicht en wat diegene werkelijk denkt: daar zit nogal verschil in, daarom vonden we elkaar ook niet. Ik moest in discussie met wat men mij toedichtte, ja daag, dat ga ik echt niet doen.: ik heb van jouw niet één normale vraag gehad als 'hoe denk je zus, of hoe denk je daarover', dus vind je reactie hier dan ook vrij ongepast. Je weet totaal niet hoe ik denk…
Daarnaast, een beetje sociaal onaangepast doen en het er dik op leggen, ach: idd had ik ook wel een beetje zin om gewoon tegen journalisten te schoppen. Moet kunnen
Peter,
Als er weer eens lollig wordt gedaan over “de Alfa’s “ troost ik me (als Alfa) altijd maar met de gedachte dat die hele klimaat- en duurzaamheidswaanzin van top tot teen, van wetenschap tot politiek, van journalistiek tot onderwijs en vooral van tekentafel tot uitvoering bij uitstek een Bèta-dingetje is.
DOM kan je ze niet noemen, eerder SLECHT en bevangen door “idealen” die “toevallig” (TOEVALLIG!) gelegen zijn aan het pad dat geplaveid is met (overwegend) easy money.
Ergerlijk is het wel.
Bah!
Volgens het deltarapport zal de zeespiegel deze eeuw 130 cm stijgen, als ik met niet vergis. De Belgen dachten tot gisteren dat dat maar 70 cm zou zijn. Vandaag hebben de Bèta’s van Leuven gestemd en de uitslag is: … 2 meter! Tweehonderd hele centimeters, dames en heren.
Stel je voor: een vent in een nieuw pak met pijpen die 70 cm te kort zijn. Die Zeeuwse polder loopt vanzelf onder, kwestie van tijd.