Kuddejournalistiek

Europese kwaliteitskranten slaan handen ineen voor verspreiding klimaatpropaganda.

Onder de titel, ‘De geesten kenteren over klimaat’, schreef Karel Verhoeven, hoofdredacteur van de Belgische Standaard, onlangs:

Dat de geesten kenteren over klimaat, is onmiskenbaar.

De geesten mogen dan wel kenteren over klimaat, maar dat geldt niet voor het klimaat zèlf. De opwarming van de aarde is namelijk ruim 18 jaar geleden gestopt. Niets geen kentering! Stabiliteit!

Economisch én politiek rijpt het besef dat we wel degelijk een alternatief voor fossiele brandstoffen ontwikkelen.

Een vreemde formulering. Er worden inderdaad hernieuwbare energiealternatieven ontwikkeld. Maar zowel wat betreft besparing van fossiele energie, vermindering van CO2–uitstoot, stabiliteit van het elektriciteitsnet en kosten, zetten deze geen zoden aan de dijk.

Dat maakt een cruciaal verschil met het debat dat we tot voor kort voerden. Van fossiele brandstoffen afstappen, was toen een gevaarlijke sprong in het ongewisse. Nu volgen de signalen van een nakende omwenteling elkaar op. …

Met alle schadelijke gevolgen van dien!

Na decennia van sympathieke klimaatliedjes en dikke truien groeit nu een gespierde vorm van klimaatactie. Over precies 100 dagen moeten de politici in Parijs een ultiem klimaatakkoord sluiten.

Dat zal niks worden. ‘De Standaard’ en gelijkgezinde Europese kranten zullen dan weer krokodillentranen plengen vanwege het fiasco. Ik kijk met spanning  uit naar de wijze waarop zij zich zullen uitputten in excuses om hun smadelijke terugtocht goed te praten en verzuimd hebben hun lezers een realistische evaluatie te geven van de kansen van slagen van deze conferentie.

Het is de laatste kans om de opwarming van de aarde onder de kritische drempel van 2 graden te houden. …

Hoe vaak hebben we dat al niet gehoord? De laatste tientallen jaren zijn er talrijke ‘laatste kansen’ geweest. En er zullen er ongetwijfeld nog vele volgen. Bovendien is het een doelstelling met een hoog duimzuiggehalte! Zie hier.

Maar economisch kunnen burgers misschien nog daadkrachtiger handelen. Ecologisten uiten zich als beleggers. Ze lobbyen bij banken, investeringsmaatschappijen en eigenaars van alle slag om geen geld meer te beleggen in olie, steenkool en gas. Met de wapens van de financiële markten voeren ze de druk op om te beleggen in nieuwe energieën en zo de omslag van de energie-economie te versnellen. De grote energiebedrijven realiseren zich trouwens goed dat het einde van fossiele brandstoffen in zicht komt. Uit ‘off the record’–gesprekken die wij de voorbije maanden voerden met toplui van de grootste Europese energiemaatschappijen blijkt hoezeer zij zich voorbereiden op een tijdperk van gedecentraliseerde groene stroom en de nieuwe netwerken die daarvoor nodig zijn.

Ook in andere branches wordt die wending bespreekbaar. Onder internationale ceo’s groeit de consensus dat een wereldwijde belasting op CO2 een positieve spiraal op gang kan brengen. Het nieuwe klimaatactivisme is niet anti-business. Alle krachten moeten gebundeld om de energierevolutie te versnellen.

Daarom voert De Standaard de komende 100 dagen tot Parijs de berichtgeving op. Klimaat is journalistiek een moeilijk want abstract onderwerp. Maar het is de meest urgente kwestie van deze tijd.

Hoe urgent is een verschijnsel – de opwarming van de atmosfeer – dat meer dan 18 jaar geleden is gestopt en waarvan er geen aanwijzingen zijn dat het binnenkort zal terugkeren?

We kunnen er niet genoeg en divers genoeg over berichten.

Waarschijnlijk is bedoeld: We kunnen er niet genoeg en eenzijdig genoeg over berichten.

We zijn daarom een alliantie aangegaan met The Guardian, ­El Pais, Le Monde, China Daily en een dozijn andere leidende kranten. U leest de komende maanden, in de krant en nog meer op de site, de beste klimaatjournalistiek. Het kan u inspireren.

Lees verder hier.

De hemel beware ons voor dit soort ‘beste’, ‘inspirerende’, feitenvrije, propagandistische klimaatjournalistiek.

Een democratische, participerende samenleving heeft een politiek discours nodig, waarin op belangrijke beleidsterreinen argumenten vóór en tegen worden uitgewisseld. De kwaliteitsmedia spelen daarbij een onmisbare rol. Wanneer zij zich vrijwillig voor eenzijdige propaganda op klimaatgebied lenen, is er iets fundamenteels mis met onze samenleving.

Maar goed, de klimaatconferentie in Parijs in december wordt een fiasco en dus een koude douche voor al deze koene journalistieke planeetredders. Hopelijk volgt dan een post mortem analyse, waarbij ook weer plaats voor feiten en gezond verstand wordt ingeruimd.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.